ในประเทศที่เปรียบเหมือนสวะนี้
การมีเงินเทียบเท่ากับการ มีอำนาจ และ
ยศถาบรรดาศักดิ์
ยิ่งมีเยอะแค่ไหน ก็ยิ่งมีหน้าตาบน สังคม มากเท่านั้น
แต่สิ่งที่เขาเคย กระทำ ใน อดีต
มันกำลังจะ กลับมาทำลาย พวกเขาโดยที่ไม่รู้ตัว
“ ในโลกนี้ มีความยุติธรรมซะที่ไหน ”
อาชญากรรม,ลึกลับ,วัยว้าวุ่น,ดราม่า,อื่นๆ,พล็อตสร้างกระแส,เพื่อน,รักไม่สมหวัง,การทรยศหักหลัง,ฆาตกรรมหักมุม,18+,ชาย-ชาย,ชาย-หญิง,หาฆาตกร,สืบสวนสอบสวน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ในประเทศที่เปรียบเหมือนสวะนี้
การมีเงินเทียบเท่ากับการ มีอำนาจ และ
ยศถาบรรดาศักดิ์
ยิ่งมีเยอะแค่ไหน ก็ยิ่งมีหน้าตาบน สังคม มากเท่านั้น
แต่สิ่งที่เขาเคย กระทำ ใน อดีต
มันกำลังจะ กลับมาทำลาย พวกเขาโดยที่ไม่รู้ตัว
“ ในโลกนี้ มีความยุติธรรมซะที่ไหน ”
ผู้แต่ง
baddieworld
เรื่องย่อ
.
.
ในประเทศที่เปรียบเหมือนสวะนี้
การมีเงินเทียบเท่ากับการ
มีอำนาจ และยศถาบรรดาศักดิ์
ยิ่งมีเยอะแค่ไหน ก็ยิ่งมีหน้าตาบน
สังคม มากเท่านั้น
แต่สิ่งที่เขาเคย กระทำ ใน อดีต
มันกำลังจะกลับมาทำลาย
พวกเขาโดยที่ไม่รู้ตัว
.
.
“ หากคนที่ทำเรื่องสกปรก
ไล่ฆาตกรรมคนเป็นว่าเล่น
ไม่ใช่คนที่คิดไว้...คุณจะทำอย่างไร ? ”
.
.
“ หากคนที่คุณมีความสัมพันธ์ด้วย
เป็นคนที่คุณทั้งรักทั้งเกลียด...คุณจะทำอย่างไร ? ”
.
.
“ หากคนที่ทำให้เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้น
กลับกลายเป็นตัวคุณเอง...คุณจะทำอย่างไร ? ”
.
.
Crime of violence
#จับให้ได้ใครคือฆาตกร
______________________________________________________________
*เนื้อหาเรื่องนี้มีคำพูดหยายคายแบบเพื่อนคุยกัน
TRIGGER WARNING
Attempted murder
: มีการพยายามฆ่า
Abuse
: การทำร้าย ใช้ความรุนแรง
Blood
: มีเลือด
Blackmail
: มีการข่มขู่ให้ทำตาม
Bullying
: การบูลลี่, การกลั่นแกล้งรังแก
Classism
: การเหยียดชนชั้น
Coercion
: การใช้ความสัมพันธ์หรืออำนาจที่เหนือกว่า
เพื่อบังคับหรือโน้มน้าวให้อีกฝ่ายต้องยอมทำ
ในสิ่งที่ไม่ได้อยากทำ
corpse
: ศพ
Depression
: อาการซึมเศร้า
Drug abuse/Drug misuse
: การใช้ยาหรือสารเคมีต่างๆ แบบผิดวิธี
Gore
: เนื้อหามีความโหดร้าย
Humiliation
: การทำให้อีกฝ่ายได้รับความอับอาย
Mental illness
: มีอาการป่วยทางจิต
Major character death
: มีตัวละครหลักตาย
Murder
: การฆาตกรรม
sexual explicit
: เนื้อหามีความโจ่งแจ้งในเรื่องเพศ
Toxic relationship
: ความสัมพันธ์ที่เป็นพิษ
นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
ในด้านพฤติกรรม ความรุนแรง และการใช้ภาษา
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ถูกแต่งขึ้น
จากจินตนาการของผู้เขียน
เหตุการณ์และตัวละคร ไม่มีอยู่จริง
ผู้เขียนไม่มีเจตนาที่ไม่ดีในการเขียนนะครับ
_______________________________________________
สวัสดีครับเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เขียนเลยครับ มีอะไรให้ปรับปรุงคอมเมนต์พูดคุยแลกเปลี่ยนกันได้เลยนะครับฝากตัวด้วยครับผม
* หากภาพประกอบไม่สวยขออภัยด้วยนะครับวาดเองครับผม ยังไม่มีเงินจ้าง🥲
TRIGGER WARNING
Abuse: การทำร้าย ใช้ความรุนแรง
Blood: มีเลือด
Blackmail: มีการข่มขู่ให้ทำตาม
Gore: เนื้อหามีความโหดร้าย
.
.
.
“ ผมไม่รับครับ ผม...ผมขออนุญาติเลือกอุปกรณ์เองได้ไหม ? ”
“ ห๊ะ ? อ่อครับเชิญครับคุณ.. ” ไทม์พูดเว้นประโยคเป็นเชิงถามชื่อคู่สนทนา
“ ภูมิศิษฏ์ครับ ” เขาพูดพรางเดินไปหยิบอุปกรณ์มาหนึ่งชิ้น
“ ขอโทษทีนะครับพอดีผมเป็นคนมีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องจำชื่อคนน่ะครับ ”
“ ... อุปกรณ์ที่คุณภูมิศิษฏ์จะใช้คือ สนับมือครับ ” ดีลเลอร์ประกาศให้ทุกคนได้ยินโดยทั่ว
อันที่จริงเขาไม่จำเป็นต้องพูดออกมาด้วยซ้ำ เพราะทุกคนในห้องก็น่าจะเห็นแล้วว่าอุปกรณ์ที่ภูมิศิษฏ์เลือกคืออะไร
“ มึง..มึงอย่านะไอ้ศิษฏ์ มึงแค้นอะไรกูนักหนาวะไอ้สัตว์ ! ”
ชายวัยกลางคนที่โดนกุญแจมือไฟฟ้าล็อคอยู่พูดขึ้นด้วยใบหน้าและลำตัวเต็มไปด้วยรอยช้ำและมีเลือดปะปนอยู่จำนวนหนึ่งพูดขัดขึ้นก่อนที่เขาจะโดนคนสนิทหักหลัง
“ ก็แค่เกมส์หน่าพี่ ผมเล่นตามเกมส์ก็แค่นั้น โทษทีนะ ”
สิ้นคำพูดชายคนนี้ก็ได้สวมสนับมือและชกไปที่ใบหน้าของชายวัยกลางคนอย่างจัง ครั้งที่หนึ่ง สอง สาม ไปเรื่อย ๆ จนคนที่มองดูอยู่นับตามไม่ทัน
“ ฮึก..ฮื่อ พวกมึง พวกมึงที่นั่งกันอยู่ทำไมไม่มาช่วยกูวะ..ฮึก.. มึงทนเห็นไอ้ศิษฏ์กับเหี้ยนี่ทำร้ายกูขนาดนี้ได้ยังไง ” ชายวัยกลางคนพูดด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้น ตอนนี้ใบหน้าเขาบวมเป่งขึ้นมาจนแทบจำไม่ได้
“ นี่มันจะไม่มากไปหน่อยหรือหนูโฟร์ ? ” ดนัยพูดขึ้นปรามคนอายุน้อย
“ ไม่มากหรอกค่ะคุณลุง มันเป็นแค่เกมส์ เราทุกคนในโต๊ะนี้คือผู้เล่นที่ยินยอมจะเล่นกันตั้งแต่แรกแล้ว..ไม่ใช่เหรอคะ ? ” หญิงสาวพูดตอบ
“ แต่ฉันก็ว่ามันเกินไปหน่อยนะ ดูหน้าไอ้วัฒสิ ลูกเมียมันจำหน้าไม่ได้แล้ว ” บุญทรงพูด
“ มีใครจะใช้อุปกรณ์ที่เหลืออีกไหมครับ ? ”
ดีลเลอร์ถามขึ้นเพื่อขัดพวกคนแก่ด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย เขาเดินไปหยิบกระบองช็อตไฟฟ้าแล้วนำมาวางกระแทกแรงเพื่อให้เกิดเสียงดังบนโต๊ะที่ทุกคนนั่งอยู่ จนทำให้คนที่นั่งนั้นสะดุ้งโหยง
ล็อตเต้มองหน้าของทุกคนก่อนจะเดินไปหาวัฒนาที่ตอนนี้โดนการ์ดหิ้วปีกแขนซ้ายขวา ดูเหมือนเขาจะไม่ไหวแล้ว ใบหน้าของเขานั้นเต็มไปด้วยรอยปูดจากสนับมือ และลำตัวมีรอยช้ำและมีเลือดปะปนจากเชิงเทียนที่ล็อตเต้ฟาด
ชายหนุ่มผู้รับบทดีลเลอร์ใช้เชิงเทียนงัดไปที่คางของวัฒนาเพื่อให้หน้าเขาเงยขึ้น เมื่อเห็นใบหน้าของวัฒนาชัดเจนเช่นนั้นล็อตเต้ก็ยิ้มร้ายออกมา
“ อย่าพึ่งหยุดหายใจไปนะครับ..เพราะเกมส์ยังไม่จบ ” ล็อตเต้กระซิบข้างหูวัฒนาด้วยสีหน้าเห็นใจ
“ ปล่อยฉันไปเถอะนะไอ้หนุ่ม ฉันสัญญาว่าจะไม่บอกเรื่องที่พวกเธอทำวันนี้กับใครเลย ” วัฒนาพูดด้วยน้ำเสียงที่เหนื่อยล้า เพื่อให้ชายหนุ่มเห็นใจ แต่คนตรงหน้าเขากลับยิ้มหวานออกมาเสียอย่างนั้น
“ ถ้าไม่มีใครใช้อุปกรณ์ที่เหลือ งั้นผมในฐานะดีลเลอร์ของเกมส์ ขออนุญาติสุ่มคนขึ้นมานะครับ ” ล็อตเต้หันหน้ากลับมาพูดกับทุกคนด้วยสีหน้าสุขุมเหมือนตอนแรกก่อนเริ่มเกมส์
“ ... ”
ไม่มีใครกล้าตอบอะไรกับล็อตเต้ ชายวัยกลางคนที่ยังคงนั่งอยู่เริ่มจะสงสารวัฒนาแล้ว เพราะยังไงเขาก็เป็นเพื่อนร่วมงานที่รู้จักกันมานานหลักสิบปี
“ โถ่พี่ ลุกมาสนุกกันเถอะ มันเป็นแค่เกมส์ ถึงพวกเราไม่ทำ ยังไงดีลเลอร์คนนี้ก็จัดการคุณวัฒอยู่ดี..พี่ลองคิดดูนะ ให้มันเจ็บจากมือเรา ดีกว่าเจ็บจากเด็กรุ่นลูกนะพี่ ” ภูมิศิษฏ์พูดชักชวนเพื่อนร่วมงาน
“ มึงก็พูดง่าย ดูหน้าไอ้วัฒตอนนี้ก่อน มันจะตายอยู่แล้วน่ะ ” ฉลองพูดขึ้นด้วยสีหน้าเห็นใจ
ล็อตเต้ไม่รอช้าเพราะตอนนี้เสียเวลาไปเยอะมากแล้ว เขาหยิบกระบองช็อตไฟฟ้าขึ้นมาจากโต๊ะแล้วยื่นให้กับดนัย หยิบกุญแจคอยื่นให้กับบุญทรง และสุดท้าย เขาก็เดินไปที่ที่นั่งของฉลอง
“ รบกวนคุณฉลองลุกขึ้นเดินไปที่เครื่องบดด้วยครับ ”
“ จะบ้าหรือฉันไม่เอา ฉันไม่ทำหรอกฉันทำไม่ได้ ”
ไทม์เห็นท่าทางของฉลองแล้วจึงเกิดไอเดียบางอย่างที่จะทำให้เกมส์นั้นดำเนินต่อไปได้
“ คุณฉลองครับ ผมในฐานะคนรุ่นลูกของคุณ อยากจะทราบว่า ทำไมคนที่มีอายุถึงชอบมีโลกสองใบกันเหรอครับ ? ”
เมื่อฉลองได้ยินคำที่เจ้าของคลับพูดเช่นนั้นตาเขาก็เบิกกว้าง ใบหน้าเขาตอนนี้เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อที่ผุดขึ้นมา เขารู้ว่าตอนนี้เพื่อนร่วมงานของเขานั้นเจ็บสาหัส
ถึงอย่างนั้นเขาก็ต้องเอาตัวรอดก่อนที่ไอ้หนุ่มนี่จะพูดอะไรไปมากกว่านี้ ฉลองยืนขึ้นแล้วเดินไปที่เครื่องบดอย่างเลี่ยงไม่ได้
“ ผมให้เวลาพวกคุณได้แค่ 10 นาทีในการใช้อุปกรณ์ที่เหลือนะครับ เพราะเราต้องไปห้องอื่นต่อ ” ดีลเลอร์พูดขึ้น
ดนัยกับบุญทรงมองหน้ากันแล้วลุกขึ้นเดินแล้วหยุดอยู่ตรงหน้าเพื่อนร่วมงานของเขา
“ กู..กูขอโทษนะ ”
เมื่อพูดจบบุญทรงก็สวมกุญแจคอให้กับเพื่อน เขาไม่รู้หรอกว่ากุญแจคอนี้คืออะไรและใช้ยังไง แต่เขาก็ต้องเล่นตามเกมส์ ไม่งั้นคนที่โดนเล่นงานไม่น่าใช่คนตรงหน้าเขา แต่คงเป็นตัวเขาเองแน่ ๆ
“ สู้ ๆ นะไอ้วัฒ อย่าพึ่งเป็นอะไรไปนะมึง ”
ดนัยพูดกับเพื่อนร่วมงานแล้วฟาดกระบองไฟฟ้าไปที่ท้องของวัฒนาอย่างแรง เมื่อกระบองช็อตไฟฟ้ากระทบที่ตัวของวัฒนาเสียงไฟฟ้าก็ดังขึ้นมาพร้อมกับเสียงกรีดร้องจากชายวัยกลางคนผู้โชคร้าย
เนื้อตัวเขาสั่นเทา เขาพยายามร้องขอความเห็นใจจากดนัยเพื่อหลีกหนีความทรมาณอันแสนสาหัสนี้แต่ดนัยก็ไม่หยุดแค่นั้น เขายังคงฟาดกระบองลงบนตัวของเพื่อนไม่ยั้งมือจนบุญทรงที่ยืนอยู่ด้านข้างทำสีหน้าช็อคต่อการกระทำนี้
“ ฮึ่ ทีนี้ก็เหลืออุปกรณ์อย่างสุดท้ายแล้วสินะครับ ” ไทม์พูดพรางมองไปที่ฉลอง
ฉลองเห็นสายตาของคนหนุ่มแล้วเขาก็ได้จับมือของวัฒนาขึ้นมา
“ ถอดกุญแจมือนี่ออกได้ไหม มันไม่ถนัด ”
เมื่อดีลเลอร์ได้ยินผู้เล่นพูดเช่นนั้นเขาก็เอาลูกกุญแจออกมาจากกระเป๋าเสื้อด้านในแล้วทำการปลดล็อคกุญแจมือออก
ฉลองจับมือเพื่อนร่วมงานแล้ววางไปที่ช่องวางเนื้อของเครื่องบด
“ กูขอโทษนะไอ้วัฒ กูขอโทษจริง ๆ ”
พูดจบฉลองก็กดสต๊าทเครื่อง ทันทีที่ไฟเครื่องบดติดนั้น นิ้วของวัฒนาก็ถูกดูดเข้าไปทันที เขากรีดร้องออกมาด้วยน้ำเสียงที่เจ็บปวดและทรมาน นิ้วของเขาถูกเครื่อง บดอย่างละเอียด เลือดของเขาพุ่งสาดกระเด็นไปที่หน้าของคนที่ยืนบริเวณรอบ
ขณะนี้นิ้วมือข้างขวาของวัฒนาก็ถูกบดละเอียดไม่ต่างกับเนื้อหมูที่พวกเขาเคยเห็น ไม่นานเครื่องบดก็หยุดการทำงานลงเพราะเครื่องบดนี้เป็นเพียงเครื่องขนาดเล็กเท่านั้น มันไม่สามารถดูดแขนของคนเข้าไปได้เพราะช่องวางเนื้อนั้นมีขนาดที่เล็กขนาดใส่นิ้วมือหรือเนื้อชิ้นกลางเท่านั้น
“ ถ้ากูรอดจากที่นี่ไปได้กูสาบานว่ากูจะแฉพวกมึงให้หมดว่ามึงทำอะไรกับกูไว้บ้าง พวกมึงก็ด้วย อีโฟร์กูจะบอกให้ที่.. (ติ๊ด) "
ไม่ทันพูดจบกุญแจที่สวมคอของวัฒนาอยู่นั้นก็มีเสียงดังขึ้นมาและระเบิดขึ้น เนื้อบริเวณที่โดนระเบิดนั้นกระจุยกระจายออกมาติดตามตัวและใบหน้าของผู้คนที่ยืนอยู่ตรงนั้นอย่างเละเทะ หัวของเขากระเด็นออกและตกอยู่ตรงข้างเท้าของปลอดประสพที่นั่งถือรีโมตคอนโทรลบางอย่างอยู่ที่โต๊ะ
“ เกมส์ด่านแรกจบลงแล้วครับ ผมขอแสดงความยินดีกับทุกคนด้วยนะครับ อีกสักครู่จะมีการ์ดนำผ้ามาปิดตาทุกคนเพื่อพาไปยังห้องเล่นถัดไปนะครับ ระหว่างรอนั้นทุกคนสามารถทำตัวตามสบายได้เลยครับ ”
_______________________________
สวัสดีครับเนื้อหาในตอนนี้น่าจะค่อนข้างโหดร้ายพอสมควรผมต้องขออภัยด้วยนะครับหากใครอ่านตอนทานอาหารอยู่...สามารถพูดคุยในคอมเมนต์ได้นะครับหากใครไม่พอใจหรือภาษาที่ผมใช้มันอาจจะแปลกไปยังไงก็พูดคุยกันได้ครับ 🙏🏻