ในประเทศที่เปรียบเหมือนสวะนี้
การมีเงินเทียบเท่ากับการ มีอำนาจ และ
ยศถาบรรดาศักดิ์
ยิ่งมีเยอะแค่ไหน ก็ยิ่งมีหน้าตาบน สังคม มากเท่านั้น
แต่สิ่งที่เขาเคย กระทำ ใน อดีต
มันกำลังจะ กลับมาทำลาย พวกเขาโดยที่ไม่รู้ตัว
“ ในโลกนี้ มีความยุติธรรมซะที่ไหน ”
อาชญากรรม,ลึกลับ,วัยว้าวุ่น,ดราม่า,อื่นๆ,พล็อตสร้างกระแส,เพื่อน,รักไม่สมหวัง,การทรยศหักหลัง,ฆาตกรรมหักมุม,18+,ชาย-ชาย,ชาย-หญิง,หาฆาตกร,สืบสวนสอบสวน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ในประเทศที่เปรียบเหมือนสวะนี้
การมีเงินเทียบเท่ากับการ มีอำนาจ และ
ยศถาบรรดาศักดิ์
ยิ่งมีเยอะแค่ไหน ก็ยิ่งมีหน้าตาบน สังคม มากเท่านั้น
แต่สิ่งที่เขาเคย กระทำ ใน อดีต
มันกำลังจะ กลับมาทำลาย พวกเขาโดยที่ไม่รู้ตัว
“ ในโลกนี้ มีความยุติธรรมซะที่ไหน ”
ผู้แต่ง
baddieworld
เรื่องย่อ
.
.
ในประเทศที่เปรียบเหมือนสวะนี้
การมีเงินเทียบเท่ากับการ
มีอำนาจ และยศถาบรรดาศักดิ์
ยิ่งมีเยอะแค่ไหน ก็ยิ่งมีหน้าตาบน
สังคม มากเท่านั้น
แต่สิ่งที่เขาเคย กระทำ ใน อดีต
มันกำลังจะกลับมาทำลาย
พวกเขาโดยที่ไม่รู้ตัว
.
.
“ หากคนที่ทำเรื่องสกปรก
ไล่ฆาตกรรมคนเป็นว่าเล่น
ไม่ใช่คนที่คิดไว้...คุณจะทำอย่างไร ? ”
.
.
“ หากคนที่คุณมีความสัมพันธ์ด้วย
เป็นคนที่คุณทั้งรักทั้งเกลียด...คุณจะทำอย่างไร ? ”
.
.
“ หากคนที่ทำให้เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้น
กลับกลายเป็นตัวคุณเอง...คุณจะทำอย่างไร ? ”
.
.
Crime of violence
#จับให้ได้ใครคือฆาตกร
______________________________________________________________
*เนื้อหาเรื่องนี้มีคำพูดหยายคายแบบเพื่อนคุยกัน
TRIGGER WARNING
Attempted murder
: มีการพยายามฆ่า
Abuse
: การทำร้าย ใช้ความรุนแรง
Blood
: มีเลือด
Blackmail
: มีการข่มขู่ให้ทำตาม
Bullying
: การบูลลี่, การกลั่นแกล้งรังแก
Classism
: การเหยียดชนชั้น
Coercion
: การใช้ความสัมพันธ์หรืออำนาจที่เหนือกว่า
เพื่อบังคับหรือโน้มน้าวให้อีกฝ่ายต้องยอมทำ
ในสิ่งที่ไม่ได้อยากทำ
corpse
: ศพ
Depression
: อาการซึมเศร้า
Drug abuse/Drug misuse
: การใช้ยาหรือสารเคมีต่างๆ แบบผิดวิธี
Gore
: เนื้อหามีความโหดร้าย
Humiliation
: การทำให้อีกฝ่ายได้รับความอับอาย
Mental illness
: มีอาการป่วยทางจิต
Major character death
: มีตัวละครหลักตาย
Murder
: การฆาตกรรม
sexual explicit
: เนื้อหามีความโจ่งแจ้งในเรื่องเพศ
Toxic relationship
: ความสัมพันธ์ที่เป็นพิษ
นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
ในด้านพฤติกรรม ความรุนแรง และการใช้ภาษา
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ถูกแต่งขึ้น
จากจินตนาการของผู้เขียน
เหตุการณ์และตัวละคร ไม่มีอยู่จริง
ผู้เขียนไม่มีเจตนาที่ไม่ดีในการเขียนนะครับ
_______________________________________________
สวัสดีครับเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เขียนเลยครับ มีอะไรให้ปรับปรุงคอมเมนต์พูดคุยแลกเปลี่ยนกันได้เลยนะครับฝากตัวด้วยครับผม
* หากภาพประกอบไม่สวยขออภัยด้วยนะครับวาดเองครับผม ยังไม่มีเงินจ้าง🥲
Trigger warning
Eating disorder: มีความผิดปกติทางด้านการกิน
Emesis: การอาเจียน
.
.
.
“ Enjoy your lunch ครับ ”
“ ... ” ดนัยไม่ตอบอะไรกลับ เขาเพียงแต่คิดภายในใจว่าเขาควรทำเช่นไร
ท้องเขาต้องการอาหารมากเพราะยังไม่ได้ทานอะไรเลยตั้งแต่เช้า แต่ที่เขาไม่อยากกินเนื้อย่างตรงหน้าเป็นเพราะว่า
เวลาที่เขามองไปที่ชิ้นเนื้อนั้นเขาได้แต่คิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเกมส์แรก เลือดของเนื้อระดับแรร์เปรียบเสมือนเลือดของเพื่อนที่กระเด็นตามตัวและใบหน้าเขา
“ ไม่อยากอาหารเหรอคะคุณลุง ? หรือช่วงนี้งดของแรร์จริง ๆ ”
“ ลุง..ลุงขอเป็นอย่างอื่นแทนจะได้ไหมหนูโฟร์ ”
“ ได้ค่ะ วันนี้คุณเชฟเขาใจดีน่ะค่ะ..คุณเจ้าของคลับคะ ” โฟร์หันหน้ามาเรียกเพื่อนที่ยืนจิบไวน์อยู่ตรงโต๊ะบาร์ด้านขวามือ
“ ครับผม ? ” ไทม์ตอบด้วยท่าทางขี้เล่น
“ บอกให้เชฟออาอาหารพิเศษมาหน่อยค่ะ ”
“ รับทราบครับคุณผู้เช่า ” พูดเสร็จเขาก็เดินออกจากห้องไป
“ ที่จริงไม่ต้องพิธีรีตองอะไรก็ได้นะ น้ำพริกผักต้มลุงก็กินได้ ” ดนัยตอบพรางทำสายตาล่กไปมา
“ ... ? เมื่อตอนที่อยู่ห้องนู้นลุงยังอยากดื่มไวน์ราคาแพงอยู่เลย ทำไมตอนนี้ถึงอยากทานอาหารราคาถูกล่ะคะ ? ”
โฟร์ใช้มีดหั่นที่ชิ้นเนื้ออย่างช้าทำให้เลือดของเนื้อระดับแรร์นั้นค่อย ๆ ไหลลงบนจาน ที่เธอทำแบบนี้เพราะเธอรู้ว่าดนัยนั้นมองมีดที่กำลังปาดชิ้นเนื้ออยู่
ไม่นานนักเจ้าของคลับก็เปิดประตูห้องเข้ามาพร้อมกับเชฟคนสำคัญ...
“ สวัสดีครับ...ผมแม็กซ์ แมทธิว จีรทีปต์ชนกันต์ รับบทเชฟของทุกท่านวันนี้ครับ ” พูดจบแม็กซ์ก็ก้มโค้งให้ทุกคนด้วยความเคารพ
เมื่อผู้เล่นที่นั่งอยู่ได้ยินนามสกุลของแม็กซ์นั้นก็หันมามองอย่างตกตะลึง บ้างก็หันไปซุบซิบ บ้างก็คิดว่าใช่ตัวจริงหรือเปล่า นามสกุลของแม็กซ์นั้นค่อนข้างมีชื่อเสียงมาตั้งแต่รุ่นคุณทวดแล้วเพราะทำบริษัทนำเข้ารถยนต์เจ้าใหญ่ในไทย
พอมาถึงรุ่นแม็กซ์ไมค์ พี่น้องสองคนก็ยังมีชื่อเสียงในโลกออนไลน์และวงการบันเทิงอีกด้วย
“ นามสกุลไม่ธรรมดาเลยนะครับคุณเชฟ ” ฉลองพูด
“ จะธรรมดาได้ยังไงล่ะครับ ก็นี่มันเกมส์ของคนชั้นสูงนี่ ” แม็กซ์ตอบกับไปด้วยรอยยิ้มแสนหวาน
“ ไม่ยักรู้ว่านามสกุลนี้มีคนเป็นเชฟด้วย ? ” บุญทรงถาม
“ มีสิครับ ไม่งั้นผมจะมายืนตรงนี้ทำไม... ”
“ ผมขอหยุดการพูดคุยเรื่องนามสกุลไว้เท่านี้นะครับ...คุณเชฟเชิญเสิร์ฟอาหารได้เลยครับ ” ล็อตเต้พูดในฐานะดีลเลอร์ เขาไม่อยากเสียเวลาไปมากกว่านี้
อย่างไรคืนนี้คลับก็ต้องเปิดตามเดิม ชักช้ามากเดี๋ยวจะหมดเวลาสนุกเสียก่อน
“ อาหารตรงหน้าคุณผู้เล่นตอนนี้คือสเต็กเนื้อระดับแรร์ใช่ไหมครับ...เห็นคุณผู้เช่าบอกว่าพวกคุณทุกคนจะชอบอาหารระดับแรร์ส่วนมาก อาหารที่ผมจะนำเสนอถัดไปคือ เนื้อดิบยำ หรืออีกชื่อคือ ยุคฮเวครับ เป็นอาหารสุดโปรดของคนเกาหลี...การ์ดเชิญเสิร์ฟให้ทุกคนเลยครับ ”
“ มีของไม่ดิบไหม ? ” ภูมิถามขึ้น
“ มีครับ ”
“ ผมขอที่นึงครับ ” ภูมิตอบ
“ ฉันขอด้วย ” ดนัยเสริม
เชฟส่งสายตาไปหาการ์ดที่ยืนอยู่หน้าถาดอาหารที่มีฝาครอบสแตนเลสปิดอยู่ขนาดใช้ในโรงแรม การ์ดยกถาดนั้นขึ้นแล้วนำมาวางไว้กลางโต๊ะอาหารตรงหน้าผู้เล่น
“ ผมขออนุญาติเปิดฝาครอบออกนะครับ ” แม็กซ์พูดพรางยกฝาครอบออกจากถาด
‘ อุ้บ..แหวะ ’ เมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ในถาดอาหารดนัยก็อดกลั้นไม่ไหวอีกต่อไป เขาอาเจียนออกมาต่อหน้าทุกคน ซึ่งนั่นทำให้คนอื่น ๆ ก็อาเจียนไปตาม ๆ กัน
“ เอาไอ้นี่ออกไปทีหนูโฟร์ลุง.. ‘ แหวะ ’ ลุงไม่ไหว ” ขณะที่ดนัยพูดเขาก็ยังคงอาเจียนออกมาเรื่อย ๆ
“ คุณดนัย ! อย่าอ้วกออกมาแบบนี้สิครับ ผมจะอ้วกตามอยู่แล้วเนี้ยะ ! ” ภูมิศิษฏ์พูดพรางเอามือปิดปากตัวเองแล้วหันหน้าออกจากโต๊ะอาหาร
“ เอ่อ...อาหารของผมมันไม่น่ารับประทานขนาดนั้นเลยเหรอครับทุกคน ” แม็กซ์ถามขึ้นพรางทำหน้าเศร้า
“ เอาออกไปเถอะครับผมขอ ” ภูมิพูดขอร้อง
“ ก็เมื่อสักครู่นี้คุณผู้เล่นเป็นคนขอให้ผมนำอาหารไม่ดิบมาเองนะครับ...ทำไมถึงให้เอาออกกันล่ะ ? ”
“ เอ่อ...คือ ” ภูมิพูดตะกุกตะกัก
“ ในเกมส์แรกมีการใช้กุญแจคอจนหัวกับร่างเพื่อนของเราแยกออกจากกันน่ะครับ ตอนนี้ทุกคนเลยไม่ค่อยอยากอาหารดิบหรืออาหารสุกที่เป็นหัวแกะแบบนี้ครับคุณเชฟ ”
ปลอดประสพพูดตอบพรางใช้ส้อมจิ้มไปที่ชิ้นเนื้อแรร์แล้วนำใส่ปากอย่างสบายใจ
“ แล้วคุณผู้เล่น..หมายเลขสี่ไม่รู้สึกแบบผู้เล่นท่านอื่นเหรอครับ ? ”
“ ไม่นะครับ...เนื้อที่เชฟทำอร่อยดี นุ่มละมุนลิ้นถึงจะเป็นเนื้อระดับแรร์แต่ก็ไม่คาวเลย ” ปลอดประสพพูดไปกินเนื้อไป
“ เห็นคุณทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อยแบบนี้ เชฟอย่างผมก็ดีใจครับ ”
“ ว่าแต่..เกมส์ที่สองจะเริ่มตอนไหนนะครับ ? ” ภูมิศิษฏ์ถาม
“ อีกไม่กี่อึดใจครับ...คุณผู้เล่น ” ล็อตเต้ตอบ
“ ดีครับเพราะตอนนี้ท้องผมเริ่มอิ่มแล้ว ”