อาถรรพ์รัก 7 ปีมันมีจริงไหมนะ? ธาม x เกี๊ยว เป็นแฟนที่รักเอยเตยหอมรักนี้ไม่มีหมดโปรโมชั่นกันมาโดยตลอด จนกระทั่งมีบททดสอบครั้งใหญ่เข้ามาให้ทั้งคู่พิสูจน์รักแท้...
รัก,วัยว้าวุ่น,ไทย,เรื่องสั้น,น่ารัก,แฟน,รักวัยรุ่น,มหาวิทยาลัย,วัยว้าวุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ธาม x เกี๊ยว รักเดียวคือเธอ
อาถรรพ์รัก 7 ปีมันมีจริงไหมนะ? ธาม x เกี๊ยว เป็นแฟนที่รักเอยเตยหอมรักนี้ไม่มีหมดโปรโมชั่นกันมาโดยตลอด จนกระทั่งมีบททดสอบครั้งใหญ่เข้ามาให้ทั้งคู่พิสูจน์รักแท้...
ธาม x เกี๊ยว รักเดียวคือเธอ
Happy Anniversary…
สุขสันต์วันครบรอบ 7 ปี…
ปึง!
แต่ก็เท่านั้นแหละ…
เสียงประตูที่ดังขึ้นบ่งบอกให้รู้ว่าแฟนของฉันเทวันครบรอบ 7 ปีของเราแบบกลางคันแล้วเลือกที่จะออกไปหาเพื่อนแทนที่จะอยู่ด้วยกัน
ให้มันได้อย่างนี้สิ!!
Happy Anniversary…
สุขสันต์วันครบรอบ 7 ปี…
“ธามรักเกี๊ยวนะ”
คนตัวโตกว่าพูดพร้อมกับดึงฉันเข้าไปกอดเอาไว้ ซึ่งฉันเองก็กอดตอบรับเขากลับไปด้วยเช่นกัน เราสองคนคบกันมาปีนี้เข้าปีที่ 7 ของการเป็นแฟนแล้ว แต่ถ้าจะให้นับที่รู้จักกันก็คงจะต้องนับตั้งแต่ลืมตาดูโลกเลยหรือเปล่านะ?
“ทำไมเงียบไป… ไม่บอกรักกลับหน่อยเหรอ?”
‘ธาม’ แฟนของฉันพูดก่อนจะผละออกจากอ้อมกอดเล็กน้อยเพื่อให้มองหน้าของฉันได้ชัดเจนขึ้น ฉันยิ้มหวานส่งกลับไปก่อนจะตอบในสิ่งที่เขาอยากได้ยิน
“ฉันก็รักนาย”
ทันทีที่พูดจบริมฝีปากของธามก็ก้มลงมาประทับจูบที่ริมฝีปากบางของฉันในทันที เราสองคนอยู่ปีสุดท้ายของมหาวิทยาลัยแล้ว เรื่องการแสดงความรักแบบลึกซึ้งนั้นคนเจ้าเล่ห์อย่างเขาคงไม่ปล่อยเอาไว้หรอก
รอให้เรียนจบก่อนแล้วค่อยมีอะไรกันน่ะเหรอ?
ลืมไปได้เลย!
ตั้งแต่วันที่ย้ายเข้ามาอยู่คอนโดด้วยกันวันแรกเขาก็พูดกับฉันอย่างจริงจังว่าเรื่องแบบนี้เขาคงรอไม่ได้อีกอย่างฉันเองก็ไม่ใช่คนหัวโบราณที่จะต้องเก็บครั้งแรกไว้ตอนแต่งงานอะไรแบบนั้นด้วย
คนตัวสูงอุ้มฉันไปวางไว้บนเตียงก่อนจะเริ่มต้นจูบลงมาอีกครั้ง พร้อมกับมือใหญ่ที่สอดเข้ามาภายใต้เสื้อของฉัน
ครืด~ ครืด~
ในขณะที่อารมณ์ของเราสองคนกำลังพลุ่งพล่านไปกับความต้องการที่เกิดขึ้นในตอนนี้ มือถือของธามก็สั่นเนื่องจากมีคนโทรเข้ามาพอดีทำให้คนตัวโตผละออกจากฉันเพื่อไปดูว่าใครโทรมาหาเขาในช่วงเวลาที่เร่าร้อนแบบนี้กัน
ติ๊ด!
“ฮัลโหล! กูไม่ว่าง!!”
ทันทีที่รับสายนั้นธามก็รีบพูดทันทีโดยไม่รอฟังปลายสายเลยสักนิดด้วยน้ำเสียงเหมือนจะหงุดหงิดนิดหน่อย แต่เหมือนว่าปลายสายคงจะพูดอะไรบางอย่างธามถึงได้มีสีหน้าตกใจขึ้นมา
“อะไรนะ!! เออๆ เดี๋ยวกูไป แค่นี้แหละ”
ติ๊ด!
“จะไปไหน?” ฉันรีบถามทันทีที่เขาวางสายลง
“ร้าน xyz bar” เขาตอบกลับมาสั้นๆ ก่อนจะลงจากเตียงแล้วไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
“ตอนนี้เนี่ยนะ! ทำไมต้องวันนี้อะธามนี่มันวันครบรอบของเรานะนายควรจะอยู่กับฉันไหม! อีกอย่างเมื่อกี้เราก็เกือบจะ… แล้วนายจะปล่อยไปแบบนี้งั้นเหรอ!!”
คราวนี้เป็นฉันเองที่เริ่มหงุดหงิดกับแฟนตัวดี ถ้าจะให้เดาก็คงจะเป็นเพื่อนๆ ของเขาโทรตามให้ไปที่ร้านเหล้าร้านประจำนั่นแหละ
นึกแล้วมันก็อดที่จะโมโหอยู่เหมือนกันใช่ไหมล่ะ! ช่วงนี้เหมือนธามจะติดเพื่อนมากกว่าปกติเป็นพิเศษ ซึ่งฉันเองก็รู้จักพวกเขาดีและทุกคนรวมถึงธามเองก็ไว้ใจได้ที่ผ่านมาฉันเลยไม่ได้บ่นอะไรเขานักในเรื่องนี้ แต่นี่มันวันสำคัญของเราเลยนะ เขาก็ยังจะไปเพียงเพราะเพื่อนโทรตามงั้นเหรอเนี่ย… เชื่อเขาเลย
“พอดีไอ้นายมันโทรมาบอกว่ามีเรื่องอะดิ ขอโทษนะเกี๊ยวแต่ฉันต้องไปจริงๆ แหละ เอาไว้เดี๋ยวชดเชยให้พรุ่งนี้ก็แล้วกันนะที่รัก จุ๊บ~”
พูดจบธามก็เดินมาจุ๊บที่หน้าผากของฉันก่อนจะรีบออกจากห้องไปเหมือนกับรู้ว่าถ้าอยู่นานกว่านี้เราอาจจะทะเลาะกันแล้วเขาก็จะไม่ได้ออกจากห้องนี้เป็นแน่
“ไอ้ธาม! ไอ้คนบ้า!!!” ฉันตะโกนด่าแฟนตัวเองไล่หลัง
ปึง!
แต่ก็เท่านั้นแหละ…
เสียงประตูที่ดังขึ้นบ่งบอกให้รู้ว่าแฟนของฉันเทวันครบรอบ 7 ปีของเราแบบกลางคันแล้วเลือกที่จะออกไปหาเพื่อนแทนที่จะอยู่ด้วยกัน
ให้มันได้อย่างนี้สิ!!
ฉันนั่งหงุดหงิดอยู่บนเตียงนอนที่เดิมของเราอย่างหัวเสีย แล้วพอนั่งนึกไปอีกว่าช่วงนี้คนตัวโตเหมือนจะให้เวลากับฉันน้อยลงมันก็อดที่จะน้อยใจขึ้นมาหน่อยๆ เหมือนกัน อาจจะดูเหมือนฉันเอาแต่ใจใช่ไหมล่ะ? แต่ว่าเขาให้ความสำคัญกับฉันเป็นอันดับหนึ่งมาตลอดตั้งแต่คบกัน ไม่สิ… ตั้งแต่เด็กๆ แล้วต่างหาก พอเดี๋ยวนี้ที่ดูเหมือนอะไรๆ มันจะเปลี่ยนไปก็รู้สึกโหวงๆ ในใจอยู่เหมือนกัน
หรือว่านี่มันจะเป็นอย่างที่เคยได้ยินมากันนะ อาถรรพ์รัก 7 ปีอะไรนั่น…
คิดมากน่ะเกี๊ยว มันไม่มีอะไรแบบนั้นหรอก
(มั้ง!)
ฉันกับธามเราสองคนรู้จักกันมาตั้งแต่ตอนเกิดเลยละมั้ง เพราะว่าบ้านของเราสองคนอยู่ซอยเดียวกันแถมยังอยู่ตรงกันข้ามกันอีก โดยที่บ้านฉันขายบะหมี่เกี๊ยว ใช่แล้วล่ะ… ฉันก็เลยได้ชื่อ ‘เกี๊ยว’ นี่ไง ส่วนบ้านของธามน่ะเป็นร้านทองร้านใหญ่ประจำย่านนั้นเลย
ด้วยความที่บ้านใกล้เรือนเคียงกันเกิดก็ไล่เลี่ยกันทำให้เราสองคนเล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็กแล้ว ม๊าของธามเองก็เอ็นดูฉันมากเพราะท่านเป็นคนเลี้ยงฉันมาตั้งแต่เล็กแต่น้อยด้วยเหมือนกัน
เหตุผลก็คือแม่ของฉันท่านเสียไปหลังจากที่ฉันเกิดได้ไม่นาน… แล้วป๊าก็ต้องกลายเป็นคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยวที่ยุ่งกับการขายบะหมี่เกี๊ยวอยู่ทุกวัน ม๊าของธามก็เลยมักจะมารับฉันไปเล่นกับธามที่ร้านทองอยู่เสมอ
พอเริ่มเข้าเรียนอนุบาลม๊าของธามก็จัดการให้เราสองคนเรียนห้องเดียวกันจนถึงจบชั้นประถมเลยแหละ ส่วนตอนมัธยมเนื่องจากว่าฉันกับธามเราเลือกเรียนคนละสายก็เลยทำให้ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน แต่ว่าก็ยังไปกลับพร้อมกันอยู่ดี ด้วยความใกล้ชิดกันมาตั้งแต่แบเบาะจนกระทั่งเขาสู่วัยรุ่นฮอร์โมนกำลังพลุ่งพล่าน พอเริ่มมีผู้หญิงคนอื่นเข้ามาสนใจธามฉันก็เริ่มรู้สึกไม่ชอบใจขึ้นมาซะอย่างนั้นมันเหมือนกับว่าฉันกำลังจะถูกลดความสำคัญลงไป จนเริ่มรู้ใจตัวเองว่าฉันคงคิดกับธามมากเกินกว่าเพื่อนเข้าให้แล้ว ในที่สุดฉันก็เลือกที่จะถอยห่างจากเขาออกมา
ช่วงนั้นน่ะเรียกได้ว่าเป็นช่วงที่แย่ช่วงหนึ่งของชีวิตเลยละมั้ง ฉันกับธามเราไม่เคยทะเลาะกันสักครั้งแต่วันนั้นเขาก็ฟิวส์ขาดโมโหใส่ฉันที่ฉันเปลี่ยนไป แล้วจบที่ฉันปล่อยโฮออกมาอย่างสุดจะกลั้นจนธามต้องรีบเขามาโอ๋และขอโทษที่ดุฉันไปแบบนั้น
สุดท้ายเราสองคนก็ปรับความเข้าใจกัน ฉันสารภาพกับธามไปตรงๆ ว่าฉันคิดกับเขาเกินเพื่อน ถ้าเขาไม่ได้คิดเหมือนกันก็ให้ถอยห่างจากฉันเพื่อที่ฉันจะได้ทำใจแล้วค่อยกลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม แต่ผลลัพธ์ก็เป็นอย่างที่เห็นกันตอนนี้นี่แหละ… ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้เราสองคนคบหาเป็นแฟนที่คลั่งรักใส่กันจนเพื่อนๆ จากเบือนหน้าหนีด้วยความหมั่นไส้
ทุกอย่างมันดูราบรื่นรักเอยเตยหอม รักนี้ไม่มีหมดโปรโมชั่นอะไรแบบนั้นกันมาตลอดจนกระทั่งช่วงนี้ที่ธามติดเพื่อนมากเป็นพิเศษ โดยเขาบอกฉันว่าเดี๋ยวจบปี 4 ก็ต้องแยกย้ายกันไปทำงานคงไม่ได้เจอกันบ่อยๆ แล้ว เขาก็เลยอยากเก็บเกี่ยวความสนุกตรงนี้เอาไว้บ้าง แต่ก็เหมือนจะสนุกกันมากเกินไปหน่อยจนปล่อยเบลอฉันไว้แบบนี้…
เราเคยทะเลาะกันเรื่องนี้อยู่เหมือนกันนะ แล้วพอฉันบอกว่าถ้าเขาเที่ยวฉันก็จะเที่ยวบ้างก็เลยเกิดอาการหวงนั่นหึงนี่ตามไปเฝ้าฉันที่ร้านเหล้าจนฉันต้องยอมแพ้ไม่เที่ยวแล้วก็ได้ เพราะธามเล่นนั่งคุมฉันไม่ห่างแถมยังเคยเกือบจะมีเรื่องตอนที่มีรุ่นน้องเข้ามาขอชนแก้วกับฉันด้วย
อีกอย่างฉันไม่ใช่พวกชอบดื่มหรือไปที่แบบนั้นเท่าไรก็เลยเลือกที่จะไม่ไปดีกว่า เพราะขืนยังไปธามก็ตามไปเฝ้าอีกเพื่อนฉันคงได้นั่งเกร็งจนหมดสนุกไปตลอดแน่ๆ
เห้อออออ~
ไม่รู้ว่าเขาใจเปลี่ยนไปหรือรักเรามันเก่าแล้วอะไรแบบนั้นหรือเปล่า เคยถามออกไปตรงๆ ก็หาว่าฉันคิดมาก แต่เป็นใครก็ต้องคิดไหมนะ
เขาคงไม่ได้มีใครหรือกำลังนอกใจฉันอะไรแบบนั้นหรอกมั้ง
ธามรักฉันมากนี่นา เขาบอกแบบนั้นอยู่ตลอด…
ขอให้เราสองคนอย่ามีเรื่องอะไรไม่ดีเกิดขึ้นเลยเถอะ
เพราะฉันเองก็… รักธามมากเหมือนกัน