อาถรรพ์รัก 7 ปีมันมีจริงไหมนะ? ธาม x เกี๊ยว เป็นแฟนที่รักเอยเตยหอมรักนี้ไม่มีหมดโปรโมชั่นกันมาโดยตลอด จนกระทั่งมีบททดสอบครั้งใหญ่เข้ามาให้ทั้งคู่พิสูจน์รักแท้...
รัก,วัยว้าวุ่น,ไทย,เรื่องสั้น,น่ารัก,แฟน,รักวัยรุ่น,มหาวิทยาลัย,วัยว้าวุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ธาม x เกี๊ยว รักเดียวคือเธอ
อาถรรพ์รัก 7 ปีมันมีจริงไหมนะ? ธาม x เกี๊ยว เป็นแฟนที่รักเอยเตยหอมรักนี้ไม่มีหมดโปรโมชั่นกันมาโดยตลอด จนกระทั่งมีบททดสอบครั้งใหญ่เข้ามาให้ทั้งคู่พิสูจน์รักแท้...
ธาม x เกี๊ยว รักเดียวคือเธอ
Happy Anniversary…
สุขสันต์วันครบรอบ 7 ปี…
ปึง!
แต่ก็เท่านั้นแหละ…
เสียงประตูที่ดังขึ้นบ่งบอกให้รู้ว่าแฟนของฉันเทวันครบรอบ 7 ปีของเราแบบกลางคันแล้วเลือกที่จะออกไปหาเพื่อนแทนที่จะอยู่ด้วยกัน
ให้มันได้อย่างนี้สิ!!
ช่วงปลายเดือนตุลา…
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4…
“เกี๊ยว…”
เสียงเรียกจากทางด้านหลังทำให้เกี๊ยวที่กำลังคุยเล่นกับเพื่อนระหว่างเดินเล่นกับเพื่อนที่ทางเดินต้องหันกลับไปมอง
ภาพของเด็กสาวน่ารักอย่าง ‘แสนรัก’ คนที่ป๊อปปูล่าของโรงเรียนในตอนนี้นั่นเองที่เป็นคนเรียกเธอไว้
แสนรักไม่ได้สนิทกับเธอเสียหน่อย มีเรื่องอะไรหรือเปล่านะ?
“มีอะไรเหรอแสนรัก?” เกี๊ยวถามออกไปด้วยความสงสัย
“คือ… เรามีเรื่องอยากขอความช่วยเหลือจากเกี๊ยวน่ะ พอจะมีเวลาคุยกับเราสักแป๊บไหมจ๊ะ” แสนรักถามพร้อมกับยิ้มให้อย่างน่ารัก
“ได้สิ…”
หลังจากที่ได้ฟังคำขอร้องจากแสนรักแล้วเกี๊ยวก็พอที่จะเข้าใจได้ในทันที เพราะว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีคนมาขอให้เธอทำอะไรแบบนี้ให้
ก็คงไม่พ้นเรื่องของ… ธาม
คนที่เป็นเพื่อนสนิทที่สุดของเกี๊ยวที่ในตอนนี้ก็ขึ้นแท่นเป็นหนุ่มฮอตของโรงเรียนในทันทีที่เข้าเรียนชั้นมอ 4 ไม่ว่าจะเป็นรุ่นพี่หรือรุ่นเดียวกันต่างก็ชอบเข้าทางเกี๊ยวเพื่อที่จะได้ใกล้ชิดธามหรือให้เธอเป็นแม่สื่อให้
ไม่เว้นแม้แต่แสนรักเองก็เช่นกัน
‘เราชอบธาม เกี๊ยวช่วยเป็นแม่สื่อให้เราหน่อยได้ไหมเพราะไม่มีใครสนิทกับธามได้เท่ากับเกี๊ยวอีกแล้ว’
พอนึกถึงคำขอของคนน่ารักที่บอกเธอก่อนหน้านี้แล้ว จู่ๆ เกี๊ยวก็รู้สึกแปลกข้างในหัวใจตัวเองขึ้นมาเสียอย่างนั้น ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ก็มีคนมาขอให้เธอช่วยตั้งมากมายแต่กับคนนี้เหมือนเธอกำลังรู้สึกกลัว
อาจจะเป็นเพราะแสนรักสวยกว่าทุกคนที่ผ่านมา
อาจจะเป็นเพราะแสนรักมีพร้อมทุกอย่าง… เหมาะสมกับธาม
เธอกลัวว่าถ้าวันหนึ่งธามลงเอยกับแสนรักขึ้นมา… แค่คิดก็ปวดหนึบไปทั้งหัวใจแล้ว คนที่เคยสำคัญที่หนึ่งมาตลอดสำหรับธามอย่างเธอ ถ้าเขาเกิดมีแฟนขึ้นมาอย่างจริงจังแล้วเธอก็คงถูกลดความสำคัญลงไปแบบนั้นใช่หรือเปล่า?
“เกี๊ยว!!!”
“หะ? อะไรนะ?? จะตะโกนใส่หูกันทำไมเล่า!”
เสียงเรียกตะโกนจากคนข้างกายในตอนนี้ทำให้เกี๊ยวที่เอาแต่เหม่อลอยสะดุ้งได้สติขึ้นมา
“ก็ฉันพูดไปตั้งยาวแต่เธอก็เอาแต่เหม่ออยู่นั่นแหละ เป็นอะไรหรือเปล่าทำไมดูไม่ค่อยมีสติเลย หรือว่าไม่สบายกันหื้ม?” ไม่พูดเปล่าแต่ธามยังเอามือมาแตะที่หน้าผากของเธอเพื่อเช็กว่าคนตรงหน้าเขานั้นได้ป่วยตรงไหนหรือไม่
ตึก ๆๆๆๆ
ไม่รู้ว่าทำไมครั้งนี้หัวใจของเกี๊ยวก็เต้นแรงขึ้นมาเพียงแค่จ้องเพื่อนชายคนสนิทที่ทำท่าทางห่วงใยตนอยู่ ธามไม่ได้ทำแบบนี้ครั้งแรกเสียหน่อย เพราะรู้จักกันมาตั้งแต่ตัวยังน้อย เขาก็คอยใส่ใจเธอมาตลอดอยู่แล้ว
แล้วทำไม…?
“ตัวก็ไม่ร้อน แต่ทำไมหน้าแดงอะ” เขาถามย้ำอีกครั้งพร้อมกับจ้องหน้าเกี๊ยวอย่างไม่ละสายตา
“ปะ เปล่า ฉันไม่ได้ไม่สบาย” เมื่อได้สติอีกครั้งเกี๊ยวจึงเป็นฝ่ายถอยออกห่างเพื่อเว้นระยะจากเพื่อนสนิทของตัวเอง
ใกล้เกินไปแล้ว หัวใจเกี๊ยวเกือบจะวาย!
“แล้วตกลงเป็นอะไร วันนี้เธอดูแปลกไปนะไม่เห็นพูดมากแบบทุกวันเลย” เขายังคงเค้นถามเพื่อนสาวคนสนิทต่อ
“คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยน่ะ” เกี๊ยวตอบแบบปัดๆ ไปก่อนจะนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ “เออจริงสิวันนี้แสนรักมาหาฉันด้วย”
“แสนรัก? ใช่ผู้หญิงที่อยู่ห้องคิงคนนั้นอะเหรอ”
“อ่าหะ… เธอมาขอให้ฉันช่วยจีบนายอะ”
เกี๊ยวบอกไปตามตรงแบบทุกครั้ง เธอไม่เคยมีอะไรปิดบังธามใครมาขอให้ช่วยเธอก็บอกไปตามจริงเพราะเธอรู้ดีว่าธามไม่ได้สนใจคนที่เข้าหาเข้าผ่านทางเกี๊ยวแบบนี้หรอก
“จริงดิ!”
แต่ครั้งนี้เหมือนน้ำเสียงของธามที่ได้ฟังดูแปลกไป เขาดูตื่นเต้น
“สนใจไหม? ทั้งสวย รวย เก่ง ครบทุกอย่างเหมาะกับนายดีนะ” ถึงจะพูดไปแบบนั้นแต่ความรู้สึกข้างในใจของเกี๊ยวตอนนี้กับรู้สึกตรงกันข้ามทั้งหมด
อย่าสนใจนะ! ต่อให้เหมาะสมแค่ไหนก็อย่าสนใจเธอ
หญิงสาวได้แต่ขอร้องอ้อนวอนคนตรงหน้าอยู่ภายในใจ… ดูเหมือนว่าในตอนนี้เกี๊ยวจะได้ก้าวข้ามเส้นของเพื่อนสนิทระหว่างเธอกับธามไปเสียแล้ว
“ไม่รู้เหมือนกัน… ช่างเรื่องนั้นเถอะ ว่าแต่วันนี้เธอจะแวะซื้อน้ำปั่นก่อนเข้าบ้านไหม?” คำตอบของธามที่ตอบกลับมาทำให้เกี๊ยวยิ้มออกมาอย่างดีใจที่เขาดูไม่สนใจผู้หญิงคนนั้นสักเท่าไร
“แวะสิ! ขอยิมเงินนายด้วยนะ ฉันใช้ของตัวเองหมดแล้วอ่า”
“หึ~ จริงๆ เลยนะ เธอเนี่ย”
ชายหนุ่มยิ้มมุมปากเล็กน้อยกับท่าทางของเพื่อนสาวคนนี้ แต่ถึงจะบ่นอย่างนั้นแต่ธามก็ตามใจเกี๊ยวอยู่ทุกครั้งไป
.
.
หลายวันผ่านไปเกิดเรื่องฮือฮาขึ้นภายในโรงเรียน เพราะดูเหมือนว่าจะมีคู่รักคู่ใหม่เกิดขึ้นที่มีความเหมาะสมกันเป็นอย่างมาก
“ไม่น่าเชื่อว่าแสนรักจะได้คบกับธาม แต่อย่างว่าแสนรักสวยครบจบในคนเดียวขนาดนั้นผู้ชายที่ไหนเมินใส่ก็ถือว่าโง่ละ”
“จริงด้วย! เกี๊ยวว่าแต่แกไปพูดยังไงสองคนนั้นถึงได้ลงเอยกันยะ”
เพื่อนสนิทของเกี๊ยวที่กำลังพูดถึงท็อปปิคฮอตฮิตของโรงเรียนตอนนี้หันมาถามเธอที่เอาแต่นั่งนิ่งอยู่
“ฉันยังไม่ได้ทันพูดอะไรเลย…”
เกี๊ยวตอบไปตามความจริงด้วยน้ำเสียงที่ดูเหมือนจะจ๋อยลงไป เพราะวันนั้นที่เธอบอกธามก็ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจแสนรัก แต่แล้วหลังจากนั้นไม่นานในเย็นวันหนึ่งธามก็มาบอกกับเธอว่าวันนี้คงไม่ได้กลับด้วย
ธามเลือกจะไปส่งแสนรักแทน…
เกี๊ยวไม่รู้ว่าสองคนนั้นเริ่มต้นความสัมพันธ์กันตั้งแต่ตอนไหน เพราะธามเองก็ดูปกติอย่างเช่นเคยเสมอมา กว่าจะรู้ตัวอีกทีว่าใจของเขาให้คนอื่นไปแล้วก็พร้อมกับทุกๆ คนในโรงเรียนนี่ละ
ถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอก็คงจะยินดีที่เพื่อนสนิทของตัวเองมีแฟนกับเขาเสียที แต่คงไม่ใช่ตอนนี้ตอนที่เกี๊ยวไม่ได้คิดกับธามแค่เพื่อนอีกต่อไป
ตอนเช้า…
เกี๊ยวเลือกที่จะมาโรงเรียนตั้งแต่เช้าก่อนที่ธามจะมารอเธอที่หน้าบ้าน ใช่แล้วล่ะ! ถึงแม้ดูเหมือนว่าธามจะเริ่มสานสัมพันธ์กับแสนรักแต่ธามก็ยังคงมาโรงเรียนพร้อมกันกับเกี๊ยวอยู่เหมือนเดิม
ที่น่าแปลกคือธามไม่เคยเล่าเรื่องของเขากับแสนรักให้เธอฟังเลยสักครั้ง เกี๊ยวเองก็ไม่ได้คิดที่จะถามออกไปเพราะไม่อยากรับรู้อะไรไปมากกว่านี้
เธอตั้งใจว่าจะถอยห่างจากธามออกมาเพื่อที่เขาจะได้มีเวลาไปเทคแคร์แสนรัก แล้วตัวเธอเองก็จะได้มีพื้นที่ทำใจด้วยเหมือนกัน
ครืด~ ครืด~
เสียงมือถือที่สั่นอยู่ในกระเป๋ากระโปรงทำให้เกี๊ยวต้องหยิบออกมาดุแล้วก็พบว่าเป็นธามนั่นเองที่โทรมา
“ว่าไง…”
สุดท้ายเธอก็ต้องกดรับสายเพื่อไม่ให้ทุกอย่างดูผิดปกติจนเกินไป
[เธอไปโรงเรียนแล้วงั้นเหรอ? ทำไมไม่บอกกันเลยอะฉันก็ยืนรอตั้งนาน ถ้าป๊าไม่บอกฉันก็คงรออยู่อย่างนั้น] ปลายสายบ่นทันทีซึ่งเป็นเรื่องเกี๊ยวเองก็คิดเอาไว้อยู่แล้วว่าต้องโดนแบบนี้
“โทษทีนะวันนี้ฉันรีบอะ แค่นี้ก่อนนะมีเรื่องต้องไปทำพอดี”
ติ๊ด!
พูดจบก็รีบชิงวางสายก่อนที่ปลายสายจะได้ตอบอะไรกลับมาอีก
มีเรื่องต้องทำอะไรกันล่ะ… เธอก็แค่อยากหนีหน้าจากเขาก็เท่านั้น
จากวันที่หนึ่ง ก็มีวันที่สอง… และวันต่อๆ ไป จนผ่านมาเป็นอาทิตย์ที่เกี๊ยวเอาแต่หลบหน้าธาม
ตอนเช้าก็หนีมาก่อน…
ตอนเย็นก็มีข้ออ้างสารพัดที่จะไม่กลับพร้อมกัน
ทางด้านของธาม
“ไอ้ธามช่วงนี้เป็นไรวะ มึงดูหงุดหงิดทุกวันเลย แทนที่จะอินเลิฟเพราะว่ามีคนสวยอย่างแสนรักอยู่ข้างกาย”
“แสนรักเกี่ยวไรด้วยวะ?”
ธามถามเพื่อนออกไปด้วยความงุนงงนิดหน่อย ที่จริงเขาสงสัยมาสักพักแล้วว่าทำไมถึงได้มีข่าวว่าเขากับแสนรักคบกันทั้งที่ความจริงมันมีอะไรเลยสักนิด
แทบจะไม่เคยคุยกันเลยด้วยซ้ำ!
อ้อ… มีครั้งหนึ่งที่แสนรักต้องขนหนังสือช่วยอาจารย์แล้วเขาผ่านไปเห็นพอดีก็เลยเข้าไปช่วย หลังจากนั้นอาจารย์ก็ไหว้วานให้เขาช่วยไปส่งแสนรักในตอนเย็นด้วยเพราะเธอต้องแบกหนังสือเยอะ
วันนั้นเป็นวันแรกที่เขาไม่ได้กลับบ้านพร้อมเกี๊ยว…
“อ้าว.. มึงไม่ได้เป็นแฟนกับแสนรักเหรอวะ คนเขาพูดกันไปทั่วโรงเรียนแล้วว่ามึงสองคนเป็นคู่รักที่เหมาะสมกัน”
“ตลกแล้ว! กูคุยกับแสนรักยังไม่ถึงสิบประโยคเลยจะเอาอะไรมาเป็นแฟนกันวะ” เขาตอบกลับไปตามความจริง ไม่รู้ว่าใครนะที่เป็นคนปล่อยข่าวบ้าๆ พวกนี้ออกมา
แต่ธามก็ไม่คิดที่จะสนใจเรื่องนี้สักเท่าไร
เรื่องที่เขาสนใจในตอนนี้น่ะ… คือเกี๊ยว! ไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไรช่วงนี้ถึงได้พยายามหลบหน้าเขาอย่างชัดเจน ไม่พอใจอะไรทำไมไม่บอกกันตรงๆ ในเมื่อเราทั้งสองคนก็คุยกันได้ทุกเรื่องมาตลอด
“ถ้างั้นที่มึงหน้าเป็นตูดมาโรงเรียนทุกวันนี่คือเป็นอะไร” เพื่อนสนิทธามยังคงถามต่อไปด้วยความอยากรู้
“ก็เกี๊ยวอะดิ! หลบหน้ากูมาเป็นอาทิตย์ละ”
“ฮ่าๆๆๆ กูว่ากูรู้แล้วว่าเกี๊ยวเป็นอะไรถ้างั้นอะ” เพื่อนเขาหัวเราะร่วนทันทีในตอนที่ธามบอกสาเหตุของความหงุดหงิด
“อะไร?”
“กูว่าเกี๊ยวก็คิดว่ามึงคบกับแสนรักเหมือนที่คนอื่นคิดนั่นละ ยัยนั่นก็เลยไม่อยากอยู่เป็นก้างขวางคอคู่มึงมั้ง ก็เลยพยายามตีตัวออกห่าง อีกอย่างถ้ามึงคบกับแสนรักจริงๆ ผู้หญิงที่ไหนจะชอบให้แฟนตัวเองไปสนิทกับผู้หญิงคนอื่นกันเล่า”
“แต่ความจริงคือกูไม่ได้คบกับแสนรักไง ไม่เคยจีบไม่เคยคิดอะไรด้วยเลยสักนิด!” หลังจากที่ได้ฟังคำตอบจากเพื่อนถึงสาเหตุที่เกี๊ยวเปลี่ยนไป ธามก็ยิ่งหงุดหงิดมากขึ้นไปอีก
“กูก็เพิ่งรู้จากปากมึงเนี่ย แล้วคนอื่นๆ ก็คงยังไม่มีใครรู้ด้วยหรอก”
“เอองั้นกูไปละ”
“ไปไหนวะ?”
“ไปคุยกับเกี๊ยวให้รู้เรื่องอะดิ ยัยบ๊องนั่นคิดเองเออเองไปถึงไหนต่อไหนแล้วก็ไม่รู้” พูดจบธามก็ลุกจากโต๊ะนั่งในทันทีด้วยเป้าหมายที่เขาจะไปก็คือตามหาเพื่อนสนิทของตัวเอง
.
.
“เกี๊ยว! มาคุยกันหน่อย”
เมื่อเจอหญิงสาวเพื่อนสนิทที่กำลังนั่งคุยอยู่กับกลุ่มเพื่อนของเธอ ธามก็ไม่รอช้าที่จะเข้าไปเรียกเพื่อนของตัวเอง
“คุยอะไรอะธาม… อ๊ะ! นึกขึ้นได้ว่าอาจารย์เรียกให้ไปหา งั้นฉันขอตัว…”
“ไม่ต้องมาอ้างเลย!เลิกหลบหน้ากันสักทีดิวะ!!”
ธามรีบพูดแทรกก่อนที่เกี๊ยวจะพูดจบเพราะเขาไม่ต้องการฟังคำโกหกเหล่านั้นออกจากปากของเธออีก คำที่เธอใช้อ้างสารพัดเพื่อนที่จะหลบหน้ากัน
“อะไรใครหลบหน้า ฉันก็แค่ยุ่งๆ ช่วงนี้” คนตัวเล็กยังถงเถียงต่อไป
“จะไปคุยกันดีๆ ไหม?” คราวนี้ธามเสียงดุเข้มขึ้นและบวกกับสีหน้าที่จริงจังทำให้เกี๊ยวรู้สึกกลัวอยู่ไม่น้อยก็เลยตัดสินใจยอมไปคุยกับเขาให้รู้เรื่อง
เป็นไงเป็นกัน!
“นายมีอะไรก็พูดมา” เมื่อทั้งคู่เดินมาจนถึงด้านหลังตึกเรียนที่ไม่ค่อยมีคนพลุกพล่านแล้ว เกี๊ยวก็ถามขึ้นในทันที
“ช่วงนี้เธอเป็นอะไร หลบหน้าฉันทำไม?” ธามเองก็ถามเข้าประเด็นไปตรงๆ เลยเช่นเดียวกัน
“ฉันไม่ได้หลบ…”
“อย่ามาโกหกกันเกี๊ยว เวลาที่เธอโกหกเธอจะไม่สบตาทำไมฉันจะไม่รู้เพราะว่าฉันรู้จักเธอมาทั้งชีวิต”
“เออก็ได้ฉันหลบหน้านายเองแหละ!” เมื่อรู้ว่าโกหกต่อไปไม่ไหวเกี๊ยวก็เลยตัดสินใจพูดความจริงออกไป “เพราะว่าฉันคิดกับนายเกินเพื่อนไปแล้วยังไงล่ะ แถมนายยังมีแฟนแล้วอีกฉันก็แค่อยากห่างออกมาเพื่อทำใจบ้างไม่ได้หรือไง” เกี๊ยวพูดออกไปทั้งหมดรวมถึงความรู้สึกของเธอด้วย
“นี่เธอ…”
“ฉันรู้ว่ามันไม่ควรเกิดขึ้น แต่มันเกิดไปแล้วไงและฉันก็กำลังจะแก้ไขมัน นายรู้อย่างนี้แล้วก็ช่วยอย่ามายุ่งกับฉันได้ไหม ให้ฉันได้อยู่ในส่วนของฉันไปก่อน ขอแค่นี้ให้กันได้หรือเปล่า…”
“ไม่ได้” ธามตอบกลับแทบจะในทันทีที่เกี๊ยวพูดจบ
“ทำไม?”
“ก็ถ้าในเมื่อเธอคิดกับฉันเกินเพื่อนไปแล้ว งั้นเรามาเป็นแฟนกันเลยไหม?” คำถามจากชายตรงหน้าทำเอาเกี๊ยวถึงกับตัวชา อ้าปากค้างอย่างไม่อยากจะเชื่อ
“ได้ไงอะ แล้วแสนรักล่ะ”
“ฉันไม่ได้เป็นแฟนกับแสนรัก ไม่เคยคุยไม่เคยจีบอะไรทั้งนั้น เธอไปเอาเรื่องพวกนี้มาจากไหนแถมยังเชื่อเป็นตุเป็นตะไปหมดจนต้องมาหนีหน้ากันเป็นอาทิตย์เนี่ยยัยบ๊อง!”
“คนเขารู้กันทั้งโรงเรียน…”
“แล้วไอ้ทั้งโรงเรียนที่ว่ามันน่าเชื่อมากกว่าคำพูดจากปากของฉันหรือไง ฉันคือคนที่เป็นข่าวนะเว้ยมายืนบอกเธออยู่เนี่ยว่าไม่ใช่เรื่องจริง เพราะเรื่องจริงที่จะเป็นข่าวต่อจากนี้ก็คือ ธามกับเกี๊ยวเป็นแฟนกันต่างหาก”
“ยังไม่ได้ตอบตกลงด้วยเลย” เกี๊ยวตอบกลับไปเสียงเบา
“งั้นก็ตอบมาสิ” ธามพูดกลับมาอย่างหน้าตาเฉย ผิดกับคนตัวเล็กที่ตอนนี้เหมือนจะเขินจนหน้าแดงไปหมด
“นายชอบฉันหรือไงถึงได้มาขอคบกัน ไม่ใช่ว่าพูดไปงั้นเพราะฉันบอกว่าชอบนายหรอกนะ”
“ที่จริงฉันชอบเธอมาตั้งนานแล้วล่ะไอ้เส้นเฟรนด์โซนอะไรนั่นฉันดึงทิ้งไปนานมากแล้ว แต่เธอนั่นแหละที่ไม่แสดงท่าทีอะไรออกมาเลย ฉันก็ไม่กล้าบอกเพราะกลัวว่าถ้าเธอไม่ได้คิดเหมือนกันแล้วฉันจะต้องเสียเธอไป แบบนั้นยิ่งแย่ไปกันใหญ่ก็เลยต้องยอมอยู่แบบคนแอบรักเพื่อนมาตั้งหลายปีเนี่ย พอมาวันนี้เธอมาบอกว่าเธอเองก็ชอบฉันถ้าแบบนั้นจะยังต้องรออะไรอีก ฉันไม่อยากเสียเวลาอีกต่อไปแล้วเกี๊ยว เรามาคบกันเถอะนะ”
“นายชอบฉันตั้งแต่เมื่อไร”
เกี๊ยวยังคงถามต่อ ถึงแม้ว่าอนนี้หัวใจของเธอจะพองโตไปกับคำสารภาพของชายหนุ่มตรงหน้าแล้วก็ตาม
“อนุบาล…”
“ห๊าาาาาาาาาาา!”
“ตกใจอะไรเล่า! ก็เธอมันน่ารักเกินห้ามใจมาตั้งแต่เด็กแล้วนี่” ธามในตอนนี้ก็หน้าแดงไม่ต่างจากเกี๊ยวเช่นเดียวกัน แถมเขายังเอามือเกาที่หลังคือเพื่อแก้อาการเขินที่มีในตอนนี้ด้วย
“หน้าแดงหมดแล้วนั่น คิคิ” เกี๊ยวพูดอย่างล้อเลียนคนตัวโต
“เธอก็หน้าแดงเหมือนกันนั่นแหละ! อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง ไหนคำตอบของฉันล่ะหื้ม?”
“คำตอบก็คือ…”
“อย่าเว้นนานดิเกี๊ยว ใจจะหลุดออกมาแล้ว”
“ตกลง… เป็นแฟนกันนะธาม”
รอยยิ้มดีใจปรากฏบนใบหน้าทั้งของธามและเกี๊ยว ทั้งคู่ยืนจ้องตากันอยู่อย่างนั้นเหมือนต้องการจะสื่อความรู้สึกที่มีจนล้นใจให้อีกฝ่ายได้รู้ผ่านทางสายตาที่ประสานกัน
“ธามรักเกี๊ยวนะ… รักแรกและรักเดียวของธาม”
-จบ-