เคทลินกลับมาแก้แค้นเพื่อนรักอย่างซูซานที่ขโมยผลงานของเธอจนตัวเองโด่งดัง ในเมื่อผลงานเปรียบเสมือนกับลูกของเธอเคทลินจึงได้ขโมยลูกของซูซานเป็นการแก้แค้น
แฟนตาซี,ดราม่า,ผจญภัย,พารานอมอล,ครอบครัว,เวทมนตร์,แฟนตาซี,นักเวท,เวทมนต์,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
Katelyn of Laikwood เคทลินแห่งเลควูดเคทลินกลับมาแก้แค้นเพื่อนรักอย่างซูซานที่ขโมยผลงานของเธอจนตัวเองโด่งดัง ในเมื่อผลงานเปรียบเสมือนกับลูกของเธอเคทลินจึงได้ขโมยลูกของซูซานเป็นการแก้แค้น
เพราะการแก้แค้นนั้นหอมหวานและทำให้คนคนหนึ่งยอมเปลี่ยนตัวตนเพื่อการแก้แค้นอดีตเพื่อนรัก หากแต่การแก้แค้นของเคทลินนั้นทำให้ใครอีกคนได้ค้นพบการดำเนินชีวิตแบบใหม่ที่เขาเองก็ไม่เคยคาดคิดมาก่อน การอยู่ร่วมกันของเคทลินและนิคนั้นจะเป็นเหมือนแม่เหล็กคนละขั้วที่แตกต่างแต่ก็ดึงดูดเข้าหากันเสมอ
เมื่อนิคได้เข้ามาในโลกของนักเวทก็เกิดสิ่งที่ไม่คาดฝันมากมาย แต่จะทำอย่างไรได้ ในเมื่อเขาเป็นคนเลือกที่จะเดินทางนี้เอง และเขาไม่ได้โดดเดี่ยวเพราะมีคนคอยดูแลอย่างเคทลินแห่งเลควูดคอยตามเป็นห่วงอยู่ไม่ห่าง และดูเหมือนจะมีเรื่องวุ่นๆ หลายอย่างรอทั้งสองอยู่เบื้องหน้า
ในวันที่อากาศสดใสของฤดูหนาว เสียงแสดงความยินดีดังขึ้นอย่างต่อเนื่องในสวนสาธารณะกลางเมืองนูวิลล์ หญิงชายคู่หนึ่งในชุดสีขาวกำลังพูดคุยกับแขกที่มาร่วมงาน โดยที่ไม่ทันได้คิดว่าจะมีแขกที่ไม่ได้รับเชิญมาร่วมด้วย
จู่ ๆ สายลมที่พัดเอื่อยกลับรุนแรงขึ้นทำให้กลีบดอกไม้จากต้นพลัมร่วงหล่นลงมาและปลิวไปตามสายลม พลันปรากฏร่างของหญิงสาวคนหนึ่งท่ามกลางกลีบพลัม ผมสีไวน์แดงที่ยาวสลวยนั้นพลิ้วไหวไปตามแรงลมเช่นเดียวกับชุดกระโปรงสีดำยาวของเธอ
"เคทลินงั้นเหรอ" เจ้าสาวร้องเสียงหลงเมื่อเห็นเพื่อนเก่าของตนปรากฏตรงหน้า
"ใช่แล้วซูซาน นี่ฉันเอง ทำไมทำหน้าตกใจแบบนั้นล่ะ อ้อ! หรือว่าเธอกลัวสิ่งนี้กัน" เคทลินเอ่ยพลางวาดมือไปในอากาศ ฝ่ายซูซานเริ่มหวีดเสียงแหลมแสบแก้วหูเมื่อเห็นสิ่งที่อีกฝ่ายกำลังทำ
"ยินดีกับเธอด้วยนะ" ในมือของเคทลินมีช่อดอกคาลล่าลิลลี่อยู่ช่อหนึ่งและมันถูกยื่นไปทางเพื่อนเก่าของเธอ
ซูซานรับมันมาอย่างกล้าๆ กลัวๆ ฝ่ายเจ้าบ่าวที่มีสีหน้าซีดเผือดก็พยายามที่จะหลบหน้าเธออย่างสุดความสามารถแต่นั่นก็ไม่สามารถรอดพ้นสายตาของเคทลินไปได้
"เป็นอะไรไปอาร์โนล ไม่เจอฉันตั้งนานไม่คิดถึงกันบ้างหรือไง ไม่นึกเลยนะว่าเธอทั้งสองคนจะรู้จักกัน" เคทลินปรบมือให้กับทั้งสองคน "ช่างเหมาะสมกันเสียจริง ๆ"
ไอ้พวกงูพิษ
เคทลินข่มโทสะของตนเอาไว้ไม่ให้มันระเบิดออกในงานมงคลเช่นนี้ เธอเหยียดยิ้มเพื่อกลบอารมณ์โกรธเอาไว้ให้มิด
"แล้วทำไมทุกคนถึงเงียบกันล่ะ เชิญพูดคุยกันต่อเลย ไม่ต้องสนใจนักเวทคนนี้นักหรอก ฉันแค่มาทักทายเพื่อนรักเท่านั้นเดี๋ยวเดียวก็ไปแล้วล่ะ" เคทลินพูดพลางผายมือทั้งสองข้างออก เธอหมุนตัวมองแขกเหรื่อที่อยู่ในงาน
"อีกไม่นานก็คงจะได้เวลาที่ฉันต้องไปแล้วล่ะ"
สายตาของเคทลินหยุดที่เด็กหนุ่มคนหนึ่งที่มีหน้าตาละม้ายคล้ายกับซูซาน ทันทีที่สบตากันเขาก็สะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ เคทลินเดินแหวกผู้คนตรงไปยังเด็กหนุ่มคนนั้นทันที เธอคว้าข้อมือของเขาออกมาจากฝูงชนที่กำลังกระซิบกระซาบกับเหตุการณ์ตรงหน้า
"นี่ถือเป็นข้อแลกเปลี่ยนกับช่อดอกไม้นั่นแล้วกัน" เคทลินคล้องแขนเด็กหนุ่มคนนั้นไว้ ก่อนจะโบกมือลาคู่บ่าวสาวตรงหน้าที่มองมาทางเธอด้วยความงุนงง
"ขอให้โชคดี"
ทันทีที่พูดจบร่างของเคทลินและเด็กหนุ่มคนนั้นก็หายไปในทันที