จะเป็นอย่างไรเมื่อโนอาร์ เกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นเพียงเพราะว่าเขาวิ่งไปช่วยเจ้าสุนัขตัวน้อย เลยทะลุมิติเข้าไปเป็นฮันเตอร์ฝึกหัด แต่เข้าฝึกคลาสแรกก็สร้างเรื่องจนทำให้พระเอกของเราสนใจซะงั้น
ชาย-ชาย,โอเมกาเวิร์ส,รัก,แฟนตาซี,วัยว้าวุ่น,ระบบเกม,มอนสเตอร์,Boy Love,ต่างโลก,ทะลุมิติ,แฟนตาซี,Yaoi,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
หลังจากบ่ายแก่ ๆ พวกเราก็ออกมาจากน้ำตก เพื่อที่จะไปรับประทานอาหารในเมืองกันตามที่พี่วิคเตอร์บอก เพราะต้องเดินทางอีกยาวไกลและแอร์ในรถเย็นมาก ๆ ผมจึงเกิดอาการง่วงเหงาหาวนอนแล้วผล็อยหลับไป
พรึบ!
เสียงสะอื้นของหญิงสาวร่างบางดังกึกก้องอยู่ในโสตประสาทภาพตรงหน้าเผยให้เห็นร่างของผู้หญิงคนหนึ่งนั่งกอดเข่าคุดคู้อยู่ตรงมุมห้องนอน พร้อมกับเสียงพูดพึมพำปนเสียงสะอื้น แต่ก็พอจับใจความได้ว่า
“ถ้าท่านไม่ได้รักข้า ท่านก็ไม่ควรที่จะแต่งงานกับข้า ท่านพี่เหมราช”
หญิงสาวกอดเข่าร้องไห้สะอึกสะอื้น น้ำตาไหลรินอาบแก้ม เสียงสะอื้นของเธอ ดังก้องไปทั่วห้อง ในมือของเธอกำรูปถ่ายครอบครัวไว้แน่น
ในรูปถ่ายใบนั้นเป็นภาพครอบครัวที่อบอุ่น สามียิ้มแย้ม หญิงสาวดูมีความสุข แต่ตอนนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไป สามีของเธอทิ้งเธอไปมีผู้หญิงคนอื่น
‘ผู้ชายที่เราฝันเห็นวันนั้นชื่อเหมราชเหรอ’
ทันทีที่ผมได้ยินชื่อ ‘เหมราช’ ภาพต่างๆ นานา ก็ถาโถม ฉายให้เห็นถึงเรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นจากอดีตจนถึงปัจจุบัน ในตอนแรกคนทั้งคู่ถูกบังคับคลุมถุงชนเพื่อรักษาสถานะทางสังคมและทางการเมืองของคนในยุคนั้น
ตึ๊ง!
[ปลดล็อกความทรงจำของท่าน 47 %]
ตึ๊ง!
[หากความทรงจำของท่านถูกปลดล็อกครบ 100 % ท่านจะ....]
พรึ่บ ไม่ทันให้ผมได้อ่านข้อความบนหน้าจอครบ ระบบก็ปิดหน้าจอลง ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติ หญิงสาวตรงหน้ายังคงนั่งกอดเข่าร้องไห้อยู่ที่เดิม
หญิงสาวรู้สึกเหมือนหัวใจของเธอแตกสลาย เธอไม่เข้าใจว่าทำไม สามีถึงทิ้งเธอ เธอรักเขา ทุ่มเทให้กับเขา ทำทุกอย่างเพื่อครอบครัว แต่เขากลับไม่เห็นคุณค่า หมางเมินเธออย่างไม่ไยดี
หญิงสาวรู้สึกเจ็บปวด เสียใจ โกรธ แค้น เธอไม่รู้ว่าเธอจะต้องทำอย่างไรต่อไป ผมรับรู้ความรู้สึกของเธอตรงหน้าทุกอย่าง มันเป็นความรู้สึกที่เจ็บปวดและแค้น
“คุณเป็นใครกันแน่นะ”
＊＊＊＊＊＊＊＊＊＊＊
แสงไฟยามค่ำคืนส่องประกายระยิบระยับ ทอแสงไปทั่วตึกสูงเสียดฟ้าที่แทรกตัวอยู่ใจกลางเมือง เสียงรถราและผู้คนพลุกพล่าน ดังก้องไปทั่วบริเวณ บนยอดตึกสูงเสียดฟ้านั้น มีภัตตาคารอาหารหรูตั้งอยู่ ราวกับโอเอซิสท่ามกลางความวุ่นวาย
ภายในภัตตาคาร ตกแต่งอย่างหรูหรา โมเดิร์น ผสมผสานกลิ่นอายคลาสสิก แสงไฟสีนวลส่องสว่าง ทั่วทั้งห้อง โต๊ะอาหารถูกจัดวางอย่างมีระเบียบ ปูด้วยผ้าปูโต๊ะสีขาว ผ้าเช็ดปากสีเงิน อุปกรณ์การทานอาหารเรียงรายอย่างสวยงาม จากหน้าต่างของภัตตาคาร มองเห็นวิวทิวทัศน์ของเมืองยามค่ำคืนได้อย่างกว้างไกล แสงไฟจากตึกต่างๆ ระยิบระยับ
เสียงเพลงบรรเลงจากเปียโนดังก้องไปทั่ว เพิ่มบรรยากาศโรแมนติกให้กับภัตตาคาร บนเพดานของภัตตาคาร ประดับด้วยโคมไฟระย้า ส่องแสงระยิบระยับสวยงาม พนักงานบริการทุกคนแต่งกายสุภาพ ยิ้มแย้มแจ่มใส บริการลูกค้าด้วยความเอาใจใส่
เมนูอาหารของภัตตาคาร นำเสนออาหารนานาชาติหลากหลายชนิด วัตถุดิบล้วนสดใหม่ คัดสรรมาอย่างพิถีพิถัน ปรุงด้วยความประณีต รสชาติอาหารอร่อยลงตัว
การทานอาหารที่ภัตตาคารแห่งนี้ นอกจากจะได้อิ่มอร่อยกับอาหารแล้ว ยังได้สัมผัสประสบการณ์สุดพิเศษ เพลิดเพลินกับบรรยากาศโรแมนติก และชมวิวทิวทัศน์อันสวยงามของเมืองยามค่ำคืน
“ขอบคุณสำหรับอาหารมื้อนี้นะครับ”
“ชอบหรือเปล่าครับ”
“ชอบครับ อาหารอร่อย บรรยากาศก็ดี วิวก็สวย ถ้ามีโอกาสผมก็อยากพาครอบครัวมาทานที่นี่เหมือนกัน คุณแม่น่าจะชอบ”
“หมายถึงชอบพี่หรือเปล่า”
“ชอบครับ พี่วิคเตอร์เองก็ชอบผมเหมือนกันใช่ไหมล่ะครับ ^^”
“...” พี่วิคเตอร์ไม่ตอบอะไรกลับมา แต่หยิบกล่องของขวัญเล็ก ๆ ออกมาจากกระเป๋าเสื้อแทน
“พี่มีของขวัญมาให้เธอ”
พี่วิคเตอร์เปิดกล่องของขวัญ ผมมองดูของขวัญด้วยความประหลาดใจ
“มันคืออะไรเหรอครับ?”
“มันคือสร้อยคอน่ะ พี่สั่งทำพิเศษสำหรับโนอาร์โดยเฉพาะ พี่อยากให้เธอใส่ไว้เพื่อเป็นเครื่องหมายว่าเธอเป็นแฟนของพี่” โนอาร์เขินอาย แต่เขายิ้มกว้าง
“ขอบคุณนะครับ ผมชอบมันมากเลย”
“พี่ดีใจที่เธอชอบนะ เดี๋ยวพี่ใส่ให้”
สร้อยคอสีเงินแวววับที่มาพร้อมกับจี้หยกที่ถูกสลักเป็นรูปมังกรเพลิง ถูกสั่งทำพิเศษมีเพียงชิ้นเดียวในโลกกำลังถูกพี่วิคเตอร์สวมให้ ในขณะนั้นเองผมคำพูดเมื่อสักครู่นี้ของชายที่กำลังสวมสร้อยคอให้ผมอยู่ก็ผุดขึ้นมา ‘พี่อยากให้เธอใส่ไว้เพื่อเป็นเครื่องหมายว่าเธอเป็นแฟนของพี่’
“ก่อนหน้านี้มีบอกว่าอะไรนะครับ...สร้อยนี่ถูกสั่งทำเพื่อผมเพราะว่าผมเป็นแฟนพี่เหรอครับ”
“ในเมื่อพี่เองก็ชอบเธอ เธอเองก็ชอบพี่ ถ้าอย่างนั้นเราสองคนลองมาคบกันไหม”
“เอ่อ…”
“ว่าไงครับ”
“ตกลงครับ”
“พูดจริงใช่ไหม”
“ผมไม่แกล้งพี่หรอกครับ”
พี่วิคเตอร์โผเข้ากอดผมไว้แน่น ดวงตาของพวกเราเต็มไปด้วยความสุข ทั้งสถานที่และบรรยากาศรอบข้าง เสียงดนตรีบรรเลงคลอเคล้า หรือทั้งหมดทั้งมวลเหมือนถูกเซ็ตขึ้นมาเพื่องานนี้ พี่วิคเตอร์โน้มตัวลงจูบผมอย่างอ่อนโยน จนทำให้ผมจูบตอบอย่างหลงใหล
ผมเสียจูบให้พี่วิคเตอร์เป็นครั้งที่สองของวัน แต่ครั้งนี้เป็นการจุมพิตที่เต็มไปด้วยความอ่อนโอน กลิ่นไวน์อ่อน ๆ และหวานละมุน ริมฝีปากได้รูปบดคลึงอยู่บนริมฝีปากนุ่มของผมนานสองนาน จากอ่อนโยนกลับกลายเป็นดูดดื่ม เสียงหัวใจของผมเต้นรัวเหมือนจะหลุดออกมา
เหมือนโลกทั้งใบหยุดหมุน มีเพียงแค่พวกเราสองคนเท่านั้น เวลาผันผ่านไปนานเท่าไหร่ก็ไม่มีใครรู้ ผมเริ่มใช้กำปั้นของผมทุบไปที่บริเวณหน้าอกของพี่วิคเตอร์เพื่อบอกว่าพอแล้ว ผมเริ่มหายใจไม่ออกเพราะจูบที่เนิ่นนานนี้
พี่แฮ่ก แฮ่ก เสียงหายใจเหนื่อยหอบของผมเหมือนลูกหมาที่วิ่งเล่นกับเจ้าของจนเหนื่อย
“ปากนุ่มเหมือนเหมือนเยลลี่เลยนะครับ”
“พี่เตอร์!”
“^^”
วันนี้ผมได้เห็นรอยยิ้มและเสียงหัวเราะจากชายที่เอาแต่เงียบขรึมเวลาอยู่ต่อหน้าคนหมู่มาก ตอนนี้ก็ใกล้จะ 3 ทุ่มแล้ว อยู่ ๆ เสียงดนตรีก็เงียบลงพร้อมกับเสียงประกาศดังขึ้น
‘เนื่องด้วยวันนี้เป็นวันครบรอบ 25 ปีของทางร้าน เราเลยมีกิจกรรมและบริการถ่ายรูปฟรีให้ทุกท่านที่มารับประทานอาหารในค่ำคืนนี้ เพียงแค่ท่านปักธงแดงไว้บริเวณแจกัน ช่างภาพก็จะเดินไปถ่ายภาพให้ท่านเองครับ’
บนโต๊ะมีธงสีแดงเล็ก ๆ อยู่ซึ่งในตอนแรกที่มานั่งผมไม่ทันได้สังเกต พี่วิคเตอร์หยิบมันมาปักไว้บริเวณแจกันตามที่พิธีกรประกาศ ไม่นานนักทั้งช่างภาพและพิธีกรก็ตรงมาที่โต๊ะของผม
‘กิจกรรมสำหรับวันนี้คือเกมทายใจนะครับ ผมมีข้อความต่าง ๆ 6 ข้อ คุณต้องทายว่าคนตรงข้ามคุณชอบอะไรมากที่สุด...ถ้าคุณทายใจถูกทั้งหมด รับไปเลย ส่วนลดค่าอาหารในครั้งถัดไป มูลค่า x,xxx บาท โอเค ถ้าพวกคุณพร้อมแล้ว งั้นมาเริ่มกันเลย!’
ผมยื่นกระดาษที่รับมาให้พี่วิคเตอร์ เขาเริ่มอ่านรายการบนกระดาษ
กิจกรรม:
• ดูหนังหรือทำอาหาร
• โรแมนติกหรือดราม่า
• เที่ยวทะเลหรือเที่ยวภูเขา
• อ่านหนังสือหรือฟังเพลง
• เป็นคนถ่ายภาพหรือเป็นคนถูกถ่ายภาพ
• จีบเองหรือโดนจีบ
พี่วิคเตอร์อ่านรายการกิจกรรมอย่างตั้งใจ และเลือกวงคำตอบไปทีละข้อจนถึงข้อสุดท้าย ในเวลาอันสั้น ส่วนผมนั้นเลือกคำตอบของตัวเองเสร็จก็ยื่นในคุณพิธีกร เราสองคนถือว่าพึ่งจะรู้จักกันได้ไม่นาน พี่วิคเตอร์จะตอบถูกสักข้อไหมนะ
เมื่อพี่วิคเตอร์บอกกับพิธีกรว่าเลือกเสร็จแล้ว ตอนนี้ก็ได้เวลาเฉลยคำตอบว่าจะทายถูกสักข้อไหม ผลปรากฏว่าพี่วิคเตอร์เลือกคำตอบเหมือนที่ผมเลือกไว้ถูกทั้งหมด
ใบหน้าผมตอนนี้อึ้งและประหลาดใจมาก พลางส่งสายตาถามเป็นนัย ๆ ว่ารู้ได้อย่างไร เป็นผมผมคงทายไม่ถูกแน่ ๆ
‘และแล้วเราก็ได้ผู้โชคดีคนแรกของเราแล้วครับ...ขอเสียงปรบมือด้วยครับ พวกคุณเป็นคู่ที่รู้ใจกันมากเลยนะครับ’
เสียงปรบมือดังกึกก้อง ก่อนที่ผมกับพี่วิคเตอร์จะรับคูปองส่วนลดมาพร้อมกับถ่ายภาพ ผมยืนเกร็ง ส่งยิ้มน้อย ๆ ให้กล้อง
ระหว่างทางกลับพวกเราคุยกันถึงเรื่องราวต่าง ๆ ทั้งเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ ในอดีตหรืออนาคต และความฝันที่พวกเรามีร่วมกัน เสียงหัวเราะของพวกเราดังก้องไปทั่วทั้งรถ บรรยากาศเต็มไปด้วยความอบอุ่นและโรแมนติก เมื่อรถมาถึงหน้าบ้าน พี่วิคเตอร์จอดรถและหันมาหาผม
“ถึงบ้านแล้วนะครับ” เขาบอก
“ขอบคุณสำหรับวันนี้นะครับ” ผมตอบพร้อมทั้งยิ้มให้พี่เขา ชายหนุ่มยื่นมือออกไปลูบหน้าผมอย่างอ่อนโยน
“พี่มีความสุขมากที่มีเธออยู่เคียงข้าง” เขากระซิบ
ผมรู้สึกอบอุ่นหัวใจเป็นอย่างมาก ก่อนที่จะโน้มตัวเข้าหาเขาและจูบเขาอย่างนุ่มนวล
“ผมก็มีความสุขมากเช่นกันครับ” ผมตอบ
‘ไม่ว่าในวันข้างหน้าจะเป็นเช่นไร ผมขอทำวันนี้ให้ดีก็พอ’
พวกเราลงจากรถและเดินเข้าบ้านไปด้วยกัน มือของพวกเรายังคงประสานกันไว้แน่น รู้สึกอบอุ่นและปลอดภัย ราวกับว่าเราจะอยู่เคียงข้างกันตลอดไป...
“วันนี้พี่ขอนอนด้วยได้ไหมครับ”
“ห้องพี่ก็มีนี่ครับ วันนี้ผมไม่กลัวผีหรอก”
“แต่เราเป็นแฟนกันแล้วนะ พี่อยากนอนกับเธอ”
“แค่นอนเฉย ๆ นะครับ”
“คร้าบบบบ^^” เจอลูกอ้อนพี่วิคเตอร์เข้าไปเป็นใครจะไม่ยอมล่ะครับ
หลังจากที่เราทั้งคู่ทำกิจวัตรประจำวันของตัวเองเสร็จแล้ว ก็ขึ้นมานอนบนเตียง ผมนอนหันหลังให้พี่วิคเตอร์ก่อนที่จะถูกท่อนแขนแกร่งสวมกอดมาจากทางด้านหลัง
“พี่รักเธอนะ รักตั้งแต่วันแรกที่เจอ” เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
ผมพลิกตัวหันหน้าไปมองหน้าพี่วิคเตอร์ที่ตอนนี้กำลังจ้องผมด้วยท่าทีที่หลงใหล แต่ก่อนที่ผมจะเอ่ยอะไรก็ถูกริมฝีปากหนาได้รูปบดคลึงบนริมฝีปากของผม ลิ้นหนาหยอกล้อกันอยู่ในโพรงปาก จากนั้นเริ่มดูดคลึงไม่นานก็เปลี่ยนเป็นจูบที่อ่อนโยน
พวกเรากอดกันแน่นขึ้น รู้สึกถึงความรักที่ไหลรินอยู่ในหัวใจ ในขณะนั้น เวลาราวกับหยุดนิ่ง เหลือเพียงเราสองคนที่อยู่เคียงข้างกันบนเตียง เต็มไปด้วยความรักและความอบอุ่น
