โรงเรียนสอนให้หนูมีความรับผิดชอบ แต่โรงเรียนที่ป๊ะป๋าเรียนมาเขาไม่สอนเหรอ ป๊ะป๋าไปรังแกคุณคนสวย แต่ไม่รับผิดชอบเนี่ยนะ หนูอายที่มีป๊ะป๋าแบบนี้นะ — “มั่วแล้ว! คุณคนสวยต่างหากที่แกล้งป๋า แกล้งจนท้อง!!!”
ชาย-ชาย,โอเมกาเวิร์ส,ครอบครัว,รัก,ดราม่า,omegaverse,ปะป๊าอย่าโง่ ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
โรงเรียนสอนให้หนูมีความรับผิดชอบ แต่โรงเรียนที่ป๊ะป๋าเรียนมาเขาไม่สอนเหรอ ป๊ะป๋าไปรังแกคุณคนสวย แต่ไม่รับผิดชอบเนี่ยนะ หนูอายที่มีป๊ะป๋าแบบนี้นะ — “มั่วแล้ว! คุณคนสวยต่างหากที่แกล้งป๋า แกล้งจนท้อง!!!”
ผู้แต่ง
KONKON satuu
เรื่องย่อ
รู้ถึงไหน อายถึงนั่น!
คนอย่าง 'ป๊ะป๋าวัชระ' อัลฟ่าหนุ่มที่เพียบพร้อมทุกอย่าง เงินทอง อาชีพมั่นคง และมีลูกชายปากดี (จัด) แก่แดด เถรตรง ดูเป็นผู้ใหญ่เกินวัย ถึงกระนั้นก็ยังไปทำคนอื่นท้องและจะทิ้งอย่างไม่ไยดี!!!
ที่สำคัญเป็นพี่ชายสุดสวยที่ 'ภูริภัทร' ชอบมาก ๆ ด้วย
"ป๊ะป๋าช่างเลวนัก กล้ารังแกพี่สุดสวยของภูทำไม!!! ภูจะเอาเลือดบนหัวป๋าออกเดี๋ยวนี้!"
"เดี๋ยวนะภู นิธิศสุดสวยของภู (พอ) รังแกป๋าต่างหาก รังแกจนท้อง! ไอ้เด็กแก่แดดไม่รู้เรื่อง!!!"
"ไม่จริ๊งงงงง!"
ฟีลป๊ะป๋ากับลูกหยุมหัว
และ
พ่อหนุ่มหน้าสวยกับหนุ่มธุรกิจพ่อเลี้ยงเดี่ยว
คำเตือน :
Omegaverse
multiverse
blood เลือด , death ความตาย
Profanity คำหยาบคาย pregnancy ตั้งครรภ์
Sexual explicit เนื้อหามีความโจ่งแจ้งในเรื่องเพศ
Violence การใช้ความรุนแรง gun ปืน
Verbal abuse ทำร้ายทางวาจา
Toxic family ครอบครัวที่ไม่มีสัมพันธภาพที่ดีต่อกัน (ญาติผู้ใหญ่)
บทที่ 6
100 nightstand nc100%
ความจริงแล้ววัชระเป็นคนที่อยู่กับอะไรเดิม ๆ ชอบสิ่งใดก็จะชอบอย่างนั้น (ไม่นับเรื่องธุรกิจ) หมายถึงเรื่องความชอบส่วนตัว เช่น อาหารการกิน เสื้อผ้า กระทั่งแนวภาพยนตร์ก็ด้วย ทว่าเมื่อได้พบกับนิธิศ หัวใจเขาก็ค่อย ๆ เปิดออกรับสิ่งใหม่มากขึ้น
ถามว่าดีไหม? ก็ดี ไม่ได้มีปัญหาอะไร เปลี่ยนนิสัยและเปิดโลกด้วย
การอยู่กับเด็กอย่างนิธิศนี่มันดีจริง
“พี่วัชรลองเบียร์ตัวนี้ไหมอร่อยนะ” สะกิดเรียกพลางเลื่อนแก้วเบียร์ให้ แน่นอนว่าคนโตกว่ายอมรับมันแต่โดยดี
“อร่อยจริง” เขาพูดเมื่อลองจิบดู
“เนอะ” รอยยิ้มงามนั่นสว่างไสวเหลือเกิน ทำให้คนรอบข้างหันมามองบ้าง แก้มแดงบ้างราวกับโดนมนต์สะกดที่อีกฝ่ายมอบให้เขาแต่เพียงผู้เดียว แต่กลับมีคนมาสาระแนมองด้วย
วัชระมองตาขวาง ส่งกลิ่นฟีโรโมนโจมตีทันที คนอื่น ๆ ที่รู้ตัวถึงกับสะดุ้งตัวโหยง รีบเดินไปให้พ้น ๆ ตรงนี้
“พี่ปล่อยกลิ่นทำไม” ถึงจะแค่เสี้ยววินาทีแต่ฟีโรโมนก็รุนแรงจน
โอเมก้าย่นจมูกได้
“ไล่พวกแมลงหวี่แมลงวัน”
นิธิศกะพริบตาปริบ ๆ มองรอบตัวเอง เห็นว่ามีคนแอบมองพวกตนอยู่ ส่วนใหญ่สายตาก็จดจ้องมาที่ตนมากกว่า คาดไม่ถึงจริง ๆ ที่วัชระจะหึงหวงตนถึงกับปล่อยฟีโรโมนออกมา
ใช่แหละ ไม่ได้คิดไปเรื่อย
“แล้ววันนี้อยากนอนที่ไหนดีครับ” นิธิศเอ่ยขึ้น “ผมเตรียมของเล่นมาด้วยนะ” เท้าคางมองใบหน้าคมคายอย่างไม่ปิดบัง วัชระผินหน้ามองเล็กน้อย เพียงครู่เดียวก็รีบก้มมองแก้วเบียร์ของตน แต่ว่าใบหูที่แดงซ่านเช่นนั้นมิอาจซ่อนจากสายตาของนิธิศไปได้
“ของเล่นอะไร”
“ความลับครับ” อ่า...วัชระชอบรอยยิ้มกรุ้มกริ่มของอีกฝ่ายเหลือเกิน ใจสั่น ใจวูบไหว ใจเต้นผิดจังหวะ “พี่สัญญาได้ไหมว่าจะเล่นกับมัน”
“ก็ต้องดูก่อนว่ามันคืออะไร ฉันโตแล้วนะ ไม่ใช่ภูสักหน่อยที่ร้องจะเอาของเล่นทุกสัปดาห์”
“ของเล่นพวกนี้น้องภูเล่นไม่ได้หรอก”
“หืม?” คนโตกว่าขมวดคิ้วมุ่น สรุปมันคือของเล่นบ้าอะไรกันแน่ นิธิศตั้งใจจะแกล้งตนรึไง
“ไม่ต้องคิดมากหรอกพี่ เดี๋ยวก็ได้เล่นตอนไปโรงแรมแล้ว”
“...” รอยยิ้มสวยนั่นเริ่มแปลกพิลึกกึกกือ แถมยังน่ากลัวจนเขาไม่อาจไว้ใจได้ อะไรล่ะนั่น ก็คงต้องรอถึงช่วงเวลานั้นอย่างเดียว
แต่ถ้าถามว่าสงสัยมากแค่ไหน ก็เฉย ๆ เพราะมันก็คงเป็นของเล่นปกติละมั้ง ไม่มีอะไรพิเศษนักหรอก
“น นี่มันอะไร!”
ร่างสั่นสะท้านส่งไปถึงน้ำเสียงทุ้ม ใบหน้าคมคายซีดเผือด ดวงตาเรียวเบิกโตมอง ‘ของเล่น’ ที่วางอยู่บนเตียงนุ่มของห้องโรงแรมหรู
“ก็ของเล่นไงครับ” นิธิศเดินมาซ้อนหลัง สองมือสอดโอบเอวหลวม ๆ กระซิบด้วยเสียงแหบพร่าจนรู้สึกขนลุกซู่
“มันไม่ใช่ของเล่น”
“มันคือของเล่นครับ” นิธิศย้ำ “คืนนี้พี่อยากเล่นมันไหม มันคงตื่นเต้นเร้าใจกว่าทุกครั้งแน่ แต่ผมก็ตามใจพี่นะครับ ผมไม่อยากฝืนใจพี่ อยากทำกันอย่างมีความสุข ถึงผมจะอยากเห็นพี่เล่นกับมันมากก็ตาม” ทำสีหน้าหงอย
เสียงอ่อย
วัชระเม้มริมฝีปาก มองอีกฝ่ายสลับของเล่นที่ว่า ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากเล่น แต่มันดู...น่าอายไปหน่อย แล้วเขาก็ไม่เคยเล่นมาก่อน หากมันทำให้พวกเราสนุกและมีความสุขมากขึ้นก็คงต้องคิดหนักอีกรอบ
“ก็ได้ มาลองดูกัน”
เท่านั้นแหละ รอยยิ้มกว้างปรากฏบนใบหน้างาม อะไรจะขนาดนั้นกัน นิธิศตื่นเต้นดีใจ เอ่ยขอบคุณเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่ลืมให้รางวัลโดยการจูบแก้มอีก ให้ตายสิน่า
“พอแล้ว”
“ผมรักพี่น้า”
“เหอะ” คำเอาใจล่ะสิไม่ว่า
วัชระหายไปเตรียมตัวส่วนหลังในห้องน้ำ และทำอะไรบางอย่างอยู่นาน
ได้ยินเสียงสบถสลับครางต่ำเล็ดลอดออกมาอยู่เป็นระยะ พอนิธิศเอ่ยถามก็เอาแต่บอกว่าไม่เป็นไร ครั้นจะออกมาจากห้องน้ำก็ยังขอร้องให้หลับตาครู่หนึ่งก่อน
นิธิศไม่ได้บ่นอะไรหรอก รู้สึกอารมณ์ดีกว่าที่เคยอีก
“ลืมตาได้แล้ว”
นัยน์ตากลมวาวประกายทันทีที่เห็นร่างบนเตียง เผลอเลียริมฝีปากราวกับกระหายน้ำอย่างไรอย่างนั้น
“ย หยุดมองได้แล้ว” วัชระพูดเสียงตะกุกตะกัก ใช้สองมือปกปิดเรือนกายตนเอง รู้สึกร้อนผ่าวทั่วร่าง ทั้งที่เปิดแอร์อุณหภูมิเย็นฉ่ำ มันคงร้อนเพราะสายตาที่คนน้องใช้มอง
“จะหยุดมองได้ยังไงครับ” นิธิศเว้นวรรคชั่วครู่ เคลื่อนกายเข้าใกล้อีกคน ใช้มือหนาลูบไล้หัวไหล่ บางจังหวะจงใจใช้เล็บขูดผิวหนังให้ขนลุกเล่น
“ก็พี่สวยซะขนาดนี้ ดูท่าพี่จะเหมาะกับของเล่นดีนะครับ”
เฉลยแล้ว! ของเล่นที่ว่าคือชุดนอนเซ็กซี่วาบหวิวสายเดี่ยวสีดำลายลูกไม้ ถุงน่องตาข่ายสีเดียวกันยาวถึงหัวเข่า ด้วยความที่วัชระตัวใหญ่ และการคาดคะเนไซซ์ผิดเล็กน้อยทำให้ดูคับนิดหน่อย แต่การที่มันกระชับแน่นหน้าอกใหญ่ ๆ แทบล้นทะลักออกมา สามารถกระตุ้นอารมณ์กำหนัดได้ดีเยี่ยม ไหนจะกางเกงชั้นในจีสตริงนั่นอีก ไร้ประโยชน์นักเพราะมันปิดก้นไม่ได้เลย
“มันคันจัง”
“เดี๋ยวก็ชินครับ”
“ฉันอยากถอด”
“อดทนนิดนึงได้ไหมครับ เดี๋ยวพี่ก็ได้ถอดแล้ว”
“...”
“แต่ก่อนอื่น พี่ลืมของเล่นอีกชิ้นนึงนะ”
วัชระมองมันพลางกลืนน้ำลายอึกโต ใจเต้นระรัวเพราะตื่นเต้น ของเล่นพวกนี้มันคงเร้าใจและสนุกขึ้นอย่างที่นิธิศว่าแน่ ๆ
“อ อ๊ะ ธิศ จับตรงไหน!”
“ก็ก้นไง”
“อย่าโดนมันสิ! ฮ ฮึก!”
“ขอโทษที ก็มันน่ารักนี่ พี่เสร็จแล้วเหรอ”
“ไอ้เด็กเวร!”
“55555” เป็นครั้งแรกเลยที่วัชระด่าเขาแบบนั้น แต่ก็สมควรแล้ว นิธิศแกล้งแรงเกินไปสำหรับมือใหม่หัดเล่นเซ็กซ์ทอยทั้งคู่
ร่างของอัลฟ่ากลิ่นดอกกาแฟนอนคว่ำอยู่บนเตียงนอน กระดกก้นเล็กน้อย มีหมอนหนุนเอาไว้ให้สูงขึ้น แหวกขาออกนิดนึงให้คนน้องขยับหมุน ‘Butt plug’ หางแมวฟูฟ่องเบา ๆ
“อ อ๊า!” ถึงกับขยับก้นหนี ส่ายไปหาจนหางแมวพลิ้วไปตามแรง
“เจ็บเหรอ” เขาสังเกตดูว่าช่องรูรักนั้นมีน้ำหล่อลื่นเพียงพอที่จะไม่ทำให้อีกฝ่ายเจ็บ
“ป เปล่า มันเสียว มันบอกไม่ถูก หน่วง ๆ ด้วย แต่แค่แป๊บเดียวก็กลับมาเสียวต่อ” มันเย็นวาบข้างใน และความรู้สึกประหลาดที่ไม่เคยรับรู้มาก่อนจนไม่สามารถบรรยายออกมาได้
“ถ้างั้นเอาออกก่อนดีกว่า” เพราะยังไงคู่นอนต้องปลอดภัยที่สุด
“อมมันให้ก่อน เหมือนจะแตกเลย อึดอัดมาก” วัชระพลิกตัวนอนหงาย กางเกงในจีสตริงสีดำถูกดึงรั้งลงมาอยู่ที่ต้นขาขาว มีน้ำขาวขุ่นเปรอะเปื้อนประปรายตามขา หน้าท้อง แต่ไม่คิดจะปาดมันออก ปล่อยทิ้งไว้ดูเซ็กซี่ดีออก สองมือรูดรั้งเครื่องเพศของตนที่แข็งขืนตั้งชูชัน ส่วนหัวมีน้ำเชื้อไหลออกมาแล้ว
ภาพเหล่านั้นอยู่ในสายตาของนิธิศทั้งสิ้น เจ้าตัวจะรู้ไหมนะว่ามันเหมือนอ้อนเอากันเลย ดวงตาปรือฉ่ำ แก้มแดง ๆ ริมฝีปากบวมเจ่อน่าขยี้ เจ้าหางแมวสีขาวฟูฟ่องน่ารักนั่นก็บาดใจเหลือเกิน
นิธิศจับขาทั้งสองให้ตั้งขึ้น แทรกตัวไปนั่งตรงกลาง ก้มเลียแก่นกายใหญ่ตั้งแต่หัวจรดโคน ลิ้นสากลากลงอย่างเชื่องช้า สามารถทำให้อีกฝ่ายส่งเสียงครางออกมาได้ง่าย
“ซี๊ดด ธิศอย่างนั้นแหละ อมมัน อมเข้าไป” สองมือจับศีรษะอีกคน คอยกำกับจังหวะให้ตัวเองพึงพอใจ มีบ้างที่จะเสียวจนเผลอหุบขาหนีบคนน้องที่นั่งอยู่ตรงกลางหว่างขาเสียได้
“จะเสร็จแล้ว ฮ ฮึก ธิศเร็วกว่านี้ อ๊าาา!!!”
คนโตกว่ากรีดร้องออกมาพร้อมกับปลดปล่อยความกำหนัดออกมาเต็มช่องปากของคนเอาออกจากปากไม่ทัน กลืนมันลงคอทั้งอย่างนั้น ไม่วายเอามาป้อนชิมผ่านการจูบด้วย
“ขี้โกงชะมัด พี่เสร็จตั้งหลายรอบแล้ว ถึงเวลาให้ผมแตกในตัวพี่ได้แล้วมั้ง”
คำหยาบโลนไม่เหมาะกับหน้าสวยนั่นเลย ถึงอย่างไรวัชระก็ชอบอยู่ดี
ไม่ได้กล่าวอะไร เพียงจงใจลุกขึ้นคลาน สองมือยันพื้นเอาไว้ ก่อนจะเอี้ยวตัวแหวกก้นตัวเองด้วยมือข้างหนึ่ง ค่อย ๆ เลื่อนไปเอา Butt plug ที่รูก้นออกอย่างเชื่องช้า
เมื่อส่วนหัวสเตนเลสหลุดจากรูสีชมพูสดแล้ว ไร้ความคับแน่นจึงเอาแต่ขมิบอากาศรัว เหมือนประท้วงว่าต้องการบางอย่างมาทดแทนปลั๊ก และใช่ ไม่มีสิ่งใดเหมาะไปกว่าไอ้สิ่งนั้นของนิธิศอีกแล้ว
“เข้ามา เอาของนายเข้ามา กระแทกแรง ๆ”
นิธิศฉีกยิ้ม เผลอเลียปากลืมตัว คืบคลานเข้าไปใกล้คนพี่ พูดกระซิบข้างหูชวนสั่นกระเส่า
“จัดให้ครับพี่คนสวย”
เผยแพร่แค่ครึ่งเดียวนะคะ ติดตามต่อได้ในฉบับ e-book ได้ค่ะ