ที่เขาว่ากันว่าทำคุณบูชาโทษ โปรดสัตว์ได้บาปน่ะไม่เกินจริงเลย อุตส่าห์เข้าไปช่วยคนเมาแต่กลับถูกคนเมาล่วงของสงวนซะได้ แถมยังเสียเสื้อให้อีกตัว ตัวละตั้ง199เลยนะ! “เจ้าวัวน้อยของผมอย่าเกร็งสิครับ..อ่าส์"
รัก,ชาย-ชาย,ครอบครัว,ไทย,เรื่องสั้น,อ่านฟรี,ไม่ดราม่า,เมะรุกแรง,อบอุ่น,คลั่งรัก,เมะโบ้,เคะกล้าม,เคะอกโต,พ่อม่าย,ลูกติด,พระเอกธงเขียว,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ที่เขาว่ากันว่าทำคุณบูชาโทษ โปรดสัตว์ได้บาปน่ะไม่เกินจริงเลย อุตส่าห์เข้าไปช่วยคนเมาแต่กลับถูกคนเมาล่วงของสงวนซะได้ แถมยังเสียเสื้อให้อีกตัว ตัวละตั้ง199เลยนะ! “เจ้าวัวน้อยของผมอย่าเกร็งสิครับ..อ่าส์"
ผู้แต่ง
พี่หญิงใหญ่
เรื่องย่อ
ขอแนะนำเรื่องสั้นๆก่อนนะคะ เรื่องนี้ไม่ใช่omegaverse นะคะ เป็นแนวรักวุ่นๆอบอุ่นหัวใจ มีปมให้พอลุ้นแบบสนุกๆ ไม่ดราม่า พระเอกโกลด์เด้นธงเขียวนีออน จับได้จับ ลวงได้ลวง กับนายเอกหนุบหนิบ ใสๆสไตล์หนุ่มบ้านๆ มีลูกน้อยกลอยใจคอยเติมสีสันให้ชีวิตพ่อจ๋า 1อัตรา
เหมาะสำหรับอ่านเพลินๆ ฮีลใจ ไม่ทำลายตับ ใครไม่ชอบดราม่ากดเข้าชั้นได้เลยค่ะ~ 📕
ฉากเซอร์วิสประปรายมากกกก พระเอกเราก็มือไวใจถึงพึ่งได้ อ้อนเก่ง ล้วงเก่ง แถมเน้ดเก่งด้วย พระเอกคนนี้ดูแลลูกเราดีมากแม่ๆไม่ต้องเป็นห่วงเลย ยังไงก็ฝากไปติดตามเรื่องราวความรักของท่านประธานกับหนุ่มจับกังด้วยนะคะ
ตารางการอัพเดท : ทุกวัน
-----------------------
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามามาอ่านนะคะ ฝากกดติดตาม เป็นกำลังใจให้นักหัดเขียนคนนี้ด้วยนะคะ 🔅
อ่านก่อนใครได้ที่ Readawrite นามปากกา พี่หญิงใหญ่ ฝากติดติดตามกดเข้าชั้นด้วยนะคะ ในนี้จะอัพช้ากว่าน้า ❤️
“นี่ คะ คุณ ถ้า สะ อะ!”
//โคร่ม!!//
สองชายหนุ่มล้มดังโครมลงกระแทกกับพื้นและกองขยะแถวนั้น เนื่องด้วยคนที่คร่อมเขาทั้งยังทำอนาจารเขาเมื่อครู่ ตอนนี้ดันสลบเหมือดไปแบบไม่บอกไม่กล่าว
“อึก คนโรคจิต พอเสร็จปุ๊บก็หลับเลยงั้นหรอ บ้าชะมัด ลุกเดี๋ยวนี้เลยนะเจ้าคนลามก ตัวหนักชะมัด”
รักแรกพยายามผลักเขาออกอย่างยากลำบาก ขณะที่ลุกขึ้นยืนได้ก็พลันเหลือบไปเห็นน้ำรักอุ่นๆ ที่เปรอะเต็มหว่างขา ใบหน้าเข้มก็พลันร้อนผ่าวขึ้นมา เขาจัดแจงใส่เสื้อผ้าเปื้อนๆ ของตัวเองและปัดสิ่งสกปรกตามเสื้อผ้าเท่าที่จะทำได้
ดวงตาสีเข้มกวาดสายตาไปรอบๆ พยายามมองหาเสื้อเชิ้ตลายสก็อตของตัวเองในความมืดอย่างอยากลำบากด้วยความที่เสื้อดันเป็นสีดำอีก เขามองหาอยู่ครู่หนึ่งก็พบว่าเสื้อของตนตกอยู่ข้างๆ ชายในชุดสูท ขณะที่กำลังก้มลงไปเพื่อหยิบเสื้อของตัวเอง เจ้าตาไม่รักดีก็สะดุดเข้ากับสิ่งที่อยู่ตรงหว่างขาของชายโรคจิต อาวุธสังหารชั้นยอดที่เกือบจะพรากพรหมจรรย์ประตูหลังของเขาไป สิ่งนั่นห้อยโตงเตงอยู่นอกกางเกงแบบโอเพ่นแอร์
"อ้ากก!! อุจาดตาชะมัดเจ้าคนโรคจิต! ตะ แต่นั้น…คือตอนที่มันสงบแล้วแน่หรอ ยะ ไม่ๆ อย่าไปมองนะ"
จับกังหนุ่มพูดขึ้นกับตัวเอง ก่อนจะจากไปเขารู้สึกสังเวชคนเมาคนนี้จริงๆ ด้วยความสงสารรักแรกจึงจัดแจงให้ชายหนุ่มนั่งพิงกำแพงดีๆ พร้อมกับยกเสื้อตัวเก่งของตัวเองให้ชายคนนี้ใช้คลุมส่วนล่างไว้ แม้รักแรกจะไม่ได้ช่วยเก็บอาวุธให้เขาแต่อนย่างใดก็ตาม
“เสื้อนี่ยกให้คุณเพราะความสงสารหรอกนะ ตัวละตั้ง199 นึกขอบคุณกันด้วยล่ะ ส่วนไอ้นั่นก็จัดการเองตอนตื่นมาละกัน พอดีผมไม่ได้มีรสนิยมชอบจับของสงวนของใครน่ะนะ ลาล่ะ ขออย่าได้เจอกันอีกเลย ส๊าาาธุ~”
หนุ่มจับกังไม่พูดเปล่าเขายังยกมือไหว้อีกต่างหาก เมื่อทำสิ่งที่สมควรทำเสร็จแล้วสองเท้าใหญ่ก็ก้าวเร็วไปที่รถของตัวเองทันที
.
.
.
.
//บ้านลุงมี//
“ขอโทษทีนะจ๊ะลุงมีที่ฉันมารับช้า”
รักแรกกล่าวขอโทษลุงมี ที่ตนทิ้งเจ้าดวงไว้กับลุงมีเสียนาน เพราะเหตุการณ์ไม่คาดคิดที่ไม่สามารถอธิบายได้
“จะขอโทษขอโพยอะไรกันฝากดูแลแค่นี้ไม่เป็นเดือดเป็นร้อนอะไรลุงหรอก แล้วนั่นไปทำอีท่าไหนทำไมเนื้อตัวถึงได้ มอมแมมขนาดนั้นหล่ะ”
ลุงมีถามด้วยความเป็นห่วง เนื่องด้วยเสื้อผ้าที่เปรอะเปื้อนทั้งคราบดำทั้งเศษดิน จนคิดว่าไปฝัดกับหมาที่ไหนมาเสียอีก ไหนจะกลิ่นเหม็นแปลกๆ อย่างกับกลิ่นกองขยะอย่างไรอย่างนั้น
“เกิดเรื่องขึ้นนิดหน่อยตอนขนย้ายต้นไม้น่ะ ไม่มีอะไรหรอกจ้ะ แล้วนี่เจ้าดวงหลับไปแล้วหรอจ๊ะไม่เห็นออกมาเลย”
รักแรกรีบเปลี่ยนเรื่องคุยก่อนที่จะโดนซักไซ้ไปมากกว่านี้
“เพิ่งหลับไปเมื่อตะกี้นี้เอง ดูการ์ตูนเพลินจนหลับไปน่ะ นี่ดีนะที่พอตัดผมเสร็จลุงก็พาไปอาบน้ำก่อน ไม่งั้นคงได้ปลุกเด็กน้อยมาอาบน้ำกลางดึกแน่ๆ เอาเถอะๆ ลุงไม่ชวนคุยแล้ว เอ็งรีบพาเจ้าดวงกลับบ้านเถอะ เมื่อค่ำป่านนี้แล้ว ยังไม่ได้อาบน้ำอาบท่าเลยนี่ รีบกลับไปพักผ่อนเสีย”
สิ้นคำบอกของลุงมี รักแรกก็เข้าไปช้อนตัวเด็กน้อยที่นอนบนโซฟาเข้ามาไว้ในอ้อมอก เจ้าดวงใจเด็กอ้วนแก้มป่อง ดูการ์ตูนเพลินจนหลับปุ๋ยน่าหยิกจริงๆ
“อ้อจริงสิ! เกือบลืมแหนะ เอานี่แกงส้ม เอาไปกินซะ ลุงทำไว้เยอะเลย”
ลุงมีพูดพร้อมกับยื่นถุงแกงส้มให้
ขอบคุณนะจ๊ะลุงมี ฉันลาแล้วนะจ๊ะ
.
.
.
“เจ้าเด็กอ้วนหลับปุ๋ยเชียวนะ”
คนเป็นพ่อวางลูกชายตัวน้อยลงบนเตียง ขนาด 5 ฟุต พร้อมทั้งหยิบตุ๊กตาตัวโปรดของเด็กน้อย แล้วเอาไปซุกในอ้อมแขนเล็กๆ ให้ รักแรกก้มลงหอมแก้มเจ้าดวงฟอดใหญ่ ด้วยความรักและเอ็นดู
.
.
.
.
“เฮ้อ…ดวงซวย จริงๆ เลยวันนี้ เนื้อตัวก็เหนียวเหนอะหนะไปหมดรีบไปอาบน้ำดีกว่าเรา”
เสียงซู่ซ่าในห้องน้ำดังขึ้นจากหยดน้ำฝักบัว ตกกระทบลงกับผิวกายสีแทนเกรียมแดดของหนุ่มจับกัง ฝ่ามือหยาบกดปั๊มเอาสบู่ ออกมา 2-3 ปั๊ม ก่อนจะละเลงฟองลูบไล้ถูตัว ตั้งแต่หน้าลงไปยังแผงอกแกร่งจนถึงท่อนล่าง ที่สมกับความเป็นชาย แต่ทันทีที่ฝ่ามือหยาบสัมผัสเข้ากับพื้นที่อ่อนไหว เขาก็รู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดประหลาด จนต้องก้มลงไปดู
“เฮือก! อะไรเนี่ย!”
ชายหนุ่มถึงกลับอุทานขึ้นมาเมื่อเห็นว่าตรงหว่างขาของตน เป็นรอยแดงที่ด้านในทั้งสองข้าง โดยไม่ต้องคิดอะไรมาก ภายในหัวของเขาก็ประมวลคำตอบของมาได้แล้วว่า น่าจะเกิดจากชายโรคจิตขี้เมาที่เขาเจอแน่ๆ รักแรกใช้ฝ่ามือถูทำความสะอาดอย่างเบามือที่สุด
“แย่จริงๆ วันพรุ่งนี้มีงานขนของกับพี่ชัยด้วยสิ จะยกเลิกก็คงไม่ทันแล้ว เอาว่ะ! วันเดียวเอง คงไม่เป็นไรมาก ก่อนนอนหาอะไรทาสักหน่อยพรุ่งนี้เช้าก็อาจจะดีขึ้น”
ชายหนุ่มผิวเข้มนุ่งผ้าขาวม้าผืนเดียวออกมาจากห้องน้ำ เมื่อเดินมาถึงห้องนอนสิ่งแรกที่เขาทำก็คือ เตรียมเสื้อผ้าสำหรับลูกชายตัวน้อยที่จะใส่ในวันพรุ่งนี้ ชายหนุ่มกล้ามโตกับเตารีดอันจิ๋วที่กำลังนั่งรีดผ้าตัวเล็กของลูกชายเป็นภาพที่น่าเอ็นดูจริงๆ ใครได้เห็นก็คงไม่ต้องให้บอก ว่าพ่อคนนี้รักเจ้าดวงใจมากแค่ไหน พอรีดผ้าเสร็จสรรพ เจ้าตัวก็หาเสื้อผ้าใส่ให้ตัวเอง แต่ก่อนนั้นก็ไม่ลืมที่จะเอาแป้งกระป๋องมาลูบๆ ทาๆ ที่หว่างขา ประหนึ่งว่าเป็นยา และหวังว่ามันจะช่วยทำให้แสบน้อยลงในวันรุ่งขึ้น
“เจ้าดวงของพ่อ หลับลึกดีจริงๆ ลูกใครกันเนี่ย ขนาดนอนหลับยังน่ารักขนาดนี้เชียว”
รักแรกหนุ่มจับกังพ่อลูกติดที่หลงลูกชายของตัวเองสุดๆ ไม่ลืมที่จะก้มลงหอมแก้มลูกชายเบาๆ ทั้งซ้าย และขวา สลับไปมาในอยู่พักหนึ่งถึงค่อยล้มตัวลงนอน ด้วยความอ่อนล้าที่สะสมมาทั้งวันพอหัวถึงหมอนคนเป็นพ่อก็หลับไปในทันที
TBC...