ไพริน สาวน้อยวัย16 ปีได้เห็นว่าจริงๆแล้วที่พ่อให้เธอมาหาได้ปีล่ะครั้งเพราะฉันคือลูกเมียน้อย เลยตัดสินใจเรียนจนได้อยู่ห้องกิ๊ฟแล้วพวกเราก็โดนวางยาพิษ โชคชะตาก็ทำให้ฉันและเพื่อนๆย้อนเวลากลับไปเมื่อสามปีที่แล้วเพื่อตามหาคนร้าย
รัก,ดราม่า,อาชญากรรม,ไทย,ชาย-หญิง,มหาวิทยาลัย,ย้อนเวลา,แก้ไขอดีต,วัยรุ่น,โรงเรียนไทย,นิยายชายหญิง,นิยายรักชายหญิง,นิยายรัก ,นิยายรัก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ไดอารี่สีชาด
ไพริน สาวน้อยวัย16 ปีได้เห็นว่าจริงๆแล้วที่พ่อให้เธอมาหาได้ปีล่ะครั้งเพราะฉันคือลูกเมียน้อย เลยตัดสินใจเรียนจนได้อยู่ห้องกิ๊ฟแล้วพวกเราก็โดนวางยาพิษ โชคชะตาก็ทำให้ฉันและเพื่อนๆย้อนเวลากลับไปเมื่อสามปีที่แล้วเพื่อตามหาคนร้าย
ไดอารี่หน้าที่ 25
กีฬาสีที่รอคอย 2
เช้าวันต่อมา
ฉันที่ต้องรับบทเป็นเชฟส่วนตัวให้ทุกคน วันนี้เลยเลือกทำอาหารที่เหมาะกันนักกีฬาโดยอาหารหลักคือแซนด์วิชอกไก่ส่วนเครื่องดื่มคือ สมูทตี้โดยในนั้นมี ผลไม้จำพวกเบอรี่ เมล็ดเจีย และข้าวโอ๊ดผสมอยู่ใส่ห่อกระดาษที่รีไซเคิลได้ ส่วนสมูทตี้นั้นฉันเลือกที่จะใส่ขวดน้ำแล้วแบ่งใส่ในกระเป๋าเก็บความเย็น จนเวลาผ่านไปทุกคนก็แต่งตัวเพื่อพร้อมสำหรับงานในครั้งนี้
" อรุณสวัสดิ์นะจ๊ะทุกคน" ฉันทักทายทุกคนด้วยสีหน้าร่าเริงตรงกันข้ามกับทุกคนที่เดินออกมาจากห้องที่ดูเหมือนซอมบี้ที่หมดแรง ส่วนทางวาวี่ที่แบกกล่องปฐมพยาบาลก็เดินมาพร้อมท่าทางที่ยังดีกว่าพวกซอมบี้ที่เดินผ่านฉันไป
" ไปกันเถอะริน" วาวี่บอกก่อนที่พวกเราจะลงลิฟต์กันไป วันนี้มีการแข่งบาสเกตบอล ทั้งชาย หญิง โดยวันนี้มีผู้ชมมีไม่เยอะมากเพราะต้องไปเตรียมขบวนกีฬาสีของแต่ล่ะสีกัน ยกเว้นสีฟ้าเพราะพวกเราจัดชุดอลังการงานสร้างมาก เพราะผลงานทั้งหมดเป็นฝีมือของคริสตัลและมิเกล ส่วนเส้นทางในการเดินก็เริ่มจากโรงเรียนไปจนถึง พิพิธภัณฑ์จังหวัดนนทบุรีแล้วเดินกลับมา
“สวัสดีครับทุกคนพบกันพวกเรากันในวันนี้และความสนุกของงานกีฬาสีประจำปี2022ครับ” พิธีกรหนุ่มพูดพร้อมกับเสียงกรี๊ดดังสนามในร่ม วันนี้กีฬาที่จะแข่งนั้นก็คือบาสเกตบอลโดยรอบแรงเป็นของสีชมพูกับสีเขียว พวกเราเลยไม่ได้ดูแต่ฝากเดช และมังกรไปดู ส่วนที่เหลือต้องไปแข่งวิ่ง4X100 โดยสนามนี้คนที่เป็นพิธีกรคือพลอย
“สวัสดีทุกคนด้วยนะคะเพื่อไม่ให้เสียตัง..ไม่สิเสียเวลานักกีฬามาเตรียมตัวตามจุดได้เลยค่ะ” พิธีกรสาวบอกก่อนที่นักกีฬาทั้ง3สีระดับม.4 ต่างจะเดินออกมา
“ไงจ๊ะริน” คนที่ทักฉันคือฟิล์มที่อยู่สีชมพูดีกรีนักวิ่งกรีฑาจากโรงเรียนเก่าฉัน คนที่กำลังอุ่นเครื่องคือไบรท์ถือว่าเป็นนักกีฬาที่ไม่แน่นความเร็ว แต่เรื่องขายหล่อนี้เชื่อเลยเพราะส้มเคยบอกว่านอกจากหล่อแล้วลีลาเด็ดมากด้วย
“เอาล่ะเตรียมตัว…ระวัง…ไป!!!!!” พิธีกรสาวเป่านกหวีดแล้ววาวี่ก็วิ่งออกไปบอกเลยว่าวาวี่นั้นพยามทำให้ตัวเองเป็นคนสุดท้ายเพราะจะเร่งตอนที่ส่งไม้ต่อให้ฉัน
“ผู้ชมดูสิคะสีฟ้าจะนำแล้ว” ฉันที่ได้ยิ่งแบบนั้นก็เตรียมวิ่งพอได้ไม้ต่อแล้วฉันก็วิ่งแล้วที่เหลือก็ได้ไม้ต่อแต่แน่นอนว่าฉันที่ช่วงนี้ทั้งฝึกวิ่งทั้งทานอาหารที่เหมาะสมเลยวิ่งแล้วไม่เหนื่อยเลยแถมยิ่งทำให้ขาเล็กกว่าก่อนอีก
“รินส่งมาเลย” คนที่รับไม้ต่อคือกรที่รับไป ส่วนฉันก็เดินเข้าเต็นท์หลบแดดทุกคนที่อยู่ในเต็นท์ต่างดูเหมือนซอมบี้ฉันเลยเอาสมูทตี้สูตรพิเศษอีกชุดให้พวกเขาแน่นอนว่ามันมีส่วนผสมที่ทำให้สดชื่นแถมไม่ส่งผลเสียต่อร่างกายด้วย แต่เหมือนฉันจะเตรียมมาน้อยไปจนทุกคนต่างแย่งกันกิน
"ถึงนักกีฬาทุกท่านค่ะ อยู่ในความสงบก่อนนะคะ" พิธีกรสาวได้บอกกับนักกีฬาทุกคนที่รุม เพื่อจะดื่มสมูทตี้ที่ฉันทำจนฉันไปกระซิบบอกพลอยเพื่อหาอาสาสมัครมาช่วยทำสมูทตี้ซึ่งก็ได้มาจำนวน100คน โดยฉันก็บอกส่วนผสมแล้วก็เตรียมทำสมูทตี้ให้ดีที่สุดหลังจากทำได้1,500ขวดทุกคนก็เรียบต่อคิวเพื่อจะกิน คนที่เป็นอาสาสมัครได้เห็นคนที่ดื่มสมูทตี้ที่ตนร่วมกันทำแล้วก็มีความสุขตามๆ กัน
"พึ่งรู้นะเนี่ยว่าแค่รู้เรื่องโภชนาการก็สามารถทำให้คนที่ดูเหมือนซอมบี้กลายเป็นคนที่กลับมามีแรงอีก" มิเกลที่วิ่งจนถึงเส้นชัยก็เดินมาร่วมบทสนทนานี้ด้วย
"ไม่ใช่แค่นั้นนะ ต้องดูด้วยว่าผลไม้ที่ใช้นั้นอยู่ฤดูกาลเปล่าอีกจ้า" ฉันบอกมิเกลแล้วนอกจากนั้นฉันยังใส่ เมล็ดเจียที่มีสารต้านอนุมูลอิสระตามธรรมชาติสูง จึงทำให้มีสรรพคุณในการช่วยซ่อมแซม บำรุงระบบการทำงาน ช่วยป้องกันการเสื่อมถอยของผิวหนัง สามารถช่วยลดริ้วรอยที่มาจากสารอนุมูลอิสระต่างๆ และยังช่วยเพิ่มภูมิคุ้มกันภายในร่างกายอีกด้วย ช่วยการทำงานของระบบย่อยอาหารอีกด้วย
"ผู้ชนะวิ่ง4X100คือสีฟ้าค่ะ" ทุกคนปรบมือให้ส่วนที่ 2 นั้นเป็นของสีเขียวและที่ 3 เป็นของสีชมพู เสียดายตอนช่วงสุดท้ายนักวิ่งของสีชมพูหิว เลยเลื้ยวไปกินขนมข้างสนามแต่คนในสีก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่
“พวกเราไปดูพี่แอลไหน” ฉันถามทุกคนที่นั่งพักอยู่แล้วพวกเราก็เดินไปที่สนามในร่มเพื่อไปดูการแข่งขันบาสเกตบอลหญิงระดับชั้นม.5 แต่เหมือนจะมีทั้งแฟนคลับและตากล้องจากไหนมาเพื่อมาถ่ายรูป
"ทางนี้ริน" คนที่เรียกคือมังกรที่เรียกมาตรงประตูที่ติดกับที่นั่งของครู พวกเราเลยเรียบเดินไปแต่เหมือนจะมีตากล้องตาดีมองเห็นพวกเราเลยเรียบวิ่งมาเพื่อจะสัมภาษณ์ แต่ดีที่พวกเราเรียบวิ่งไปทันแล้วมังกรก็ปิดประตูล็อกเรียบร้อย
"เป็นไงบ้างล่ะผล" หยกถามพร้อมกับดูพวกพี่ๆ ม.5อย่างจริงจัง เวลาผ่านไปจนถึงช่วงเวลาพักฉันเลยเดินไป พร้อมน้ำสมูทตี้ที่ฉันแอบเก็บมาจากสนามวิ่งมา 10 ขวด อีกฝั่งฉันเองก็ฝากให้ฟิล์มใส่ในกระติกนักกีฬา ทั้งสองฝั่งดื่มกันแล้วหลังจากพักเสร็จก็กลับมาแข่งกันต่อ รอบนี้จากที่สีฟ้านำกลายเป็นว่าสีชมพูก็เริ่มตามแล้วก็มีคนที่บ้าระห่ำอย่างพี่น้ำใส่ที่พี่แกเล่นชู้ตบาส 3 แต้ม แล้วลงด้วยเลยทำให้คะแนนนำโดยทางสีฟ้ามี 21แต้ม ส่วนสีชมพู21 แต้ม
"ตอนนี้กำลังเดือดเลยครับอย่าลุกไปไหนล่ะไม่ยังจะหาว่าไม่เตือน" พิธีกรหนุ่มบอกก่อนที่ต่างฝ่ายต่างแย่งกันมา แล้วรอบนี้สีฟ้าแย่งมาแล้วเหมือนจะชู้ตบาส3แต้ม เหมือนจะได้ด้วยจนตอนนี้เวลาหมดก็ส่งตัวแทนไปชู้ตบาสโดยทางสีชมพูส่งพี่น้ำใสไป ส่วนทางสีฟ้านั้นส่งพี่แอลไป ทั้งตากล้องมือใหม่และมืออาชีพต่างพร้อมถ่าย แต่ทางเราได้ขอร้องให้ทุกคนที่จะถ่ายรูปต้องไม่เปิดแฟลชกล้อง เพราะมันรบกวนการมองเห็นของนักกีฬา ทางด้านพี่น้ำใสถึงจะดูเปราะบางแต่ก็ทำให้พวกเราเห็นแล้วว่า พี่แกชู้ตบาสเก่งในระดับที่ได้ 3แต้ม
"สีชมพูพร้อมเมื่อไหร่ยกมือบอกนะครับ" พิธีกรหนุ่มบอกก่อนที่ทางพี่น้ำใสจะยกมือเพื่อส่งสัญญาณก่อนที่ชู้ตพลาด คนต่อไปก็คือพี่แอลที่อยู่ดีๆ เหมือนกลัวพลาดฉันเลยตะโกนไปว่า
"ถ้าชู้ตไม่ลงพี่บีงอนนะ" จากที่กล้ากลัวกลายเป็นพร้อมจากนั้นพี่แอลก็ยกมือแล้วชู้ตแล้วมัน.......ลงแถมคนในสนามต่างปรบมือให้ส่วนฉันก็โดนพี่แอลคลาดโทษเพราะพี่แกส่งสายตาบ่งบอก
หลังจากที่กีฬาบาสเกตบอลและ4x100ได้จบลงก็ต่อด้วย กีฬาE-sport ม.4ชนะขาดลอยจนทำให้ทุกคนต่างสงสัยในผล ส่วน ม.5และ ม.6 สีชมพูเอาไปหมดเลย แล้ววันสุดท้ายนั้นชักเยอร์ม.4-ม.6สีชมพูชนะหมด เพราะทุกคนน้ำหนักแต่ล่ะคนไม่เบาเลยแล้วยิ่งการทิ้งตัว มันทำให้อีกฝ่ายแทบดึงไม่ได้พอกิจกรรมถึงตอนประกาศรางวัลบอกเลยว่าแทบทุกคนได้รางวัลหมดเพราะด้วยว่าโรงเรียนเรามีคนไม่เยอะแต่พอกิจกรรมจบลงแต่พวกเราทั้ง10คนได้โดนครูประจำชั้นเรียก
"ขอโทษนะจ๊ะนักเรียนทุกคนที่ครูเรียกมากะทันหันพอดีมีเรื่องด่วนนะจ๊ะ" ครูประจำชั้นบอกก่อนจะแจกกระดาษแผ่นหนึ่งมาให้ หลังจากที่พลิกกระดาษดูก็รู้ว่ามันคือใบสมัครเรียนปริญญาตรี โดยรายละเอียดพื้นฐานอย่างชื่อ นามสกุลและข้อมูลส่วนตัวทั้งหมด ทางโรงเรียนได้กรอกหมดแล้วเหลือแต่ช่องคณะที่เราจะเลือกเรียนโดยมีให้เลือก2ช่อง ของฉันนั้นช่องแรกเลือกเป็น คณะจุลชีววิทยา ส่วนอีกช่องหนึ่งคือคณะแพทยศาสตร์ จากนั้นฉันก็เดินเอาไปให้ครูประจำชั้น ไม่นานก็มีคนตามออกมาส่งจนครบแล้ว พวกเราก็ถามกันว่ากรอกอะไรกันบ้าง เต้นั้นบอกว่าตัวเองลงคณะวิศวกรรมชีวการแพทย์ วาวี่เลือกนิเทศ มิเกลเลือกออกแบบ กรกราฟิกดีไซน์ คริสตัลนิติศาสตร์ เดชรัฐศาสตร์ คีตะอักษรศาสตร์เอกภาษาไทย ส่วนหยกและมังกรนั้นทั้งคู่เลือกคณะบริหาร
จบ