ไพริน สาวน้อยวัย16 ปีได้เห็นว่าจริงๆแล้วที่พ่อให้เธอมาหาได้ปีล่ะครั้งเพราะฉันคือลูกเมียน้อย เลยตัดสินใจเรียนจนได้อยู่ห้องกิ๊ฟแล้วพวกเราก็โดนวางยาพิษ โชคชะตาก็ทำให้ฉันและเพื่อนๆย้อนเวลากลับไปเมื่อสามปีที่แล้วเพื่อตามหาคนร้าย
รัก,ดราม่า,อาชญากรรม,ไทย,ชาย-หญิง,มหาวิทยาลัย,ย้อนเวลา,แก้ไขอดีต,วัยรุ่น,โรงเรียนไทย,นิยายชายหญิง,นิยายรักชายหญิง,นิยายรัก ,นิยายรัก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ไดอารี่สีชาดไพริน สาวน้อยวัย16 ปีได้เห็นว่าจริงๆแล้วที่พ่อให้เธอมาหาได้ปีล่ะครั้งเพราะฉันคือลูกเมียน้อย เลยตัดสินใจเรียนจนได้อยู่ห้องกิ๊ฟแล้วพวกเราก็โดนวางยาพิษ โชคชะตาก็ทำให้ฉันและเพื่อนๆย้อนเวลากลับไปเมื่อสามปีที่แล้วเพื่อตามหาคนร้าย
ไดอารี่หน้าที่ 30
ต้อนรับลูกเขยและลูกสะใภ้เข้าบ้าน
หลังจากที่รู้ที่มาของกัญชา ฉันก็เลยต้องสกัดกัญชาให้ใยไหมใหม่ โดยฉันติดต่อไปหาคนที่แอบปลูกกัญชาไว้จำนวนมาก เพราะถ้าชื้อจากคนที่ขายถูกกฎหมายคงต้องใช้เวลา3วัน แล้วอีกอย่างคือคนขายจะมาส่งที่บ้าน ไม่นานก็มาส่ง ใยไหมที่อยู่ในห้องรับแขกก็ไปเดินเอามาให้ฉัน โดยตอนนี้พวกเราอยู่กันในห้องทดลอง แล้วตอนนี้ฉันวางอุปกรณ์ที่ใช้สกัดสารในกัญชาออกว่าจะได้ออกมาใช้เวลาไป 2วัน หลังจากที่อดหลับอดนอนฉันก็โทรให้พี่บีเพื่อให้มาเอาตัวยาไป งานเสร็จฉันก็เข้าไปจัดการเก็บของทั้งหมด แต่เหมือนว่าสารสกัดกัญชาที่ฉันแอบเก็บขวดหนึ่งไว้มันดันตกหล่น แต่ดีที่ว่าฉันใส่หน้ากากกันไว้ไม่งั้นคงได้ ลาลาลอยแน่นอนแล้วก็ยังดีที่ฉันเก็บไว้หลายขวด หลังจากเสร็จทุกอย่างฉันก็ต้องเตรียมตัวเพื่อจะไปรับโอม นนท์ และเต้ที่กลับจากรับน้องนอกสถานที่
ณ. สนามบาสเกตบอล
"มาเร็วอย่างที่เต้บอกเลย" นนท์บอกก่อนที่ทั้ง3 หนุ่ม จะทยอยเอาของขึ้นรถแล้วฉันต้องไปส่งที่บ้านเต้เพราะรถของโอมอยู่ที่บ้านเต้ คนที่ขับมาจากผับให้คือน้องสาวของเต้ ฉันก็ลองถามเดอะแก๊งดูว่าที่นั่นเป็นไง เต้บอกว่าเหมือนพวกเราไปเข้าค่ายรด.เลย โอมกับนนท์พยักหน้าเพื่อบอกว่าทั้งหมดเป็นอย่างที่เต้บอกแล้วไม่นานพวกเราก็มาถึงบ้านเต้
"หนูรินมาแล้วเหรอจ๊ะ เร็วกว่าที่แม่คิดนะเนี่ย" แม่เต้เดินมาพร้อมกับอุ้มหลานสาวที่ตอนนี้อายุ2ปีมาด้วย ส่วนเรื่องที่น้องสาวเต้ท้องเพราะเมาแล้วก็ไปมีอะไรกัน แล้วไม่ป้องกันแต่ทางนั้นก็รับผิดชอบทั้งหมด ตอนนี้ตาลก็กลายเป็นผู้หญิงที่เรียบร้อย เพราะเธอไม่อยากให้ลูกสาวต้องมาปมว่าแม่เป็นทอมแล้วไปโดนผู้ชายทำท้อง
“สวัสดีค่ะพี่ริน” น้องตาลทักทายฉันก่อนที่พวกเราจะช่วยกันทำอาหารเพราะวันนี้เป็นวันครอบครัวของตระกูลพิชาญาเดชา ฉันเลยต้องมาเป็นผู้ช่วยแม่เต้ทำอาหาร โอมกับนนท์นั้นขอขับรถกลับบ้านกันไปเพราะต้องไปจัดการธุระ
“ผมช่วยด้วยคนได้ไหมครับ” คนที่เดินมาคือพีผู้เป็นสามีของตาลถึงทั้งคู่จะแค่17ปี แล้วก็เถอะแต่ก็ดูไม่ออกเลยว่าผ่านการมีลูกมาก่อน ฉันก็ช่วยงานจนตอนนี้ถึง17.00น.แล้ว ทางบ้านก็เริ่มมีคนให้ตระกูลทยอยมากันฉันเลยใช้โอกาสนี้หนีกลับบ้านจากประตูครัวของบ้าน
“หนูรินจะไปไหนอยู่เป็นเพื่อนเต้ก่อนนะจ๊ะ” แม่เต้บอกก่อนจะพาฉันขึ้นไปเลือกชุดโดนให้ใส่เป็นชุดกี่เพ้าลายมังกรสีทองแล้วก็แต่งหน้าเหมือนคนจีน
โดยคนที่แต่งหน้า แต่งตัวให้คือแม่เต้ ไม่นานทุกอย่างก็เตรียมพร้อม ฉันที่ไม่สามารถหนีได้เลยต้องร่วมทานอาหารด้วย เต้นั้นก็ออกไปต้อนรับคนในตระกูลโดยแต่ล่ะคนนี้มีแต่ที่ติดอันดับแต่ล่ะ สาขาเลย ทั้งคุณอนันเจ้าของบริษัทด้านขนส่ง คุณใหม่ที่ได้เป็นหุ้นส่วนรายใหญ่ของบริษัทด้วยการสื่อสาร น้องเอวาที่พึ่งกลับมาจากอิตาลีแถมชนะการแข่งด้วยศิลป์ระดับโลก
พอทุกคนมาพร้อมแล้วก็เริ่มทยอยนั่งที่โต๊ะอาหาร แล้วพ่อเต้ก็ได้แนะนำพีผู้เป็นคนที่เข้าตระกูลมาใหม่ให้ทุกคนรู้จัก
“แล้วเต้ล่ะยังไม่เห็นเอามาแนะนำตัวเลยนิพี่” คุณอนันถามพ่อเต้ซึ่งตอนนี้เป็นผู้คุมตระกูลคนปัจจุบัน แล้วอยู่ดีๆ เต้ก็ลุกพร้อมกับทำหน้าเศร้าๆ
“ตอนนี้ผมยังไม่พร้อมที่จะพาเธอคนนั้นมาแนะนำตัวครับ” จากนั้นเต้ก็นั่งลงไปพร้อมกับทำหน้าเศร้าเพราะคงคิดว่ายังไม่ถึงเวลาที่สมควร
“หนูขอแนะนำตัวนะคะ หนูชื่อไพรินวีรดา พิมพิภัทร เป็นแฟนของเต้แล้วให้อนาคตหนูจะมาอยู่ในตระกูลนี้ค่ะ” ทุกคนที่ฟังต่างปรบมือให้ฉันแล้วบรรยากาศในการรับประทานอาหารก็ดำเนินไปจนถึงจุดที่ ฉันพอจะรู้นั้นคือการขิงของแต่ล่ะคน
“น้าถามหน่อยสิหนูไพรินรู้จักเต้ที่ไหนเหรอจ๊ะ” คนที่ถามคือคุณใหม่ผู้เป็นภรรยาของคุณอนัน ดีกรีหุ้นส่วนรายใหญ่ของหลายบริษัทอย่างเช่นบริษัทด้านอาหาร ด้านอุตสาหกรรม ด้านการสื่อสารและอีกมากมาย
“เจอกันที่โรงเรียนค่ะ พวกหนูเรียนห้องเดียวส่วนคนที่มาสารภาพรักก่อนคือเต้ตอนช่วงงานกีฬาแต่จะมีอยู่ช่วงหนึ่งที่หนูเป็นคนขอเลิกกับเต้เพราะ….” ยังไม่ทันพูดจบคุณใหม่ก็ขยับไปหยิกแก้มหลานชายตัวดี
“ใจเย็นก่อนนะคะที่หนูต้องเลิกกับเต้ตอนนั้นเพราะหนูต้องไปเป็นดาราแล้วมันมีกฎอยู่ว่าดารานักแสดงต้องห้ามมีความสัมพันธ์ชู้สาวค่ะ” หลังจากที่คุณใหม่ได้ยินแบบนั้นเลยเปิดหาข้อมูลแล้วก็เลยหยุดตรงรายชื่อนักแสดง
“หนูคือคนเล่นซีรี่ย์เรื่อง ศาสตร์รัก,พระแม่พารักและรักสุดท้ายคือเธอ เหรอจ๊ะ” คุณใหม่ถามฉันที่เขาพูดแบบนั้น ฉันเลยพยักหน้าเพื่อบงบอกว่าใช่แล้วน้องเอวาก็มาร่วมกับบทสนทนาของพวกเราสามคนคุยกันไปเรื่อยๆ แล้วคุณอนันก็ดันมาเห็นสร้อยคอที่มีกุญแจห้อยอยู่
“ผมขอประทานอภัยด้วยครับคุณหนูไพริน” ฉันที่เห็นคุณอนันก้มหัวให้ฉันแล้วทุกคนก็เริ่มก้มหัวตาม ฉันที่ตกใจเพราะไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรจนคนที่ทำให้ฉันรู้คำตอบนั้นก็คือเอวา
"ไม่ต้องก้มหัวให้หนูหรอกนะคะเพราะยังไงหนูก็เป็นส่วนหนึ่งของตระกูลพิชญาเดชาในอนาคตค่ะ" ฉันบอกกับทุกคนก่อนที่พวกท่านจะลุกขึ้นมาฉันที่อยากให้ทุกคนผ่อนคลาย โดยการเดินไปกอดคุณแม่เต้แล้วทุกคนก็เริ่มทยอยเดินมากอดกันก่อนที่คุณอนันก็เรียกคนขับรถส่วนตัวมาถ่ายรูปให้แล้วจากนั้นทุกคนก็ทยอยกลับรวมทั้งฉันด้วย
"หนูรินนอนบ้านนี้ก็ได้นิจ๊ะ" แม่เต้บอกก่อนที่ฉันจะเปลื่ยนชุดเพราะมีเรื่องต้องไปจัดการไม่งั้นคงอยู่ไม่สงบแน่ หลังจากเปลื่ยนชุดเสร็จฉันเลยพาเต้ขับรถไปหาพ่อเดชเพื่อไปเอาชุดเกาะ10ตัว ปืนเถื่อนมา5กระบอกโดยมี Glock 19 จำนวน 3 กระบอก M16 จำนวน 1กระบอก L115A3 AWM (AWM-Arctic Warfare Magnum) –British ซุ่มยิงจำนวน 1กระบอก
"เกิดอะไรขึ้น" เดชถามพร้อมขึ้นรถมากับพวกเราโดยเต้ เล่าให้ฟังว่าให้พวกเราส่งตัวฉันไปให้พี่สกายแล้วจะปล่อยมังกรและหยกให้โดยสถานที่แลกตัวคือโกดังร้าง
"กูว่าพี่รหัสกูคงอยากไปหาอากงอาม่าเร็วๆแหละ" เต้พูดก่อนที่ฉันจะรวมสมาชิกไปช่วย โดยมี ฉัน เต้ โอม นนท์ กร และ อาม ก่อนที่พวกเราจะเดินทางก็วางแผนกันก่อนว่าจะไปยังไง ใครอยู่ตรงไหนโดยมีคนประจำการอยู่ด้วยคือ เดชและพลอย
"เดี๋ยวกู กับนนท์ ถือปีนพบที่เหลือกระจายกัน" เต้บอกก่อนที่หลังจาก พวกเราขับรถกันมาจนออกนอกเมืองก็มีรถกระบะสีดำตามจี้ พวกเราเลยทำให้รู้ว่า พวกนี้มันกะจะให้พวกเราชนเสาข้างทางแต่ผิดคาดเพราะโอมผู้ที่ถือM14ได้ยิงโดนล้อรถอีกฝ่ายจนไม่สามารถตามมาได้
"จับแน่นๆ นะ" ฉันเหยีบไป100กว่าเพราะด้วยความเป็นห่วงเพื่อนและไม่อยากให้เกิดผลกระทบอะไรด้วย เพราะหยกพึ่งคลอดลูกออกมาฉันไม่อยากให้เด็กคนนี้ต้องกําพร้าพ่อแม่ ส่วนที่หยกน่าจะโดนลักพาตัวคงเป็นตอนหลังคลอดเสร็จแน่
ณ.โกดังร้าง
พวกเราแอบจอดรถไว้ข้างโกดังแต่ก็ให้อามแอบเพื่อซุ่มยิง ในบรรดาชายหนุ่มอามยิงปืนแม่นที่สุดและมักไปซ้อมยิงปืนประจำ ด้วยความว่าฉันคือตัวประกันเลยต้องโดนหมัดแขนไว้แล้วเดินไป แต่แน่นอนว่าคนอย่างฉันต้องซ่อนมีดไม่ก็ปืนไว้เหมือนกัน
"ไงน้องรักของพี่ ไม่คิดว่าแกจะให้เมียแกกับพี่ได้ง่ายขนาดนี้เลย" อีกฝ่ายพูดโดนไม่ทันได้สังเกต ฉันเลยได้จังหวะหยิบปีนที่ซ่อนไว้แล้วปะทะกับพี่สกาย หลังจากนั้นฉันก็เรียบวิ่งไปปลดเชือกตัวเองแล้วเรียบไปช่วยหยกและมังกรต่อแต่อยู่ดีๆ ก็มีเสียงที่ทำให้ฉันม่คิดว่าพี่สกายจะกล้าทำ
"ปัง ปัง " พี่สกายยิ่งไปทางมังกรแต่เหมือนจะเฉียดไปโดนแขนเล็กน้อย แต่ก็ไม่ใช้ปัญหาอะไรจนกระทั่งหยกโดนจับเป็นตัวประกัน
จบ