หลังจากที่ฉันถูกส่งตัวไปต่างประเทศ ทุกสิ่งทุกอย่างของฉันก็ถูกแทนที่ด้วยผู้หญิงอีกคน ถึงคราวที่ฉันต้องทวงกลับมา!!!

เมื่อฉันกลับมา พ่อของลูกก็เปลี่ยนไป - 2 ถังหลิน โดย PM_2 @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ผู้ใหญ่,รัก,ดราม่า,แอคชั่น,จีน,แอ็คชั่น ,จีน ,ดราม่า,วัยว้าวุ่น,หมอ ,รักสามเศร้า,รักวัยรุ่น,รักโรแมนติก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

เมื่อฉันกลับมา พ่อของลูกก็เปลี่ยนไป

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

ผู้ใหญ่,รัก,ดราม่า,แอคชั่น,จีน

แท็คที่เกี่ยวข้อง

แอ็คชั่น ,จีน ,ดราม่า,วัยว้าวุ่น,หมอ ,รักสามเศร้า,รักวัยรุ่น,รักโรแมนติก

รายละเอียด

เมื่อฉันกลับมา พ่อของลูกก็เปลี่ยนไป โดย PM_2 @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

หลังจากที่ฉันถูกส่งตัวไปต่างประเทศ ทุกสิ่งทุกอย่างของฉันก็ถูกแทนที่ด้วยผู้หญิงอีกคน ถึงคราวที่ฉันต้องทวงกลับมา!!!

ผู้แต่ง

PM_2

เรื่องย่อ



         ม่านม่าน  เด็กสาวทายาทตระกูลดัง ที่บ้านทำธุรกิจเครื่องประดับ ที่ใหญ่ที่ใหญ่ที่สุดในตงเปย บ้านรวยแถมเรียนเก่ง แต่เพราะต้องประสบปัยหาบางอย่างของครอบครัว ทำให้เธอต้องไปอยู่เมืองนอกชั่วคราว 


      ถังหลิน ฃหนุ่มทีหล่อเหลามากความสามารถ การศึกษาดี ฐานะทางบ้านก็ดี เรียกได้ว่าโปร์ไฟล์เริ่ดตั้งแต่เด็ก และเป็นหมอชันสูตรศพชื่อดังที่ทุกคน

ต่างยอมศิริโรราบกับความสามารถ ต้องมาเจอกับ ม่านม่าน เจ้าตัวเล็กแต่แสบใช่เล่น ที่ชอบมาเล่นกับหัวใจของเขา

แต่... จู่ๆเธอก็หายตัวไปทิ้งไว้เพียงจดหมายใบเดียวว่าขอเลี้ยงลูกด้วยตัวเอง

เหอะ!! ฝันไปเถอะยัยตัวเล็ก ขนาดเธอยังเป็นของเขา ลูกก็ต้องเป็นของเขาเหมือนกัน!!!

และเรื่องราวของพวกเขาจะจบลงยังไง เมื่อเวลาผ่านไป 5 ปี ม่านม่านกลับมาแล้วเจอว่าถังหลินได้แต่งงานใหม่กับผู้หญิงคนใหม่



#ใครที่ไม่ชอบแนวนี้ รบกวนกดผ่านด้วยนะคะ ถ้าใครที่ชอบก็ขอขอบคุณเป็นอย่างสูงค่ะ ฝากเป็นกำลังใจให้นักเขียนด้วยนะคะ😊






สารบัญ

เมื่อฉันกลับมา พ่อของลูกก็เปลี่ยนไป-เดินทาง ปฐมบท,เมื่อฉันกลับมา พ่อของลูกก็เปลี่ยนไป-01 เพื่อนร่วมทาง,เมื่อฉันกลับมา พ่อของลูกก็เปลี่ยนไป-2 ถังหลิน

เนื้อหา

2 ถังหลิน




" เอ่อ ม่านม่าน ใจเย็น เขาคนนี้คือ ด.ร ถังหลิน แพทย์ชันสูตรศพชื่อดัง "


      เสี่ยวเฉินพยายามอธิบายต่อฉัน   ฉันที่ได้ยินได้แต่มองตาปริบๆ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า คนที่ดูเจ้าสำอางขนาดนี้จะเป็นแพทย์ชันสูตรศพ ช่างไม่เหมาะกับหน้าตาจริงๆ

" แค่มองตาเธอ ก็รู้ว่าคิดอะไร "

      ไม่รู้ว่าเขาตื่นมาตั้งแต่เมื่อไหร่  เขาพูดพร้อมยกมือขึ้น ชี้หัวตัวเองแล้วเคาะ 2 ครั้ง เพื่อบ่งบอกว่า  ฉันสติไม่สมประกอบ แล้วยังทำหน้าล้อเลียนใส่ฉันอีก เพราะในห้องไฟสลัสเลยทำให้มองเห็นสีหน้าของอีกฝ่ายไม่ชัด

" เฮอะ เบ้าหน้าคงจะแบกสันดานไว้ซินะ "

       หลังจากเจ้าตัวฟังเสร็จ ก็ก้าวเท้าแล้วยื่นมือจะตีฉัน แต่โดนเสี่ยวเฉินสกัดไว้ก่อน

" เอาละๆ ใจเย็นๆ กันทั้งคู่ พวกนายต้องร่วมงานกัน ต้องเจอกันอีก ฉะนั้น เป็นมิตรกันเข้าไว้ "   
     
 ฮู่วว!!!
            เสี่ยวเฉินปล่อยฮู่ว เมื่อคลี่คลายสถานการณ์ได้   ผู้ชายอาไร๊ ตีผู้หญิงไอ้หน้าตัวเมีย ฉันขี้เกียจจะต่อล้อต่อเถียงเลยแลบลิ้นใส่ ขอแผลงฤทธิ์สักหน่อยเถอะ 

" ฉันชอบคนที่ทำงานคล่องแคล่ว หวังว่าเธอจะไม่ทำให้ฉันผิดหวัง "

พูดเสร็จ เขาก็เลิกคิ้ว เป็นเชิงถามฉัน

" เฮอะ เกิดคาดแน่นอน " 

ฉันยักไหล่ เป็นการบอกว่าไม่กลัว เอาไงเอากัน ตาต่อตาฟันต่อฟัน จะคอยดูว่าเจ้าหมอนี่จะรังแกฉันสักแค่ไหน





ผ่านไป 2 อาทิตย์

       การทำงานร่วมกันกับถังหลิน ความสัมพันธ์เราเริ่มดีขึ้น จากแรกๆที่เจอกันไม่ได้เลย จ้องจะกัดกัน หากเขาไม่แซะฉันก็เป็นฉันที่ไปแซะเขา   แต่ทุกต้นเหตุเกิดขึ้นเพราะปากเขาไม่ดีทั้งนั้น

       หากเขารู้จักให้เกียรติ์ผู้หญิงอย่างฉันบ้าง ป่านนี้คงจะทำงานกันอย่างราบรื่นแล้ว แต่ก้เริ่มดีขึ้นมาบ้างเเล้ว  หลังจากคดีหลายคดีถูกคลี่คลายไปเยอะ อันนี้ต้องยอมรับความสามารถของหมอนี่จริงๆ

      แต่หมั่นไส้ความหล่อตลอดเวลา แถมหมอนี่ยังโรคจิต ไม่ว่าจะลุยป่าหรือที่ร้าง มักจะชอบใส่เสื้อสูทเดินตลอดเวลา  คงต้องยอมรับว่าถังหลินเวลาใส่เสื้อสูท แล้วหล่อ × 2 มีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก

ณ ร้านอาหารข้างทาง

" เอ้า ชนนน~~ " 

      สติเริ่มเลือนรางกับของมึนเมา เรา สามคนดื่มได้กันสักพักใหญ่ๆ  จากมีสติ ตอนนี้เริ่มไม่มีสติ  รอบข้างยังมีเสียงเจี๊ยวจ๊าวของลูกค้า

     ที่มานั่งใช้บริการอยู่ สักพักอาหารที่สั่งไว้ก็วางเรียงรายต่อหน้าพวกเรา จานแล้ว จานเล่าจนไม่รู้จะเริ่มกินอันไหนก่อนดี

"......."   ถังหลิน

" หน้าตาอย่างนายย ทำมายยย~ ถึงมาทำงานนานเป็นหมอชันสูตรศพด้ายยยน้า "

      เสี่ยวเฉินที่เริ่มคุมสติไม่อยู่ ได้เอ่ยถามคนตรงหน้า ถึงข้อสงสัยนี้ (ฉันก็สงสัย!)

" สิ่งที่นายกินอยู่ตรงนี้ ตามหลักแล้ว เรียกว่าศพปลาหนะ "

       พูดเสร็จเขาก็ยัดปลายใส่ปากเสี่ยวเฉิน แล้วลุกขึ้นปลดกระดุมชุดสูท แล้วเดินเข้าข้างใน เพื่อไปเข้าห้องน้ำ  ฉันยังคงยุ่งกับการกิน จนไม่รู้สึกตัวว่า ถังหลินได้เดินเข้ากลับที่นั่งได้สักพักแล้ว ในมือจ้องโทรศัพท์เขี่ยไปมา  

     ในหัวฉันเริ่มมึน เริ่มตาลายเหมือน ปวดหัวตุบๆ เหมือนโลกกำลังหมุนอยู่ในหัว 

      ฟุบ!! ฉันหย่อนหัวพิงคนข้างๆอย่างไม่เขินอาย แต่กลับรู้สึกปลอดภัยสะมากกว่า จนเวลาล่วงเลยไปนานเท่าไหร่ไม่รู้

      ได้ยินเสียงเรียกของถังหลิน  แต่ฟังไม่ออก จับใจความไม่ได้ เพราะสมองยังไม่ประมวลผล แล้วก็ผล็อยหลับไปทั้งอย่างงั้น



10:30 ติ๊ดๆๆ ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ 

       เสียงนาฬิกาดังเป็นจังหวะ จนในที่สุดเริ่มทนไม่ไหว จึงเอื้อมมือจะไปปิดมัน แต่ต้องต้องใจเมื่อมือไปสัมผัสเข้ากับผิวหนังคน ลูบไปลูบมา มันมีเส้นเลือดปูด ผิวเนียนจนน่าอิจฉา

" ลวนลามเสร็จยัง  ถ้าเสร็จก็ลุกขึ้น "

     ฉันที่ได้ยินเสียง จึงสะดุ้งตื่น พบกับร่างของถังหลินที่ใส่ชุดลำลองสบายๆ กำลังยืนเกาะอก     พิงอยู่ขอบเตียงด้วยท่าสบายๆ ในมือถือถ้วยกาแฟอยู่

     พรวด!!
   
   ฉันรีบลุกขึ้นแล้วเรียบเรียงเหตุการณ์ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงโผล่มาที่นี่ได้ แต่!ความจำมันตัด อยากจะตีหัวตัวเองแรงๆสักที ม่านม่านเอ๊ย เมาทีไรบรรลัยทุกที

" ตื่นแล้วก็รีบลงจากเตียง แล้วไปอาบน้ำ  เรามีงานด่วน "

  พูดเสร็จเขาก็โยนเสื้อผ้าใหม่ที่ยังไม่แกะป้ายราคาให้ฉัน แล้วเดินออกจากไป

     หลังจากแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยฉันก็เดินออกไปข้างนอก และเจอกับเสี่ยวเฉินที่กำลังรอฉันอยู่ก่อนแล้ว 

" เอ้า เสร็จแล้วหรอ ไปกันเถอะ วันนี้มีเคสใหม่มา คงต้องชดเชยวันหยุดเป็นวันอื่นแล้วน่ะตัวเล็ก "

   พูดเสร็จเขาก็คว้ามือฉันเดินไปยังรถ ที่มีถังหลินนั่งอยู่ก่อนแล้ว ชิ!! หมั่นไส้ย่ะ

" ได้เวลาพอดี ออกเดินทางกันเถอะ "

        ในระหว่างขับรถไปแถวหมู่บ้าน ชนบทซึ่งห่างไกลจากเมืองพอสมควร ได้เห็นความเป็นอยู่ของคนชนบทที่ต่างจากคนในเมืองโดนสิ้นเชิง ทั้งการใช้ชีวิต การทำงาน การทำเกษตร เรียกว่าแตกต่างเลยล่ะ

       ฉันที่เหนื่อยล้าก็หลับไปอีกรอบ จนถึงที่หมาย ถังหลินจึงปลุก เราเดินออกไปสำรวจในละแวกใกล้เคียง แล้วเดินกลับเข้าที่พัก

       เราพักกันอยู่ที่บ้านของผู้ใหญ่บ้าน เขาอำนวยความสะดวก เพราะเป็นการมาสืบคดีจึงไม่อยากเอะอะให้มากความ

" นักศึกษามหาวิทยาลัย A  ใช่ไหม " 

        เสียงนักสืบหญิงลอยมา เธอชื่อว่า เจาเจา เป็นตำรวจชุดสายสืบ ฉันพบเธอเมื่อ 2 อาทิตย์ที่แล้ว เธออัธยาศัยดี แถมหน้าตาสะสวย  แต่ในบางทีอาจจะมือหนักบ้าง ตามสไตล์ตำรวจหญิงเท่ห์

" ค่ะ มีอะไรรึเปล่าค่ะ " 

       เธอยิ้มแต่ไม่ได้ตอบอะไร   เมื่อทีมสืบสวนมากันครบ เราก็ออกเดินทางไปยังจุดเกิดเหตุ สิ่งแรกที่เจอคือ หุ่นไล่กาที่เปื้อนคราบเลือด และยังมีคราบบนพื้นเป็นปรอยๆเป็นทางยาว

      เเอ๊ดดดด เสียงประตูเปิดออก ภายในตัวบ้านทรุดโทรมอย่างเห็นได้ชัด จิ๊ดๆ จิ๊ดๆ พรึ่บ

      กรี๊ดดดด  อ๊ากกก 
ฉันที่ตกใจกับอะไรตรงหน้า จึงกระโดดขึ้นไปกอดอยู่บนตัวถังหลิน กลิ่นหอมจางๆที่ใช้แชมพูยี่ห้อดัง กลับกลิ่นน้ำหอมหรือ

        อาจจะเป็นกลิ่นกายของเจ้าตัว สองมือของเขาโอบฉันไว้อย่างแนบแน่น ตกใจกับปฏิกิริยาของฉัน ในตาเบิกโพลง  เราค่อยๆหันไปมอง

    จนแน่ใจว่าสิ่งที่เห็นใช่คนหรือไม  โดยยังอยู่ในอ้อมกอดเดียวแถมยัง แนบแน่นกว่าเดิม

" เธอจะกรี๊ดทำไม เป็นบ้ารึไง "   ถังหลินโวย                            

" ก็...ก็ฉันตกใจแมลงสาบอ่ะ ฮือ น่าขนลุกจะตายนายดูดิ มันบินไปมาอ่า T*T "

" ลงจากตัวฉัน "

         สิ้นเสียงฉันก็ลงจากตัวถังหลินแล้วเปลี่ยนเป็นยืนข้างเขาแทน สองมือยังคงจับแขนเขาไม่ห่าง ก็คนมันกลัว ในหัวตอนนี้ก็ประเมินสถานการณ์โดยรอบอย่างผวา     เรารออยู่สักพักกำลังเสริมก็มาสมทบ

     เราได้ทำการตรวจสอบจนเสร็จสิ้น  ได้ข้อสันนิษฐานว่า เจ้าของหลังนี้น่าจะหลอนยา เพราะมีอุปกรณ์การเสพยาอยู่

        เราเดินเลาะไปทางแคบของหมู่บ้าน ตามรอยเท้าจากบ้าน นี่ก็ไกลพอสมควรจากหมู่บ้าน จนไปเจอเข้ากับกองไฟกองหนึ่ง

     ที่เหมือนจะถูกเผาแล้ว  ถังหลินจึงเดินเข้าไปใกล้กองไฟที่มอดดับแล้ว เอาไม้มาเขี่ยๆ แล้วเจอเข้ากับอะไรบางอย่าง

" เจอกระดูกแขน และ กะโหลก ดูจากสภาพรูป น่าจะโดนตีหัว เดี่ยวฉันจะเอาไปชันสูตรอีกที "

       สิ้นเสียงทุกคนเคลียร์พื้นที่ แล้วน้ำกระดูกกลับไปชันสูตรในห้องแล็บของถังหลิน  ยามนี้เขาหมกมุ่นอยู่กับกองกระดูก เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง เจ้าตัวไม่มีที่ท่าจะพักหรือ ดื่มน้ำยังคงชันสูตรต่อไป 

" แกร๊ก  เอ่อ อาจารย์พักกินข้าวก่อนไหมคะ ฉันไปซื้อข้าวมา "

       ฉันโชว์ข้าวให้คนตรงหน้า พร้อมสังเกตสีหน้า เขาหันมามอง แว๊บนึงก่อนจะก้มกลับไปใหม่   เมื่อเห็นว่าเขาไม่สนใจ ฉันเลยเปิดกินเอง  ืื   

      จนมีมือแกร่งผ่านหน้าฉันไป เพื่อหยิบกล่องอาหารตรงหน้ามากินอย่างหน้าตาเชย จริงๆไม่ยั่วโมโหก็น่ารักเหมือนกันน่ะ

" อย่ามาลวนลามฉันทางสายตาน่ะ "   เขาเอ่ยพร้อมกับตักข้าวเข้าปาก

" ย่ะ "  ฉันมองบน



Final semester 

       มาถึงช่วงสอบวันสุดท้ายของปลายภาคนี้ ก็เป็นอันสิ้นสุด หลังจากที่ทุกคนอดหลับอดนอนกันหลายเดือนเพื่อสอบในครั้งนี้ และแน่นอนว่าถึงเวลาต้องฝึกงาน ซึ่งฉันได้เลือกไว้สองที่                          
          1. บริษัทพ่อฉัน  2. สถานีตำรวจ เพราะมันล้วนมีความเกี่ยวของกับหัวข้อที่กำลังทำตอนนี้

#ประกาศ วันที่ ××-××  ทางมหาลัยได้จัดการบรรยายเกี่ยวกับคดีที่กำลังเป็นกระแสอยู่ตอนนี้ โดยมี ด.ร ถังหลิน (ศาตราจารย์ ชันสูตรศพ มาร่วมให้ความรู้ และ สถานีตำสถานีตำรวจตงเปย#

       สิ้นเสียงประกาศ นักศึกษาผู้หญิงต่างกับกรูเข้าไปยังอาคารที่จัดบรรยาย ซึ่งฉันก็คือ หนึ่งในนั้น แหมมมก็ มันตรงกับหัวข้อวิจับพอดี ไปก็ไม่ได้เสียหาย เมื่อจำนวนคนเยอะจนไม่มีที่นั่งว่าง  

     บนเวทีก็มีเสียงอาจารย์ ปรามให้อยู่ในความเงียบเพื่อที่จะเริ่มพิธี  ตัก ตึกๆ ตัก หลังจากถังหลินได้ก้าวเข้ามาบนเวที เสียงตบมือต้องรับดังกระหึ่ม ประหนึ่งว่า เป็นวีรบุรุษกู้โลก

" สวัสดี นักศึกษา มหาวิทยาลัย A ทุกคน ผม ถังหลินและสถานีตำรวจตงเปย มาในฐานะ ผู้บรรยายเกี่ยวกับคดีที่เกิดขึ้น ขอให้ทุกคนอยู่ในความสงบ และฟังในสิ่งที่เราจะพูดต่อไปนี้ด้วยครับ"

สิ้นเสียง ก็มีการปรบมือซึ่งดังกว่าเดิม นี่สินะ คนฮอตก็คือคนฮอต

"  เธอ อาจารย์ถัง หล่อมาก กรีด "
สาวในมหาลัยต่างกรี๊ดกร๊าดเขาใหญ่ 

" ม่านม่าน นั้นใช่คนที่เธอบอกไหม " เวินซาเพื่อนของม่านม่านถาม