เมื่อหญิงสาวที่มีพลังมองเห็นโลกมืดเหนือธรรมชาติ มาเจอกับทายาทมหาเศรษฐีร้อยล้านที่ตามหาความจริงเกี่ยวกับอดีตบางอย่างของตน เส้นบางๆ ที่กั้นระหว่างโลกมนุษย์กับโลกมืดเกิดเบลอเสียจนแทบแยกไม่ออกอีกต่อไป
พารานอมอล,ลึกลับ,อาชญากรรม,รัก,ผจญภัย,ผจญภัย,ดราม่า,ชาย-หญิง,ลึกลับ,สยองขวัญ,หลอน,วิญญาณ,พระเจ้า,ผี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"ผู้ใดมีใจบริสุทธิ์ ผู้นั้นเป็นสุข..."
หวานหลับตา ห้ามตัวเองไม่ให้คิดถึงความหลังอีก นาฬิกาติดผนังบอกเวลาบ่ายสี่โมงยี่สิบห้า หวานลุกขึ้นไปปิดม่านหน้าต่าง หยิบเบียร์อีกกระป๋องจากตู้เย็น แล้วกลับมานั่งหน้าจอคอมอีกครั้ง ความคุ้นเคยกับ CAT tool ตรงหน้าให้ความสงบใจที่คุ้นเคย
สำหรับหวาน ‘โปรแกรมช่วยแปล’ เป็นเครื่องมือหากินที่สร้างความมั่นคงทางการเงินให้กับหวานมาหลายปี หวานเรียนจบบริหารธุรกิจเอกการตลาด แต่ด้วยข้อจำกัดจำเพาะที่น่าหนักใจของตัวเอง ทำให้เธอตัดสินใจหันมาเอาดีด้านงานแปล หวานแปลงานทุกประเภทให้กับหลากหลายบริษัททั่วโลก จากเอกสาร บทความ คู่มือเครื่องจักร จดหมายรัก ไปจนถึงแปลซับทำซับไตเติลดราม่า รายการโทรทัศน์และภาพยนตร์ ให้บริษัทยักษ์ใหญ่ต่างๆ ซึ่งคนทั่วโลกรู้จักกันดี
การได้ทำงานจากที่บ้านและรับส่งงานทางอีเมล ไม่ต้องเสี่ยงออกไปพบเจอคน (หรือผี) ดูเข้ากันได้ดีกับคนอย่างหวาน
ตลอดหลายปีที่ผ่านมา หวานพยายามรับเฉพาะงานแปลโปรเจคใหญ่ๆ เพราะนอกจากเงินจะดีแล้ว มันยังช่วยไม่ให้หวานมีเวลาคิดมาก หมกมุ่นอยู่กับความคิดของตัวเองมากเกินไปนัก
ด้วยความที่หวานเป็นนักภาษาฝีมือดีพร้อมประสบการณ์ที่พิสูจน์ได้มาหลายปี แทนที่บริษัทงานแปลต่างๆ จะจ้างนักแปลเป็นกลุ่มสำหรับโปรเจคใหญ่ กลับยอมจ้างหวานให้รับผิดชอบทั้งโปรเจคเพียงคนเดียว และยอมให้เวลาแปลมากขึ้นหน่อย เพราะรู้ว่าหวานใส่ใจในรายละเอียด และแทบไม่เคยส่งงานช้า หวานเป็นหนึ่งในนักแปลเพียงไม่กี่คนในประเทศที่รับงานจากบริษัทต่างประเทศอย่างต่อเนื่องและมีงานทำเต็มมือไม่เคยขาด
หวานพิมพ์เร็วๆ บนแป้นพิมพ์ สายตาตวัดมองซ้ายไปขวาขณะสมองแปลภาษาจากอังกฤษเป็นไทย
ก๊อกๆๆ
หวานหยุดพิมพ์ ขมวดคิ้ว หันไปมองประตูคอนโด มือลูบจี้ไม้กางเขนที่คอด้วยสัญชาตญาณ หวานลุกไปส่องผ่านตาแมวด้วยใจระทึกแกมโมโห ตลอดหลายปีที่ผ่านมา แม้ความรู้สึกกลัวการมองเห็นสิ่งที่เธอไม่อยากเห็นจะยังคงอยู่แค่เพียงเล็กน้อย แต่หวานรับรู้ถึงอีกความรู้สึกหนึ่งที่สอดแทรกเข้ามาในจิตใจ ความโกรธ.. ความโมโห ความออกจะฉานิดๆ ที่คนอื่นได้ใช้ชีวิตธรรมดาไร้กังวล ไม่ต้องหวาดกลัว แต่เธอกลับต้องแบกรับภาระอันหนักอึ้งของการต้องคอยหลีกเลี่ยงการมองเห็นและสัมผัสถึงสิ่งเหนือธรรมชาติมาตลอดชีวิต
“ไอ้หวาน เปิดเร็ว หนักโว้ย” โอ๊ดยืนหน้าเปื้อนยิ้มมือถือถุงเซเว่นอยู่หน้าประตู
หวานถอนหายใจโล่งอก แต่ก็ไม่ลืมมองผ่านไหล่เพื่อนไปด้านหลัง แล้วมองซ้ายขวาเพื่อความแน่ใจว่าไม่มีอะไรตามหลังเพื่อนมาด้วย
หวานเปิดประตู
โอ๊ตยืนยิ้มแฉ่ง เขาสวมเสื้อลายหมากรุกสีฟ้าอ่อนกับกางเกงนอนสีเทาตัวโคร่ง สองมือมีถุงเซเว่นเต็มไปด้วยขนมรอบดึก เขายกสองถุงในมือขึ้นโชว์ก่อนเดินฉิวผ่านประตูล่วงหน้าไปก่อน
“บ้านแกเหรอ คิดจะมาก็มา” หวานเปรยเรียบๆ
ร่างสูงหันมามองแสร้งขมวดคิ้ว “ใครบอกให้แกตัดสายฉันล่ะ” หวานมองรอยยิ้มสว่างไสวบนใบหน้าหล่อเหลาปานพระเอกเกาหลีของเพื่อนอย่างเบื่อๆ มือดันประตูปิด
“เย็นป่านนี้แล้ว จะนอนที่นี่รึไง” หวานเดินตามโอ๊ต ซึ่งตอนนี้ถือวิสาสะลงนั่งที่พื้นยืดแข้งยืดขาราวกับเป็นบ้านของตัวเองพร้อมหยิบขนมกับเบียร์ออกจากถุงอย่างแข็งขัน ส่วนหวานนั่งลงที่โต๊ะทำงานเหมือนเดิม
โอ๊ตหยุดสิ่งที่กำลังทำ เหลือบตาขึ้นมามอง “ไม่ต้องขอบคุณหรอก ฉันเต็มใจ"
หวานถอนใจ ที่เพื่อนเธอพูดมาก็ไม่ผิด ถึงจะไม่ได้พูดออกไป แต่ลึกๆ แล้วเธอรู้สึกขอบคุณที่โอ๊ตมาอยู่เป็นเพื่อนคืนนี้ จุดแสงสีแดงสองจุดนอกม่านหน้าต่างที่หวานรู้แน่ว่าเป็นดวงตาของอะไรบางอย่างยังคงอยู่ที่เดิม แต่ระดับความน่ากลัวของมันลดลงหลายเท่าแค่เพราะตอนนี้โอ๊ตอยู่ที่นี่กับเธอด้วย
โอ๊ตเป็นเพื่อนคนเดียวที่หวานยอมให้เข้ามาในคอนโด ไม่ใช่เพราะความหล่อ แต่เพราะคนอื่นแทบทุกคนที่หวานได้พบมา ถ้าไม่เผยผิวหนังละม้ายคล้ายงูพิษภายใต้ผิวหนังมนุษย์ธรรมดาแถมแลบลิ้นสองแฉกแผล่บๆ ก็มักมีเขางอกจากขมับทั้งสองข้างให้หวานเห็น บางคนเปลี่ยนโครงหน้าธรรมดาเป็นกะโหลกผี ผิวหนังเน่าเปื่อยปากเผยอกว้างผิดธรรมชาติ ถึงมันจะเกิดขึ้นชั่วพริบตาเดียวก่อนหายวับไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็ตาม
ในตอนแรก หวานคิดว่าตัวเองแค่มองเห็นวิญญาณคนตายได้ แต่ที่จริง เธอมองเห็นสิ่งอื่นด้วย
บางสิ่ง.. ที่เป็นมากกว่าวิญญาณเร่ร่อน
บางสิ่ง.. ที่น่ากลัวและอำมหิตยิ่งกว่า
บางสิ่ง.. ที่ตามกลิ่นบาป 7 ประการ คือราคะ ตะกละ โลภะ เกียจคร้าน โทสะ ริษยาและอัตตาในจิตใจมนุษย์ และย่องเข้าถือครองควบคุมจิตใจและร่างกายคนเป็น เมื่อเปิดรับมันเข้ามาในชีวิตผ่านความคิดผิดบาปหรือผ่านความอยากได้อยากมีจนยอมขายวิญญาณตัวเอง
ปีศาจ.. ผู้จ้องจะขโมยและทำลายชีวิต
หวานกับโอ๊ตเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ยังเล็ก บ้านของโอ๊ตอยู่ไม่ไกลจากบ้านหวานนักและทั้งคู่เรียนโรงเรียนเดียวกัน ชั้นเดียวกัน หวานไม่เคยเห็นเพื่อนแปลงกายเป็นอะไรอื่นเลยแม้แต่ครั้งเดียว แน่นอนที่สุด หวานเชื่ออย่างสนิทใจว่าโอ๊ตเป็นหนึ่งในมนุษย์เพียงไม่กี่คนบนโลกนี้ ที่มีจิตใจบริสุทธิ์ไร้มลทิลเฉกเช่นเด็กแรกเกิด
“เออ ขอบใจ” หวานพึมพำ
“อะไรนะ ไหนพูดอีกทีซิ” โอ๊ตแหย่พร้อมยิ้มกว้าง เอามือตบพื้นเบาๆ เป็นเชิงบอกให้เพื่อนมานั่งบนพื้นด้วยกัน
หวานศึกษารอยยิ้มนั้นเงียบๆ ไม่รู้จริงๆ ว่าทำไมโอ๊ตถึงอยากเป็นเพื่อนกับคนที่แม้แต่พ่อของตัวเองยังไม่อยากยุ่งเกี่ยวด้วยอย่างเธอ หวานถอนใจยาวก่อนลุกจากเก้าอี้ทำงานไปนั่งบนพื้นกับเพื่อนรัก
--------------------------
