พอฉันมีใจ อยากเป็นแฟนนายจริงๆ นายกลับบอกว่ามันไม่เวิร์ก แต่พอฉันถอยออกมา นายกลับบอกว่าอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีฉัน หึ! กราบเท้าฉันสิ แล้วฉันจะคิดเรื่องของนายดูอีกที
รัก,ดราม่า,วัยว้าวุ่น,ไทย,อื่นๆ,พระเอกโบ้,พระเอกหล่อ,พระเอกเลว,redsun,yaygoh,เนปจูน,แฮค,หล่อรวย,อร่อย,ฟินแซบ,ออริ,นางแบบ,โมเดลลิ่ง,งาน N,พริตตี้,ช่างเครื่อง,อกหัก,ชาย-หญิง,ความรัก,แฟน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
“เฮ้ยเดี๋ยว!”
แฮคกระชับข้อมือฉันแล้วกระตุกให้เดินตาม แต่คริสที่เงียบไปตอนแรกก็กำข้อมือฉันแน่น รั้งไม่ให้ไป
ฉันกลั้นหายใจเฮือก ร่างที่ถูกดึงไปทางนั้นทีทางนี้ทีรู้สึกปวดหนึบตรงข้อต่อ
“เนปจูนคือเมียมึง?” คริสหรี่ตามองแฮค สีหน้าเย็นเยียบ อ่านไม่ออกว่าคิดอะไรอยู่ ว่าแต่เขาจำชื่อฉันได้ด้วยเหรอ น่าประทับใจจริง
“สมองมีปัญหาเหรอ ถึงได้พูดไม่เข้าใจ” แฮคก็กวนตีนได้ตลอดอ่ะ ขนาดฉันได้ยินยังฉุนแทนคริสเลย
“กูว่าคนที่มีปัญหาน่าจะเป็นมึงมากกว่า ถึงจะบอกว่านี่เป็นเมียมึง แต่อย่างน้อยคืนนี้เนปจูนก็อยู่ในความรับผิดชอบของกู เพราะเนปจูนทำงานให้กู!”
คริสย้ำประโยคสุดท้ายเสียงเข้ม ฉันอยากปรบมือให้เขาจริงๆ พูดดีมาก
สมแล้วที่ฉันรู้สึกประทับใจตั้งแต่แรกเจอ เขามันเป็นผู้ใหญ่น่าพึ่งพาสุดๆ
“โอ๊ย แฮค...” ข้อมือข้างที่ถูกแฮคจับโดนบีบแน่น
“ว่าไงนะ” แฮคนัยน์ตาลุกวาว
ทว่าคริสกลับไม่คิดอธิบายให้ยืดยาว เขาก้าวเข้ามาแกะมือแฮคออกจากข้อมือฉันหน้านิ่งๆ แต่สายตาเอาเรื่องสุดๆ
“แยกแยะหน่อย”
คริสย้ำเสียงเย็นเยียบ เขาง้างมือแฮคออกสำเร็จ ไม่รู้ว่าคริสแรงเยอะ หรือว่าแฮคยอมแพ้กันแน่ เพราะไม่เห็นว่าเขาจะต่อต้านอะไรเลย อย่างมากก็แค่นัยน์ตาฉายแววตกใจที่คริสออกโรงปกป้องฉัน
“จูน! เรามีเรื่องต้องคุยกัน”
แฮคจ้องฉันนัยน์ตาดุ
“เนปจูน?” คริสเรียกชื่อฉันเสียงเข้มไม่แพ้กันเมื่อเห็นว่าฉันเงียบนิ่ง
“คือ...” ฉันมองแฮคกับคริสสลับกันด้วยสายตาร้อนรน ตอนนั้นเสียงพิธีกรในงานก็ดังขึ้น
“เอาละค่ะ เราจับสลากหมายเลขทีมครบหมดแล้ว อีกยี่สิบนาทีจะเริ่มการแข่ง ขอให้นักแข่งทุกทีมเตรียมตัวให้พร้อมและมาเจอกันที่จุดปล่อยตัวให้ตรงเวลาด้วยนะคะ สำหรับคุณผู้ชมที่อยากจะร่วมทายผลก็สามารถเข้าไปร่วมสนุกกันได้ เราอัปเดตหน้าทายผลเสร็จแล้ว และอย่าลืมเข้าไปโหวตเรซควีนที่ชื่นชอบกันด้วยนะคะ บลาๆ”
“ต้องไปเตรียมตัวแล้ว” คริสมองฉัน กดดันให้กลับไปกับเขา
ต่อคริสไม่ทำสายตาดุดันฉันก็ไม่คิดจะไปกับแฮคอยู่แล้ว
ฉันชำเลืองไปทางแฮค “อย่างที่คริสบอก ฉันอยู่ในเวลางาน ถ้านายมีอะไรจะคุยก็เอาไว้เสร็จงานก่อน”
“....” แฮคเหมือนจะพูดอะไรสักอย่างแต่เสียงคริสดังขึ้นมาก่อน
“ถ้าสมองไม่มีปัญหา ฟังแค่นี้ก็น่าจะเข้าใจ” คริสยิ้มเยาะ ดูเหมือนจะบาดเลือดแค้นที่โดนแฮคด่าว่าสมองมีปัญหาก่อนหน้านี้
“ไปเถอะ” พูดจบเขาก็จูงมือฉันเดินออกไป ฉันหลบสายตาเย็นยะเยือกของแฮคที่จ้องมองมาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ สาวเท้าตามคริสไปแบบไม่เหลียวหลัง
ทว่าคริสไม่ได้พาฉันกลับไปที่เต็นท์หากแต่เป็นตู้คอนเทนเนอร์ที่เคยเป็นห้องแต่งตัวก่อนหน้านี้
“คริส? ทำไมมาที่นี่ ไม่ได้กลับเต็นท์เหรอ กรี๊ด!”
พลั่ก!
พูดยังไม่ทันสิ้นเสียง ร่างฉันก็โดนเหวี่ยงใส่ผนังคอนเทนเนอร์ด้านนอกอย่างแรง
ผนังคอนเทนเนอร์ทั้งเย็นทั้งแข็งเล่นเอาเจ็บแสบไปหมด
สายตาคริสที่จ้องฉันเย็นยะเยือกยิ่งกว่าแฮคซะอีก หัวใจฉันเต้นไม่เป็นส่ำด้วยความหวาดหวั่น พวกคนที่วนเวียนอยู่ใกล้ๆ กับตู้คอนเทนเนอร์ล้วนเป็นคนของคริสทั้งนั้น นอกจากสายตาสงสัยใคร่รู้ก็ไม่มีใครคิดเข้ามาห้ามเลยสักคน
“อะไรกันน่ะคริส ฉันเจ็บนะ”
ฉันหันกลับไปมองคริสหลังจากตั้งตัวได้
“....” เขาเตะตู้คอนเทนเนอร์ดังโครม กระแทกฝ่ามือข้างหนึ่งคร่อมฉันเอาไว้
“...!!!” ฉันสะดุ้งเฮือก มองสบสายตาไล่ต้อนของคริสหัวใจสั่น สับสนว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมสถานการณ์มันถึงกลับตาลปัตรแบบนี้
“เป็นเมียไอ้แฮค สะเหล่อมาทำอะไรที่นี่”
“ไม่... ไม่ใช่อย่างนั้นนะ ฉันไม่ใช่เมียแฮค” แก้ตัวออกไปอย่างร้อนรน รู้สึกเหมือนร่างกายถูกบีบรัด รู้สึกเกร็ง เพียงเพราะสายตาทิ่มแทงของคริส
“มันบอกว่าเธอเป็นเมีย”
ท่าทางคริสจะเชื่อถือคำพูดแฮคมากกว่าฉัน
“ไม่จริงนะ” ฉันส่ายหน้าไหว ไม่รู้จะอธิบายยังไงดี จะให้เปิดเผยเรื่องที่แฮคจ้างฉันไปหลอกแม่เขากับพัฟฟินก็ไม่ได้ หรือว่าได้นะ เอ๊ะ? เอาไงดี ระหว่างที่ฉันถูกสายตาคู่คมกดดัน ลังเลว่าควรจะอธิบายเรื่องนี้ดีหรือเปล่า เสียงช่วยชีวิตก็ดังขึ้น
“พี่คริส!?”
เจ้าของเส้นผมหยักศกจ้ำอ้าวเข้ามาใกล้ สีหน้าเต็มไปด้วยความสงสัย “เกิดอะไรขึ้นพี่ จะทำกันตรงนี้เลยเหรอ”
ทำ... ทำอะไรของเขา สายตาประหลาดที่ส่อไปทางเสื่อมทราม ทำใจฉันกระตุกหวิวทันที นี่คงไม่ได้คิดว่าคริสจะปล้ำฉันใช่มั้ย? ไอ้หมอนี่สมองมีปัญหา ถ่างตาดูหน่อยสิ บรรยากาศมันไม่ได้ส่อไปทางร้อนแรงแบบนั้นเลย
พอเกิดเรื่องนี้ขึ้น ความประทับใจที่ฉันมีต่อพี่น้องสองคนนี้ก็ลดฮวบฮาบลงไปทันที
“มีอะไร” คริสละสายตาจากฉันไปจ้องคนน้อง
“ไอ้กุนบอกว่าแฮคมันฉุดเรซควีนของเราไป แล้วไหนมาอยู่ที่นี่กับพี่ล่ะ” เขาหรี่ตาลง
คริสยิ้มหยัน “กูบังเอิญเจออยู่กับไอ้แฮคพอดี ก็เลยพาตัวกลับมา”
เจ้าของนัยน์ตาสีครามเส้นผมหยักศกเพ่งมองฉันอย่างถี่ถ้วน
“อืม ก็น่าฉุดจริงๆ ไม่แปลกถ้าไอ้แฮคเห็นแล้วจะอยากได้”
“ไอ้แฮคบอกว่าเป็นเมียมัน” คริสเอ่ยเสียงยะเยือก ไม่สนคำพูดเล่นๆ ก่อนหน้านี้
“เมีย เป็นไปไม่ได้” คนฟังยิ้มเย้ย กวาดสายตามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าอีกรอบ “แต่ถ้าเป็นเมียจริง พี่คิดว่ามันจะปล่อยให้มาทำงานกับทีมเราเหรอ”
“กูถึงได้ถามอยู่นี่ไง ว่ามีจุดประสงค์อะไร ถึงแฝงตัวเข้ามา” คริสดึงสายตาเยือกเย็นกลับมาที่ฉัน
ลำคอฉันรู้สึกตีบตันไปหมด อ้าปากพะงาบๆ แต่กว่าจะเค้นเสียงตัวเองเจอก็เครียดเกร็งไปทั้งตัว
“ฉันมาทำงานจริงๆ นะ ไม่ได้แฝงตัว แล้ว... ทำไมต้องแฝงตัว?” ฉันจ้องคริสกลับด้วยสายตาไม่เข้าใจ ระหว่างแฮคกับพวกเขามีเรื่องอะไรกันงั้นเหรอ ทำไมถึงต้องระแวงขนาดนี้ด้วย แค่แข่งรถมันจะมีความลับอะไรนักหนา
“ไม่ต้องไขสือ ใครๆ รู้ว่าอีเกิลกับเรดซันไม่ถูกกัน”
“ห๊ะ!” หน้าฉันร้อนวาบ ไม่... ถูกกันเหรอ ภายในใจดิ่งวูบ พอรู้ว่าทั้งสองฝั่งไม่ถูกกันก็นึกอยากกัดลิ้นตายขึ้นมา ทำไมฉันถึงพลาดเรื่องสำคัญแบบนี้ได้เนี่ย อุตส่าห์สืบหาข้อมูลแฮคแล้วนะ แต่ดันสนใจแต่เรื่องที่เขาเป็นเสือผู้หญิง บ้าจริงๆ
“เนปจูนใช่มั้ย” คนผมหยักศกเรียกชื่อฉัน
“อืม” ฉันพยักหน้าอย่างสลด นึกเสียใจที่รับงานนี้
“พี่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อนหรือเปล่า”
“ไม่เคย”
“อืม... จู่ๆ ไอ้แฮคก็ประกาศว่าเป็นเมียต่อหน้าพี่เลยเหรอ ถ้ามันจะส่งผู้หญิงเข้ามาแฝงตัวกับเรา มันจะบอกเรื่องสำคัญแบบนั้นทำไม”
คำพูดของคนผมหยักศก กระตุกความคิดของคริส
“ก็จริง แต่...” คริสหรี่ตาลง ยังคงจ้องฉันไม่เลิกรา “กูไม่เคยเห็นไอ้แฮคมันหัวร้อนแบบนี้สักครั้ง”
“พูดซะผมอยากเห็นเลยว่ะ” นัยน์ตาสีครามฉายแววซุกซน “แต่ว่าตอนนี้พาเนปจูนกลับไปที่เต็นท์ก่อน ส่งตัวนักแข่งเสร็จแล้วค่อยว่ากัน”
“....”
ฉันกลับมาที่เต็นท์พร้อมคริสและเจ้าของนัยน์ตาคมสีคราม
กุนนั่งคุยกับคนอื่นอยู่ในเต็นท์เด้งผึงทันทีที่เห็นฉัน เดินเข้ามาถามไถ่อย่างเป็นห่วงเป็นใย
“เนปจูน ค่อยยังชั่วที่พากลับมาได้ ไอ้แฮคไม่ได้ทำอะไรเธอใช่มั้ย”
“มึงรู้หรือเปล่าว่าผู้หญิงคนนี้เป็นอะไรกับมัน” คริสเพ่งสายตาคมกริบมองหน้ากุน
“ไม่รู้ แล้วเธอเป็นอะไรกับมัน” กุนสบตาคริสก่อนจะเบือนสายตากลับมาที่ฉันอย่างสงสัย
ฉันรู้สึกอึดอัด ไม่รู้จะบอกยังไง จะให้พูดว่าเป็นเมียแฮคในเต็นท์ที่มีคนอยู่เพียบก็คงจะไม่ดี อีกอย่างแฮคมันจริงจังกับคำว่าเมียแค่ไหนก็ไม่รู้ ใครจะไปบ้าจี้ตามล่ะ
“แค่รู้จักกันนิดหน่อย”
“นิดหน่อย?” กุนเลิกคิ้ว
“อืม” ฉันพยักหน้า ซ่อนแววตาร้อนรนจากกุน
“เคยเป็นเรซควีนมาก่อนหรือเปล่า” คนผมหยักศกนัยน์ตาสีครามเอ่ยแทรกขึ้น
ฉันส่ายหน้า เขากำลังจะบอกแต่โทรศัพท์ในกระเป๋าเสื้อดังขึ้นมาซะก่อน พอล้วงออกมาดู ใบหน้าหล่อเหลานั่นก็ชักสีหน้าเครียดขึ้นมาทันที
“ไอ้กุนมึงอธิบายต่อด้วย ผมไปก่อนนะพี่คริส” เขาเหลือบมองฉันแวบหนึ่ง “ส่วนจะจัดการยังไงก็แล้วแต่พี่เลย” พูดจบเขาก็เดินออกไปโดยที่โทรศัพท์ในมือยังส่งเสียงไม่หยุด
...ฉันรู้สึกเสียวสันหลังวาบอย่างบอกไม่ถูกกับคำพูดส่งท้ายนั่น
“อะไรเหรอพี่คริส?” กุนน่าจะสังเกตเห็นความผิดปกติก็เลยเอ่ยทักขึ้นมา
“มึงเตรียมตัวให้พร้อมเถอะ เรื่องอื่นไม่ต้องใส่ใจ”
“อ่า”
กลับมาที่เต็นท์ได้ไม่นานก็ต้องออกไปอีกรอบ กุนอธิบายว่าเรซควีนต้องเป็นคนเดินไปส่งนักแข่งที่รถเป็นธรรมเนียม เพราะงั้นจึงต้องคัดคนที่สวยสุด เพื่อไม่ให้น้อยหน้าคู่แข่ง
“อวยพรหน่อย” กุนที่เปิดประตูแล้ว แต่พอจะขึ้นรถเขาก็หันกลับมาเหมือนเพิ่งนึกได้
ฉันอึ้งไปครู่หนึ่ง ใคร่ครวญคำพูดของเขาแล้วถึงพูดตอบ “ขอให้ชนะนะ”
“ไม่ใช่”
เขาทำหน้าผิดหวัง
“เอ้า แล้วอะไรล่ะ? ให้ฉันอวยพรไม่ใช่เหรอ”
“ตรงนี้” กุนเอานิ้วแตะที่แก้มตัวเอง
เดี๋ยวนะ... ต้องขนาดนั้นเลยเหรอ
“คือ?” ฉันแกล้งทำเป็นไม่เข้าใจ มองไปที่คันอื่นๆ บางคนก็แค่ส่งนักแข่งขึ้นรถ แต่บางคนก็มีจูบมือจูบแก้มกันด้วยเหมือนกัน ฉันไม่กล้าถามว่าเป็นธรรมเนียมปฏิบัติหรือเปล่า ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก็เอานิ้วแตะปากตัวเองแล้วไปแตะที่ปากของกุนแทน
“....” กุนชะงักกับการกระทำที่เกินความคาดหมายของฉัน
“ฉันเข้าไปทายผลแล้วว่านายจะชนะ อย่าทำให้ผิดหวังล่ะ”
“อะอืม”
