พอฉันมีใจ อยากเป็นแฟนนายจริงๆ นายกลับบอกว่ามันไม่เวิร์ก แต่พอฉันถอยออกมา นายกลับบอกว่าอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีฉัน หึ! กราบเท้าฉันสิ แล้วฉันจะคิดเรื่องของนายดูอีกที
รัก,ดราม่า,วัยว้าวุ่น,ไทย,อื่นๆ,พระเอกโบ้,พระเอกหล่อ,พระเอกเลว,redsun,yaygoh,เนปจูน,แฮค,หล่อรวย,อร่อย,ฟินแซบ,ออริ,นางแบบ,โมเดลลิ่ง,งาน N,พริตตี้,ช่างเครื่อง,อกหัก,ชาย-หญิง,ความรัก,แฟน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
“ไม่น่าเชื่อค่ะ คุณผู้ชมคะเรามีเซอร์ไพรส์เป็นไฮไลท์ปิดงานมาฝากค่ะ ใครที่กำลังเตรียมตัวกลับ หยุดก่อนสักนิดนึงค่ะแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดเข้าแอปฯ สปีดเวย์ จะเห็นว่าเรามีการแข่งนัดพิเศษระหว่างทีมเรดซันกับอีเกิลสปีดที่นักแข่งรีเควสกันเข้ามาสดๆ ร้อนๆ เลยค่ะ สามารถรับชมสดได้ที่ข้างสนามหรือจะนั่งชมสบายๆ ผ่านแอปก็ได้ ฟรีไม่เก็บตังค์ แต่ถ้าใครอยากร่วมสนุก ทางเราก็มีให้ร่วมทายผล... บลาๆ”
เสียงพิธีกรสาวดังก้องไปทั่วงาน กลายเป็นเรื่องฮือฮาขึ้นมาทันทีที่ทีมใหญ่อย่างเรดซันกับอีเกิลสปีดจะลงสนามกันนอกรอบ
ฉันไม่เข้าใจความสนุกของการแข่งรถหรอก แต่ก็ไม่คิดว่าสเกลมันจะใหญ่แบบนี้
ตอนแรกนึกว่าจะแข่งกันเงียบๆ แค่สองคน แต่นี่ดันรู้กันทั่ว แถมกลายเป็นไฮไลท์ปิดงานไปซะงั้น แถมทางผู้จัดยังหัวใส ใช้การแข่งนัดนี้มาวางเดิมพันอีกต่างหาก และตอนนี้รถทั้งสองคันก็มารออยู่ที่จุดสตาร์ทแล้ว การแข่งที่น่าสนใจสำหรับคนอื่นแต่น่าหวั่นใจสำหรับฉันกำลังจะเริ่มขึ้น
“เป็นอะไร กลัวผัวแพ้แล้วไม่มาไถ่ตัวหรือไง” คริสหันมามองเหน็บเมื่อเห็นฉันยืนทำหน้าเครียด มองรถแข่งสองคันที่กำลังวอร์มเครื่องยนต์ เสียงดังกระหึ่มราวกับสัตว์ร้ายสองตัวคำรามใส่กัน
“ไม่ใช่สักหน่อย” ฉันฉุนใส่คริส ก่อนชำเลืองมองรถคันสีแดงขุ่นของแฮค สายตาเหลือบเลยไปปะทะเข้ากับกลุ่มผู้ชายรูปร่างสูงโปร่งหน้าตาดีที่ยืนอยู่ฝั่งตรงข้าม ฉันจำคนเหล่านั้นได้ พวกเขาคือแกนนำหลักของเรดซัน
“...!!!”
ฉันสะดุ้งเฮือก เมื่อหนึ่งในนั้นบังเอิญมองมาทางนี้แล้วสบตากับฉันเข้าพอดี อยู่ไกลขนาดนี้ยังรู้สึกถึงแรงคุกคาม อะไรจะน่ากลัวขนาดนั้น นี่ถ้าอยู่ใกล้ไม่จับฉันหักคอเลยเหรอ
ทันใดนั้นเสียงประกาศออกตัวก็ดังขึ้น ดึงความสนใจของฉันกลับมาที่รถทั้งสองคัน ท่ามกลางเสียงตะโกนกู่ร้องเชียร์อย่างคึกคักของคนดูข้างสนาม รถแข่งทั้งสองเร่งเครื่องดังกระหึ่ม พุ่งทะยานออกไปทันทีที่เสียงปืนดัง ธงปล่อยตัวปลิวสะบัด กลุ่มควันคลุ้งไปทั่ว เมื่อหมอกควันเบาบางลงไฟท้ายรถทั้งสองคันก็หายไปในความมืดแล้ว
“....”
ภาพการแข่งถูกฉายขึ้นจอใหญ่ในเต็นท์อำนวยการและแอปฯสปีดเวย์ ทำให้เห็นการเคลื่อนไหวแบบใกล้ชิด แม้แต่ในรถก็มีกล้องถ่ายทอดสดคอยจับสีหน้านักแข่งเอาไว้ด้วย
เส้นทางส่วนใหญ่เป็นทางตรง คดเคี้ยวไม่มาก ตรงโค้งกลับรถที่เป็นรูปตัวยูน่าจะเป็นจุดสำคัญของการแข่ง
รถสองคันขับเคี่ยวกันอย่างดุเดือด แค่เห็นความเร็วที่ใช้ฉันก็เกร็งจนจิกนิ้วเท้าโดยไม่รู้ตัวแล้ว หัวใจเต้นระทึก ลุ้นเยี่ยวเหนียว ยิ่งตอนเข้าโค้งตัวยู ที่ทั้งคู่ไถลเข้าไปแทบจะพร้อมกัน เสียงยางล้อบดกับพื้นถนนดังลั่น เหมือนจะบดขยี้จิตใจคนฟังไปด้วย
รถสีขาวของอีเกิลสปีดเข้าเลนใน ขณะที่รถสีแดงขุ่นของเรดซันหลุดไปอยู่รอบนอก สีหน้าของแฮคภายในจอดูหัวเสียสุดๆ ที่พลาดจังหวะ ส่วนกุนใบหน้านิ่งขรึมสมาธิไม่หลุดเลย
คันสีขาวพุ่งออกมาจากโค้งก่อนแล้วทิ้งช่วงไปไกลทันที ขณะที่คันสีแดงส่ายไปชั่วขณะแล้วค่อยกลับมาเข้าที่เข้าทาง แต่เพราะถนนที่เหลือเป็นทางตรง ไม่ว่าจะเร่งเร็วแค่ไหนก็ชดเชยจังหวะที่เสียไปไม่ได้ แฮคตามไม่ทัน คนที่พุ่งเข้าเส้นชัยก่อนคือกุน...
การแข่งที่ชวนใจสั่นจบลงอย่างรวดเร็ว เสียงเฮลั่นสนาม ภาพคนดูกรูเข้าไปทักทายนักแข่งถูกฉายขึ้นบนจออยู่นาน จนกระทั่งนักแข่งเดินออกมาไกล ภาพบนจอก็ตัดไปแสดงสถิติการเข้าเส้นชัยของทั้งคู่แทน
“น่าเสียดายนะ ห่างกันไม่ถึงนาที”
คริสเอ่ย แต่เหมือนเขากำลังเยาะเย้ยฉันมากกว่า
ใช่ แฮคเข้าเส้นชัยตามหลังกุนไม่ถึงหนึ่งนาทีด้วยซ้ำ ทำให้รู้สึกว่าอีกนิดเดียวเอง แม้แต่คนดูที่แทงข้างแฮคก็สบถเป็นเสียงเดียวกันว่าน่าเสียดาย
“....”
แฮคกับกุนเดินตรงมาทางนี้หลังจากเข้าเส้นชัย ฉันสูดหายใจลึก รู้สึกเครียดอย่างบอกไม่ถูกเพราะไม่รู้ว่าหลังจากนี้จะเป็นยังไง
ถ้าแฮคชนะ ฉันก็คงเดินไปกับเขาได้โดยไม่ต้องคิดอะไร แต่แฮคดันแพ้... เขาจะยอมจ่ายเงินแสนเพื่อพาฉันออกไปเหรอ แล้วถ้าแฮคไม่จ่ายจะเกิดอะไรขึ้นกับฉัน? หรือว่าฉันต้องเป็นคนจ่ายเอง? ไม่สิ ฉันจะจ่ายเงินเพื่อไถ่ตัวเองทำไมกัน ไม่ได้โดนจับเป็นตัวประกันสักหน่อย แล้วเรื่องนี้ฉันก็ไม่ใช่ตัวตั้งตัวตีด้วย
“มึงแพ้แล้ว” คริสเอ่ยขึ้นทันทีที่แฮคมาถึง
“เหอะ! เห่าเก่งจริงๆ”
“หมาขี้แพ้มันปากดีกันทุกตัวสินะ” เรื่องประชันฝีปาก คริสเองก็ไม่แพ้แฮคเหมือนกัน เห่ามาเห่าตอบ ไม่ยอมเสียเปรียบเลยสักนิด
พอโดนแขวะกลับแฮคก็ขบกรามแน่น นัยน์ตาสะท้อนแววเจ็บใจออกมา เดินเข้าไปพูดข้างหูคริสราวกับกลัวว่าจะมีใครได้ยินเงื่อนไขที่ทั้งคู่เดิมพันกัน
“กูจ่ายแน่ไม่ต้องห่วง แต่มึงต้องคืนเมียกูมา”
“จ่ายตอนไหน คืนให้ตอนนั้น” คริสหรี่ตาลง รอยยิ้มเย้ยแบบคนที่มีแต้มต่อผุดขึ้นบนมุมปาก แค่เห็นก็รู้สึกอยากกำหมัดแล้วอัดกระแทกเข้าไปสักทีจริงๆ
“....” แฮคถึงขั้นทำหน้าเหมือนอยากถีบคน
ขณะที่กุนได้แต่นิ่งเงียบ ไม่มีโอกาสได้แทรกเลยสักแอะ ไม่สิ ไม่ใช่ว่าไม่มีโอกาสแต่เหมือนว่ากุนกำลังขบคิดอะไรสักอย่าง
ณ ตู้คอนเทนเนอร์อีเกิลสปีด
สุดท้ายเรื่องก็จบลงที่นี่ แฮคเอาโทรศัพท์มาโอนเงินให้คริสสดๆ ร้อนๆ ตามเงื่อนไขการเดิมพันที่ตกลงกันเอาไว้ก่อนแข่ง
หลังจากนั้นคริสก็ไม่มีธุระอะไรกับฉันอีก เขาได้เงินแล้วก็ไป ส่วนกุนมองฉันเหมือนมีอะไรอยากจะพูด แต่เพราะมีสายตาหวงก้างของแฮคคอยสกัดเอาไว้ ทำให้กุนรู้สึกไม่สะดวกใจ สุดท้ายกุนก็แค่บอกลาฉันสั้นๆ ก่อนจากกันเท่านั้น
“ถ้างั้นไปก่อนนะ ไว้เจอกันใหม่เนปจูน”
“อื้ม” ฉันโบกมือลาตามมารยาท ก่อนจะลดมือลงเพราะสายตาขวางโลกของแฮค พอมาเผชิญหน้ากับเขาสองต่อสองแบบนี้แล้วก็รู้สึกใจคอไม่ดี หนึ่งแสนที่เขาจ่ายไปนั่นน่ะ... ฉันไม่แน่ใจว่าตัวเองมีส่วนรับผิดชอบหรือเปล่า และเพราะไม่แน่ใจนี่แหละ ฉันเลยทำตัวไม่ถูก
“ขอไปเปลี่ยนชุดก่อน... โอเคนะ”
“....”
แฮคไม่ตอบ แต่ก็ไม่ได้ห้าม ฉันถือว่านั่นเป็นการยอมรับ ก็เลยรีบเดินเข้ามาในตู้คอนเทนเนอร์เงียบๆ
ข้างในตู้คอนเทนเนอร์ยังมีคนอยู่ เป็นเพื่อนๆ ที่ทำงานในเต็นท์อีเกิลสปีด... รวมถึงยัยมะนาวด้วย ยัยนั่นส่งสายตาสงสัยมาที่ฉันก่อนเสียงอยากรู้อยากเห็นจะดังขึ้น รับหน้าที่เป็นตัวแทนหมู่บ้านแล้วหนึ่ง
“เนปจูนนนน เรื่องมันเป็นยังไงกันยะ เล่ามาเดี๋ยวนี้เลย”
มะนาวพุ่งเข้ามาเกาะแขนฉันอย่างไม่ปล่อยให้หนี แต่ว่าฉันไม่มีอารมณ์โม้กับใครทั้งนั้น ดึงมือยัยมะนาวออกจากแขนอย่างไม่เกรงใจ
“โทษทีนะ แต่ฉันรีบ ไว้มีเวลาค่อยคุยกันเนอะ”
พูดจบก็ปลีกตัวไปเปลี่ยนชุดทันที ตอนที่บอกปัดมะนาวก็รู้สึกถึงสายตาหลายคู่ที่มองมา พวกนั้นคงคิดว่าฉันหยิ่ง หรือไม่ก็อาจจะหมั่นไส้ด้วยเหตุผลอื่นซึ่งฉันไม่อยากเอาใจไปใส่ให้ปวดหัวหรอก
เปลี่ยนชุดเสร็จก็รีบออกมาโดยไม่ได้คุยกับใครเลย เพราะรู้ว่าแฮคกำลังรอเขมือบฉันอยู่ข้างนอก ถ้าฉันลีลาเล่นตัวคงได้โดนเขาหักคอเข้าจริงๆ
“เสร็จแล้ว” ฉันพูดกับแฮคไม่เต็มเสียง แม้แต่มองยังไม่กล้ามองเต็มหน้าด้วยซ้ำ
“....” แฮคไม่พูดอะไรสักคำ เขาใช้สายตาดุดันกับคลื่นอารมณ์ตึงเครียดรอบตัวสั่งฉันให้เดินตามไปเงียบๆ
“....” ร่างกายฉันเหมือนโดนล็อก ก้าวขาตามแฮคอย่างไม่อาจขัดขืน
ปลายทางคือเต็นท์เรดซัน
ฉันรู้สึกเหมือนลมในช่องปอดโดนสูบออกไปหมด ทันทีที่ก้าวเข้ามา บรรยากาศในเต็นท์นี้ตึงเครียดหนักกว่าตอนอยู่กับแฮคสองคนซะอีก
สายตาแต่ละคนที่มองมาเหมือนจะแช่แข็งกันทั้งเป็น จากที่อากาศกำลังเย็นสบายก็กลับหนาวยะเยือกขึ้นมาจนอยากหาเสื้อนวมมาสวม
ฉันได้แต่ก้มหน้าหลบอยู่หลังแฮค ไม่กล้าสู้หน้าใครเลย
“เอาจนได้นะมึงไอ้แฮค” ใครคนหนึ่งเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นแฮค สายตาคมกริบทิ่มแทงกวาดมองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า ทำเอารู้สึกเหมือนโดนเข็มเล่มเล็กทิ่มไปทั้งตัวจริงๆ ทั้งแสบร้อนทั้งเย็นวาบ
ทว่าแฮคไม่สนใจ เขาแค่กลับมาหยิบกุญแจรถกับ iPad เท่านั้น
“ตอนที่ได้ยินว่าแฮคจะแข่งเดิมพันกับไอ้คริสเล่นเอาเฮียตกใจหมด” ผู้ชายรูปร่างท้วมเอ่ยแทรก ฉันจำคนคนนี้ได้ เขาคือคนเจ้าชู้ที่ออกมารับสาวๆ เป็นโขยงในตอนนั้น
“ไม่ต้องห่วง เคลียร์เสร็จแล้ว ไม่มีผลกับทีม” แฮคพูดเหมือนกลัวทุกคนคิดมาก
“ไม่มีผลกับทีมก็ดี แต่มึง... จะเลือกคนทั้งที เลือกให้มันสบายตากว่านี้ไม่ได้หรือไง” เสียงเย็นยะเยือกแฝงแววประชดประชันดังขึ้นจากอีกฝั่ง ผู้ชายคนนี้คือคนเดียวกับเจ้าของสายตาคุกคามที่มองฉันตอนอยู่จุดปล่อยรถ
ที่เคยหาข้อมูลมา ถ้าจำไม่ผิด เขาชื่อ...เรซ
แม้แต่ตอนนี้ก็รู้สึกเหมือนเขาไม่ชอบฉัน ให้ความรู้สึกเป็นปฏิปักษ์อย่างรุนแรงกว่าทุกคน
“สวยดีออก มองผ่านๆ เหมือนหนูเทียนเลย” คนร่างท้วมเอ่ยขึ้น
“....” บรรยากาศเงียบเชียบลงไปทันที เอ่อ... อะไรกันน่ะ ทำไมทุกคนพร้อมใจกันนิ่งขนาดนั้น ความรู้สึกอึดอัดอบอวลไปทั่วเต็นท์
ก่อนหน้านี้ที่อยู่เต็นท์อีเกิลสปีดก็ได้ยินชื่อนี้เหมือนกัน แต่ว่าเรซควีนของทีมเรดซันที่ดูในแอปฯ น่าจะเป็นชื่ออื่น ไม่ใช่เทียนอย่างที่คนคาดเดา
พอมาได้ยินแบบนี้อีก ฉันยิ่งอยากรู้มากขึ้นว่าเทียนเป็นใคร เหมือนฉันขนาดนั้นเลยเหรอ?
“จะว่าเหมือนก็เหมือน... แต่มองดีๆ ก็ไม่เหมือน เทียนดูนุ่มนิ่มไปทั้งตัว แต่คนนี้ดูเพรียวกว่า” คนแรกที่ทักแฮคตอนเข้ามาในเต็นท์มองรูปร่างฉันด้วยสายตาประเมิน
เป็นสายตาที่น่ารังเกียจมาก เล่นเอารู้สึกเหมือนถูกจับเปลื้องผ้ายังไงก็ไม่รู้
“เรื่องอื่นช่างเถอะ มึงไม่มีปัญหากับไอ้คริสแน่นะ” ผู้ชายที่เงียบมาตลอดเอ่ยขึ้นเป็นครั้งแรก ราวกับรอให้ทุกคนคุยเล่นจนพอใจแล้วถึงถามเข้าประเด็นสำคัญ
“ไอ้คริสไม่มี ...แต่คนอื่นไม่แน่” แฮคเบือนสายตาเฉียบคมที่แฝงนัยบางอย่างมาทางฉัน
“....” ฉันไม่เข้าใจว่าแฮคจะสื่ออะไร หรือจะบอกว่าคนที่มีปัญหาด้วยคือฉันงั้นเหรอ? แต่ทำไมฉันถึงรู้สึกว่ามันมีอะไรมากกว่านั้นนะ
