พอฉันมีใจ อยากเป็นแฟนนายจริงๆ นายกลับบอกว่ามันไม่เวิร์ก แต่พอฉันถอยออกมา นายกลับบอกว่าอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีฉัน หึ! กราบเท้าฉันสิ แล้วฉันจะคิดเรื่องของนายดูอีกที

แฟนจ้างก็มีหัวใจ - 30 วิกฤตเป็นตาย โดย Yaygoh @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

รัก,ดราม่า,วัยว้าวุ่น,ไทย,อื่นๆ,พระเอกโบ้,พระเอกหล่อ,พระเอกเลว,redsun,yaygoh,เนปจูน,แฮค,หล่อรวย,อร่อย,ฟินแซบ,ออริ,นางแบบ,โมเดลลิ่ง,งาน N,พริตตี้,ช่างเครื่อง,อกหัก,ชาย-หญิง,ความรัก,แฟน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

แฟนจ้างก็มีหัวใจ

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

รัก,ดราม่า,วัยว้าวุ่น,ไทย,อื่นๆ

แท็คที่เกี่ยวข้อง

พระเอกโบ้,พระเอกหล่อ,พระเอกเลว,redsun,yaygoh,เนปจูน,แฮค,หล่อรวย,อร่อย,ฟินแซบ,ออริ,นางแบบ,โมเดลลิ่ง,งาน N,พริตตี้,ช่างเครื่อง,อกหัก,ชาย-หญิง,ความรัก,แฟน

รายละเอียด

พอฉันมีใจ อยากเป็นแฟนนายจริงๆ นายกลับบอกว่ามันไม่เวิร์ก แต่พอฉันถอยออกมา นายกลับบอกว่าอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีฉัน หึ! กราบเท้าฉันสิ แล้วฉันจะคิดเรื่องของนายดูอีกที

ผู้แต่ง

Yaygoh

เรื่องย่อ

รื่องเริ่มต้นที่ งานปาร์ตี้หนึ่ง เนปจูนเผลอนอนกับแขกระหว่างรับงาน พอตื่นมาก็นึกได้ว่าตัวเองเสียเปรียบเพราะไม่ได้เซ็นสัญญารับงาน(เอนหลัง) แค่เอนเตอร์เทรนอย่างเดียว 

จึงไปทวงส่วนต่างจากแขก(แฮค) ประจวบกับแฮคถูกแม่คลุมถุงชนพอดี จึงจับเนปจูนมาเป็นแฟนจ้างแลกกับค่าตัว


ความโอนเก่ง โอนไว ของแฮคทำให้เนปจูนปฏิเสธไม่ออก

แุถมความใกล้ชิดก็ค่อยๆ ทำให้หัวใจสาวหวั่นไหว เผลอมีใจให้แฮค ทั้งที่แฮคมันชอบหาย ไลน์ไม่ตอบ มาเจอเฉพาะตอนอยาก 


แต่ก็โดนแฮคปฏิเสธ  บอกว่าคบกันมันไม่เวิร์ก เนปจูนก็เลยหนีไปหาหนุ่มคนใหม่แบบเจ็บๆ 

แต่ไอ้โบ้ดันมานึกได้ทีหลังว่าชีวิตนี้ขาดเนปจูนแล้วเหมือนจะตายให้ได้ งานง้อก็มา เล่นใหญ่ถึงขั้นตกบันไดหนีไฟ 😌


มาดูกันว่า ผัวที่ดีคือผัวใหม่ หรือ จะกินของเก่า

สารบัญ

แฟนจ้างก็มีหัวใจ-บทนำ -,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-1 สูญเสียการควบคุม,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-2 เศษความหวาน,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-3 คู่กรณี,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-4 ปุบปับไหว้แม่,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-5 ผลพลอยได้,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-6 แพ้คนโอนเก่ง,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-7 งานกินข้าว,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-8 ริมทาง (NC),แฟนจ้างก็มีหัวใจ-9 ดั่งการเสพติด NC,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-10 ขอบเขต,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-11 ไม้กันหมา,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-12 อยู่ดีๆ โลกกลมเฉยเลย,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-13 ชุมนุมนักแข่ง (1),แฟนจ้างก็มีหัวใจ-14 ชุมนุมนักแข่ง (2),แฟนจ้างก็มีหัวใจ-15 หนีเสือปะจระเข้,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-16 ค่าปิดปาก,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-17 การแข่งนัดพิเศษ,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-18 ไม่ทันตั้งตัว NC,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-19 ข้อผูกมัด NC,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-20 แฟนจ้าง,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-21 ปากแจ๋ว,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-22 ทิ้งขว้าง,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-23 เจตนาแฝง NC++,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-24 เขาสั่งให้รอ,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-25 หมาหวงก้าง,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-26 ต่างจังหวัด NC++,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-27 ความใส่ใจของเขา NC++,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-28 ตัวแถม,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-29 เครื่องมือคลายเครียด NC,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-30 วิกฤตเป็นตาย,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-31 คนเสียอาการ,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-32 การไถ่โทษ NC20++,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-33 ภัยความเงียบ,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-34 หาย ไลน์ไม่ตอบ,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-35 หายมา หายตอบ ไม่โกง,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-36 ผีเข้าผีออก,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-37 สมบทบาท,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-38 หลุดอาการ,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-39 ข้อต่อรอง NC,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-40 จิตใจทำด้วยอะไร NC,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-41 แค่เป็นห่วงก็ผิด,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-42 แค่เป็นห่วงก็ผิด NC,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-43 คนไม่ใช่ทำอะไรก็ผิด,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-44 รุ่นน้องโรงเรียนเก่า,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-45 คุณแม่สามี,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-46 หลุมหลบภัย,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-47 กดทับอยู่ในใจ,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-48 หวานอมขมกลืน NC,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-49 ไม่สำคัญก็เหนื่อยหน่อย,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-50 อารมณ์ดึงดูด,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-51 ความอยาก NC++,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-52 ติดลม NC++

เนื้อหา

30 วิกฤตเป็นตาย



เพิ่งวางสายกุนไปหมาดๆ แฮคก็ทักมาถามว่าอยู่ไหน

ฉันตอบไปตามตรงว่าอยู่ร้านกาแฟ แล้วก็สลับหน้าจอไปเล่นอย่างอื่น ไม่สนใจข้อความที่เด้งเข้ามาในไลน์ของแฮคอีก รู้ตัวอีกทีก็สามทุ่มกว่าเข้าไปแล้ว เวลาผ่านไปไวมาก

ฉันกลับเข้ามาที่บ้านพักก็เกือบๆ สี่ทุ่ม ตั้งใจจะไปเอาน้ำที่ครัวเผื่อไว้ดื่มตอนดึก มีเสียงเหมือนใครกำลังดูไลฟ์สดดังขายของออกมาจากในครัว ฉันชะลอฝีเท้าจนแทบจะกลายเป็นย่องเพราะภาพคนล้วงตับกันในห้องซักล้างยังหลอกหลอนอยู่ เลยต้องระวังนิดนึง

ทว่าในครัวมีแฮคแค่คนเดียว เขากำลังนั่งดูไลฟ์ในโทรศัพท์ด้วยท่าทางตั้งอกตั้งใจ ฉันจะไม่แปลกใจเลยถ้าไลฟ์ที่แฮคดูไม่ใช่ไลฟ์ขายเสื้อผ้าผู้หญิง แต่ว่าแม่ค้าในไลฟ์ก็หน้าตาน่ารักอยู่นะ หรือแฮคคิดจะจีบแม่ค้า? จะว่าไปทำไมรู้สึกคุ้นๆ หน้าจังแฮะ เหมือนเคยเห็นที่ไหนแต่นึกไม่ออก

แฮคปิดไลฟ์สดทันทีที่รู้ตัวว่าฉันมายืนอยู่ด้านหลัง เอ่อ... ฉันก็ไม่ได้จะแอบมองนะ แค่ย่องเข้ามาเงียบๆ แล้วมองแวบเดียวเอง แต่ในแวบสั้นๆ นั่นก็มากพอจะเห็นทุกอย่างตามที่กล่าวมาข้างต้น

“....”

ทั่วทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบกริบ เสียงจากลำโพงโทรศัพท์หายไปราวกับดีดนิ้ว

“....”

ทำไมรู้สึกว่าแฮคดูลนลานแปลกๆ ...หรือเขาอายที่ถูกเห็นว่ากำลังดูแม่ค้าไลฟ์ขายเสื้อผ้าอยู่?

ฉันครุ่นคิดแล้วก็ดันนึกไปถึงเสื้อผ้าผู้หญิงในตู้เสื้อผ้าที่คอนโดแฮคขึ้นมา เกี่ยวอะไรกันหรือเปล่านะ หรือว่าแฮคจะชอบสะสมเสื้อผ้าผู้หญิง? นึกไม่ออกเลยแฮะ ช่างเถอะ

ฉันไล่ความรู้สึกสงสัยใคร่รู้เกี่ยวกับแฮคทิ้ง เพราะไม่มีประโยชน์ ฉันไม่ใช่แฟนตัวจริงแฮคสักหน่อยไม่มีความจำเป็นต้องอยากรู้ทุกเรื่องราวของเขาขนาดนั้น

“กลับมาแล้วเหรอ”

แฮคเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋ากางเกง

“อืม มาเอาน้ำ จะขึ้นห้องนอนแล้ว พรุ่งนี้เดินทางกี่โมง”

“แปดโมงเช้า เตรียมตัวให้ทันด้วย อย่าตื่นสายล่ะ”

“ฉันไม่เคยสาย มีแต่นายนั่นแหละที่ชอบสาย”

ฉันนึกถึงเรื่องที่เขาปล่อยให้รอที่ทุ่งกุหลาบนาเดียร์ก่อนหน้านี้แล้วก็ความโกรธก็พุ่งปี๊ด ทว่าขณะที่กำลังเลือดขึ้นหน้า แฮคกลับดึงฉันเข้าไปกอด

“แฮค...”

“งั้นก็ทำตั้งแต่ตอนนี้เลยจะได้รีบนอน”

“ทำ... ทำอะไร อ๊ะ... นายจับหน้าอกฉันทำไม หยุดสิ อื้อ... แฮค นี่มันในครัวนะไม่ตลก หยุด... อ๊ะ~”

ใจฉันกระตุกวาบ ปัดมือที่เลื้อยพันยิ่งกว่าหนวดปลาหมึกของเขาออก รู้สึกตั้งตัวไม่ทัน

นอกจากมือที่ยั้วเยี้ยจนน่ารำคาญแล้ว ริมฝีปากอุ่นชื้นของเขาก็เอาเรื่องไม่แพ้กัน

แฮคก้มลงขบเม้มต้นคอ ประทับรอยร้อนชื้นแทบทุกตารางนิ้ว ฉันเอียงหลบ หัวใจเต้นกระหน่ำรัวแรง อารมณ์หวั่นไหวว้าวุ่นถาโถมเข้ามาไม่หยุด

“ก่อนหน้านี้ก็เพิ่งทำไปเองนะ” ฉันท้วงเสียงอู้อี้ ลมหายใจติดๆ ขัดๆ

“แล้วยังไงล่ะ”

เขาถามกลับเหมือนไม่ใช่เรื่องแปลก ฉันนึกอะไรไม่ออก ตอนที่กำลังจังงังกับคำตอบของแฮค ริมฝีปากก็โดนประกบปิด ร่างกายเบาหวิวเหมือนขนนกทันทีที่ได้สัมผัสกับแรงกดคลึงวาบหวามบนริมฝีปาก

ฉันยังคงผลักไสแฮคออกห่าง แต่เรี่ยวแรงที่มีก็ค่อยๆ อ่อนลง... จนนิ่งไม่กระดิกกระเดี้ย ตกอยู่ใต้การควบคุมของแฮคเกือบสมบูรณ์ถ้าเพียงแต่ไม่มีเสียงกระแอมไอดังขึ้นมา

“อะแฮ่ม!”

ฉันได้สติ ยกศอกขึ้นยันหน้าอกแฮคออกห่าง เบือนหน้าหลบริมฝีปากที่ตามมารบเร้า

“มีคนมา” ฉันเตือน

“ฮึ่ม”

เขาคำรามเสียงต่ำในลำคอ อารมณ์เสียที่โดนขัดจังหวะ ชำเลืองหางตากลับไปมองด้านหลังอย่างไม่กระดากอายสักนิด

“มีอะไร” แฮคชำเลืองมองเจ้าของเสียงไอก่อนหน้านี้อย่างไม่สนใจไยดี

คนคนนั้นเดินเข้ามาอย่างไม่ใส่ใจเช่นกัน เขาไม่แม้แต่จะชายตามองพวกเราด้วยซ้ำ

“กูแค่มาเอาน้ำ ไม่ต้องสนใจ ต่อเลย” พูดจบเขาก็ยกแพ็กน้ำออกไปราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ต้องชาชินขนาดไหนถึงเห็นเป็นเรื่องปกติได้เนี่ย

“....” ฉันดันตัวออกจากอ้อมแขนของแฮค ความรู้สึกแย่ปกคลุมไปทั้งใจ

แฮคยื่นมือตามจับท่อนแขนฉันดึงกลับไป เขาออกแรงกระตุกเบาๆ ฉันก็เซเข้าสู่อ้อมอกแกร่งแล้ว

“ไม่เอา” ฉันปฏิเสธ ส่ายหน้าหลบจมูกคมๆ ที่ซุกเข้าหา

แฮคตื๊อเหมือนคนอดอยากทั้งที่มีกินไม่เคยขาด

“เป็นอะไร เมื่อกี้ยังดีๆ อยู่เลย” เสียงทุ้มนุ่มลึกพึมพำข้างใบหูอ่อน ฉันเอียงคอ หนีบไหล่หลบ รู้สึกจั๊กจี้ปนสยิว ขืนให้เขาคลอเคลียต่อมีหวังเข้าอีหรอบเดิมอีกแน่ๆ

แฮคยังคงเซ้าซี้ ซุกหน้าลงไซ้ต้นคอฉันอย่างไม่ฟังอะไรทั้งนั้น

ฉันมือหนึ่งดันเขาออกมือหนึ่งควานสะเปะสะปะคว้าขวดน้ำได้ฟาดใส่หัวแฮคดังโพละ!

“โอ๊ย!”

แฮคสะดุ้งสุดตัว ศีรษะสั่นกระตุกต่อหน้าต่อตาพร้อมกับเศษแก้วแตกกระจาย เลือดสดๆ ไหลออกมา

ฉันใจหายวาบ กลิ่นปลาร้าเข้มข้นโชยมา... เป็นกลิ่นที่ทำให้น้ำลายสอ

ฉันยังคงอึ้ง มองคอขวดที่กำค้างอยู่ในมือ นี่มันไม่ใช่ขวดน้ำ... แต่เป็นขวดปลาร้า!

เอ่อ... ฉันกะพริบตามองคนที่โชยไปด้วยกลิ่นอบอวล

“หืม! ทำบ้าอะไรของเธอวะ”

แฮคหน้าเย็นยะเยือก นัยน์ตาแดงก่ำจ้องฉันอย่างจะกินเลือดกินเนื้อและจะอ้วกในเวลาเดียวกัน

สภาพเขาตอนนี้คือแบบ... ฉันจากที่กำลังหวาดกลัวก็เกือบจะหลุดขำออกมาแหนะ ดีนะกลั้นเอาไว้ทัน

อยากเอาโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายคลิปเขาตอนนี้ชะมัด แต่เลือดแดงๆ ที่ไหลแซมน้ำปลาร้าออกมาจากหัวแฮคทำให้ฉันไม่มีเวลามาทำเรื่องไร้สาระ

“ขะขอโทษ” ฉันรีบยกมือไหว้ขอโทษขอโพยเขาทันทีที่ได้สติ

“อึก” แฮคซวนเซ

“ไหวหรือเปล่าเนี่ย นายเลือดออกไม่หยุดเลย หาหมอมั้ย” ฉันชักจะกลัว มองเลือดที่ทะลักออกมาเหมือนท่อน้ำแตกของแฮค ไม่รู้แผลลึกแค่ไหน แล้วจะติดเชื้อหรือเปล่า?

ถ้าเขาตายขึ้นมาเพราะโดนขวดน้ำปลาร้าฟาดคงตลกพิลึก

ฉันกระวนกระวาย มองหาทิชชูมาซับเลือดกับคราบน้ำปลาร้าตามตัวให้แฮค ก่อนจะร้อนรนทนไม่ไหว ดึงเขาออกมาจากห้องครัว กวาดสายตามองหาคนช่วย แต่ที่นี่ไม่มีใครเลย เพื่อนๆ ของเขาน่าจะกำลังปาร์ตี้กันอยู่หลังบ้านพัก ให้ฉันวิ่งไปตามคนตอนนี้ก็กลัวว่าแฮคจะไม่ไหว ท่าทางเขาอาการหนักมาก แค่จะเดินเองก็ยังไม่มีแรง ไม่รู้เสียเลือดมากเกินไปหรือกำลังเมาปลาร้าบนหัวอยู่

ใบหน้าหล่อเหลาซีดเซียวดูอิดโรยจนน่าสงสาร

“กุญแจรถล่ะ” ฉันลากแฮคออกมาทางหน้าบ้าน มือคลำหากุญแจรถในกระเป๋ากางเกงเขาไปด้วย

“เสียบอยู่ในรถ” แฮคเค้นเสียงหงุดหงิดรำคาญออกจากในคอ สีหน้ามืดครึ้มเย็นชา

ฉันรีบเปิดประตู พยุงแฮคขึ้นรถฝั่งที่นั่งข้างคนขับแล้ววิ่งอ้อมมาขึ้นอีกฝั่งระหว่างนั้นก็เปิด GPS หาตำแหน่งโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด รีบสตาร์ทเครื่องพุ่งออกไปทันที

“เบา... โค้งๆ เบรกๆๆ” แฮคตะโกนลั่นรถ

“...!!!”

ฉันใจหายวาบ ตกใจที่รถเกือบจะหลุดโค้ง คืนพวงมาลัยยังไม่ทันสุดก็เจอโค้งหักศอกอีก มือพันเป็นระวิง เหยียบเบรกสลับคันเร่งมั่วไปหมด แถมถนนยังมืดอีก ดีที่ยังมีรั้วกั้นขอบทางคอยสะท้อนกับไฟหน้ารถให้เห็น และโชคดีไม่มีรถสวนมา ไม่งั้นคงใจหายใจคว่ำกว่านี้อีก

“อึก! นี่เธอ... ขับรถเป็นหรือเปล่าวะ”

แฮคเครียดเคร่ง สีหน้าตื่นตัวสุดๆ เหมือนลืมเรื่องปลาร้าบนหัวไปแล้ว

“ฉันมีใบขับขี่!”

“ซื้อมาหรอ”

“....” ฉันนิ่งเงียบไม่ตอบ จดจ่ออยู่กับทางข้างหน้าจู่ๆ ข้างหน้าก็ปรากฏไฟรถคันหนึ่งสว่างวาบ วิ่งสวนมาด้วยความเร็วที่น่ากลัว

“เฮ้ยๆๆๆ” แฮคร้องเตือนทันทีเพราะฉันขับคร่อมเลนแทบจะหลุดไปทั้งคันรถ เอื้อมมือมาดึงพวงมาลัย กระชากรถกลับแบบเส้นยาแดงผ่าแปด

ปี้นนนนนนนน

เสียงแตรรถดังสนั่นจากรถคู่กรณีที่วิ่งสวนกันไป

หัวใจฉันเต้นไม่เป็นส่ำ เมื่อกี้นึกว่าจะชนเข้าจริงๆ ซะแล้ว

“ไหนบอกมีใบขับขี่ไง ขนส่งไหนให้ผ่านวะ ขับข้ามเลนขนาดนี้ ไม่มีตาหรือไง” แฮคโกรธจัด แหกปากจนน้ำลายกระเด็น

เขาดูรักตัวกลัวตายขึ้นมาจนน่าหมั่นไส้

“ใจเย็นๆ นะเดี๋ยวเลือดไหลหมดตัว” ฉันลังเลแป๊บหนึ่งก่อนเอ่ยต่อ “เคยเรียนขับรถมาน่ะตอนทำใบขับขี่”

“....” แฮคเงียบงัน

ถึงจะไม่มองว่าเขาทำหน้ายังไงเพราะฉันต้องตั้งสมาธิกับเส้นทางข้างหน้า แต่ก็เหมือนจะได้ยินเสียงในใจของเขาพึมพำ “กูว่าแล้ว” ออกมา