พอฉันมีใจ อยากเป็นแฟนนายจริงๆ นายกลับบอกว่ามันไม่เวิร์ก แต่พอฉันถอยออกมา นายกลับบอกว่าอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีฉัน หึ! กราบเท้าฉันสิ แล้วฉันจะคิดเรื่องของนายดูอีกที
รัก,ดราม่า,วัยว้าวุ่น,ไทย,อื่นๆ,พระเอกโบ้,พระเอกหล่อ,พระเอกเลว,redsun,yaygoh,เนปจูน,แฮค,หล่อรวย,อร่อย,ฟินแซบ,ออริ,นางแบบ,โมเดลลิ่ง,งาน N,พริตตี้,ช่างเครื่อง,อกหัก,ชาย-หญิง,ความรัก,แฟน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ฉันจะเข้าไปหลังเวที แต่การ์ดไม่ให้เข้า
“....”
อธิบายแล้วว่ามากับแฮค พูดจนน้ำลายแห้งแต่การ์ดก็ยืนกรานว่าคนไม่มีส่วนเกี่ยวข้องห้ามเข้า ท้อ... จนต้องโทรตามแฮคมาเคลียร์ การ์ดพวกนั้นถึงยอมปล่อยฉันเข้าไป
“นายไม่ได้บอกคนเฝ้าประตูก่อนเหรอ” ฉันท้วงแฮค เพราะการถูกกันไม่ให้เข้าแบบหัวเด็ดตีนขาดอย่างนั้นมันน่าหงุดหงิดและรู้สึกเสียหน้าเอามากๆ
“ไม่ได้บอก”
“เอ้า” ฉันมองหน้าแฮคที่ไม่คิดจะรับผิดชอบหรืออธิบายอะไรอีก เขามันไม่เคยใส่ใจความรู้สึกฉันสักครั้งหรอก เอาแต่ตัวเองเป็นศูนย์กลาง “แล้วนี่เรียกมามีอะไร”
ทนไว้จูน อดทนไว้...
“นางแบบหายไปคนหนึ่ง เธอทำได้หรือเปล่า”
“หา? ทำอะไร”
แฮคดึงแขนฉันไปหาพี่สตาฟฟ์ที่กำลังง่วนอยู่กับหน้าจอสมาร์ตโฟนเหมือนพยายามติดต่อหาใครสักคนอยู่
“พี่โชวี่ พาคนมาให้แล้ว”
“ที่รัก! ตายจริง พามาได้จริงๆ งั้นเหรอ นี่ใครกันคะ”
โชวี่? มองยังไงก็เป็นสาวสอง เธอมองแฮคนัยน์ตาเป็นประกาย แต่ท่าทางกับน้ำเสียงสนิทสนมนี่มัน...
เธอมองมาที่ฉัน ใช้อัลมอนด์อาย [1] มองสำรวจฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า ไม่ต่างจากแมวมองที่กำลังเฟ้นหาเพชรเม็ดงาม
“รูปร่างผ่าน แต่เดินได้มั้ย? หนูเคยเดินแฟชั่นโชว์หรือเปล่า”
“....” ฉันพยักหน้า เคยจับพลัดจับผลูเดินอยู่ครั้งสองครั้ง... หลังจากนั้นก็ไม่ได้เดินอีก อย่างที่บอกว่าการแข่งขันค่อนข้างสูง น้อยมากที่งานบนรันเวย์จะตกมาถึงฉัน
“โชวี่ เรื่องนางแบบหาคนมาแทนได้หรือยัง”
“ค่ะ! คุณเฮเลน ได้แล้วค่ะ”
เสียงดังมาจากอีกฟาก ก่อนที่ร่างสูงสง่าใบหน้าสวยเป๊ะทุกองศาจะก้าวยาวๆ เข้ามา โชวี่หันไปฉีกยิ้มกว้าง เอ่ยประจบประแจงทันที
“หาคนเจอพอดีเลยค่ะ เพชรในตมเลยนะคะเนี่ย โชคดีที่ได้ที่รัก... อุ๊ยได้น้องแฮคช่วยเอาไว้-”
“เธอมาทำอะไรที่นี่! ใครอนุญาต การ์ด!”
คุณเฮเลนหยุดสายตาเอาไว้ที่ฉันก่อนที่โชวี่จะพูดจบด้วยซ้ำ เสียงกราดเกรี้ยวเต็มไปด้วยความรังเกียจดึงดูดสายตาของทุกคนในห้องแต่งตัว ต่างหันมามองเป็นตาเดียว
“....” ถ้าบอกว่าไม่รู้สึกอะไรเลยก็คงโกหก ต่อให้ฉันปั้นหน้านิ่งขนาดไหน แต่ใจเสียไปกว่าครึ่งแล้ว
“เอ่อ... คุณเฮเลน”
โชวี่สับสน มองแฮคที มองคุณเฮเลนที ไปต่อไม่ถูก
“แต่ว่าเราไม่มีเวลาแล้วนะคะ อึก”
โชวี่เม้มปากปิดทันทีเพราะคุณเฮเลนยกมือห้ามไม่ให้พูด
“การ์ด! ไม่ได้ยินหรือไง รีบมาพาผู้หญิงคนนี้ออกไปจากงานฉันเดี๋ยวนี้”
การ์ดรีบกรูเข้ามาทันที ฉันใจหายวาบ นี่มันทำเกินไปแล้วหรือเปล่า แต่ยังไม่ทันที่พวกนั้นจะเข้าถึงตัวฉันแฮคก็รีบขวางเอาไว้
“หยุด!” เขาจ้องการ์ดนัยน์ตาเย็นยะเยือก ก่อนหันมาพูดกับแม่ตัวเอง “ผมกำลังช่วยแม่อยู่นะ”
เป็นครั้งแรกที่เขาปกป้องฉัน แต่ทั้งหมดก็เพื่อผลประโยชน์ของคนเป็นแม่ ไม่ได้คิดถึงฉันเลยสักนิด
“เหอะ! ด้วยการเอาผู้หญิงต่ำๆ แบบนี้มางานฉันงั้นเหรอ”
“....”
ผู้หญิงต่ำๆ เหรอ
...ฉันไม่คิดเลยว่าจะได้ยินคำพูดคร่ำครึนั่นจากปากของดีไซเนอร์แถวหน้า แต่ยิ่งเป็นคำพูดที่ออกมาจากปากของผู้มีอิทธิพล คำพูดนั้นก็ยิ่งมีน้ำหนัก ชี้นำคนอื่นได้ง่าย
ทันทีที่คำว่า ‘ผู้หญิงต่ำๆ’ หลุดออกจากปากคุณเฮเลน สายตารอบข้างที่มองฉันก็เปลี่ยนไปในทางลบ เต็มไปด้วยความใคร่รู้สงสัย
“ถ้าจะให้กะหรี่มาใส่ชุดฉัน แขวนไว้บนราวเฉยๆ ยังจะดีซะกว่า”
“กะหรี่?”
เหมือนสายฟ้าฟาดลงกลางหน้า
แรกๆ คนก็แค่สงสัยที่มาที่ไปของฉัน แต่พอได้ยินคำนั้น เสียงซุบซิบดังเซ็งแซ่ขึ้นมาทันที
“....” ฉันแสบชายิ่งกว่าโดนกระชากหนังหน้า สองหูอื้ออึง
สายตาทิ่มแทงรอบข้าง เหยียบข่มจิตใจฉันจนมิดดิน โดนตราหน้าว่าเป็นกะหรี่ในที่แบบนี้เป็นใครก็คงตั้งตัวไม่ติด ทั้งที่ฉันเตรียมใจมาแล้วแต่ก็ไม่นึกว่าแม่แฮคจะเล่นงานกันแรงขนาดนี้
ฉันโกรธจริงๆ นะ
แต่สมองกลับช็อต ตอบโต้ไม่ถูก ทั้งที่อยากพูดอะไรสักอย่างกลับไปแทบบ้า
“ยังไม่รีบพาผู้หญิงสกปรกนี่ออกไปอีก”
คุณเฮเลนหันไปเค้นเสียง สั่งการ์ด
ฉันขึงตาใส่การ์ดที่ทำท่าจะเข้ามาหิ้วปีก ทำให้พวกนั้นชะงักกึก ไม่กล้าเข้ามาทำอะไรฉันตามใจชอบ
หยุดการ์ดได้แล้ว ฉันชำเลืองมาทางคุณเฮเลนที่กำลังจ้องฉันอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ เป็นสายตาเดียวกับที่เธอเคยมองฉันในคอนโดแฮคตอนนั้น
“คำก็กะหรี่... คำก็สกปรก ไม่เคยได้ยินเหรอคะว่าเกลียดอย่างไหนก็จะได้อย่างนั้น อ้อ ไม่ต้องลำบากการ์ดหรอกค่ะ ก็แค่แวะมารายงานตัวเท่านั้น หมดธุระแล้วขอตัวนะคะ คุณ แม่ ผัว”
“กรี๊ด! นี่แก แกว่าไงนะ” คุณเฮเลนกรีดร้องลั่น ดูเหมือนเธอจะอยากลงไปชักดิ้นชักงอบนพื้นด้วยซ้ำ แต่เพราะสายตามากมายที่จ้องมองดูอยู่ ทำให้เธอได้แค่เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันมองสาปแช่งฉัน เส้นเลือดในตาเดือดปุดๆ
ฉันยิ้มเยาะ ปรายตามองคุณเฮเลนเป็นครั้งสุดท้าย หันหลังเดินออกมาอย่างเชิดๆ แม้ว่าแฮคจะเรียกฉันเอาไว้ก็ตาม แต่ฉันไม่สน ทิ้งความวุ่นวายเอาข้างหลัง
“จูน!... เดี๋ยวก่อน”
“แฮค นี่หยุดนะ แกจะไปไหน!”
“....”
“พี่จูน?”
กรีนยืนอยู่หน้าทางเข้าห้องแต่งตัวได้แต่ชะเง้อคอมองข้างใน ไม่กล้าเข้าไป เอ่ยทักทันทีที่เห็นฉันแต่ฉันไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะคุยกับใครได้ตอนนี้ แค่สบตากันแล้วเดินออกมา อารมณ์ยังคงคุกรุ่น
ถึงฉันจะรู้สึกอิ่มเอมในความสะใจที่ทำให้แม่แฮคลมจับได้ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องที่น่ายินดี ไม่สนุกสักนิด
“จูน! เฮ้ เดี๋ยวก่อนสิ”
“....” แฮคตามมางั้นเหรอ ฉันหันไปมอง
“พี่แฮค เดี๋ยวค่ะ...”
“....” แต่ว่าแฮคโดนกรีนรั้งแขนเอาไว้ ยัยนั่นถามไถ่เรื่องราวที่เกิดขึ้นข้างใน ฉันละสายตากลับมา รีบเร่งฝีเท้าออกจากงานอย่างไม่ลังเลอีกต่อไป
ฉันโบกแท็กซี่กลับ ช่วงที่อยู่ในรถก็เล่นโซเชียลแก้เซ็งไปด้วย คลิปใน TT [2] เด้งขึ้นมาหน้าฟีด
เป็นคลิปที่ฉันเพิ่งโดนด่าในห้องแต่งตัวสดๆ ร้อนๆ นี่เอง มาได้ไงเนี่ย แล้วใครโพสต์
“....” เสียงด่าว่ากะหรี่ดังออกมาจากในคลิป ฉันดูไปหน้านิ่วคิ้วขมวดไป รีพอร์ตทันทีที่ดูจบ
ติ๊ง!
กุน : เห็นคลิปแล้วนะ จูนเป็นอะไรหรือเปล่า
“....”
เห็นข้อความกุนแล้วอึ้ง นี่ก็ทันเหตุการณ์เกิน เขาตามส่องฉันทุกฝีก้าวเลยหรือเปล่าเนี่ย
เนปจูน : คลิปไหนเหรอ
แกล้งทำเป็นไม่รู้
กุน : (แชร์คลิปใน TT)
กุน : ถ้ามีเรื่องไม่สบายใจ คุยกับเราได้นะ
กุน : ถ้าอยากให้ช่วยอะไรก็บอกได้เลย
ฉันกัดริมฝีปากเบาๆ มองข้อความที่เด้งขึ้นมาไม่หยุด ชอบความกระตือรือร้นของกุนจริงๆ ถ้าได้เป็นแฟนคง... ไม่สิ นี่ฉันคิดอะไรอยู่เนี่ย มันเป็นไปไม่ได้หรอก อย่างน้อยก็ตอนนี้...
อ่า อึดอัดชะมัด ฉันมองหน้าแชตนิ่ง ไม่รู้จะตอบกลับไปยังไง จนหน้าจอดับลง
>> แฮค
หน้าจอสว่างพรึบขึ้นใหม่ เพราะมีสายโทรเข้า
แฮค...
จะโทรมาด่าอะไรฉันอีก ฉันจ้องชื่อบนหน้าจอเขม็ง กดรับอย่างเลี่ยงไม่ได้
“ว่า”
[อยู่ไหน]
“แท็กซี่ กำลังกลับ” ตอบเสียงแบบซังกะตาย
[อืมๆ เรื่องวันนี้ก็ไม่ต้องคิดมากล่ะ กลับไปก่อนก็ดี ไว้ค่อยคุยกัน แค่นี้ล่ะ]
“....”
แล้วแฮคก็วาง... โทรมาแค่เนี้ย?
ผิดคาด นึกว่าจะโดนด่าที่ไปพูดแบบนั้นใส่แม่เขาซะอีก แถมยังบอกไม่ให้ฉันคิดมาก...
ไม่รู้แฮคคิดอะไรอยู่
แต่โทรมาก็สั้นเกิน ถ้านายไม่เคืองที่ฉันตอบโต้แม่นาย อย่างน้อยก็ช่วยถามฉันหน่อยว่ารู้สึกยังไง เป็นอะไรบ้างมั้ย... หรือเพราะฉันไม่ใช่ตัวจริง ก็เลยทำเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่
เออ แปลกดี พอคิดว่าฉันมันก็แค่แฟนหลอกๆ ในอกดันเจ็บจี๊ดขึ้นมาซะงั้น ถ้าเปลี่ยนคนที่โดนชี้หน้าด่าเป็นผู้หญิงที่ชื่อ ‘เทียน’ แฮคจะอยู่เฉยแบบนี้มั้ย
เอาเถอะ ฉันก็แค่คาดเดาไปเรื่อย สุดท้ายก็ไม่เกิดขึ้นอยู่ดี
ติ๊ง!
กุน : ไปนั่งรถเล่นกัน
“....”
[1] ดวงตารูปอัลมอนด์ คือ ดวงตาในอุดมคติของสาวๆ มีลักษณะกลมโตได้รูป หัวตาเรียว หางตาชี้ขึ้นนิดๆ คล้ายลูกอัลมอนด์ กำลังเป็นที่นิยมในปัจจุบัน สามารถศัลยกรรมได้
[2] TT คือแอปฯโซเชียลที่เน้นให้ผู้ใช้งานโพสต์คลิปวิดีโอสั้นเป็นหลัก