พอฉันมีใจ อยากเป็นแฟนนายจริงๆ นายกลับบอกว่ามันไม่เวิร์ก แต่พอฉันถอยออกมา นายกลับบอกว่าอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีฉัน หึ! กราบเท้าฉันสิ แล้วฉันจะคิดเรื่องของนายดูอีกที

แฟนจ้างก็มีหัวใจ - 45 คุณแม่สามี โดย Yaygoh @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

รัก,ดราม่า,วัยว้าวุ่น,ไทย,อื่นๆ,พระเอกโบ้,พระเอกหล่อ,พระเอกเลว,redsun,yaygoh,เนปจูน,แฮค,หล่อรวย,อร่อย,ฟินแซบ,ออริ,นางแบบ,โมเดลลิ่ง,งาน N,พริตตี้,ช่างเครื่อง,อกหัก,ชาย-หญิง,ความรัก,แฟน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

แฟนจ้างก็มีหัวใจ

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

รัก,ดราม่า,วัยว้าวุ่น,ไทย,อื่นๆ

แท็คที่เกี่ยวข้อง

พระเอกโบ้,พระเอกหล่อ,พระเอกเลว,redsun,yaygoh,เนปจูน,แฮค,หล่อรวย,อร่อย,ฟินแซบ,ออริ,นางแบบ,โมเดลลิ่ง,งาน N,พริตตี้,ช่างเครื่อง,อกหัก,ชาย-หญิง,ความรัก,แฟน

รายละเอียด

พอฉันมีใจ อยากเป็นแฟนนายจริงๆ นายกลับบอกว่ามันไม่เวิร์ก แต่พอฉันถอยออกมา นายกลับบอกว่าอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีฉัน หึ! กราบเท้าฉันสิ แล้วฉันจะคิดเรื่องของนายดูอีกที

ผู้แต่ง

Yaygoh

เรื่องย่อ

รื่องเริ่มต้นที่ งานปาร์ตี้หนึ่ง เนปจูนเผลอนอนกับแขกระหว่างรับงาน พอตื่นมาก็นึกได้ว่าตัวเองเสียเปรียบเพราะไม่ได้เซ็นสัญญารับงาน(เอนหลัง) แค่เอนเตอร์เทรนอย่างเดียว 

จึงไปทวงส่วนต่างจากแขก(แฮค) ประจวบกับแฮคถูกแม่คลุมถุงชนพอดี จึงจับเนปจูนมาเป็นแฟนจ้างแลกกับค่าตัว


ความโอนเก่ง โอนไว ของแฮคทำให้เนปจูนปฏิเสธไม่ออก

แุถมความใกล้ชิดก็ค่อยๆ ทำให้หัวใจสาวหวั่นไหว เผลอมีใจให้แฮค ทั้งที่แฮคมันชอบหาย ไลน์ไม่ตอบ มาเจอเฉพาะตอนอยาก 


แต่ก็โดนแฮคปฏิเสธ  บอกว่าคบกันมันไม่เวิร์ก เนปจูนก็เลยหนีไปหาหนุ่มคนใหม่แบบเจ็บๆ 

แต่ไอ้โบ้ดันมานึกได้ทีหลังว่าชีวิตนี้ขาดเนปจูนแล้วเหมือนจะตายให้ได้ งานง้อก็มา เล่นใหญ่ถึงขั้นตกบันไดหนีไฟ 😌


มาดูกันว่า ผัวที่ดีคือผัวใหม่ หรือ จะกินของเก่า

สารบัญ

แฟนจ้างก็มีหัวใจ-บทนำ -,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-1 สูญเสียการควบคุม,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-2 เศษความหวาน,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-3 คู่กรณี,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-4 ปุบปับไหว้แม่,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-5 ผลพลอยได้,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-6 แพ้คนโอนเก่ง,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-7 งานกินข้าว,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-8 ริมทาง (NC),แฟนจ้างก็มีหัวใจ-9 ดั่งการเสพติด NC,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-10 ขอบเขต,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-11 ไม้กันหมา,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-12 อยู่ดีๆ โลกกลมเฉยเลย,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-13 ชุมนุมนักแข่ง (1),แฟนจ้างก็มีหัวใจ-14 ชุมนุมนักแข่ง (2),แฟนจ้างก็มีหัวใจ-15 หนีเสือปะจระเข้,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-16 ค่าปิดปาก,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-17 การแข่งนัดพิเศษ,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-18 ไม่ทันตั้งตัว NC,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-19 ข้อผูกมัด NC,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-20 แฟนจ้าง,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-21 ปากแจ๋ว,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-22 ทิ้งขว้าง,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-23 เจตนาแฝง NC++,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-24 เขาสั่งให้รอ,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-25 หมาหวงก้าง,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-26 ต่างจังหวัด NC++,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-27 ความใส่ใจของเขา NC++,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-28 ตัวแถม,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-29 เครื่องมือคลายเครียด NC,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-30 วิกฤตเป็นตาย,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-31 คนเสียอาการ,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-32 การไถ่โทษ NC20++,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-33 ภัยความเงียบ,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-34 หาย ไลน์ไม่ตอบ,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-35 หายมา หายตอบ ไม่โกง,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-36 ผีเข้าผีออก,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-37 สมบทบาท,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-38 หลุดอาการ,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-39 ข้อต่อรอง NC,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-40 จิตใจทำด้วยอะไร NC,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-41 แค่เป็นห่วงก็ผิด,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-42 แค่เป็นห่วงก็ผิด NC,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-43 คนไม่ใช่ทำอะไรก็ผิด,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-44 รุ่นน้องโรงเรียนเก่า,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-45 คุณแม่สามี,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-46 หลุมหลบภัย,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-47 กดทับอยู่ในใจ,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-48 หวานอมขมกลืน NC,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-49 ไม่สำคัญก็เหนื่อยหน่อย,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-50 อารมณ์ดึงดูด,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-51 ความอยาก NC++,แฟนจ้างก็มีหัวใจ-52 ติดลม NC++

เนื้อหา

45 คุณแม่สามี



ฉันจะเข้าไปหลังเวที แต่การ์ดไม่ให้เข้า

“....”

อธิบายแล้วว่ามากับแฮค พูดจนน้ำลายแห้งแต่การ์ดก็ยืนกรานว่าคนไม่มีส่วนเกี่ยวข้องห้ามเข้า ท้อ... จนต้องโทรตามแฮคมาเคลียร์ การ์ดพวกนั้นถึงยอมปล่อยฉันเข้าไป

“นายไม่ได้บอกคนเฝ้าประตูก่อนเหรอ” ฉันท้วงแฮค เพราะการถูกกันไม่ให้เข้าแบบหัวเด็ดตีนขาดอย่างนั้นมันน่าหงุดหงิดและรู้สึกเสียหน้าเอามากๆ

“ไม่ได้บอก”

“เอ้า” ฉันมองหน้าแฮคที่ไม่คิดจะรับผิดชอบหรืออธิบายอะไรอีก เขามันไม่เคยใส่ใจความรู้สึกฉันสักครั้งหรอก เอาแต่ตัวเองเป็นศูนย์กลาง “แล้วนี่เรียกมามีอะไร”

ทนไว้จูน อดทนไว้...

“นางแบบหายไปคนหนึ่ง เธอทำได้หรือเปล่า”

“หา? ทำอะไร”

แฮคดึงแขนฉันไปหาพี่สตาฟฟ์ที่กำลังง่วนอยู่กับหน้าจอสมาร์ตโฟนเหมือนพยายามติดต่อหาใครสักคนอยู่

“พี่โชวี่ พาคนมาให้แล้ว”

“ที่รัก! ตายจริง พามาได้จริงๆ งั้นเหรอ นี่ใครกันคะ”

โชวี่? มองยังไงก็เป็นสาวสอง เธอมองแฮคนัยน์ตาเป็นประกาย แต่ท่าทางกับน้ำเสียงสนิทสนมนี่มัน...

เธอมองมาที่ฉัน ใช้อัลมอนด์อาย [1] มองสำรวจฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า ไม่ต่างจากแมวมองที่กำลังเฟ้นหาเพชรเม็ดงาม

“รูปร่างผ่าน แต่เดินได้มั้ย? หนูเคยเดินแฟชั่นโชว์หรือเปล่า”

“....” ฉันพยักหน้า เคยจับพลัดจับผลูเดินอยู่ครั้งสองครั้ง... หลังจากนั้นก็ไม่ได้เดินอีก อย่างที่บอกว่าการแข่งขันค่อนข้างสูง น้อยมากที่งานบนรันเวย์จะตกมาถึงฉัน

“โชวี่ เรื่องนางแบบหาคนมาแทนได้หรือยัง”

“ค่ะ! คุณเฮเลน ได้แล้วค่ะ”

เสียงดังมาจากอีกฟาก ก่อนที่ร่างสูงสง่าใบหน้าสวยเป๊ะทุกองศาจะก้าวยาวๆ เข้ามา โชวี่หันไปฉีกยิ้มกว้าง เอ่ยประจบประแจงทันที

“หาคนเจอพอดีเลยค่ะ เพชรในตมเลยนะคะเนี่ย โชคดีที่ได้ที่รัก... อุ๊ยได้น้องแฮคช่วยเอาไว้-”

“เธอมาทำอะไรที่นี่! ใครอนุญาต การ์ด!”

คุณเฮเลนหยุดสายตาเอาไว้ที่ฉันก่อนที่โชวี่จะพูดจบด้วยซ้ำ เสียงกราดเกรี้ยวเต็มไปด้วยความรังเกียจดึงดูดสายตาของทุกคนในห้องแต่งตัว ต่างหันมามองเป็นตาเดียว

“....” ถ้าบอกว่าไม่รู้สึกอะไรเลยก็คงโกหก ต่อให้ฉันปั้นหน้านิ่งขนาดไหน แต่ใจเสียไปกว่าครึ่งแล้ว

“เอ่อ... คุณเฮเลน”

โชวี่สับสน มองแฮคที มองคุณเฮเลนที ไปต่อไม่ถูก

“แต่ว่าเราไม่มีเวลาแล้วนะคะ อึก”

โชวี่เม้มปากปิดทันทีเพราะคุณเฮเลนยกมือห้ามไม่ให้พูด

“การ์ด! ไม่ได้ยินหรือไง รีบมาพาผู้หญิงคนนี้ออกไปจากงานฉันเดี๋ยวนี้”

การ์ดรีบกรูเข้ามาทันที ฉันใจหายวาบ นี่มันทำเกินไปแล้วหรือเปล่า แต่ยังไม่ทันที่พวกนั้นจะเข้าถึงตัวฉันแฮคก็รีบขวางเอาไว้

“หยุด!” เขาจ้องการ์ดนัยน์ตาเย็นยะเยือก ก่อนหันมาพูดกับแม่ตัวเอง “ผมกำลังช่วยแม่อยู่นะ”

เป็นครั้งแรกที่เขาปกป้องฉัน แต่ทั้งหมดก็เพื่อผลประโยชน์ของคนเป็นแม่ ไม่ได้คิดถึงฉันเลยสักนิด

“เหอะ! ด้วยการเอาผู้หญิงต่ำๆ แบบนี้มางานฉันงั้นเหรอ”

“....”

ผู้หญิงต่ำๆ เหรอ

...ฉันไม่คิดเลยว่าจะได้ยินคำพูดคร่ำครึนั่นจากปากของดีไซเนอร์แถวหน้า แต่ยิ่งเป็นคำพูดที่ออกมาจากปากของผู้มีอิทธิพล คำพูดนั้นก็ยิ่งมีน้ำหนัก ชี้นำคนอื่นได้ง่าย

ทันทีที่คำว่า ‘ผู้หญิงต่ำๆ’ หลุดออกจากปากคุณเฮเลน สายตารอบข้างที่มองฉันก็เปลี่ยนไปในทางลบ เต็มไปด้วยความใคร่รู้สงสัย

“ถ้าจะให้กะหรี่มาใส่ชุดฉัน แขวนไว้บนราวเฉยๆ ยังจะดีซะกว่า”

“กะหรี่?”

เหมือนสายฟ้าฟาดลงกลางหน้า

แรกๆ คนก็แค่สงสัยที่มาที่ไปของฉัน แต่พอได้ยินคำนั้น เสียงซุบซิบดังเซ็งแซ่ขึ้นมาทันที

“....” ฉันแสบชายิ่งกว่าโดนกระชากหนังหน้า สองหูอื้ออึง

สายตาทิ่มแทงรอบข้าง เหยียบข่มจิตใจฉันจนมิดดิน โดนตราหน้าว่าเป็นกะหรี่ในที่แบบนี้เป็นใครก็คงตั้งตัวไม่ติด ทั้งที่ฉันเตรียมใจมาแล้วแต่ก็ไม่นึกว่าแม่แฮคจะเล่นงานกันแรงขนาดนี้

ฉันโกรธจริงๆ นะ

แต่สมองกลับช็อต ตอบโต้ไม่ถูก ทั้งที่อยากพูดอะไรสักอย่างกลับไปแทบบ้า

“ยังไม่รีบพาผู้หญิงสกปรกนี่ออกไปอีก”

คุณเฮเลนหันไปเค้นเสียง สั่งการ์ด

ฉันขึงตาใส่การ์ดที่ทำท่าจะเข้ามาหิ้วปีก ทำให้พวกนั้นชะงักกึก ไม่กล้าเข้ามาทำอะไรฉันตามใจชอบ

หยุดการ์ดได้แล้ว ฉันชำเลืองมาทางคุณเฮเลนที่กำลังจ้องฉันอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ เป็นสายตาเดียวกับที่เธอเคยมองฉันในคอนโดแฮคตอนนั้น

“คำก็กะหรี่... คำก็สกปรก ไม่เคยได้ยินเหรอคะว่าเกลียดอย่างไหนก็จะได้อย่างนั้น อ้อ ไม่ต้องลำบากการ์ดหรอกค่ะ ก็แค่แวะมารายงานตัวเท่านั้น หมดธุระแล้วขอตัวนะคะ คุณ แม่ ผัว”

“กรี๊ด! นี่แก แกว่าไงนะ” คุณเฮเลนกรีดร้องลั่น ดูเหมือนเธอจะอยากลงไปชักดิ้นชักงอบนพื้นด้วยซ้ำ แต่เพราะสายตามากมายที่จ้องมองดูอยู่ ทำให้เธอได้แค่เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันมองสาปแช่งฉัน เส้นเลือดในตาเดือดปุดๆ

ฉันยิ้มเยาะ ปรายตามองคุณเฮเลนเป็นครั้งสุดท้าย หันหลังเดินออกมาอย่างเชิดๆ แม้ว่าแฮคจะเรียกฉันเอาไว้ก็ตาม แต่ฉันไม่สน ทิ้งความวุ่นวายเอาข้างหลัง

“จูน!... เดี๋ยวก่อน”

“แฮค นี่หยุดนะ แกจะไปไหน!”

“....”

“พี่จูน?”

กรีนยืนอยู่หน้าทางเข้าห้องแต่งตัวได้แต่ชะเง้อคอมองข้างใน ไม่กล้าเข้าไป เอ่ยทักทันทีที่เห็นฉันแต่ฉันไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะคุยกับใครได้ตอนนี้ แค่สบตากันแล้วเดินออกมา อารมณ์ยังคงคุกรุ่น

ถึงฉันจะรู้สึกอิ่มเอมในความสะใจที่ทำให้แม่แฮคลมจับได้ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องที่น่ายินดี ไม่สนุกสักนิด

“จูน! เฮ้ เดี๋ยวก่อนสิ”

“....” แฮคตามมางั้นเหรอ ฉันหันไปมอง

“พี่แฮค เดี๋ยวค่ะ...”

“....” แต่ว่าแฮคโดนกรีนรั้งแขนเอาไว้ ยัยนั่นถามไถ่เรื่องราวที่เกิดขึ้นข้างใน ฉันละสายตากลับมา รีบเร่งฝีเท้าออกจากงานอย่างไม่ลังเลอีกต่อไป



ฉันโบกแท็กซี่กลับ ช่วงที่อยู่ในรถก็เล่นโซเชียลแก้เซ็งไปด้วย คลิปใน TT [2] เด้งขึ้นมาหน้าฟีด

เป็นคลิปที่ฉันเพิ่งโดนด่าในห้องแต่งตัวสดๆ ร้อนๆ นี่เอง มาได้ไงเนี่ย แล้วใครโพสต์

“....” เสียงด่าว่ากะหรี่ดังออกมาจากในคลิป ฉันดูไปหน้านิ่วคิ้วขมวดไป รีพอร์ตทันทีที่ดูจบ

ติ๊ง!

กุน : เห็นคลิปแล้วนะ จูนเป็นอะไรหรือเปล่า

“....”

เห็นข้อความกุนแล้วอึ้ง นี่ก็ทันเหตุการณ์เกิน เขาตามส่องฉันทุกฝีก้าวเลยหรือเปล่าเนี่ย

เนปจูน : คลิปไหนเหรอ

แกล้งทำเป็นไม่รู้

กุน : (แชร์คลิปใน TT)

กุน : ถ้ามีเรื่องไม่สบายใจ คุยกับเราได้นะ

กุน : ถ้าอยากให้ช่วยอะไรก็บอกได้เลย

ฉันกัดริมฝีปากเบาๆ มองข้อความที่เด้งขึ้นมาไม่หยุด ชอบความกระตือรือร้นของกุนจริงๆ ถ้าได้เป็นแฟนคง... ไม่สิ นี่ฉันคิดอะไรอยู่เนี่ย มันเป็นไปไม่ได้หรอก อย่างน้อยก็ตอนนี้...

อ่า อึดอัดชะมัด ฉันมองหน้าแชตนิ่ง ไม่รู้จะตอบกลับไปยังไง จนหน้าจอดับลง

>> แฮค

หน้าจอสว่างพรึบขึ้นใหม่ เพราะมีสายโทรเข้า

แฮค...

จะโทรมาด่าอะไรฉันอีก ฉันจ้องชื่อบนหน้าจอเขม็ง กดรับอย่างเลี่ยงไม่ได้

“ว่า”

[อยู่ไหน]

“แท็กซี่ กำลังกลับ” ตอบเสียงแบบซังกะตาย

[อืมๆ เรื่องวันนี้ก็ไม่ต้องคิดมากล่ะ กลับไปก่อนก็ดี ไว้ค่อยคุยกัน แค่นี้ล่ะ]

“....”

แล้วแฮคก็วาง... โทรมาแค่เนี้ย?

ผิดคาด นึกว่าจะโดนด่าที่ไปพูดแบบนั้นใส่แม่เขาซะอีก แถมยังบอกไม่ให้ฉันคิดมาก...

ไม่รู้แฮคคิดอะไรอยู่

แต่โทรมาก็สั้นเกิน ถ้านายไม่เคืองที่ฉันตอบโต้แม่นาย อย่างน้อยก็ช่วยถามฉันหน่อยว่ารู้สึกยังไง เป็นอะไรบ้างมั้ย... หรือเพราะฉันไม่ใช่ตัวจริง ก็เลยทำเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่

เออ แปลกดี พอคิดว่าฉันมันก็แค่แฟนหลอกๆ ในอกดันเจ็บจี๊ดขึ้นมาซะงั้น ถ้าเปลี่ยนคนที่โดนชี้หน้าด่าเป็นผู้หญิงที่ชื่อ ‘เทียน’ แฮคจะอยู่เฉยแบบนี้มั้ย

เอาเถอะ ฉันก็แค่คาดเดาไปเรื่อย สุดท้ายก็ไม่เกิดขึ้นอยู่ดี

ติ๊ง!

กุน : ไปนั่งรถเล่นกัน

“....”










[1] ดวงตารูปอัลมอนด์ คือ ดวงตาในอุดมคติของสาวๆ มีลักษณะกลมโตได้รูป หัวตาเรียว หางตาชี้ขึ้นนิดๆ คล้ายลูกอัลมอนด์ กำลังเป็นที่นิยมในปัจจุบัน สามารถศัลยกรรมได้

[2] TT คือแอปฯโซเชียลที่เน้นให้ผู้ใช้งานโพสต์คลิปวิดีโอสั้นเป็นหลัก