เดินเล่นอยู่ดี ๆ ก็มีแมวมองเข้ามาชวนให้ไปถ่ายหนังผู้ใหญ่ ไอ้เราก็กำลังว่างอยู่ซะด้วยสิ แบบนี้ก็ว้าวุ่นเลย :-(
ชาย-ชาย,เรื่องสั้น,ผู้ใหญ่,รัก,#พล็อตหาเรื่อง ,#Nc18+,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เดินเล่นอยู่ดี ๆ ก็มีแมวมองเข้ามาชวนให้ไปถ่ายหนังผู้ใหญ่ ไอ้เราก็กำลังว่างอยู่ซะด้วยสิ แบบนี้ก็ว้าวุ่นเลย :-(
ผู้แต่ง
พริ้วพลิ้ว
เรื่องย่อ
‘อะแฮ่ม! หนุ่มสาวทั้งหลายฟังทางนี้ก่อน เย็นนี้ที่ผมจะปล่อยฟรีสไตล์ให้พวกคุณ ถ้าใครจะไปเดินถนนคนเดินให้ระวังพวกแมวมองเอาไว้นะครับ ถ้าคุณหน้าตาดีสักหน่อย บางเจ้าจะมาชวนไปถ่ายหนังผู้ใหญ่นะครับ ที่ดี ๆ ก็มี ที่เป็นพวกต้มตุ๋นก็มี อย่าคล้อยตามน้าคร้าบ’
สวัสดีค่ะทุกคน พริ้วเอง :-)
เจอกันครั้งแรกกับที่นี่น้า เราถูกทางเว็บเชิญชวนให้เข้าร่วมแคมเปญ #พล็อตหาเรื่อง ก็เลยลองมาเล่นด้วยดูค่ะ คิดว่าเรื่องนี้น่าจะทำเป็นเรื่องสั้นสัก 10 ตอน เพราะว่ากว่าจะมารู้จักแคมเปญนี้ก็เหลือเวลาอีกแค่หนึ่งเดือนสุดท้ายเท่านั้น (จริง ๆ เพราะว่าติดพันงานอื่นอยู่ด้วยค่ะ แฮะ ๆ)
หลังจากที่ได้รับข่าวจึงคิดเรื่องนี้ขึ้นมาสด ๆ ทั้งชื่อเรื่อง ทั้งเนื้อหา ทั้งปก ทำขึ้นใหม่ภายในเวลาอันสั้นค่ะ ดังนั้นเรื่องนี้จึงยังสดใหม่ ไม่เคยเผยแพร่ที่ไหนมาก่อนค่ะ ขอให้ทุกคนเป็นกำลังใจให้เราเขียนสดไปได้จนจบแคมเปญด้วยนะคะ ฮือ ๆ
เรื่องนี้เป็น PWP (มั้ง) เซ็ตติ้งอยู่ที่ญี่ปุ่นค่ะ แถมนายเอกเรื่องนี้ aka.ยัยก้นใหญ่ ยังเป็นน้องชายของนายเอกจากเรื่อง จูบใดเล่าจะเท่าจูบเท้าเมีย ที่กำลังเขียนอยู่ด้วยค่ะ ทางนั้นใกล้จบเข้าเต็มทีแล้วและไม่เคยคาดคิดว่าจะได้มาเขียนเรื่องคนน้องไวขนาดนี้ ใครสนใจ จิ้มตรงนี้เลยค่ะ
ส่วนใครชอบโป๊ ๆ เชิญทางนี้เลยค่า #พี่ไดไม่ชอบเด็ก
*นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้เขียน บุคคลและสถานที่ที่ปรากฏในเรื่องไม่มีความเกี่ยวข้องใดจากความจริง อีกทั้งนิยายเรื่องนี้มีเนื้อหารุนแรงทั้งด้านภาษา เพศ ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน*
01 - ยัยก้นใหญ่
“อึ๋ย หนาวจังเลยเนอะ”
“เห็นเขาว่ากันว่าตอนหิมะยังไม่ตกอากาศจะหนาวกว่าตอนตกอีกนะ ทำไมกัน”
“นั่นสิน้า ทำไมกันนะ”
ณ ภูมิภาคเหนือสุดของดินแดนอาทิตย์อุทัย กลุ่มวัยรุ่นทั้งชายหญิงร่วมสิบคนกำลังตั้งคำถามถึงอากาศที่หนาวจัด อุณหภูมิใกล้ติดลบทำเอาไอน้ำจาง ๆ พวยพุ่งทุกครั้งที่พูด แม้กระทั่งแค่หายใจ หากเกล็ดน้ำแข็งจากฟากฟ้าดันไม่ตกลงมาเสียที ขณะที่ถนนคนเดินทอดยาวสุดลูกหูลูกตา แสงไฟจากร้านรวงสว่างไสวจนแทบจะไม่เหมือนเวลากลางคืน ผู้คนอัดแน่นเสียจนเดินกระทบไหล่ วัยรุ่นกลุ่มดังกล่าวดูจะเป็นจุดสนใจจากรอบข้างเป็นอย่างมาก ด้วยเป็นกลุ่มใหญ่ ทั้งยังแต่งตัวสะดุดตา มิหนำซ้ำยังพูดภาษาอังกฤษสลับกับภาษาญี่ปุ่นด้วยความคล่องแคล่วชวนฉงน
“พาย เธอรู้ไหมว่าทำไม”
“หื้ม ไม่รู้สิ”
สายเลือดเพียงหนึ่งเดียวจากประเทศแห่งรอยยิ้มตอบกลับด้วยน้ำเสียงเนือย ๆ ก่อนจะซุกใบหน้าลงกับขนฟู ๆ ของผ้าพันคอสีขาว เพราะเป็นนักศึกษาหลักสูตรนานาชาติจึงทำให้ภายในกลุ่มสิบคนนี้มีหลายสายเลือดผสมปนเปอยู่ ในเวลาเดียวกันกับที่เด็กจากประเทศเขตร้อนตั้งคำถามถึงสภาพอากาศเย็นยะเยือก หนุ่มสาวจากฝั่งยุโรปก็ช่วยตอบคำถามของเพี่อนให้อีกแรง
“อย่าไปยุ่งกับพายเลยน่า ไม่เห็นหรือว่าเขากำลังอารมณ์ไม่ดีสุด ๆ”
เด็กสาวชาวญี่ปุ่นแท้หากมีรูปร่างสูงเพรียวเหมือนนางแบบอาชีพ เจ้าของทรงผมฮิเมะคัทที่ตัดปลายเท่ากันราวกับใช้ไม้บรรทัดวัดเหลือบตามองผู้ที่ถูกเอ่ยถึงในบทสนทนา เห็นเพื่อนชายคนสนิทซุกจมูกลงกับผ้าพันคอและมองแต่เพียงทางเดินด้านหน้า แม้จะได้ยินว่าตนกำลังถูกซุบซิบอยู่ใกล้ ๆ ทว่าก็ยังไม่สนใจจะหันมาพูดด้วย
ใช่แล้ว เขากำลังอารมณ์เสียสุด ๆ
เจ้าของชื่อ พาย เป็นเด็กหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งและมีสัดส่วนที่ชวนมอง ผิวพรรณสะอาดสะอ้าน แต่งตัวเรียบง่ายกว่าเพื่อนทุกคนทว่าก็ยังดูเด่นเป็นสง่า ฉีดน้ำหอมกลิ่นหวานพอดิบพอดี พร้อมทั้งมีเครื่องหน้าน่ารักน่าหยิก หากเวลาโกรธดวงตากลมโตกลับคมกริบชวนให้คนรอบข้างถอยห่าง ทั้งหมดรวมกันทำให้แม้แต่คนธรรมดายังมองปราดเดียวก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นเกย์
เขาเป็นผลผลิตเกรดพรีเมี่ยมจากประเทศไทยที่บินมาเรียนปริญญาตรีในสายแฟชั่นไกลถึงกรุงโตเกียว ทริปฮอกไกโดนี้แท้จริงแล้วถูกจัดขึ้นโดยอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยเพื่อฉลองการปิดเทอมฤดูหนาว และสามารถเข้าร่วมตามความสมัครใจ ทีแรกพายจะไม่มาอยู่แล้ว เพราะตนกำลังคบอยู่กับเชฟชาวเยอรมันคนหนึ่งและอยากใช้เวลาปิดเทอมนี้ไปกับเขา แต่อีกฝ่ายดันคะยั้นคะยอขอให้มาเหลือเกินโดยอ้างว่าต้องการให้ใช้เวลาอยู่กับเพื่อนเยอะ ๆ หารู้ไม่ว่าไอ้หมอนั่นกำลังคบซ้อนอย่างหน้าไม่อาย ตนมีภรรยาและลูกที่ต่างประเทศอยู่แล้ว พอพวกเขาจะมาหาในช่วงคริสต์มาสจึงต้องขับไสไล่ส่งเด็กที่กำลังคั่วอยู่ด้วยแผนที่ลอยเข้ามาในกำมืออย่างพอดิบพอดี
‘ไอ้เวรเอ๊ย’
คำสบถดังกล่าววนเวียนอยู่ในหัวมาตั้งแต่เมื่อวานที่รู้ตัวว่าตนถูกสวมเขา จริง ๆ พายเลือกที่จะทิ้งทริปนี้แล้วบุกไปทุบกะโหลกไอ้เวรนั่นที่บ้านได้ในทันทีที่ต้องการ ทว่าคิดอีกรอบแล้วบินมาฮอกไกโดกับเพื่อน ๆ คงเป็นทางเลือกที่ถูกต้องกว่า ไม่ใช่ว่าจ่ายทุกอย่างไปแล้ว แต่เพราะต้องการให้เรื่องมันจบแค่นั้น และไม่อยากให้ภรรยากับลูกน้อยวัยสามขวบที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไรต้องมารับเคราะห์ไปด้วย
นั่นแหละถึงเจ็บใจมาจนถึงตอนนี้ อย่างน้อยก็ขอนัดมาเจอแล้วเตะไอ้จ้อนนั่นสักทีเถอะ!
พายคิดขณะกัดฟันกรอด ไม่สบอารมณ์เข้าไปใหญ่ เขาเป็นเด็กที่เพียบพร้อมในทุกสิ่งมาตั้งแต่เกิดแล้ว สมบูรณ์แบบด้วยรูปร่างหน้าตา หลังจากพ่อแม่เสียไปและทิ้งมรดกกองโตไว้ให้ตั้งแต่ตัวกะเปี๊ยกเดียวก็ไม่เคยเดือดร้อนเรื่องเงินแม้สักครั้ง หัวก็ดี เป็นที่หนึ่งมาโดยตลอด แถมยังมีคนดูแลเป็นพี่ชายสุดเจ๋งที่เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบยิ่งกว่า เพราะฉะนั้นไอ้เรื่องเล็ก ๆ อย่างเรื่องรักเรื่องใคร่นี่ถือเป็นเรื่องขี้ปะติ๋ว ไม่เคยต้องเจ็บช้ำ มีแต่ทำให้คนอื่นเขาเจ็บช้ำซะมากกว่า
จริง ๆ กับเรื่องนี้ก็ไม่ได้เจ็บช้ำอะไร ต้องเรียกว่าเจ็บใจมากกว่าที่ทำให้คนอย่างเขากลายเป็นเหมือนคนโง่ อีกอย่างก็เพิ่งคบกันแค่สี่เดือนเท่านั้น
และพายก็เริ่มจะกินไส้กรอกเยอรมันจนเบื่อแล้วด้วย
“ถ้ามีอะไรต้องโทรหาทันทีนะ เข้าใจใช่ไหม”
“อย่าไปไกลมากล่ะพาย เผื่อตามลำบาก”
“รู้แล้วน่า ฉันไม่ใช่เด็กซะหน่อย ให้ตายเถอะ”
และเพราะว่าอารมณ์เสียเป็นอย่างมาก สุดท้ายจึงตัดสินใจบอกปฏิเสธเพื่อน ๆ ที่ทีแรกตั้งใจจะไปคลับแถว ๆ นี้กันเพื่อปลีกวิเวกมาใช้เวลาอยู่กับตัวเอง ยิ่งถ้าได้ไปที่ปิดที่คนเบียดเสียดแออัด แถมยังมีแต่คนเมาและคนที่จ้องจะลวนลาม จากที่จะได้คู่นอน พายที่กำลังหงุดหงิดคงเผลอไปมีเรื่องด้วยแบบไม่ต้องสงสัย
เพราะอย่างนั้นขอเลือกทางที่ปลอดภัยต่อสภาพอารมณ์จะดีกว่า หลังจากที่แยกกันกับกลุ่มวัยรุ่นกลุ่มใหญ่ พายเดินต่อไปเรื่อย ๆ บนถนนคนเดินที่มีทั้งชาวญี่ปุ่นซึ่งคงจะเพิ่งเลิกงาน ทั้งชาวต่างชาติที่พลุกพล่านยิ่งกว่า บางส่วนเป็นคนไทย และคนไทยบางส่วนก็กำลังยืนเถียงกับพนักงานร้านอาหารที่หน้าประตูทางเข้าเนื่องจากสื่อสารกันไม่เข้าใจ วันนี้พายเบื่อแล้ว ไม่อยากให้การช่วยเหลือกับใครทั้งนั้น จึงเดินผ่านมา ในหัวพลางคิดว่าตนควรไปที่ใดต่อ ไปคลับกับเพื่อนก็ปฏิเสธไปแล้ว แถมยังไม่อยากกลับห้องตอนนี้ แต่ก็เบื่อเกินกว่าจะหากิจกรรมใด ๆ ทำ
“เอ่อ ขอโทษนะครับ”
ระหว่างกำลังคิดพลางสอดส่ายสายตาหาคำตอบตามร้านต่าง ๆ ทั้งสองข้างทาง เสียงหนึ่งดังขึ้นจากข้างหลัง และที่ทำให้มั่นใจว่าเสียงนั้นพูดกับตนก็เพราะว่ามีปลายนิ้วสะกิดเบา ๆ ที่หัวไหล่ หันไปจึงพบกับชายวัยกลางคนรูปร่างอ้วนท่วมคนหนึ่ง หน้าตาดูเป็นคุณลุงใจดี เขาทักทายเป็นภาษาอังกฤษแต่พายมั่นใจว่าเขาเป็นคนญี่ปุ่นจากโครงหน้าและสำเนียงอันเป็นเอกลักษณ์
“พูดญี่ปุ่นได้ครับ” เด็กหนุ่มที่ตัวสูงกว่าจึงตอบกลับด้วยความสุภาพ อีกฝ่ายดูจะโล่งใจมากขึ้นกว่าเมื่อครู่ เขาหยิบนามบัตรออกมายื่นให้แล้วกล่าวแนะนำตัว
“ผมชื่อกินจินะครับ”
“พายครับ” เจ้าตัวรับนามบัตรด้วยสองมือพลางบอกชื่อตอบก่อนจะก้มลงอ่านกระดาษใบจิ๋วเล็กน้อย เห็นว่าเขาทำงานกับบริษัทชื่อเรียลก็นึกสงสัย
REAL
ชื่อสั้น ๆ แบบนี้.. อักษรพิมพ์ใหญ่แบบนี้.. มันคุ้น ๆ เหลือเกิน
อย่างกับ..
“คือผมเป็นแมวมองของบริษัทนี้ และเห็นว่าคุณพายน่าสนใจมากครับ เลยอยากชักชวนให้มาถ่ายทำด้วยกัน”
“ถ่ายทำ.. อะไรหรือครับ?”
“เป็นเอวีครับ”
ใช่แล้ว! อย่างกับชื่อค่ายหนังโป๊ไม่มีผิด
“....”
‘อะแฮ่ม! หนุ่มสาวทั้งหลายฟังทางนี้ก่อน เย็นนี้ที่ผมจะปล่อยฟรีสไตล์ให้พวกคุณ ถ้าใครจะไปเดินถนนคนเดินให้ระวังพวกแมวมองเอาไว้นะครับ ถ้าคุณหน้าตาดีสักหน่อย บางเจ้าจะมาชวนไปถ่ายหนังผู้ใหญ่นะครับ ที่ดี ๆ ก็มี ที่เป็นพวกต้มตุ๋นก็มี อย่าคล้อยตามน้าคร้าบ’
คำพูดของอาจารย์ก่อนที่พวกเราจะแยกย้ายไปเที่ยวของใครของมันผุดขึ้นมาในหัวทันที คราวแรกที่ได้ยิน พายปล่อยผ่านไปทั้งอย่างนั้น รู้ดีว่าที่ญี่ปุ่นเขาเสรีเรื่องเพศมากขนาดไหน ตอนที่เดินเล่นในชินจูกุเขาก็เคยโดนทาบทามให้ไปถ่ายแบบบ้าง ถึงจะคิดว่ามาที่นี่ก็คงเจอเหมือนกัน ทว่าเรื่องดาวโป๊นี่ไม่นึกไม่ฝันจริง ๆ นึกว่าจะมีแต่พวกพี่สาวหุ่นดี ๆ ที่ถูกทักเสียอีก
“เป็น BL หรือครับ” เมื่อสงสัยจึงเอ่ยถามตามความเคยชิน พายขมวดคิ้วเล็กน้อยอย่างไม่ค่อยเชื่อใจ ผิดกับคุณกินจิที่เมื่อมีการต่อบทสนทนาเขาก็ยิ้มแย้มจนแก้มแดง ออกอาการดีอกดีใจสุดฤทธิ์
“ใช่แล้วครับ!”
เพราะว่ากำลังหาอะไรทำอยู่พอดี อีกทั้งตัวเองก็ไม่ได้คิดมากเรื่อง one night stand อยู่แล้ว มันจะไปต่างอะไรกับการดีลคู่นอน เพียงแค่มีกล้องมาจ่อสักตัวสองตัว แถมพายยังค่อนข้างมั่นใจในหุ่นของตัวเองอยู่มาก เซ็กซ์ก็ดูจะเป็นคำตอบที่ใช่ในวันที่กำลังหงุดหงิดแบบนี้ ดีเสียอีกที่มีมื้อดึกให้กินโดยที่ไม่ต้องไปเจอคนวุ่นวายในคลับ
เอาล่ะ พายเริ่มสนใจ
“พล็อตที่เราตามหาอยู่มีแค่ออรัลครับคุณพาย ค่าตัวถือว่าคุ้มมากนะครับสำหรับการที่ใช้ปากแค่อย่างเดียวไม่มีสอดใส่” คุณกินจิพยายามหว่านล้อม แต่เรื่องค่าตัวไม่ใช่ปัญหาสำหรับพาย เด็กหนุ่มเจ้าของกลิ่นหวานใช้มือปัดอากาศแสดงท่าทีไม่คิดอะไรมาก จริง ๆ ก็เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว หากมีสิ่งใดที่เขาอยากจะทำ เขาก็จะทำแค่เพราะตัวเองเห็นว่ามันน่าสนุกเท่านั้นนั่นแหละ
“แล้วอีกคนล่ะครับ ไม่เอาคุณลุงคุณตานะครับ ไม่ใช่แนว”
“ไม่ใช่ครับ เป็นคนที่เป็นที่นิยมมากในค่ายเรา ยังหนุ่มยังแน่น หน้าก็หล่อ แถมหุ่นดีอีกต่างหาก ไอ้นั่นก็ใหญ่..”
พายเลิกคิ้วฟัง พยักหน้าตามที่แมวมองพูด วิเคราะห์ด้วยสายตาแล้วดูจะเป็นคนที่ไม่ได้มีพิษสงอะไร หรือหากมีพายก็มีฝีมือมากพอที่จะเอาตัวรอดจากสถานการณ์เลวร้ายได้อยู่แล้ว ดังนั้นเมื่อคุณกินจิบอกว่าพวกเราควรไปหาคาเฟ่นั่งเพื่อคุยรายละเอียดกัน นักศึกษาหนุ่มจึงตามไปอย่างว่าง่าย หากก็ไม่วายเลือกร้านที่คนพลุกพล่านเพื่อความสบายใจ
“คุณกินจิ ถามอะไรอย่างสิ ทำไมถึงเป็นผมล่ะครับ” ระหว่างเดินตามชายร่างท่วมในชุดสูทลำลองที่กำลังแหวกผู้คนไปยังร้านกาแฟ ร่างขาวเอ่ยถามให้อีกคนหยุดเดินแล้วหันกลับมา ใบหน้าเจ้าตัวยังคงเปื้อนรอยยิ้มเบิกบานใจ ก่อนจะผายมือมาทางส่วนล่างของร่างกายเขา
“เพราะก้นน่ะครับ”
“ครับ!?”
“ฮ่ะ ๆ เพราะหุ่นดีน่ะครับ ก้นก็สวยมาก ๆ ถึงจะใส่ชุดหนา ๆ เพราะอากาศหนาวแต่ก็ยังเห็นก้นสวยชัดเจน ถือว่าเหมาะเหม็งเลยครับ”
#พี่ไดไม่ชอบเด็ก
แรงบันดาลใจในการเขียนเรื่องนี้เพราะเมื่อหลายปีก่อนเคยไปที่ฮอกไกโดแล้วพี่ไกด์พูดเตือนแบบนี้เป๊ะเลยค่ะ ว่าใครหน้าตาดีให้ระวังแมวมองมาทาบทามไปถ่ายหนังผู้ใหญ่ หลังจากนั้นก็เก็บพล็อตนี้ไว้ในใจมาโดยตลอด ไม่คิดว่าจะได้เอามาเขียนไวขนาดนี้เลยค่ะ หวังว่าทุกคนจะชอบน้า ฝากคอมเม้นต์หรือติดแท็ก #พี่ไดไม่ชอบเด็ก ด้วยน้าค้า รัก <3