เดินเล่นอยู่ดี ๆ ก็มีแมวมองเข้ามาชวนให้ไปถ่ายหนังผู้ใหญ่ ไอ้เราก็กำลังว่างอยู่ซะด้วยสิ แบบนี้ก็ว้าวุ่นเลย :-(
ชาย-ชาย,เรื่องสั้น,ผู้ใหญ่,รัก,#พล็อตหาเรื่อง ,#Nc18+,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
05 – ดาวโป๊คนโปรด
ถึง คุณพาย
ขอโทษที่ติดต่อไปอย่างกระทันหันครับ
เร็ว ๆ นี้ ทางค่ายของเรามีแผนการที่จะเดินทางไปถ่ายแบบชุดชั้นในให้กับบริษัททางโตเกียว และถ้าหากผมจำรายละเอียดไม่ผิดพลาดไป คุณพายเองก็มีที่พำนักอยู่ในโตเกียวพอดี ไม่ทราบว่าคุณพายพอจะสนใจที่จะมาเป็นนายแบบให้พวกเราหรือไม่ครับ รายละเอียดงานอย่างคร่าว ๆ มีดังนี้ครับ..
อีกประการหนึ่ง ทางผู้บริหารระดับสูงของค่าย REAL มีความชื่นชอบในผลงานและสไตล์ของคุณพายมาก จึงปรารถนาเป็นอย่างยิ่งที่จะได้ร่วมงานกับคุณ หากสนใจเซ็นสัญญาเป็นนักแสดงกับค่ายเรา นี่คือรายละเอียดและสวัสดิการต่าง ๆ ครับ..
ขอขอบคุณที่ให้ความกรุณาเสมอมา รบกวนพิจารณาด้วยนะครับ
กินจิ , REAL
“อะไรวะเนี่ย..” เช้าวันพฤหัสบดี มีเมลภาษาญี่ปุ่นในระดับสุภาพสูงสุดยาวเหยียดเด้งขึ้นมาในโทรศัพท์เครื่องบางของนักศึกษาชาวต่างชาติหนุ่ม พายถึงกับต้องแหกขี้ตาล้างหน้าแปรงฟันเพื่อที่จะกลับมานั่งอ่านมันใหม่อีกรอบอย่างมีสมาธิ แล้วก็ต้องตกใจยิ่งกว่ากับรายละเอียดต่าง ๆ ที่แจ้งมาบนหน้าจอโทรศัพท์
ว่าแล้วเชียว ว่าแล้วว่ามันต้องเป็นแบบนี้
ชายหนุ่มวัยยี่สิบต้น ๆ พร่ำคิดอยู่ในหัว เขาเป็นพวกที่ค่อนข้างจะเพียบพร้อมสมบูรณ์แบบ ทำอะไรก็ดีไปหมดแม้จะทำในทีแรก จึงแอบคิดเอาไว้อยู่แล้วว่าผลงานของตัวเองจะไปเตะตาใครเข้า หากเพราะบินกลับมาถึงโตเกียวได้แทบจะเดือนครึ่งแล้ว และมันก็ไม่ได้มีสัญญาณเตือนอะไรมาก่อน จึงนึกไปโดยอัตโนมัติว่าคงไม่ได้กลับไปข้องเกี่ยวกับบริษัทอะไรนั่นอีก
หากใครจะไปนึก ว่าไม่เพียงแค่ถูกชักชวนให้กลับไปร่วมงานด้วยอีกครั้งเท่านั้น พายยังถูกผู้บริหารของค่ายง้อให้เซ็นสัญญาเป็นนักแสดงในสังกัดอีก ไอ้รหัสเข้าเว็บชั่วคราวอะไรนั่นก็มีอายุอยู่แค่เจ็ดวัน พายจึงไม่รู้ว่าผลตอบรับจากคลิปทั้งสองของตนเป็นอย่างไรบ้าง แต่มันคงจะออกมาดีสุด ๆ ไปเลยล่ะมั้ง พวกเขาถึงได้พยายามดึงตัวพายไปร่วมงานด้วยกันขนาดนี้
นักศึกษาหนุ่มเริ่มต้นการแต่งตัวเพื่อเตรียมจะออกไปมหาวิทยาลัย ในหัวก็พลางคิดถึงเรื่องเมลของคุณกินจิอยู่ตลอดทั้งเช้า เมื่อลองพิจารณาจากสวัสดิการต่าง ๆ แล้วก็ฟังดูไม่เลวเลยทีเดียว มิหนำซ้ำค่ายก็คงจะถูกใจอะไรสักอย่างในตัวเขาเอามาก ๆ ถึงได้ให้สิทธิพิเศษมามากมาย หนึ่งในนั้นคือพายไม่ต้องไปไกลถึงฮอกไกโดเพื่อถ่ายงานที่สตูดิโอก็ได้ เพราะถึงอย่างไรค่ายก็บินมาทำงานที่โตเกียวบ่อย ๆ อยู่แล้ว อย่างเช่นทริปที่คุณกินจิพูดถึงในเมล ที่ค่ายจะเดินทางมาพร้อมกับนักแสดงประมาณสามถึงสี่คนเพื่อร่วมงานกับแบรนด์ชุดชั้นในชื่อดังที่พายเองก็เคยได้ยินผ่านหูมาบ้าง
แน่นอนล่ะว่าหนึ่งในนักแสดงสามถึงสี่คนนั้น มีคุณโฮโจรวมอยู่ด้วย
“ฮ็อตจริง ๆ เลยนะ”
ส่วนเรื่องสัญญา คุณกินจิอยากให้เก็บไปพิจารณาอย่างถี่ถ้วนเสียก่อน เพราะฉะนั้นหากน้องตอบตกลงเรื่องงานถ่ายแบบชุดชั้นใน ก็ค่อยให้คำตอบเขาวันนั้นก็ได้ อีกอย่าง เรื่องค่าตัวสำหรับงานนี้ก็มากมายเสียจนเพียงพอที่จะจ่ายค่าห้องในมหานครโตเกียวซึ่งแพงหู่ฉี่ได้หนึ่งเดือนเต็ม ๆ ถ้าเป็นอย่างนั้นพายก็จะเหลือค่าขนมเอาไว้ใช้ช็อปปิ้งเพิ่มขึ้นอีกมหาศาล
และเพราะว่าเป็นแบรนด์เสื้อผ้าที่กำลังเติบโตอย่างรวดเร็วในปัจจุบัน เด็กแฟชั่นอย่างเขาจึงตอบตกลงกลับไปหาเมลของคุณกินจิภายในเย็นวันเดียวกันนั้นเลย เผื่อจะได้เก็บเป็นผลงานเอาไว้ยื่นตอนสมัครงานในอนาคตด้วย
*
สองอาทิตย์ถัดมา เด็กหนุ่มสะพายกระเป๋าเป้ออกจากรั้วมหาวิทยาลัยหลังจากที่เรียนคลาสเช้าเสร็จ น้องขึ้นรถไฟฟ้าไปตามสถานที่ที่คุณกินจิส่งมาให้ หากยังไม่ได้ทานมื้อเที่ยงและเพราะว่าต้องไปถ่ายแบบที่เรียกได้ว่าแทบจะโปโป๊เปลือย สุดท้ายจึงตัดสินใจแวะเข้าร้านราเม็งใกล้ ๆ สตูดิโอ สั่งเกี๊ยวซ่ามาทานให้ไม่หนักท้องจนเกินไป
“อ๊ะ นั่นคุณพายใช่หรือเปล่าครับ”
เพราะว่ามาคนเดียว นักศึกษาต่างชาติจึงเลือกจับจองที่นั่งหน้าเค้าท์เตอร์ซึ่งหันหน้าเข้าครัวเปิด และคงเป็นเพราะกำลังจดจ่ออยู่กับเชฟที่ลวกเส้นราเม็งอย่างขยันขันแข็ง พายจึงไม่ทันได้สังเกตรอบข้าง เสียงทักของใครบางคนที่ไม่คุ้นหูเอาเสียเลยเอ่ยขึ้น ให้น้องหันไปมองยังที่นั่งข้าง ๆ ก็ตกใจไปตาม ๆ กัน
เป็นคนที่ไม่เคยคิดเลยว่าจะได้เจอกันที่นี่
“สวัสดีครับ” พายค่อมหัวให้ชายสองคนที่นั่งถัดไปทางด้านข้าง เป็นคุณโฮโจนั่นเองที่คงกำลังเตรียมตัวไปถ่ายแบบเช่นกันจึงเลือกทานแต่เกี๊ยวซ่ากับน้ำชา เขามีท่าทีตกใจน้อย ๆ ตะเกียบที่คีบของทานเล่นชะงักไปครู่หนึ่งแต่ก็เอาเข้าปากได้ในที่สุด และถัดออกไปคือคนที่เอ่ยทักพายเป็นคนแรก เขาเป็นผู้ชายตัวสูงสวมแว่นสายตาสี่เหลี่ยม หากจำไม่ผิดน่าจะเป็นผู้จัดการส่วนตัวของคุณโฮโจเอง
“เรายังไม่เคยคุยกันเลย ผมชื่ออากิโตะนะครับ”
“อ๋อครับ พายครับ” น้องแนะนำตัวกลับไปด้วยท่าทีเกร็ง ๆ เพราะยังไม่ได้เตรียมใจจะมาเจอคนรู้จักไวขนาดนี้ ขณะคนที่สั่งราเม็งชามยักษ์มาทานอย่างสบายใจเฉิบอยู่คนเดียวก็พยักหน้ารับยิ้ม ๆ ก่อนจะหันไปจัดการมื้อเที่ยงตรงหน้าต่อก็ชวนคนอายุน้อยกว่าคุยเกี่ยวกับงานในวันนี้ด้วยเล็กน้อย
พายเผลอสบสายตาเข้ากับคนตัวใหญ่ที่นั่งข้าง ๆ อยู่เสี้ยววินาทีหนึ่ง แล้วก็รีบหันกลับไปรับเกี๊ยวซ่าของตัวเองที่มาเสิร์ฟได้ทันเวลาพอดี ด้วยครั้งล่าสุดที่เจอ พวกเขามีเซ็กซ์กันอย่างถึงใจ เรียกได้ว่าเกิดความรู้สึกกระอักกระอ่วนอยู่ไม่น้อย
มื้อเที่ยงวันนี้จบลงที่คุณอากิโตะควักเงินออกมาจ่ายให้พายเอง ด้วยเห็นว่ายังเด็กกว่ามากและเอ็นดู ส่วนพายก็เกรงใจ เถียงกันอยู่นานก็ไม่อาจเอาชนะชายชาวญี่ปุ่นแสนตื๊อคนนั้นได้จึงต้องยอม พวกเขาเดินไปที่สตูดิโอด้วยกัน และเมื่อมาเดินด้วยกันแบบนี้จึงเพิ่งรู้สึกตัว ว่าคุณโฮโจตัวใหญ่กว่ามาก เรียกได้ว่าหากไปบอกใคร ๆ ว่าพี่เขาสามารถอุ้มน้องขึ้นบ่าได้ด้วยแขนเพียงข้างเดียว ทุกคนก็คงจะเชื่ออย่างไร้ข้อกังขาใด
“โอ้! คุณพายมาแล้ว!”
เมื่อเปิดประตูเข้าไป ทีมงานค่อนข้างมีสีหน้าสงสัยว่าทำไมพวกเขาทั้งสามถึงมาด้วยกัน หากเป็นคุณกินจิที่ไม่ได้เจอหน้ากันมาร่วมสองเดือนตรงดิ่งมาทักทายน้องก่อนเป็นคนแรกบรรยากาศจึงคึกคักขึ้น ชายร่างท้วมดูนุ่มนิ่มแจ่มใส คว้ามือน้องไปจับ ๆ บีบ ๆ คล้ายดีใจเป็นอย่างมากที่อีกคนตอบตกลงร่วมงานนี้ด้วยกัน
“ไม่เจอกันนานเลยนะครับ”
“ครับ ไม่เจอกันนานเลย ยังไงเชิญทางนี้ก่อนนะครับคุณพาย” กินจิผายมือไปอีกทางเพื่อเริ่มต้นคุยรายละเอียดของงานในครั้งนี้ หลังจากนั้นอีกฝ่ายก็พาไปทำความรู้จักกับนักแสดงท่านอื่น ๆ ซึ่งพายเองก็ไม่เคยเจอใครมาก่อนนอกจากคุณโฮโจ ทุกคนมีรูปร่างหน้าตาแตกต่างกันไป มีทั้งตัวเล็กตัวน้อยแบบพาย ทั้งหุ่นหนา ๆ กล้ามแน่น ๆ แบบคุณโฮโจ แบบอวบอ้วนเจ้าเนื้อก็มี ผิวแทนก็มี เรียกได้ว่าขนมาแต่ตัวท็อปของค่ายทั้งนั้น กระทั่งคุณกินจิพาเดินต่อไปหาผู้หญิงท่าทางภูมิฐานคนหนึ่งที่นั่งจิบกาแฟรออยู่หน้าเซ็ต อีกฝ่ายก็บอกให้เข้าไปทักทายดู
“นี่คือคุณซาโยะ เป็นประธานค่ายของพวกเราครับ”
“อ๊ะ สวัสดีครับ”
พายตกใจเล็กน้อยที่ผู้บริหารระดับสูงสุดของค่ายหนังโป๊เกย์เป็นผู้หญิง หากก็พอจะเข้าใจได้ ด้วยสไตล์ของคลิปแต่ละคลิปที่ทำออกมามันมีความละเอียดอ่อนและนุ่มนวลเอามาก ๆ อย่างกับหนังรักโรแมนซ์ซึ่งแตกต่างจากหนังโป๊เกย์ค่ายอื่น ๆ ขณะกำลังมองสำรวจสาวใหญ่ท่าทางสง่า เจ้าตัวก็ลุกขึ้นแล้วเดินเข้ามาหา คุณกินจิพลางกล่าวเสริมกลั้วหัวเราะ
“คนนี้แหละครับที่ต้องการตัวคุณพายจนแทบคลั่ง”
“ฮ่ะ ๆ ใช่แล้วค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ฉันชอบคุณพายมากเลย แล้วก็ตั้งตารอคำตอบของคุณหลังจากจบงานวันนี้นะคะ” เธอพูดอย่างเป็นมิตร หากก็ดูมีมาดสมกับที่เป็นประธานค่าย ก่อนที่คุณซาโยะจะปล่อยให้พายไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ทำผมแต่งหน้าเพื่อเตรียมจะเข้าเซ็ต ไม่นานน้องก็กลับออกมาพร้อมกับชุดคลุมอาบน้ำที่คุ้นเคย ขณะนี้มีนักแสดงคนอื่น ๆ กำลังถ่ายรูปอยู่อย่างมืออาชีพ เจ้าตัวเล็กยืนดูอยู่รอบนอกได้ไม่นานก็ถูกเรียกตัวเข้าไป
เมื่อคลายชุดคลุมสีขาวออก ทุกฝ่ายก็ตกตะลึงไปตาม ๆ กันกับหุ่นและผิวสวย ๆ ของเด็กหนุ่ม ทั้งผมสีน้ำตาลอ่อนที่เซ็ตให้หยิกและฟูขึ้นเล็กน้อย เครื่องหน้าซุกซนก็ถูกแต่งเติมให้ดูน่ารักมากขึ้นไปอีก ภาพเซ็ตนี้พายต้องสวมกางเกงชั้นในเอวต่ำสีชมพูอ่อน ตรงก้นกบมีหางกระต่ายสีขาวกลม ๆ ติดอยู่ มิหนำซ้ำยังมีเสื้อชั้นในตัวจิ๋วสีเข้ากัน มันเป็นทรงสามเหลี่ยมเล็ก ๆ ที่เพียงพอต่อการปกปิดลูกเชอร์รี่น่ารัก ๆ เท่านั้น
“ฝากตัวด้วยนะ”
“ฝากตัวด้วยครับ”
ตอนที่เดินเข้าฉากไปก็ค่อมหัวให้นายแบบอีกคนตามฉบับคนอายุน้อยสุด ภาพเซ็ตนี้มีทั้งถ่ายเดี่ยวและถ่ายคู่ ส่วนคนที่น้องต้องถ่ายคู่ด้วยนั้น มีรูปลักษณ์คล้าย ๆ กันคือเป็นหนุ่มตัวเล็ก ต่างกันตรงที่อีกคนมีผิวสีน้ำผึ้งแสนสวย และผมสีดำขลับมากเสน่ห์ เขาสวมชุดเดียวกันหากแต่เป็นสีชมพูเข้ม
“ขอแบบน่ารัก ๆ นะคร้าบ” เมื่อจับจองที่นั่งได้ตากล้องและเจ้าของแบรนด์ก็เริ่มบรีฟสิ่งที่ต้องการ ขณะที่ด้านหน้ามีคนรอดูอยู่อีกมากมาย น้องพายก็เริ่มโพสสู้กล้อง เล่นหูเล่นตาน่ารักน่าชังโดยที่ไม่ตื่นสนามเลยแม้แต่น้อย ดวงตากลมโตที่ถูกแต่งแต้มด้วยกลิตเตอร์มองไปทางนู้นที ทางนี้ที เดี๋ยวก็ขยิบตา เดี๋ยวก็แกล้งทำตาโต น้องทำปากบึนจิ้มลิ้มแล้วเอานิ้วชี้แตะที่ปลายคาง เรียกเสียงฮือฮาจากทีมงานฝ่ายอื่น ๆ ทุกครั้งที่ช่างกล้องกดชัตเตอร์
“โอ้ยตายแล้ว น่ารักมาก”
ได้ยินเสียงคุณซาโยะดังมาจากที่ไหนสักที่ ขณะเปลี่ยนท่าทางหันเข้าหานายแบบอีกคน สอดปลายนิ้วประสานมือกันเอาไว้ข้าง ๆ กายพลางขยับใบหน้ามาใกล้กัน เป็นการแอ่นก้นอวดหางกระต่ายกลมดิ๊กที่ขี้เล่นเป็นอย่างยิ่ง พายถ่ายคู่กับพี่เขาอีกสักพักก็เปลี่ยนมาเป็นถ่ายเดี่ยว คราวนี้น้องลองโพสจากด้านหลังแล้วหันใบหน้ากลับมามองกล้อง อ้าปากเล็กน้อยพลางใช้ฝ่ามือกรีดกรายทำท่าคล้ายป้องปากตกใจก็เรียกเสียงฮือฮาได้อีกครั้งอย่างง่ายดาย
“ซนมากก!” พายได้ยินเสียงคุณซาโยะเป็นรอบที่เท่าไรแล้วไม่รู้ หากคราวนี้ทำเอาหลุดหัวเราะออกมาด้วยความขบขัน ขณะนั้นชัตเตอร์ก็ยังถูกกดระรัวไม่มีพัก แม้แต่ตากล้องเองก็ยังอึ้งกับทักษะการโพสของเจ้าเด็กต่างชาติ ด้วยไม่ว่าจะกดถ่ายรัว ๆ ไปกี่ครั้ง เขาก็ได้รูปทุกครั้ง ขนาดตอนลองกล้องกับน้องซึ่งเป็นการกดชัตเตอร์เล่น ๆ ครั้งแรก รูปก็ออกมาสมบูรณ์แบบจนได้ยินเสียงว้าวดังระงมมาจากด้านหลังไม่มีขาดช่วง
“คุณพายเคยเป็นนายแบบมาก่อนหรือคะ” เพราะไฟในสตูดิโอสว่างมาก บวกกับแสงแฟลชที่สาดเข้ามาไม่หยุดทำให้พายไม่สามาถมองเห็นอะไรได้เลยนอกจากเลนส์กล้องที่หันมาหา หากด้วยเจ้าของเสียงเดินมาหยุดอยู่ข้าง ๆ ช่างกล้อง น้องจึงรู้ว่าเป็นคุณซาโยะนั่นเองที่เข้ามาชวนคุย
“เคยถ่ายมาบ้างครับ ผมเรียนแฟชั่นอยู่ด้วย”
“อย่างนี้นี่เอง”
ขณะที่ตอบ พายก็โพสไปด้วย ได้ยินคุณซาโยะคุยกับเจ้าของแบรนด์ว่านี่แหละเด็กที่เธอต้องดึงเข้าสังกัดให้ได้ก็ปล่อยให้ผ่านหูไปก่อน กระทั่งเปลี่ยนมาถ่ายชุดที่สอง ชุดนี้วาบหวิวและเซ็กซี่กว่าชุดเดิมมาก มันเป็นจ็อกสแตรปสีหวาน อวดก้นขาวกลมกลึง ได้ยินแว่ว ๆ มาว่าที่ลูกค้าเลือกสินค้าตัวนี้ให้น้องพายใส่ ก็เพราะเห็นว่าก้นน้องสวยที่สุดแล้วในบรรดาทุกคน และมันก็ไม่ทำให้เจ้าตัวผิดหวังเลยสักนิด ก้นน้องนวลเนียน เด้งแน่นจนมองแล้วเพลินไปหมด
“อ๋า~ แย่แล้วสิ พวกเราตกหล่นไปตัวนึง”
ระหว่างที่การถ่ายแบบเป็นไปอย่างราบรื่นจนเซ็ตของพายใกล้จะเสร็จ เสียงจากคุณเจ้าของแบรนด์ก็ดังขึ้นให้ทุกกิจกรรมหยุดชะงักลง จากที่ฟังก็เป็นอันว่าด้วยเหตุอันใดไม่ทราบ พวกเขาลืมถ่ายไปหนึ่งชุด ซึ่งมันเป็นคอลเลคชั่นเล็ก ๆ ที่เพิ่งจะงอกออกมาได้ไม่นาน คือเซ็ตถุงน่องลูกไม้สี่สี และด้วยพายมีคิวถ่ายเป็นคนท้าย ๆ ของทีม จึงไม่มีใครเหมาะสมที่จะแก้สถานการณ์เฉพาะหน้านี้ได้ดีไปกว่าน้องอีกแล้ว ทุกคนที่อยากทำงานเสร็จไว ๆ จึงอ้อนวอนด้วยสวยตา ให้เจ้าตัวเล็กที่อายุเด็กกว่าใคร ๆ ยอมจำนนในท้ายที่สุด
“จริงสิ ถ่ายคู่กับโฮโจดีไหม ไหน ๆ ก็นั่งอยู่ตรงนั้นมาตั้งนานแล้ว”
“ครับ?”
ในเวลานั้น จู่ ๆ คุณซาโยะก็เสนอขึ้น ให้เจ้าตัวเล็กที่เพิ่งจะรู้ตัวก็ตอนนี้ว่าคุณโฮโจนั่งจิบกาแฟดูตนถ่ายแบบอยู่นอกเซ็ตมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วหันขวับไปมอง พายตกใจเล็กน้อย ก้อนแก้มขึ้นสีแดงเล็ก ๆ ด้วยความรู้สึกอับอาย เพราะพี่เขามีคิวถ่ายปิดเป็นคนสุดท้าย แต่ใครจะไปคิดว่าเจ้าตัวจะมานั่งดูอยู่แบบนี้มาตั้งแต่แรกล่ะ
“เอาแบบนั้นดีไหมคะคุณพาย ให้โฮโจมาแซม ๆ เป็นพร็อพเฉย ๆ ก็ได้” คุณซาโยะยังเอาอกเอาใจ เธอทำให้น้องคิดถึงพี่ชายแท้ ๆ ที่มีสกิลโน้มน้าวใจคนอยู่ในระดับสูงสุด พายถึงไม่สามารถขัดอะไรได้เลย น้องตอบตกลง ก่อนจะมีทีมงานเดินนำไปเปลี่ยนชุด ส่วนคุณโฮโจที่ปกติดูหยิ่งผยองจะตายชัก คราวนี้เขาไม่ได้พูดอะไรสักคำ โฮโจถอดเสื้อคลุมออกและเดินเข้ามาในฉากอย่างว่าง่าย พี่เขาสวมยีนส์สีซีดที่พร้อมจะถอดออกอยู่ทุกเมื่อ ท่อนบนเปลือยเปล่าอวดมัดกล้ามสมบูรณ์แบบ
“พร้อมนะครับ”
ถุงน่องลูกไม้ระดับต้นขา มีความเซ็กซี่ปนน่ารักอย่างพอดิบพอดี มิหนำซ้ำยังมีหลากสีให้เลือกสรรตามความชอบ ทั้งสีขาว สีดำ สีชมพู และสีแดง พายเปลี่ยนถ่ายไปเรื่อย ๆ ทีละสีกระทั่งสีแดงสดซึ่งเป็นสีสุดท้าย สีนี้พิเศษหน่อยตรงที่น้องต้องสวมรองเท้าส้นสูงสีเหมือนพริกเงาวับเข้ากับถุงน่อง ด้วยลูกค้าอยากเพิ่มความร้อนแรงให้กับมันเข้าไปอีก
ผิวเนื้อขาว ๆ ตัดกับสีสดได้เป็นอย่างดี ส่วนคุณโฮโจ ที่บอกว่าเข้ามาเป็นตัวประกอบเฉย ๆ ก็เป็นจริงดังว่า ที่โผล่ไปในภาพก็เห็นจะมีแค่แผ่นอกเปลือยเปล่ากับฝ่ามือแกร่งเท่านั้น น้องพายนั่งเอาสองขาไปก่ายบ้าง นั่งไขว่ห้างให้พี่เขาวางมือกับตักบ้าง นอนลงแล้วยกขาสวยขึ้นให้พี่เขาซุกกับลูกไม้บ้าง บางทีก็ถ่ายระยะใกล้ให้อีกคนสอดปลายนิ้วสวย ๆ เข้ามาในขอบถุงน่องบ้าง
กระทั่งช่างกล้องรีเควสท่ายาก ขอให้น้องขึ้นไปยืนบนตัก คือให้พี่เขานั่งพิงกับฉากที่เซ็ตขึ้น ขายาวข้างหนึ่งเหยียดออกสบาย ๆ ส่วนอีกข้างชันเข่าไว้ ให้น้องพายขยับไปยืนอยู่บริเวณหว่างขา ขณะที่ใช้ปลายเท้าในรองเท้าส้นสูงหนึ่งข้างเหยียบไปบนหน้าตักพี่เขา อวดถุงน่องสีแดงให้อีกฝ่ายจับข้อเท้าเอาไว้ เป็นภาพสุดฮ็อตที่แสดงออกกลาย ๆ ว่าฝ่ายที่สวมถุงน่องมีอำนาจเหนือกว่าเวลาอยู่บนเตียง
“อึก..” พายพยายามไม่ลงน้ำหนักมากด้วยรองเท้าเป็นส้นเข็มและกลัวว่าจะไปทำให้พี่เขาเจ็บได้ น้องเกร็งจนเหงื่อซึมที่ข้างขมับ หากเพราะมัวแต่ไม่มั่นใจ และพื้นที่ที่เหยียบอยู่ไม่มั่นคงนัก..
กึด!
“เฮือก!”
เท้าจึงเหยียบพลาดตำแหน่ง ทำให้ร่างทั้งร่างหล่นฮวบลงมาจากพื้นสูง จังหวะนั้นพายได้ยินเสียงทุกคนกรีดร้องด้วยความตกใจ หากสมองยังไม่ทันจะได้ประมวลผล เสี้ยววินาทีนั้นกายขาวก็ถูกรวบเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนแข็งแรงในพริบตา เป็นคุณโฮโจที่รับเจ้าตัวเล็กเอาไว้ได้พอดี ทั้งยังรับได้ในท่าอุ้มเจ้าหญิงอีกต่างหาก ด้วยมือหนึ่งรองที่ต้นขาอวบไว้ อีกมือโอบเข้าที่เอว เหมาะเจาะไปหมดจนทุกคนส่งเสียงฮือฮา
หากพายที่ใช้สองมือเกาะบ่าพี่เขาอยู่ทำเพียงแค่ช้อนสายตามองอีกคนอย่างอึ้ง ๆ ด้วยหนึ่ง คือคุณโฮโจโคตรแข็งแรง และสอง พอล้มทับแบบนี้ ที่ก้นน้องก็สัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างที่แข็งเป็นหินอยู่ใต้กางเกงยีนส์
#พี่ไดไม่ชอบเด็ก
พระเอกติดแอคค่ะ เลยไม่ค่อยมีบท
