คุณในฤดูใบไม้ร่วง [Omegaverse] - Intro . โดย Jamie @Plotteller

อะไรบางอย่างทำให้ ผักชี นนทพัทธ์ ได้พบกับอัลฟ่าแปลกหน้าท่ามกลางฤดูใบไม้ร่วงอันแสนสวยงามของประเทศอิตาลี ในขณะที่อีกฝ่ายกำลังรัต และตัวเขาเองก็กำลังฮีต

คุณในฤดูใบไม้ร่วง [Omegaverse] - Intro . โดย Jamie @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ชาย-ชาย,โอเมกาเวิร์ส,รัก,BL,Omegaverse ,นิยายวาย,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

แท็คที่เกี่ยวข้อง

รายละเอียด

ผู้แต่ง

Jamie

เรื่องย่อ

“ไม่ทราบว่าจะดื่มชาหรือกาแฟระหว่างรอดีครับ คุณ…”

ผักชีเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าพวกเขาไม่ได้สนทนากันสักคำจึงไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อของกันและกัน ทว่าพอสายตาของเขาหันมาสบกับอีกฝ่าย ดวงตาคู่คมก็โชนขึ้น ตาสีอำพันสวยดูอบอุ่นที่เขาเห็นเมื่อครู่กลับกลายเป็นสีเงินเคร่งดุ มันสว่างวาบดูน่ากลัว หน้าอกอันอุดมไปด้วยมัดกล้ามกระเพื่อมขึ้นลงอย่างหนักหน่วง ผักชีเบิกตากว้าง ลมหายใจสะดุด

ชายคนนี้กำลังเข้าสู่ช่วงรัต!

สถานการณ์ตรงหน้าทำให้เพิ่งตระหนักได้ว่าเขาเปิดประตูบ้านเชื้อเชิญชายแปลกหน้าเข้ามาโดยไม่ทันได้คิด ผักชีรู้สึกว่าช่องทางเบื้องหลังของเขาขับหลั่งสารบางอย่างออกมาตามธรรมชาติจนแฉะไปหมด มันไหลเยิ้มออกมาเยอะจนเลอะที่หว่างขา ลมหายใจของเขาติดขัดขึ้นเรื่อยๆ ความต้องการผสมพันธุ์เริ่มเด่นชัดและกำลังจะเข้าทดแทนสติสัมปชัญญะของเขาที่รางเลือนลงทุกที

เขาเองก็กำลังเริ่มฮีตเช่นกัน

สวัสดีค่ะ เขียนนิยายโอเมก้าเวิร์สเรื่องแรก ครั้งแรกในชีวิต โดนตกเข้ามาในวงการโดยน้องนักเขียนทั่นหนึ่ง 555

ก่อนเขียนเราหาข้อมูลมาเยอะพอสมควร ขออภัยล่วงหน้าด้วยนะคะหากมีข้อผิดพลาด

ปกนี้เป็นปกดองที่ดองมาตั้งแต่ปี 2020 ได้ใช้แล้ว เย้!

จริงๆ แล้วมีแพลนจะออกอีกเรื่องนึงก่อนนะ แต่พล็อตอันนี้มาก็เลยแซงทุกคิว รักล้นครัวแม่ขอโทษษษษษษ 555

นิยายมีทั้งอีบุ๊กและรูปเล่มนะคะ

เนื่องจากมีอีบุ๊กแล้ว เราจึงเริ่มทำการติดเหรียญนิยายแล้วนะคะ โดยตอนปกติจะติดตอนละ 5 เหรียญ ตอนที่มี NC จะติดตอนละ 10 เหรียญ ส่วนตอนใหม่จะเปิดให้อ่านฟรี 1 วัน (24 ชั่วโมง) ก่อนติดเหรียญค่ะ

อัปนิยายสัปดาห์ละ 1 ครั้ง ทุกวันเสาร์ เวลา 17:00 นะคะ

นิยาย Omegaverse นี้จะเป็นเซ็ตนิยาย ชื่อเซ็ต Tales of the three brothers เล่าเรื่องราวของสามพี่น้อง ผักบุ้ง ผักชี และผักแว่น

จะออกเล่มเป็นลำดับตามนี้นะคะ

1. เรื่องของน้องคนกลาง ผักชี : คุณในฤดูใบไม้ร่วง [อัลฟ่า x โอเมก้า]

2. เรื่องของพี่คนโต ผักบุ้ง : ผักบุ้งxไฟแดง [อินิกม่า(ไฟแดง) x อัลฟ่า (ผักบุ้ง)]

3. เรื่องของน้องคนเล็ก ผักแว่น : น้องแว่นที่ไม่ใส่แว่น [อัลฟ่า x โอเมก้า]

แต่ละเรื่องน่าจะทิ้งช่วงกันประมาณหกเดือนนะคะ ฝากติดตามด้วยน้าา

ฝากกดเข้าชั้น กดใจ คอมเมนต์เป็นกำลังใจให้เราด้วยน้า

ฝากสกรีมแท็ก #คุณในฤดูใบไม้ร่วง ด้วยค่า

คำเตือน

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายชายรักชาย หากไม่ใช่แนวที่คุณชอบ กดปิดหน้าได้เลยค่ะ

นิยายเรื่องนี้เป็นแนว Omegaverse ซึ่งเป็นโลกสมมติที่ไม่มีอยู่จริง

เนื้อหาในนิยายอาจมีถ้อยคำไม่สุภาพบ้างเป็นบางครั้งเพื่ออรรถรส และมีการบรรยายการร่วมเพศแบบละเอียด

เนื้อหานิยายบางตอนไม่เหมาะสมสำหรับนักอ่านซึ่งมีอายุต่ำกว่า 18 ปี

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

04/06/2024 - 08/08/2024

สารบัญ

เนื้อหา

Intro .

นั่นกลิ่นอะไร…

กลิ่นของพวกอัลฟ่าหรือเปล่า เหตุใดหนอมันถึงช่างน่าหลงใหล มันเหมือนกับกลิ่นหอมจากต้นซีดาร์วูด อา…รู้สึกสบายจังเลย

ทำไมล่ะ…ทำไมกัน

ทำไมกลิ่นนั้นถึงช่างดึงดูดกันถึงขนาดนี้ อยากดมกลิ่นนั้นมากกว่านี้ อยากเห็น อยากรู้ว่าใครคือเจ้าของกลิ่นนั้น อยู่ตรงนั้นใช่ไหม อยู่ตรงนั้นไง…

ผักชี นนทพัทธ์ ภัทรชนน โอเมก้ากลิ่นดอกแม็กโนเลียเร่งฝีเท้าตามกลิ่นที่ลอยมาสัมผัสโสตจมูก ใจเต้นรัวอย่างไม่เคยเป็น เขาไม่สนใจแก้วกาแฟลาเต้ร้อนที่ถืออยู่ในมือ แทบหลับตาจ้ำเท้าตามกลิ่นนั้นได้เลย ตรงนั้น…พ้นตรงหัวโค้งของมุมตึกนั้นไป เจ้าของกลิ่นซีดาร์วูดหอมสบายพาให้คลายกังวลอยู่ตรงนั้น

โครม!!

เพราะความที่ใจลอยและเร่งรีบเกินไปทำให้นนทพัทธ์พุ่งเข้าชนใครบางคนที่หัวมุมตึกเข้าเต็มแรง เขาไม่ได้ล้มไม่เป็นท่า ทว่าแก้วกาแฟในมือของเขาบุบบี้ กาแฟที่เคยอยู่ในแก้วกระจายเต็มเสื้อสีขาวของคู่กรณี

“Mi dispiace tanto!” ผักชีเอ่ยคำขอโทษออกมาเป็นภาษาอิตาเลียนด้วยความตกใจ เขามองรอยเปื้อนจากกาแฟบนเสื้อคอเต่าสีขาวที่ถูกสวมใส่โดยชายร่างกายบึกบึนแล้วเลื่อนสายตาขึ้นไปมองหน้า

ไม่เพียงเครื่องหน้าหล่อเหลาไม่มีที่ติ แต่ผักชีตกตะลึงเพราะฟีโรโมนกลิ่นซีดาร์วูดที่ชวนให้ลุ่มหลงกระจายฟุ้งไปทั่วตัวชายผู้นี้ ใบหน้าหล่อกดลงมามองเขาด้วยสายตาตะลึงงันไม่ต่างกัน ผักชีไม่รู้เลยว่าไม่ใช่เพียงเขา ทว่าชายคนนี้ก็เดินตรงมาทางนี้อย่างรีบเร่งเพราะฟีโรโมนกลิ่นดอกแม็กโนเลียที่เขาปล่อยออกมาโดยไม่รู้ตัวเช่นกัน ทั้งสองนิ่งงันไร้คำพูดอยู่ครู่เดียวก็เป็นนนทพัทธ์ที่เริ่มได้สติก่อน เขาเลื่อนสายตากลับไปมองรอยเปื้อนด้วยท่าทางเลิ่กลั่ก คว้าแพ็กกระดาษเช็ดหน้าออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้วรีบซับลงไปบนเสื้อขาว

“กาแฟยังร้อนอยู่เลย ลวกผิวคุณไหมครับ ผมขอโทษ ขอโทษจริงๆ ครับ”

ทว่าพอมือบอบบางของเขาสัมผัสลงบนกล้ามเนื้อหนั่นแน่นผ่านเนื้อผ้า ก็ราวกับมีกระแสไฟฟ้าช็อตลงบนตัวของทั้งสอง มือสวยหยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียงลมหายใจติดขัด แต่ความรู้สึกผิดก็ทำให้เขาคิดว่าอีกฝ่ายคงเจ็บจากแผลโดนลวก แถมเสื้อขาวสะอาดของอีกฝ่ายก็เปื้อนเป็นดวงใหญ่ขนาดนั้น จึงรีบเสนอออกไปโดยไม่คิดไตร่ตรองให้ดีเสียก่อน

“อะพาร์ตเมนต์ผมอยู่ฝั่งตรงข้ามนี่เอง รีบเอาเสื้อไปซักเถอะครับ คราบกาแฟน่าจะยังไม่ฝังรอย เครื่องซักผ้าของผมมีโปรแกรมอบแห้งในตัวด้วย ไม่นานก็เสร็จแล้ว ถ้ายังไง…” ยังไม่ทันที่ผักชีจะละล่ำละลักพูดทั้งหมดจบ เสียงเคร่งขรึมก็เอ่ยขัดขึ้นก่อน

“นำไปเลยครับ”

โอเมก้าน้อยพยักหน้าแล้วรีบพาคนตัวสูงใหญ่เดินข้ามถนนไป เขาอาศัยอยู่ที่ชั้นสาม อะพาร์ตเมนต์นี้สูงแค่ห้าชั้นและไม่มีลิฟต์ ผักชีจึงพาชายที่ยังไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อเดินขึ้นบันไดไป เขาพยายามอดทนกับกลิ่นฟีโรโมนเข้มข้นที่อีกฝ่ายปล่อยออกมาอย่างไม่หยุดหย่อน หัวใจเขาเต้นแรงจนแทบระเบิดออกนอกอกจนสงสัยว่าตัวเองจะเข้าช่วงฮีตแล้วหรือไร แต่ไม่ว่าอย่างไรเสียเขาก็ต้องกักเก็บความรู้สึกต้องการผสมพันธุ์เอาไว้ให้ได้ พอถึงห้องและนำเสื้อผ้าของชายคนนี้ใส่เครื่องซักผ้าแล้วค่อยรีบกินยาระงับฮีตเอา

เมื่อก้าวเข้าไปในห้องผักชีก็รีบผลุนผลันเข้าไปหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำมายื่นให้คนที่ไม่เอ่ยปากพูดอะไรออกมาเลยสักคำ ระหว่างเดินมาเขาสังเกตว่าแม้แต่กางเกงของอีกฝ่ายก็เปื้อนจึงคิดว่าให้ใส่เสื้อคลุมอาบน้ำไปเลยน่าจะดีกว่า เพราะคะเนรูปร่างจากภายนอกแล้ว อัลฟ่าร่างสูงใหญ่คนนี้ใส่เสื้อผ้าของเขาไม่ได้แน่ๆ

“ห้องน้ำอยู่ทางนั้นครับ” เขาบอกพลางผายมือไปทางห้องอาบน้ำ ชายคนนั้นยังคงไม่พูดอะไร เขารับเสื้อคลุมอาบน้ำไปแล้วถอดเสื้อแจ็กเก็ตบางๆ ที่ใช้สวมใส่ในช่วงฤดูใบไม้ร่วงออกมาแขวนไว้ตรงที่แขวนแจ็กเก็ตข้างประตูทางเข้าก่อนเดินตรงไปทางห้องน้ำ

โอเมก้าเจ้าของห้องพรูลมหายใจออกมาเมื่อประตูห้องน้ำปิดสนิท เขารู้สึกอึดอัดเล็กน้อยจากแรงกดข่มที่ถูกปล่อยออกมาจากอัลฟ่าหน้านิ่ง น่าแปลกที่มันไม่ได้ทำให้เขารู้สึกแย่เกินไป นั่นอาจเพราะกลิ่นฟีโรโมนของอีกฝ่ายมันสร้างความรู้สึกผ่อนคลายให้แก่เขาอย่างน่าประหลาด

พักเดียวชายที่เขาไม่รู้จักชื่อก็เปิดประตูออกมา ยื่นเสื้อคอเต่าสีขาวกับกางเกงสีน้ำตาลเข้มให้เขา ผักชีรับไปแล้วรีบนำไปใส่เครื่องซักผ้า ตั้งโปรแกรมเสร็จก็หวังจะทำตัวเป็นเจ้าบ้านที่ดีและเสนอเครื่องดื่มร้อนๆ ให้ระหว่างรอ ทว่าพอสายตาของเขาหันมาสบกับอีกฝ่าย ดวงตาคู่นั้นก็โชนขึ้น ตาสีอำพันสวยดูอบอุ่นที่เขาเห็นเมื่อครู่กลับกลายเป็นสีเงินเคร่งดุ หน้าอกอันอุดมไปด้วยมัดกล้ามกระเพื่อมขึ้นลงอย่างหนักหน่วง ผักชีเบิกตากว้าง ลมหายใจสะดุด

ชายคนนี้กำลังเข้าสู่ช่วงรัต!