เกิดใหม่ทั้งทีไม่ได้พรเลยสักอย่าง พระเจ้าขี้งกเอ๊ย แถมยังเงยหน้าตื่นขึ้นมาในซอยเปลี่ยวด้วยร่างผอมแห้งเพราะไดเอทเกินขนาด ยังดีที่ร่างเธอมีเงิน งั้นเก็บแมวตรงหน้าไปเลี้ยงเป็นเพื่อนเลยแล้วกัน!
แฟนตาซี,รัก,slow life,น่ารัก,fluff,feel good,slice of life,โรแมนติก,นิยายชายหญิง,พระเอกคลั่งรัก,แมว,ยุคดวงดาว,สตรีมเมอร์,เกิดใหม่ ,ต่างโลก,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"เจ้าตัวน้อยเป็นไงบ้างคะ"
เสียงมนุษย์ผู้หญิงเหมือนมาจากที่ห่างไกลฟังดูอ่อนโยน อะไรสักอย่างสัมผัสที่หัวของเธอเบาๆ ทำให้เธอค่อยๆ เปิดเปลือกตาอันหนักอึ้งนั้นขึ้น ถึงจะผ่านมาหลายวันจากที่เธอกองอยู่กลางถนนและไม่ต้องเจาะน้ำเกลือที่ขาหน้าอีกต่อไป แต่เธอก็ยังคงถูกกักตัวไว้ในห้องกับมนุษย์ชายที่ยิ้มใจดีแต่ชอบทำเธอเจ็บตัวนี่ไม่เว้นวัน
เธอลืมตาขึ้นก็เห็นใบหน้าของใครบางคนอยู่ใกล้จนเธอสะดุ้งด้วยความตกใจ ใครน่ะ!
ฟ่อ!~
"โอ้ ตื่นมาก็ขู่เลย แข็งแรงจังนะฮ่าๆๆ"
เสียงมนุษย์ผู้ชายคนนั้นดังขึ้นไกลๆ มือสวมอะไรสักอย่างสีขาวที่เธอไม่ชอบกลิ่นของมันสุดๆ รวมถึงของในมือเขาที่ดูแหลมคมน่ากลัว เธอโก่งตัวเก็บหางไว้กับตัวไม่ให้ใครดึงไปได้ หูพับเฉียงไปข้างหลัง มองซ้ายมองขวาหาทางหนีทีไล่ ถึงสุดท้ายจะต้องถูกจับมาฉีดนู่นนี่ของมนุษย์ชายนั่นอยู่ดีก็เถอะ แต่ก่อนที่เธอจะได้ขู่อีกรอบหญิงสาวตรงหน้าก็ดึงความสนใจของมันไปอีกครั้ง
"แข็งแรงก็ดีแล้ว จะได้ไปอยู่ด้วยกันเร็วๆ เนอะคาเมน"
ไปอยู่ด้วยกัน? มนุษย์หญิงนี่จะรับเธอไปเลี้ยงเหรอ?? แล้วคาเมนนี่ใคร เรียกเธอเหรอ???
แมวดำตัวน้อยแม้จะเข้าสู่ช่วงตัวเต็มวัยและมีนิสัยหวาดระแวงเนื่องจากสภาพแวดล้อม แต่ความเป็นแมวเด็กของมันก็ยังมีอยู่ เธอลดตัวลงกับเบาะนุ่ม จมูกสีดำเลื่อมดมกลิ่นกายชวนสบายใจของอีกฝ่ายที่ยื่นมือมาให้ดมฟุดฟิด นัยน์ตาสีเขียวอมฟ้ามองด้วยความสงสัย
"มาเป็นลูกมี๊อีกคนนะคะ คาเมน"
คาเมน คาเมนคือชื่อของเธอที่มนุษย์นี่ตั้งให้สินะ ถ้าเป็นมนุษย์คนนี้…จะไว้ใจได้รึเปล่านะ
ไม่สิ ยอมตามไปก่อนแล้วกัน ถ้าวันนึงมนุษย์คนนี้ทำไม่ดีกับเธอเธอค่อยหาทางหนีออกมา ยังไงก็เคยเป็นแมวจรอยู่แล้วนี่นะ
จะยอมเป็น 'คาเมน' ไปก่อนก็ได้ เห็นแก่ที่ช่วยหรอก
คาเมนแตะจมูกของตนเข้ากับมือนั้นเบาๆ อย่างยินยอม แต่เมื่อมนุษย์ตรงหน้าลูบหัวเธอก็ยังถดหัวลงและขู่นิดๆ อยู่ดี อย่ามาจับตัวกันตามใจชอบสิยะมนุษย์หญิง!
แต่ถึงจะขู่ไปมนุษย์หญิงนี่ก็ไม่เห็นจะกลัวตรงไหน กลับหัวเราะออกมาซะงั้น ทำเอาคาเมนเอียงคอด้วยความงุนงงอย่างไม่รู้ตัว
"โอเคๆ ไม่จับเนอะ"
หญิงสาวยกมือสองข้างขึ้นโชว์ให้ดู คาเมนกระพริบตาปริบๆ ทำไมมนุษย์หญิงยอมง่ายจัง
"อยู่ดูอาการอีกสักสองสามวันก็กลับได้แล้วครับ เดี๋ยวผมโทรหาอีกที"
"ขอบคุณค่ะคุณธีโอดอร์ หายไวๆนะเจ้าตัวเล็ก"
เธอโบกมือให้ คาเมนกระโดดลงจากโต๊ะไปขวางทางเอาไว้ ทำไม ไหนบอกจะรับเลี้ยงกันแล้วทำไมถึงจะไปแล้วโดยไม่มีเธอกันเล่า
"เป็นเด็กดีอยู่กับคุณหมอนะ เดี๋ยวอีกสองสามวันหม่ามี๊มารับ"
อะไร ไม่เห็นบอกแน่ชัดเลยว่าจะมาเมื่อไหร่ ไม่ได้จะทิ้งกันใช่ไหม ทำไมต้องอยู่กับเจ้ามนุษย์นั่นอีกล่ะ
"ฮะๆ คุณเนี่ยเป็นที่รักของสัตว์น่าดูเลยนะครับ ดูสิเดินวนเวียนวอแวคุณใหญ่เลย"
เสียงมนุษย์ชายดังจากด้านหลัง ก่อนที่หลังคอของเธอจะถูกหิ้วขึ้นมาเหมือนหลายๆ วันที่ผ่านมา
ฟ่อ!! ปล่อยนะ! อย่ามาจับไอ้เจ้ามนุษย์นี้!!
เจ้าแมวน้อยดิ้นไปมาพร้อมกับขู่แฟ่ดๆ อย่างไม่ยอมแพ้ แต่เพราะจุดอ่อนของแมวอยู่ที่หลังคอ และแรงมือของธีโอดอร์ที่จับไว้อย่างแม่นมั่น คาเมนจึงไม่สามารถหลุดออกมาจากกำมือมนุษย์คนนี้ได้เลย
"ฝากด้วยนะคะคุณธีโอดอร์"
คาเมนมองร่างบางค่อยๆ เดินจากไป เธอร้องโหยหวนในกำมือของมนุษย์ชายอย่างสิ้นหวัง ถ้าเพียงแค่มนุษย์นี่ปล่อยแค่นิดเดียวเธอก็จะวิ่งตามไปได้แล้วแท้ๆ เชียว
มนุษษษษย์ ไหนบอกจะรับเลี้ยงกันไงง กลับมาาาาาาาาาา
…
สุดท้ายมนุษย์หญิงก็กลับมารับเธอในอีกสามวันต่อมา คาเมนมีหลบจากมือที่ชอบยื่นมาจับตัวเธอนั่นนิดหน่อยแต่เธอก็ไม่ได้ขู่อะไร เธอเข้าตะกร้าไปอย่างว่าง่ายและมองผ่านซี่ประตูออกมาอย่างอยากรู้อยากเห็น ทันทีที่เข้าบริเวณบ้านเธอก็ได้กลิ่นแมวตัวอื่นและกลิ่นอะไรไม่รู้ที่ดูอันตรายสุดๆ ทำให้เธอตื่นตัวเตรียมสู้ ถึงแม้ว่ามนุษย์หญิงจะบอกว่าไม่มีอันตรายก็เถอะ
เธอถูกกั้นไว้ด้วยมุ้งลวดแข็งแรงที่มองผ่านไปเห็นอีกฟากได้ และเธอก็ได้พบกับแมวตัวแรกของบ้านที่มนุษย์หญิงแนะนำคือพี่ส้มนั่นเอง ทำเอาคาเมนดีใจมากและพูดคุยกันถึงช่วงเวลาที่ผ่านมาอย่างคิดถึง
"นี่พี่ส้ม ฉันรู้ว่าพี่บอกว่าที่นี่ปลอดภัย แต่ฉันได้กลิ่นอันตรายจริงๆ นะ"
"เหรอ อาจจะเป็นกลิ่นไอ้พวกนั้นล่ะมั้งที่ทำให้เอ็งไม่สบายใจ แต่ไม่มีอันตรายหรอกเชื่อฉันสิ"
"พวกนั้น?"
"เดี๋ยวเอ็งก็ได้เจอตอนนายหญิงพามา"
ไม่นานพี่ส้มก็เดินจากไป พร้อมกับที่พี่ส้มเรียก'ไอ้พวกนั้น'มาแนะนำตัว ยิ่ง'ไอ้พวกนั้น'เดินเข้ามาใกล้เท่าไหร่กลิ่นก็ยิ่งชัดเจน ถึงตัวนึงจะกลิ่นอ่อนกว่าแต่ก็ยังกดดันโดยสัญชาตญาณอยู่ดี
อ้าว ก็แมวนี่นา ตัวนึงขาขาด อีกตัวก็ดูอ่อนแอสิ้นดี หูพับเท่ากับพวกไม่สมบูรณ์นี่…
แมวดำตัวน้อยงุนงง แต่เมื่อทั้งสองเข้ามาใกล้ก็ตั้งท่าขู่ฟ่อแฟ่ถอยหลังไปหลายก้าว กลิ่นอันตรายชัดมากจริงๆ โดยเฉพาะไอ้ตัวที่ดูภายนอกอ่อนแออย่างแมวหูพับสีเทาที่อยู่ด้านซ้ายมือ คาเมนมั่นใจ ว่าไอ้ตัวนี้จะต้องผ่านการสู้รบมาหลายขุมแน่ๆ ดูเหมือนจะโชกโชนซะยิ่งกว่าพี่ส้มเสียอีก
"ง ไง อะแฮ่ม น้องสาวคนใหม่สินะเนี่ย ฉันชื่ออัลเทิร์นส่วนเจ้านั่นชื่อเพอร์เซิล ไม่ต้องกลัวนะ"
เพล้ง!
เอ๊…
ภาพน่ากลัวก่อนหน้านี้ที่เหมือนหมูแต่งเป็นเสือแตกสลาย คาแมนงุนงง ทำไมถึงพูดตะกุกตะกักเป็นสาวน้อยเขินอายแบบนั้นล่ะ ทั้งๆ ที่กลิ่นอายอันตรายมันโกหกไม่ได้แท้ๆ หรือจะเป็นแมวนิสัยดีเหมือนพี่ส้ม???
"พี่ชายอัลคุยกับใครน่ะ! ทำไมเสียงเขินยิ่งกว่าตอนหนูแต่งตัวสวยอีกอ่ะ!!"
และแล้วเจ้าแมวเด็กเพศเมียตัวหนึ่งก็กระโจนเข้ามา อีกฝ่ายชะงักเมื่อเห็นเธอแต่ก็แค่แวบเดียว ก่อนจะเข้ามาดมฟุดฟิดและแนะนำตัวอย่างเป็นกันเอง ทำให้คาเมนผ่อนคลายขึ้นมาก
อัลเทิร์นกำลังเขินอาย ใช่ เขินอาย เขาไม่เคยเห็นใครสวยเท่านี้มาก่อนเลย ขนดำเป็นมันเงาสีที่ถูกโปรดปรานที่สุดในดาวของเขา ดวงตาสีฟ้าอมเขียวหายาก ลำตัวเพรียวบางแต่แข็งแรง ตอนโก่งตัวขู่เผยให้เห็นกล้ามเนื้อสวยงาม ถ้าหากมีร่างเสือดาวสามหัวเหมือนเผ่าพันธุ์ของเขาล่ะก็ จะต้องได้ชื่อว่าเป็นเพศเมียที่งดงามที่สุดแน่ๆ แถมนิสัยยังเป็นนักสู้ ถึงจะได้กลิ่นพวกเขาที่ไม่ต้องทำอะไรก็กดดันอีกฝ่ายทางสายพันธุ์อยู่แล้วแต่ก็ไม่ขู่ฟ่อแฟ่สู้ไม่ถอย
น น่ารักชะมัด
ยิ่งตอนที่ทำหน้างงก็น่ารัก
อุ้งเท้าหน้ายกมาปิดหน้าอย่างเขินอายลืมไปว่าอยู่ในร่างแมวมันตัวแดงไม่ได้ แม่งเอ๊ย ดูเหมือนฉันจะตกหลุมรัก
"…พี่ชายอัลน่ะเก่งสุดๆ ไปเลย! ไม่มีอะไรที่พี่ชายอัลทำไม่ได้! พี่สาวหุ่นดีสุดๆ จะต้องชอบที่พี่ชายอัลมีเทคนิคออกกำลังกายเยอะแน่ๆ……"
เจ้าเด็กขาสั้นนั่นพูดเจื้อยแจ้วไม่หยุดพยายามทำให้อีกฝ่ายไม่กลัวพวกเขาที่เป็นต่างเผ่าพันธุ์ ช่างเป็นน้องสาวที่ดีจริงๆ แต่อวยขนาดนี้เขาก็เริ่มรู้สึกหน้าร้อนๆ กว่าเดิมนิดหน่อยแล้วนะเนี่ย…
"เก่งขนาดนี้เขาเป็นเจ้าถิ่นเหรอรัสตี้"
เสียงหวานๆ ตัดกับใบหน้าสวยดุของอีกฝ่ายถามน้องรัสตี้อย่างเคลือบแคลงใจ แต่รัสตี้ก็ตอบอย่างรวดเร็วที่ทำเอาอัลเทิร์นอยากยกอาหารเปียกให้น้องทั้งหมดเป็นรางวัล
"เปล่า ที่นี่เราอยู่กับแบบพี่น้องล่ะพี่สาวคาเมน เราไม่มีเจ้าถิ่นหรอก แต่ว่าถ้าจะเลือกสักคนที่ใกล้เคียงก็เป็นพี่ส้มนั่นแหล่ะ เพราะว่าพี่เขาอยู่มาเป็นตัวแรก แล้วพี่ชายอัลก็ให้ความเคารพด้วย"
ดวงตาสีสวยนั้นมองตรงมาที่เขาอย่างประหลาดใจ ก่อนจะพึมพำเสียงเบาที่เขาสามารถได้ยินชัดแจ๋ว
"…ดีจัง…ทั้งแข็งแกร่งและนิสัยดีสินะ…"
อัลเทิร์นทำตัวนิ่งเหมือนไม่ได้ยิน แต่ในใจนี่ทวนประโยคเมื่อกี๊ในหัวไม่หยุด ในดาวของเขาเพศเมียก็จะเลือกสามีจากความแข็งแกร่งเช่นกัน
แบบนี้แสดงว่าเขาก็มีโอกาสสินะ…😖❤️
______________________________
คู่รองเรื่องไหนเป็นคนสนิทนางเอก/พระเอกบ้างไม่รู้ แต่เรื่องนี้คู่รองเป็นแมว ก็แน่สิ ตัวละครหลักเรื่องนี้คือแมวนะ5555555555
แง้ พี่อัลเทิร์นเค้ามุ้บมิ้บอ่ะแม่ เปงนายพลกองทัพที่ตัวเท่านิ😔🤏🏻
