คิดว่าโลกหมุนรอบดวงทิตย์มาโดยตลอด แต่วันนี้ 'เมฆ' รู้แล้วว่าโลกหมุนรอบ 'พี่หมื่นปี' ต่างหาก
รัก,ชาย-ชาย,ผู้ใหญ่,วัยว้าวุ่น,ไทย,หมื่นเมฆ,รักวัยรุ่น,นิยายวาย,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
9.00 น.
ครืดดดด ครืดดดดดดดด
เสียงสั่นของโทรศัพท์ของใครสักคนสั่นราวกับแผ่นดินไหว จนปลุกคนที่นอนอยู่ให้ตื่นมาดูดำดูดีมันสักหน่อย เมฆขมวดคิ้วทั้งที่ยังไม่ลืมตาตื่น
รำคาญ!!!
เมฆตัดสินใจลืมตาขึ้นมา กะจะปิดเครื่องไปให้มันจบ ๆ แต่สิ่งที่เห็นเป็นอย่างแรกคือใบหน้าของ หมื่นปี รอบที่แล้วเป็นเขาที่นอนเกาะแขนคนโตกว่า แต่รอบนี้หมื่นปีเป็นคนที่กอดเขาไว้
อื้อ ไม่ได้เผลอกอดคนเดียวแล้ว
ครืดดดด ครืดดดด
โอ๊ย!! ขอเขินก่อนไม่ได้เหรอ อะไรกันนักกันหนา
เมฆหาที่มาของเสียงสั่น ก็พบว่าเป็นโทรศัพท์ของเขาเองที่สั่นไม่หยุด จึงพยายามเอื้อมมือไปหยิบอย่างระวังที่สุด เพราะกลัวว่าคนที่หลับสนิทจะตื่น ดีที่อยู่หัวเตียงฝั่งเขา ไม่อย่างนั้น คงได้มีขึ้นคร่อมกันล่ะ
พอเปิดดูก็เห็นว่ามีแจ้งเตือนเขามาทั้งไลน์ ไอจี และเฟสบุ๊ก แจ้งเตือนไอจีก็คงเป็นจากโพสต์เมื่อคืนแหละ เมฆจึงกดเข้าไปดูในเฟสบุ๊กก่อน เห็นว่ามีทั้งแจ้งเตือนจากการที่มีคนแท็ก และขอเป็นเพื่อน ทีแรกก็สงสัยว่าทำไมถึงมีคนขอเป็นเพื่อนเยอะ แต่พอกดแจ้งเตือนที่มีคนแท็กมาก็พบว่า เป็นโพสต์ของเพจโลกของด้าที่โพสต์ขอโทษเขา หมื่นปี และเบียร์ ทั้งยังแท็กเฟสที่พึ่งพึ่งสมัครใหม่ของเมฆ ก็คงเอามาจากที่เขาทักไปเมื่อคืนแหละ
ใต้โพสต์ก็มีคนเข้ามาขอโทษกันเต็มไปหมด มีเบียร์ที่เขาไปตอบด้วย เมฆเองก็เขาไปตอบเหมือนกัน เมื่อออกมาแล้วก็กดเข้าแจ้งเตือนอีกอัน พบว่าเป็นโพสต์ที่แคปไอจีเขากับหมื่นปี แคปของเขาน่ะเข้าใจ แต่ของพี่หมื่นปีมันอะไรกัน!?
โลกของด้า
เอ้อ พึ่งเคลียร์เรื่องน้องเมฆน้องเบียร์ไป ข่าวใหม่ก็พุ่งชนด้าอย่างจัง
น้องเมฆมาประกาศจีบพี่หมื่นปี แล้วคนพี่คือแชร์ลงสตอรี่ไปอีกก
โลกหมุนเร็วไป ด้าตามไม่ทันล้าววววว
หรือนี่จะเป็นผลพวงจากการตั้งหิ้งบูชาสามีไว้ข้างกัน!
#อย่าตั้งหิ้งบูชาผัวข้างกัน #หมื่นเมฆ
โลกของด้า : ไซค์สตอรี่ค่ะ คือเมื่อวานนี้หมื่นปีโทรหาด้า อินี่ก็กรี๊ดซิคะ แต่พอรับกลายเป็นน้องเมฆพูด ก็ยังง ๆ อยู่ สรุปเมื่อคืนคืออยู่ด้วยกันจริง ๆ และ และ ตอนน้องโทรมา น้องบอกว่า ไม่อยากให้คนที่น้องชอบเข้าใจผิด ซึ่งคนคนนั้นก็คือ หมื่นปีของชาวเราซินะ
พลอยใส ใสแบบเหล้าขาว : พี่น้องเล่นกันหรือเปล่าคะ
Anya Anyamanee : หมื่นเบียร์ เมฆเบียร์ หลบไป หมื่นเมฆจะเดินค่าาาา
Sha Sarika : ของจริงไหมคะ จริง ๆ ใช่ม้ายยยย
เม้ย หิวแล้ว : กูบอกแล้วอิแจ้ อย่าตั้งหิ้งบูชาไว้ข้างกัน!!
หยี แม่เรียกไปซักผ้า : ตั้งหิ้งบูชาพระกับเทพไว้ข้างกัน พระกับเทพจะตีกัน แต่ถ้าตั้งหิ้งบูชาผัวไว้ข้างกัน ผัวจะได้กัน สาธุบุญ เจริญพอน
พราวพราว ระยับ : ถึงว่าตอนไปค่าย ถึงดูสนิทกัน มีจับมงจับมือ
Name Narekan : อ๋าาา เราก็เห็น คิดว่าเป็นพี่น้องเฉย ๆ
อืมม
หมื่นเมฆ หมื่นเมฆ
มันดีจริงงง
เมฆเพ้อ ๆ กับ #หมื่นเมฆ สักพัก ก่อนกดเข้าไอจี เพื่อไปดูไอจีของพี่หมื่นปีที่แชร์โพสต์ของเขา
คนเด็กกว่าหันไปมองต้นเหตุของความเขินที่ยังนอนหลับปุ๋ยกอดเอวเขาอยู่ ขยันทำให้เขินจริงนะ!! ระหว่างที่หันไปค้อนลมค้อนแล้งให้กับคนหลับอยู่นั้น ก็มีแจ้งเตือนจากไลน์จากกลุ่มเด้งขึ้นมา
เบียร์เอง : พ่อ ๆ เพจเขาลงขอโทษแล้วนะ
กัสจัง : พ่อตื่นยังเถอะ อาจจะยังเหน่ยยยย
เบียร์เอง : เอ๊ยยยยยย เหน่ยอะไรน้าาาาา
กัสจัง : อะๆ นี่อะไรน้า
-รูปแคบจากไอจีหมื่นปี กับรูปแคปจากไอจีเมฆ-
เบียร์เอง : ว้าย ๆ เขาจีบกันออกสื่อ
กัสจัง : พ่อจะมีผัวววว
เบียร์เอง : เพจแจ้ดาด้าเอาข่าวไปลงแล้วมึง จี้สัส #อย่าตั้งหิ้งบูชาผัวข้างกัน #หมื่นเมฆ 5555
กัสจัง : #หมื่นเมฆ
เบียร์เอง : ตัวเอง เค้าว่ามันไม่ตื่นจริง
กัสจัง : เออ นอนต่อเถอะ เดี๋ยวรอพ่อตื่นค่อยแซวต่อ
เมฆา : ตื่นแล้ว
กัสจัง : เจ้าตัวมาล้าวว มาตอบซิ
เมฆา : ตอบอะไร ก็ชัดเจนตามนั้น
เบียร์เอง : ตามนั้น ๆ สรุปได้กันยัง?
เมฆา : ได้อะไร!!! พึ่งจะจีบเนี่ยเห็นไหมมมมม
กัสจัง : เมฆ พี่เขาชัดเจนขนาดนั้นอะ ยังจะแค่จีบอีกเหรอ!!
เมฆา : ก็เพิ่งเริ่มจีบเอง จะให้ขอเป็นแฟนเลยเหรอ เร็วไปปะ?
เบียร์เอง : แล้วแต่พ่อเถอะ
กัสจัง : เอาที่พ่อตะบายจาย
เมฆคิดจริง ๆ นะ ว่าตัวเองเพิ่งจะเริ่มจีบหมื่นปีจริงจังเอง ถ้าขอเป็นแฟนตอนนี้อาจจะเร็วไป เขากลัวว่าคนโตกว่าจะคิดว่าที่เมฆชอบหมื่นปีเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบ อยากใช้เวลาพิสูจน์ว่าเมฆจริงจังกับความสัมพันธ์นี้ เมฆกดออกจากแชทเพื่อนตัวเอง ก่อนเห็นว่ามีไลน์จากปั้นด้วย จึงเข้าไปตอบ
ปั้นใหญ่ : อะไรกันวะ เอ็งจีบพี่หมื่นปีจริงดิ
ปั้นใหญ่ : แล้วเมื่อคืนบอกพี่ว่าไม่มีอะไร
ปั้นใหญ่ : น้อยใจว่ะ เห็นพี่เป็นคนนอกอะ
ปั้นใหญ่ : แต่ช่างมันเถอะ
เมฆา : ขอโทษครับพี่ปั้น ผมอยากให้มั่นใจก่อนค่อยบอก ส่วนพี่หมื่นปีเป็นเรื่องจริงครับ
ปั้นใหญ่ : ไม่เป็นไร น้องรักกับพี่ที่เคารพรักกัน พี่ยินดี ๆ
ปั้นใหญ่ : ว่าแต่นะ เมื่อคืนในห้องนั้นอะ ไม่ใช่แค่คุยใช่ไหม
เมฆา : ไม่คุยแล้วครับ แยกย้าย ๆ
ปั้นใหญ่ : แน่ ๆ 5555
เมฆกดออกจากแชทของปั้นอย่างรวดเร็ว ไอ้พี่ปั้น!! มาแซวอะไรเนี่ย เรื่องเมื่อคงเมื่อคืนอะไรกั๊นนน เมฆอดยกมือมาลูบตรงริมฝีปากเบา ๆ ไม่ได้ ความรู้สึกร้อนผะผ่าวเหมือนจะยังติดอยู่ อยู่เลย
เมฆก้มมองข้างตัวเมื่อสัมผัสได้ถึงแรงขยับจากหมื่นปี ไม่นานคนโตกว่าก็ลืมตาขึ้นมามอง หมื่นปีเนี่ยขนาดพึ่งตื่นยังหล่อเลยเถอะ คนโตกว่ายิ้มให้ก่อนกระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้น พร้อมกับเอาหน้ามาซุกตรงพุงเมฆที่นั่งพิงหัวเตียงอยู่
“ทำอะไรอยู่” คนโตกว่าเงยหน้าขึ้นถาม
“ตอบแชทเพื่อน ๆ กับพี่ปั้นครับ”
“เห็นไอจีพี่หรือยัง”
“เห็นแล้วครับ” เมฆหันหน้าหนีซ่อนความเขิน
“หึ” หมื่นปีกระตุกยิ้ม “หิวรึยังครับ?”
เมฆพยักหน้ารับ
“งั้นไปหาอะไรกินกัน” หมื่นปียันตัวขึ้นจากเตียงนอน “กินอะไรดี”
“แถวนี้ก็ได้ครับ ตอนบ่ายพี่มีเรียนนี่น่า”
“รู้ตารางเรียนพี่จริง ๆ ด้วย” หมื่นปียิ้มล้อ เมฆที่พึ่งรู้ว่าพูดอะไรออกไปก็แทบอยากจะตบปากตัวเอง “ตอนบ่ายอ.แจ้งยกคลาสตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว เมฆล่ะ”
“ไม่มีเหมือนกันครับ” เมฆส่ายหน้า
“งั้นพี่มีร้านแนะนำ อยู่แถวห้าง AA หรือเมฆมีร้านที่อยากกินไหม ชอบหรือไม่ชอบอะไรบอกได้นะ”
“ได้หมดเลยครับ ไม่มีอะไรที่แพ้ หรือไม่ชอบ”
“งั้นไปอาบน้ำ เอาชุดพี่ไปใส่ก่อนไหม” หมื่นปีลุกจากเตียงไปค้นเสื้อในตู้
“ถ้าไม่รบกวนช่วยพาผมไปเปลี่ยนชุดที่ห้องได้ไหมครับ” เมฆมองคนโตกว่า เรื่องชุดน่ะไม่มีปัญหา แต่กางเกงในนี่สิมันตั้งแต่เมื่อวานแล้ว
หมื่นปีพยักหน้ารับ
พอหลังจากแยกกันอาบน้ำเรียบร้อยร้อยแล้ว เมฆก็ใส่ชุดเดิมที่ใส่เมื่อวาน เมื่อคนโตกว่าพามาถึงหอ เมฆก็เอ่ยชวนหมื่นปีไปรอบนห้อง
“ชวนผู้ชายขึ้นห้องเหรอ?” หมื่นปีเอ่ยแซว
“งั้นก็ไม่ต้องไปครับ นั่งรอในรถไปเลย” เมฆค้อนคนโตกว่าก่อนเดินเข้าไปในหอ
หมื่นปีมองเมฆที่เดินนำไปที่ประตูหอ ก่อนหัวเราะเบา ๆ ดูสิ บอกจะให้เขารอข้างล่าง แต่ตัวเองกลับเปิดประตูทางเข้าหอรอเขาอยู่
น่ารักว่ะ!!
------------------------
คนโตกว่าเดินตามเมฆเข้ามาในห้อง ห้องของคนเด็กกว่าเป็นห้องเดี่ยวที่ไม่ได้กว้างมาก ทุกอย่างจัดวางอย่างเป็นระเบียบ มีชั้นหนังสือสองสามตู้วางติดกับผนัง ความสูงของชั้นสูงเกือบเท่าตัวน้อง มีหนังสืออัดแน่นเต็มตู้ ทั้งหนังสือเรียน และหนังสือนิยาย ติดกับตู้หนังสือก็เป็นโต๊ะเขียนหนังสือ ที่ตรงกำแพงติดวีคลี่แพลนเนอร์ไว้ ตอกย้ำความเป็นคนมีระเบียบของเจ้าตัว ตรงประตูระเบียงมีพรมปู และเก้าอี้นั่งพื้นกับหมอนวางอยู่ ส่วนเตียงก็วางตรงกลางห้อง
“หาที่ว่างนั่งเลยครับ” คนเด็กกว่าเอาน้ำมาวางให้ที่โต๊ะเขียนหนังสือ หมื่นปีจึงนั่งเก้าอี้ตรงโต๊ะเขียนหนังสือ
เมฆเดินไปค้นตู้เสื้อผ้า จะใส่ชุดไหนดีนะ คือ วันนี้จะไปกินข้าวกับหมื่นปีวันแรกไง กินข้าวแบบสองต่อสอง เหมือนเดทเลย ให้ตายสิ เมฆเหลือบตามองคนโตกว่าที่ใส่กางเกงขาสั้น กับเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีดำ
หล่อจัง!
หมื่นปีที่รู้สึกถึงสายตาที่มองมาจึงหันไปทางเมฆอย่างสงสัย คนเด็กกว่าสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนคว้าเสื้อผ้าเข้าไปในห้องน้ำ ไม่นานเมฆก็ออกมา พอหมื่นไปมองการแต่งการของน้องก็ถึงกับยิ้มออกมา เพราะคนเด็กกว่าแต่งตัวเหมือนเขา เพียงแค่เชิ้ตของเมฆเป็นสีขาวหม่นเท่านั้นเอง เมฆที่เห็นรอยยิ้มของหมื่นปีก็เดินหลบไปใส่นาฬิกาข้อมือ
“มองเกินไปแล้วครับ” เมฆท้วงคนโตกว่าที่มองตามตั้งแต่เดินออกจากห้องน้ำ
“ก็เราแต่งตัวเหมือนกันเลย” หมื่นปีบอกพร้อมลุกมาใช้สองแขนยันกับกำแพงกักเมฆไว้
“บังเอิญเถอะครับ” เมฆเสหลบตา
“อืม บังเอิญ”
“ปล่อยได้แล้วครับ”
“เมฆหล่อ” หมื่นปีบอกเบา ๆ แล้วค่อย ๆ เลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ เมฆที่ไหวตัวทันก็รีบมุดใต้แขนของคนโตกว่าออกมา แล้ววิ่งดุ๊กดิ๊กไปตรงหน้าตู้รองเท้าข้างประตู
“ผมหิวแล้วครับ”
“หนีให้ได้ตลอดนะ” หมื่นปีชี้หน้าคาดโทษ คนเด็กกว่าก็แลบลิ้นกลับ
------------------------
ใช้เวลาไม่นานรถของหมื่นปีก็มาจอดตรงหน้าร้านอาหารร้านหนึ่ง พอเข้ามาทุกคนก็ทักทายกับคนโตกว่าราวกับรู้จักกันดี
“ร้านญาติพี่เอง” หมื่นปีบอกหลังจากนั่งลงที่โต๊ะเรียบร้อย “สั่งได้เลยนะ พี่เลี้ยงเอง ไม่ต้องเกรงใจพี่อาศัยความสัมพันธ์ทางสายเลือดในการลดราคา”
“ผมจะสั่งให้หมดตัวเลย”
“555 ที่นี่เสิร์ฟจานใหญ่นะ สั่งมาแล้วแบ่งกันกินได้”
เมฆจึงก้มหน้าอ่านเมนู ก่อนสั่งกับพนักงานไปสองสามอย่าง ซึ่งทุกอย่างเป็นอาหารทะเลทั้งหมด เมื่อเงยหน้าจะถามว่าหมื่นปีจะสั่งอะไรเพิ่มไหม ก็พบกับรอยยิ้มของหมื่นปี
“แค่นี้ก่อนครับ” คนโตกว่าหันไปบอกพนักงานเสิร์ฟ ก่อนหันมาคุยกับเมฆ “มีแต่อาหารทะเลเนาะ เหมือนจะรู้ใจ”
“จะจีบไงครับ ก็ต้องรู้สิ” คนเด็กกว่าพูดทั้ง ๆ ที่หน้าแดง
ส่วนหมื่นปีที่โดนคนเด็กกว่าจีบ ก็ถึงกลับนิ่งไป
“หยอดเก่งเหมือนกันนะเจ้าเด็กเมฆ” หมื่นปีเอื้อมมือโยกหัวเมฆเบา ๆ
รอไม่นานอาหารก็มาเสิร์ฟ ทั้งสองคนจึงเริ่มลงมือ บางจังหวะก็ตักอาหารให้ฝ่ายตรงข้ามบ้าง ถือว่ามื้อนี้เป็นมื้อที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม
“อยากไปไหนต่อหรือเปล่า” หมื่นปีเอ่ยถาม หลังจากจัดการอาหาร และเก็บเงินเรียบร้อยแล้ว
“ก็มีที่ที่อยากไปครับ แต่พี่หมื่นปีรีบไปไหนหรือเปล่า”
“ได้หมดนะ พี่ยังอยากอยู่กับเมฆต่อ”
“งั้นก็อยู่ด้วยกันนาน ๆ เลยนะครับ”
“ครับ”
------------------------
หลังออกจากร้านอาหารหมื่นปีก็พาเมฆไปร้านหนังสือในห้างตามที่คนเด็กกว่าบอก เมฆที่เดินเข้าร้านหนังสือเหมือนถูกดูดเข้าไปในโลกคู่ขนาน ตัดสิ่งรอบตัวออกไปทั้งหมด หมื่นปีที่ไม่ได้อยากดูหนังสืออะไรก็เดินไปหาที่นั่ง พลางมองเมฆที่หยิบหนังสือเล่มนั้น เล่มนี้ คิ้วบนใบหน้าหล่อขมวดเล็กน้อย หมื่นปีหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปคนเด็กกว่าลงสตอรี่ไอจีพร้อมข้อความที่ว่า ‘พี่รออยู่ตรงนี้นะครับ’
สักพักเหมือนเมฆจะรู้ตัวว่าตัวเองไม่ได้มาคนเดียวเหมือนทุกที ก็มองหาหมื่นปี เมื่อเห็นว่าคนโตกว่านั่งตรงโซฟาจึงวิ่งไปหา
“ขอโทษครับ” เมฆเอ่ยอย่างรู้สึกผิด
“ไม่เป็นไร นั่งมองเมฆก็เพลินดี ได้ครบแล้วเหรอ?”
“ยังครับ” เมฆทำหน้ามุ่ยตอบคนโตกว่า เมฆมีนิสัยอย่างหนึ่งคือ ถ้าซื้อนิยายที่มีหลายเล่มจะชอบซื้อให้ครบทุกเล่มเลย ถ้าเล่มไหนออกยังไม่ครบ ก็จะรอให้ครบก่อนค่อยซื้อ แล้วเรื่องที่เขาจะซื้อมี 3 เล่มจบ แต่ที่นี่มีแค่ 2 เล่ม ขาดอีกหนึ่งเล่ม “ว่าจะลองถามพนักงานดู”
คนโตกว่าพยักหน้ารับ ก่อนพากันเดินไปที่เคาน์เตอร์ เมฆถามพนักงานถึงหนังสือที่ตัวเองอยากได้ พนักงานกดเช็ก ไม่นานก็บอกว่าที่สาขานี้หมดแล้ว แต่มีอีกที่สาขาหนึ่ง พนักงานจึงถามว่าจะสั่งออนไลน์แล้วค่อยมารับหรือเปล่า เมฆลังเลเล็กน้อย ถ้าเขามาคนเดียวก็จะตัดสินใจไปอีกสาขาเลย แต่ตอนนี้ไม่ได้มาคนเดียวนี่สิ
“ไปอีกสาขาก็ได้” หมื่นปีที่เห็นคนเด็กกว่ายืนลังเลอยู่ก็เอ่ยขึ้น
“แต่มันไกลนะครับ”
“ไม่ไกลหรอก พี่ยังอยากอยู่กับเมฆอยู่เลย” หมื่นก้มลงกระซิบพอให้ได้ยินกับเมฆ คนเด็กกว่าได้แต่ยิ้มเขิน
สุดท้ายแล้วทั้งสองคนก็ตกลงไปร้านหนังสืออีกสาขาที่อยู่ไกลออกไปคนละฝั่งของมือง ระหว่างนั่งรถเบื่อ ๆ ก็นึกขึ้นได้ว่าตัวเองลืมส่งหัวข้องานกลุ่มที่แบ่งไว้ให้กับเบียร์ และกัส จึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นเพื่อจะส่งไลน์ไป แต่เมื่อเข้าไปในแชทกลุ่มก็พบว่า เพื่อน ๆ กำลังแซวตนเองเรื่องอะไรสักอย่าง เมื่อเลื่อนขึ้นดูก็พบว่าเบียร์ส่งรูปที่แคปหน้าจอจากสตอรี่ไอจีของคนที่กำลังขับรถอยู่
นั่นมันรูปเขานี่?
แอบถ่ายกันตอนไหนเนี่ยย
เมฆรีบส่งหัวข้อให้เพื่อน ก่อนกดเข้าไอจีไปดูสตอรี่ไอจีดังกล่าว ก่อนยิ้มกว้างกว่าเดิม สักพักรถก็หยุดนิ่งเนื่องจากติดไฟแดง เมฆหันหน้าไปหาคนที่อยู่ข้าง ๆ
“แอบถ่ายผมเหรอครับ?” เมฆพูดพร้อมหันหน้าจอให้คนโตกว่าดู
“ไม่ได้เหรอ” หมื่นปีทำหน้าอ้อน
“ได้ครับ แต่คราวหลังบอกก่อนนะ จะได้ทำหน้าหล่อ ๆ”
“แค่นี้ก็หล่อจนจะแย่แล้ว” หมื่นปีผละมือจากพวงมาลัยมายืดแก้มของคนเด็กกว่า
“ใครจะแย่ครับ” คนเด็กกว่าถามกลับ
“นายพันพิภพครับ”
“ใครครับ ไม่เห็นรู้จัก” คนเด็กกว่าสัพยอก ทำให้หมื่นปีทำหน้ามุ่ยทันที เรียกเสียงหัวเราะจากเมฆ
ให้ตายเถอะ! พี่หมื่นปีทำหน้ามุ่ยแบบนี้โคตรน่ารักเลยยย
ไม่นานสัญญาณไฟก็เปลี่ยนเป็นสีเขียว รถค่อย ๆ เคลื่อนตัวออก หมื่นปีเองก็หันไปสนใจถนนเบื้องหน้า เมฆหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้ง กดเข้าไปในกล้องก่อนจะหันไปทางคนที่กำลังขับรถอยู่ และกดอัดวิดีโอ
“พี่หมื่นปีครับ”
“ครับ?” หมื่นปีตอบทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ละสายตาจากถนนเบื้องหน้า
“ไม่ต้องรอแล้วนะครับ ผมอยู่ตรงนี้แล้ว”
ช่วงจังหวะนั้นริมฝีปากของคนโตกว่าก็แย้มออก เมฆปล่อยมือจากปุ่มอัดวิดีโอ และอัปลงสตอรี่ไอจี ที่หลังจากประกาศจีบหมื่นปีไปก็มีคนกดติดตามกว่าหลายร้อยคนในคืนเดียว และมีแนวโน้มว่าจะเพิ่มขึ้นอีก
นั่งรถกันมาชั่วโมงนิด ๆ ก็ถึงร้านหนังสือ คนเด็กกว่าเดินเข้าไปเพียงไม่นานก็เจอหนังสือที่ตนอยากได้ แต่เมื่อเหลือบไปเห็นโซนเครื่องเขียน ก็เหมือนมีอะไรดึงดูด สุดท้ายก็มายืนเลือกปากกาหัวพู่กันจนได้ หมื่นปีเห็นเมฆทำหน้าจริงจังกับการเลือกสีปากกาก็อดขำไม่ได้
“หน้านิ่วคิ้วขมวด” คนโตกว่าเอ่ยแซว
“ก็เลือกไม่ได้นี่ครับ” เมฆหันไปตอบหมื่นปี พร้อมยกปากกาสามสี่แท่งให้คนโตกว่าดู “สีนี้ก็สวย แต่ถ้าซื้อสีนี้ก็ต้องซื้อเพิ่มอีกสองแท่งจะได้คุมโทน จะซื้อทุกด้ามก็ไม่ได้ โควตาซื้อของเดือนนี้ของผมก็หมดแล้ว”
เมฆเป็นพวกเครื่องเขียนเลิฟเว่อร์ เดือน ๆ หนึ่งถ้าไม่หมดกับหนังสือ ก็เครื่องเขียนนี่แหละ จนบางเดือนก็แทบจะไม่มีเงินกินข้าว สุดท้ายก็ต้องตั้งงบเสำหรับซื้อเครื่องเขียน และหนังสือ ในแต่ละเดือนไว้ ถ้าหมดไปแล้วก็ได้แต่อดทนไว้เท่านั้น
“งั้นก็เอาหมดนี่แหละ” คนโตกว่ารวบของในมือของเมฆมาถือไว้
“แต่...”
“พี่จ่ายเอง จะเอาอะไรเพิ่มไหม?” คนโตกว่าถาม เมฆก็ได้แต่ส่ายหน้า หมื่นปีจึงเอาของทุกอย่างไปจ่ายเงินที่เคาน์เตอร์
“ผมจะจ่ายคืนครับ” เมฆเอ่ยขึ้นเมื่อเดินออกจากร้านมา
“ไม่ครับ พี่ให้”
“เกรงใจครับ”
“เต็มใจครับ”
เมฆได้แต่ทำหน้ามุ่ย ปากเล็กยื่นออกมาโดยไม่ทันรู้ตัว
“อื้อออ” เมฆร้องขึ้นเมื่อหมื่นปีบีบปากยื่น ๆ ของตนเอง
“มันเขี้ยว”
“อย่าแกล้งครับ!”
“หึหึ หิวหรือยัง?” หมื่นปีถามเมื่อเห็นว่าเวลานี้ก็เริ่มเย็นแล้ว คนเด็กกว่าก็พยักหน้าเบา ๆ “งั้นเย็นนี้ทานอะไรดีครับ”
“ตามใจครับ”
“ตามใจพี่อีกแล้วเหรอ”
“ผมตามใจคนที่ผมจีบครับ”
“แล้วถ้าพี่ไม่อยากทานข้าวละ?” หมื่นปีมองเมฆด้วยสายตากรุ้มกริ่ม คนเด็กกว่าที่มองออกว่าสายนั้นสื่อความหมายอะไรก็เกิดอาการหน้าร้อน
“งั้นก็ต้องอดทนครับ เพราะผมอยากทานข้าว!”
“555 โอเคครับ อดทนก็อดทน แต่ถ้าวันไหนพี่ได้กิน พี่จะกินให้หมดไม่เหลือให้ใครเลย” หมื่นปีส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ให้กับคนเด็กกว่า
------------------------
ท้ายที่สุดทั้งคู่ก็ตกลงกันจะมาอะไรทานกันที่ตลาดแถวม.M ที่ไม่ได้ไกลจากห้างมากนัก จะได้เดินเล่นกันด้วย เมื่อสองหนุ่มเดินเข้าไปในตลาดก็กลายเป็นจุดสนใจไม่น้อย
“ผมแวะซื้อขนมจีบนะครับ” เมฆบอกหมื่นปี
“งั้นพี่ไปซื้อน้ำตรงนั้นนะ เอาน้ำอะไร” หมื่นปีบอกคนเด็กว่า เมื่อเมฆบอกสิ่งที่ต้องการ หมื่นปีก็แยกตัวออกไป
รอไม่นานเมฆก็ได้ขนมจีบ เมื่อหันไปมองคนโตกว่าก็เห็นว่ายังต่อแถวซื้อน้ำอยู่ จึงหยิบโทรศัพท์มาถ่ายรูปขนมจีบ และมีหมื่นปีเป็นแบล็กกาวน์เบลอ ๆ ก่อนอัปลงไอจีพร้อมแคปชั่นที่ว่า
‘จีบได้ไหมครับ 👌 @ Muenpee’
ก่อนจะแสร้งเม้นกลบเกลื่อน
Mek123 : *ขนมจีบ
B_banthita : ไม่เนียนจ้าาา
Gusjang : รุกแรงมากพ่อ
และก็เป็นกัสและเบียร์เพื่อนรัก ที่เข้ามาตอบอย่างรวดเร็ว เมฆยิ้มขำ ๆ แต่ก่อนจะกดล็อกโทรศัพท์ก็เห็นคนที่เขาแท็กไปก็เข้ามาตอบเช่นกัน
Muenpee : ได้ครับ @ Mek123
เมฆเงยหน้ามองคนโตกว่าที่ยืนยิ้มอยู่ไม่ไกลมากนัก ก่อนจะยิ้มตอบและเดินเข้าไปหา ทั้งคู่เลือกซื้ออาหารกันสักพัก เมื่อคิดว่าน่าจะพอแล้ว ก็พากันเดินไปหาที่นั่งตรงที่ทางตลาดจัดเตรียมไว้ให้ ตรงที่พวกเขานั่งนั้นมีนักศึกษามาเปิดหมวก ร้องเพลงหาเงินออกค่ายกันอยู่ ซึ่งเพลงที่กำลังเล่นอยู่นั้นก็ช่างตรงใจเมฆตอนนี้เหลือเกิน
เธอ ทำอะไรถึงได้ดูดีขนาดนี้
แค่เธอหันมาก็ใจชาแทบละลาย
ไม่ไหวเลย
ขอจองได้ไหม (CF NO CC) | Aueyauey เอ๋ยเอ๊ย
“หาทางไม่เจอ หลงเธอไปแล้ว แล้วใจเธอยังว่างรึเปล่า ขอจองได้ไหม จองได้ไหม ถ้าเธอยังไม่มีใคร กับคนนี้ต้องการอะไรฉันยอมหมด”
หมื่นปีที่ได้ยินเมฆร้องเพลงท่อนนี้ ก็เงยหน้าขึ้นมาสบตากับคนเด็กกว่าทันที
นายพันพิภพถูกจีบอีกแล้ว!
“จองได้ไหมครับ?” คนเด็กกว่าถาม
“ได้ครับ”
“งั้นขอมือหน่อยครับ” เมฆยื่นมือมาตรงหน้าหมื่นปี คนโตกว่าก็ยิ้มและส่งมือให้ รอดูว่าเมฆจะเล่นอะไรอีก
คนเด็กกว่าล้วงมือหยิบปากกาจากกระเป๋ากางเกง ก่อนเขียนลงบนหลังมือหมื่นปีว่า ‘จองแล้ว’ คนโตกว่าที่เห็นดังนั้นก็หัวเราะออกมาเบา ๆ ก่อนคว้ามือของเมฆ และปากกาแท่งนั้นมาทำแบบเดียวกันลงบนมือของคนเด็กกว่า
“คนนี้ก็มีคนจองแล้วนะ” หมื่นปีบอก
ทั้งสองคนนั่งยิ้มให้กัน ราวกับว่าทั้งโลกตอนนี้มีเพียงแค่เขาสองคนเท่านั้น
ช่วงเขียนมือว่าจองเเล้วเราได้inspirationมาจาก คลิป เซอร์ไพรส์ขอซอฟเป็นแฟน จะสำเร็จไหมนะ? ในช่อง softpomz ค่ะ ตอนเราดูคือเขินมากเเงงงง
