คิดว่าโลกหมุนรอบดวงทิตย์มาโดยตลอด แต่วันนี้ 'เมฆ' รู้แล้วว่าโลกหมุนรอบ 'พี่หมื่นปี' ต่างหาก
รัก,ชาย-ชาย,ผู้ใหญ่,วัยว้าวุ่น,ไทย,หมื่นเมฆ,รักวัยรุ่น,นิยายวาย,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
(อ่านฟรีจนจบ)หลงรักหมื่นปี หมื่น ๆ ปี
คิดว่าโลกหมุนรอบดวงทิตย์มาโดยตลอด แต่วันนี้ 'เมฆ' รู้แล้วว่าโลกหมุนรอบ 'พี่หมื่นปี' ต่างหาก
**ฟรีจนจบ**
“มึงนี่ดีเนาะ ชีวิตรักราบรื่นมากกก” เบียร์ที่เติมลิปหลังจากทานข้าวแล้วพูดขึ้น “ชอบพี่เขา เข้าไปจีบ โดนจีบกลับ เป็นแฟนกัน พี่เขาพาเข้าบ้าน แล้วที่บ้านเขาก็คือน่ารักมาก ดีจนเกินไปจริง ๆ โอ๊ย!”
กัสเอื้อมือไปตีปากแฟนสาวเบา ๆ
“ดีก็ดีแล้วไง เธอขาอย่าแช่งเพื่อนสิ” คนตัวเล็กที่สุดในกลุ่มหันไปดุแฟนสาวของตน เบียร์ที่นึกขึ้นได้ว่าประโยคของเธอมันเหมือนจะแช่งจริงๆ จึงหันไปขอโทษเพื่อนรักทันที
“ไม่เป็นไร”
ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรจริง ๆ
…ก็พยายามคิดอยู่ว่าไม่เป็นอะไร
ในช่วง 2-3 วันมานี้เขาเห็นว่ามีรุ่นพี่ผู้ชายตัวเล็กคนหนึ่งมาวนเวียนรอบตัวหมื่นปี ตอนเช้าไปกินข้าวด้วยกันก็เจอ กลางวันก็เจอ บางวันออกไปกินข้าวข้างนอกยังเจอ
รำคาญใจนิดหน่อยจึงถามแฟนหนุ่ม แต่คนโตกว่าบอกว่าไม่รู้จัก สุดท้ายก็พยายามคิดว่าไม่มีอะไร และปล่อยผ่านไป
ปล่อยผ่านไปได้ไม่กี่วันรุ่นพี่คนนั้นก็โผล่มาที่โต๊ะกลางโรงอาหารขณะที่เขานั่งกินข้าวอยู่กับหมื่นปี เบียร์ที่นั่งข้างเมฆถึงกับคิ้วกระตุก
“สวัสดีครับพี่หมื่นปี ผมนีนนะครับ” คนที่แนะตัวว่าชื่อ ‘นีน’ ยิ้มกว้างอย่างน่ารัก
“ครับ” หมื่นปีตอบรับอย่างประหยัดคำพูด พลางใช้สายตาถามคนมาใหม่ว่ามีเรื่องอะไร
“ผมเป็นเพื่อนแก้วครับ” คนตัวเล็กอ้างชื่อน้องรหัสของหมื่นปี “แก้วฝากของมาให้ครับ แต่มันไม่ว่างผมเลยอาสามาให้แทน”
“ขอบคุณครับ” ชายหนุ่มรับมา และไม่พูดอะไรต่อ
นีนที่เห็นดังนั้นจึงจำเป็นต้องล่าถอย แต่ก่อนจะจากไปยังทิ้งท้ายว่า ‘แล้วเจอกันนะครับ’ เบียร์หญิงสาวหนึ่งเดียวในโต๊ะถึงกับยิ้มเยาะ หันไปกระซิบคุยกับเมฆ
“โอ้โห ดูเอาเถอะค่ะ ยิ้มให้ประหนึ่งว่าแฟนเขาไม่นั่งอยู่ตรงนี้”
“คิดมากน่า แค่ยิ้มเอง”
“มึงอะคิดน้อย บนโต๊ะนี้มีพี่หมื่นปีเป็นรุ่นพี่มันคนเดียวเหรอ? พี่ธีร์กับพี่เอิ้นก็นั่งหัวโด่อยู่นี่ ไม่เห็นมันทักสักคำ มาถึงก็ทักแฟนมึง ยิ้มให้แฟนมึง ก่อนไปยังบอกแล้วเจอกันอีก”
“...” เมฆคิดตาม
“แม่หมอสัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่าง”
“ผีเหรอ?” กัสที่ได้ยินแค่ประโยคหลังจึงรีบเกาะแขนแฟนสาว
“ที่คณะพี่มีผีเหรอ?” ธีร์เองก็ขยับเขาใกล้เอิ้นมากขึ้น
“น่าจะมีค่ะ เป็นผีจำพวกที่ชอบแย่งของชาวบ้าน โอ๊ย!” เบียร์เอ่ยเสียงจริงจัง ก่อนโดนเมฆบิดแขน เพื่อนสาวลูบตรงรอยแดงเบา ๆ
“เบียร์ล้อเล่นครับ” เมฆหันไปบอกรุ่นพี่
“ไม่ได้ล้อเล่นสักหน่อย” เพื่อนคนสวยบ่นอุบอิบ แต่พอโดนสายตาดุ ๆ จากเมฆ ก็รีบปิดปากทันที
“ไม่มีอะไรจริง ๆ นะ?” หมื่นปีถามแฟนตนเอง
“ไม่มีจริง ๆ ครับ” เมฆยิ้มให้คนโตกว่า
ผ่านมาอีกเกือบอาทิตย์แล้วที่เมฆตัดตัวกวนใจอย่างนีนโดยการไม่ออกไปทานข้าว เดินห้างที่ไหน เรียนเสร็จก็ลากแฟนหนุ่มกลับมาทานข้าวที่ห้อง อ่านหนังสือที่ห้อง ทำตัวติดแฟนเป็นตังเม และไม่รู้ว่าเบียร์ไปคุยกับธีร์อย่างไร เพื่อนตัวเล็กของแฟนเขาถึงทำตัวเป็นสายสืบคอยรายงานเมฆว่าหมื่นปีทำอะไรอยู่ตรงไหน แถมทำตัวเป็นไม้กันหมา เกาะติดหมื่นปีชนิดที่เดินตามไปเฝ้าตอนเข้าห้องน้ำ
แต่มันก็ต้องมีช่วงเวลาพลาดพลั้งกันบ้าง เมื่อวันนี้หมื่นปีมีนัดทำรายงานที่หอสมุดมหาวิทยาลัย เมฆที่เรียนเสร็จเย็นก็รีบตามไป และพบว่าคนที่เขาไม่อยากพบเจอกำลังนั่งตัวติดกับแฟนเขาจนแทบจะสิง ชายหนุ่มเดินเข้าไปนั่งตรงข้ามคนทั้งคู่ เป็นหมื่นปีที่เงยหน้าขึ้นมายิ้มทักแฟนตน
“เรียนเหนื่อยไหมครับ?” หมื่นปียื่นขนมปังให้แฟนตน “กินรองท้องก่อนนะ เดี๋ยวพี่อธิบายเนื้อหาตรงนี้ให้รุ่นน้องก่อน”
“ครับ” เมฆยิ้มรับ รู้สึกชนะนิดหน่อย ที่แม้แต่ชื่อหมื่นปีก็ไม่เรียก
รอยยิ้มสดใสของนีนค้างไปนิดตอนได้ยินคำว่ารุ่นน้องของหมื่นปี คนตัวเล็กเหลือบมองหนุ่มหล่อที่นั่งตรงข้าม ทันเห็นรอยยิ้มอย่างผู้ชนะของเมฆที่ปรากฏเพียงชั่วครู่ มือเรียวที่วางตรงหน้าขากำแน่น
“พี่หมื่นปีครับ” คนตัวเล็กเรียกรุ่นพี่ ก่อนชี้บางอย่างบนชีทเรียน และเริ่มพูดศัพท์เฉพาะที่เมฆไม่เข้าใจ
ความรู้สึกเหมือนเป็นคนนอกผุดขึ้นมา แต่เขาก็สลัดมันทิ้งทันที เมฆหยิบการบ้านที่อาจารย์สั่งมานั่งทำดับความฟุ้งซ่าน
ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงการอธิบายเนื้อหาให้รุ่นน้องฟังของหมื่นปีก็ยังไม่จบซักที พอเรื่องนี้จบนีนก็ยกเรื่องนั้นมาต่อ สรรหาเรื่องเก่งเสียจริง
เมฆขอตัวไปเข้าห้องห้องน้ำ นั่งนานจนง่วง วันนี้ยิ่งเรียนหนัก ๆ ด้วย ชายหนุ่มเดินเข้ามาล้างหน้าให้สดชื่น หวังว่ารุ่นพี่ตัวเล็กคนนั้นจะไม่หาเรื่องมาต่อยาวจนวันพรุ่งนี้หรอกนะ
“ได้ยินว่าเมฆจีบพี่หมื่นปีก่อน”
เมฆหันไปมองคนที่ตั้งคำถาม เห็นว่านีนยืนพิงอ่างล้างหน้า ดูท่าว่ารุ่นพี่คนนี้คงจะไม่ได้มาจัดการธุระส่วนตัวแต่อย่างใด เหมือนจงใจมาคุยกับเขามากกว่า
“ใช่ครับ” เมฆตอบอย่าสุภาพ
“พี่หมื่นปีจีบยากไหม?”
ด้วยท่าทาง น้ำเสียง และสีหน้า มันบ่งบอกแล้วว่านีนกำลังหาเรื่องเขา
“ไม่ยากครับ อาจจะเป็นเพราะพี่หมื่นปีเองก็ชอบผมมันเลยง่าย แต่ถ้าเป็นคนที่พี่เขาไม่มีความรู้สึกอะไรด้วยก็คงจะยากหน่อย เอาจริง ๆ ต้องบอกว่าไม่มีหวังเลยมากกว่า”
“ไม่คิดเหรอว่าตำแหน่งที่เมฆยืนอยู่ตรงนี้อาจจะเป็นใครก็ได้ที่เข้ามาจีบพี่หมื่นปี” นีนถามเสียงแข็ง
“ไม่เคยครับ เวลาที่ผ่านมาพิสูจน์แล้วว่า ไม่ว่าจะมีใครมาจีบพี่หมื่นปีก่อนผม หรือหลังผม ยังไงที่ตรงนี้ก็เป็นของผม” เมฆตอบโดยรอยยิ้มสุภาพ “ผมทำธุระเสร็จแล้ว ยังไงผมขอตัวก่อนนะครับ”
ชายหนุ่มหันหลังเดินออกมา รอยยิ้มบนใบหน้าจางหายไป ยอมรับว่าไม่พอใจกับคำพูด และเจตนาของนีน แต่เขามั่นใจในหมื่นปีมากกว่าคำพูดไร้สาระของรุ่นพี่คนนั้น
พอกลับออกมาก็พบว่าหมื่นปีเก็บของรอเรียบร้อยแล้ว คนโตกว่าจูงมือเมฆเดินออกจากหอสมุด
“ไม่รอบอกพี่นีนก่อนเหรอครับ?”
“บอกไปแล้วครับ” คนโตกว่าโยกหัวแฟนหนุ่ม “ขอโทษนะ มารอพี่ตั้งนาน หิวไหม? จะซื้อข้าวไปกินที่ห้อง หรือไปหาร้านนั่งดี”
หมื่นปีจับจูงแฟนหนุ่มเดินทอดน่องไป คุยกันกะหนุงกะหนิง ประหนึ่งว่าโลกนี้มีเพียงแค่สองคน
สรุปสุดท้ายก็ตกลงนั่งกินข้าวมันไก่ข้างคอนโด เหตุเพราะทั้งคู่ขี้เกียจล้างจาน เข้าห้องมายังไม่ทันได้วางของเรียบร้อยคนโตกว่าก็คว้าแฟนหนุ่มมานั่งตัก
“คิดมากเรื่องนีนไหม?” หมื่นปีลูบมือคนบนตักเบา ๆ
“รู้ใช่ไหมครับว่าพี่นีนคิดอะไรกับพี่” คนเด็กกว่าส่ายหน้าตอบ ก่อนถาม
“ก็คิดว่ารู้นะ แต่พึ่งแน่ใจวันนี้”
“เสน่ห์แรงนักนะ” เมฆบีบจมูกแฟนหนุ่มเบา ๆ
“เมฆล่ะ รู้นานแล้วเหรอ”
คนบนตักพยักหน้าตอบ
“ที่ช่วงนี้ทำตัวติดพี่ และไอ้ธีร์ก็ทำตัวแปลก เป็นเพราะเรื่องนี้ด้วยหรือเปล่า?”
“ก็ใช่ครับ”
“ขี้หวงเหมือนกันนะครับ” หมื่นปียิ้มกว้าง พลางกดท้ายทอยแฟนหนุ่มให้ก้มลงมาจูบเบา ๆ บนริมฝีปาก เมฆหมุนตัวมานั่งคร่อมหมื่นปี เอามือเกี่ยวคอคนตรงหน้า พร้อมใช้หน้าผากแนบหน้าผากคนโตกว่า
“ก็แฟนผมนี่น่า” เมฆอ้อมแอ้มตอบ
“ไม่คิดมากนะครับ พี่ไม่ได้คิดอะไรเกินเลยกับนีนจริง ๆ” พูดพลางลูบเอวคนบนตัก
“ไม่คิดมากครับ อาจจะรำคาญพี่เขาที่ชอบตามติดนิดหน่อย”
“เดี๋ยวถ้าเจอจะคุยให้เคลียร์ครับ สัญญา จุ๊บ” พูดจบคนโตกว่าก็กดจูบย้ำ ๆ บนริมฝีปากเมฆ
จากที่จูบเบา ๆ ก็เริ่มลึกซึ้งขึ้นเรื่อย ๆ มือแกร่งสอดเข้ามาลูบไล้ใต้ร่มผ้า ร่างกายของเมฆร้อนผ่าว ริมฝีปากทั้งคู่ผละออกจากกัน เสียงหอบหายใจดังประสานจนยากที่จะแยกว่าเสียงใครเป็นเสียงใคร
เมฆลุกจากตักแกร่ง มือเรียวสวยไล่ถอดเสื้อผ้าตนออกอย่าง ๆ ช้า มันเย้ายวน หมื่นปีไม่สามสารถอดทนมองมันจนถึงชิ้นสุดท้ายได้ เขาลุกพรวดไปคว้าคอคนตรงหน้ามากดจูบ มอบสัมผัสวาบหวาม คนเด็กกว่าได้แต่เกาะแขนหมื่นปีไว้ไม่ให้ตนเองทรุดไปกับความร้อนแรงนี้ สองร่างนัวเนียกัน ผลัดกันถอดเสื้อผ้าอันเกะกะทิ้งตามรายทาง จนรู้สึกตัวอีกทีก็เมื่อหลังของเมฆสัมผัสกับเตียงนุ่ม
“เมฆ...” หมื่นปีเรียกชื่อแฟนหนุ่มอย่างหลงใหล ก่อนซุกไซร้ปลายจมูกไปบนลำคอขาว อดไม่ได้ที่จะฝากรอยรักไว้
“ครับ” เมฆตอบรับคำเรียกขาน ดวงตาสวยเต็มไปด้วยความปรารถนา
คนโตกว่าผละออกมามองผลงานของตนเอง รอยจ้ำสีแดงที่ประดับบนลำคอ และลาดไหล่เนียนเรียกความปรารถนาในกายหมื่นปีให้ลุกโหมจนยากที่ดับลง
คนบนเตียงลุกตามมา ดวงตาฉายแววซุกซน เมฆผลักหมื่นปีลงเตียงกว้าง และตามมาประกบจูบ ลิ้นเรียวไล้เลียตั้งแต่ริมฝีปาก ลากมาที่ลำคอแกร่ง พร้อมฝากรอยรักไว้เหมือนดังที่ตนโดน ริมฝีปากร้อนไล่กดจูบต่ำลงไปเรื่อย ๆ ความซ่านเสียวสะท้านไปทั่วร่างหมื่นปีเมื่อริมฝีปากสวยนั้นหยุดอยู่บนแก่นกายที่พร้อมรบของเขาผ่านเนื้อผ้า
เมฆอ้าปากงับเจ้าท่อนเนื้อเบา ๆ ลากไล้ไปตามความยาว จนเนื้อผ้าที่กั้นขวางนั้นเปียกชื้น มือสวยดึงปราการชิ้นสุดท้ายบนกายคนโตกว่าทิ้ง ความแข็งขืนดีดตัวโชว์ความแข็งแรง ลิ้นเรียวที่พึ่งผละออกก็ตรงเข้าไปทักทายมันอีกครั้ง ลากไล้ตั้งแต่หัวหยักลงไปสุดโคน ก่อนวนขึ้นมาครอบปากลงไป
“อืม ดีครับ” หมื่นปีเอื้อมมือไปลูบหัวที่กำลังผงกขึ้นลงตรงกลางกายเขา มันดีมาก ดีจนเขาอยากปลดปล่อยความอัดอั้นเสียเดี๋ยวนี้
แต่ยังหรอก มันยังไม่ถึงเวลา...
คนโตกว่ารั้งร่างเมฆขึ้นมา พลิกให้แฟนเด็กนอนราบไปกับเตียง หมื่นปีบดจูบร้อนแรงจนน้ำหวานสีใสไหลรินเปรอะเปื้อนปลายคาง ริมฝีปากหนาเคลื่อนตัวลงและเล็มไปทั่วอย่างหิวกระหาย
“อ่า...” เมฆร้องขึ้นเมื่อถูกดูดดุนบริเวณยอดอกที่แข็งคัด อีกข้างก็โดนบดขยี้ด้วยนิ้วแกร่ง กลางกายของเขาถูกเข่าของคนด้านบนเสียดสีเบา ๆ ผ่านเนื้อผ้า
“ขี้โกงนะเด็กดี ถอดเสื้อผ้าพี่จนหมด แต่เรายังเหลืออีกตั้งชิ้นหนึ่ง” หมื่นปีกระซิบชิดริมฝีปากคนเด็กกว่า
มือแกร่งเอื้อมเกี่ยวผ้าชิ้นนั้นออกจากกายขาว ก่อนสะบัดมันทิ้งไปอย่างไม่ไยดี ยกขาเรียวสวยข้างหนึ่งมาพาดบ่า ทำให้ทุกสัดส่วนของเมฆถูกเปิดเปลือย หมื่นปีเอื้อมหยิบเจลและถุงยางจากลิ้นชักข้างเตียง
“อือ พี่หมื่นปี” เสียงครางหวานดังขึ้นเมื่อถูกความเย็นชื้นแปดป้ายที่ช่องทางรัก นิ้วยาวของแฟนหนุ่มกดเข้ามาอย่างเชื่องช้า และค่อยๆ เพิ่มนิ้วขึ้นเมื่อเห็นว่ารูจีบสวยเริ่มผ่อนคลาย
“พี่หมื่นปี” เมฆร้องขอ เมื่อคนโตกว่าเอาแต่ใช้นิ้วขยายช่องทาง
“อะไรครับ” ปากตอบ แต่นิ้วยังคงขยับอย่างเชื่องช้า “อยากได้อะไร หืม?”
“อยากได้พี่หมื่นปี อ่า”
สิ้นเสียงขอร้องกายแกร่งก็แทรกสอดเข้าไปในกายคนเบื้องล่างครั้งเดียวจนสุดความยาว ก่อนค่อย ๆ ขยับโยก จากเชื่องช้า และเพิ่มความเร็วขึ้น
เมฆครางไม่ได้ศัพท์กับความเสียวซ่านรุนแรงที่กระหน่ำเข้าหาอย่างนับครั้งไม่ถ้วน ร่างกายของเขาแทบจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ กับสุขล้ำที่ได้รับจากหมื่นปี
จังหวะเสียดสีรุนแรงยังคงดำเนินไปครั้งแล้วครั้งเล่า ความคิดของเมฆแตกกระเจิง ก่อนชายหนุ่มจะครางลั่นเมื่อร่างกายได้แตะขอบฟ้า น้ำสีขาวขุ่นพุ่งเลอะหน้าท้องขาวลามมาบนแผ่นอก เสียงหอบหายดังไปทั่วห้อง
เมฆเสร็จแล้ว แต่หมื่นปียัง
คนโตกว่าถอนแก่นกายออกก่อนพลิกตัวแฟนเด็กให้คว่ำลง ก้มลงหอมแก้มขาว มือจับรั้งสะโพกเมฆให้สูงขึ้น ก่อนที่จะสอดกายเข้าหาความคับแน่นอีกครั้ง
“อ๊ะ!” เมฆผวาขึ้นทั้งตัวกับบทรักที่ถูกบรรเลงขึ้นอย่างเร่าร้อน ความเสียวซ่านพุ่งทั่วไปร่าง เขาเอื้อมมือลงไปรูดรั้งแก่นกายตนเองตามจังหวะสอดแทรกของแฟนหนุ่ม
“ผมไม่ไหว” ชายหนุ่มร้องบอก
“พร้อมกัน พร้อมกันนะครับ” หมื่นปีเร่งจังหวะรุนแรงขึ้น โจนจ้วงเข้าหาคนใต้ร่างอย่างหนักหน่วง
เสียงครางอย่างสุขสมดังก้องขึ้นภายในห้องนอน กลิ่นอายรักตลบอบอวลหมื่นปีถอนกายออก ดึงเอาถุงยางโยนทิ้ง พร้อมรั้งร่างแฟนเด็กเข้ามาโอบกอด
“ผมอยากอาบน้ำ” เมฆพึมพำกับอกแกร่ง เขาเหนียวตัวจนทนไม่ไหว เหงื่อท่วมตัวไปหมด พึ่งรู้ว่าทั้งคู่ลืมเปิดแอร์
“เดี๋ยวพี่ช่วย”
“ช่วยแค่พาไปห้องน้ำพอนะครับ”
“ไม่รับปาก”
“พี่หมื่นปี!!!”
หมื่นปียกร่างเมฆขึ้น พาเดินไปทางห้องน้ำ และบทรักก็ถูกจุดขึ้นอีกครั้ง ถึงจะห้ามปรามในช่วงแรก แต่สุดเขาท้ายก็โอนอ่อนผ่อนตามไปด้วยอยู่ดี
“ช่วงนี้มันดูโล่งหูโล่งตาเนาะ” เบียร์พูดพลางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เมฆได้แต่ส่ายหน้า ที่เพื่อนสาวของเขาอารมณ์ดีขนาดนี้ก็เป็นเพราะช่วง 2-3 วันที่ผ่านมานีนไม่เข้ามาเกาะแกะหมื่นปี
“ทางสายลับธีร์เป็นไงบ้างคะ?” หญิงสาวหนึ่งเดียวบนโต๊ะหันไปถามรุ่นพี่ ตั้งแต่เป็นแฟนหมื่นปีเขามักจะขนเพื่อนมาทานข้าวที่โรงอาหารคณะบริหารอยู่บ่อย ๆ
บ่อยพอ ๆ กับที่หมื่นปีขนเพื่อนไปทานข้าวที่คณะวิทย์นั่นแหละ
“โล่งจ้า พี่ไปยืนเฝ้าหน้าห้องน้ำเลยนะ” ธีร์ทำหน้าจริงจัง
“พี่นีนเขาก็เก่งนะคะ เราเฝ้าพี่หมื่นปีดีขนาดนี้ คราวที่แล้วยังหอบชีทมาเนียนได้”
“พอแล้ว อย่าเยอะ” เมฆห้ามเพื่อนสาว
“คิดจะยุ่งกับแฟนพ่อกู ข้ามศพกูไปก่อนเถอะ”
“หวงแฟนแทนกูขนาดนี้ กับแฟนจะหวงขนาดไหนเนี่ย” เมฆเอ่ยแซว
“ไม่เสียเวลามานั่งหวงค่ะ” เบียร์ตอบทันที “เพราะแค่กูรู้ว่าใครมีความคิดจะยุ่งกับแฟนกู ย้ำ! ว่าแค่คิดนะคะ กูจะบุกไปไฝว้ถึงที่เลย เธอก็อย่าไปยุ่งกับใครเข้าใจไหม!?”
“ครับ” กัสรับคำแฟนสาวก่อนเกาะแขนเรียวสวยแน่น
“พี่นีนเขาจะไป จะมา ยังไงก็เรื่องของเขาเถอะ กูไว้ใจคนของกู” เมฆพูดพร้อมสบตากับคนตรงข้าม หมื่นปีเอื้อมมือมาจับแฟนเด็กไว้หลวม ๆ
“เหอะ โบราณเขาถึงว่าไว้ เข้าป่าอย่าถามถึงเสือ ลงเรืออย่าถามถึงจระเข้” เบียร์พูดพลางแกะมือกัสออกจากแขนตน และด้วยรูปประโยคที่ดูไม่เข้ากับสถานการณ์ทำให้ทั้งโต๊ะมองหน้าหญิงสาวอย่างงง ๆ
“...”
“นั่นค่ะ วิญญาณตามติดแฟนมึง พูดถึงปุ๊บก็โผล่มาปั๊บ ตายยากสุด ๆ” หญิงจับหน้าเมฆให้เงยขึ้น “แล้วดูยิ้มหน้าบานเข้ามาเชียว หน้าบานจนจะเท่ากระด้งที่กระหังใช้บิน”
“เธอที่รักขาเคยเห็นกระหังเหรอ” กัสหันมาถามแฟนสาว
“ไม่เคยค่ะ อินเนอร์เฉย ๆ”
“สวัสดีครับพี่หมื่นปี” นีนทักพร้อมยิ้มอย่างน่ารัก
เบียร์ได้แต่กลอกตามองบน เจตนาคนมาใหม่ชัดเจนชนิดที่ว่ามองจากดาวอังคารก็รู้ พี่ธีร์ พี่เอิ้นนั่งหัวโด่อยู่ตรงนี้ไม่เห็นมันทัก เข้าหาไม่เนียนอยากส่งกลับไปเรียนใหม่
“ไม่ได้เจอกันหลายวันเลยนะครับ พอดีช่วงนี้ผมติดธุระนิดหน่อย” นีนยังคงพูดต่อ
“ถามเขารึยังว่าเขาอยากรู้ไหม” หญิงสาวหนึ่งเดียวในกลุ่มเอ่ยค่อนขอดเสียงเบา เมฆที่ได้ยินจึงมองดุเพื่อนสาว
หมื่นปีหันมามองแฟนหนุ่มของตนเองเป็นเชิงขออนุญาต เมฆพยักหน้าให้เล็กน้อย
“นีน พี่ขอคุยด้วยหน่อยสิ” หมื่นปีเอ่ยกับรุ่นน้องตัวเล็ก
“ครับ” คนตัวเล็กตอบอย่างดีใจ ก่อนเดินตามร่างแกร่งออกไป
“ยังไงไหนสิ ทำไมออกไปกันสอง” เบียร์หันมาถามเพื่อนของตนเอง
“พี่หมื่นปีจะออกไปเคลียร์ จะได้จบ ๆ แต่จะพูดตรงนี้ก็กลัวพี่นีนเขาจะรู้สึกไม่ดี”
“แล้วเมฆไม่อยากรู้เหรอว่าสองคนนั้นจะคุยอะไรกัน” ธีร์เปิดประเด็น
“อยากค่ะ/อยากครับ” เบียร์และกัสตอบพร้อมกัน
ทั้งสามหน่อยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนลากเมฆและเอิ้นลุกตามไป หมื่นปีพานีนไปคุยกันที่หลังตึกพอทั้งห้าคนมาถึงก็พากันแอบหลังพุ่มไม้ ไม่รู้ว่าก่อนหน้านั้นคุยกันอย่างไร แต่ที่เห็นตอนนี้บรรยากาศค่อนข้างมาคุทีเดียว
“ทำไมครับ ผมชอบพี่ก่อนแท้ ๆ ถ้ารู้ว่าเข้ามาจีบแล้วจะได้เป็นแฟนพี่ ผมจีบนานแล้ว”
“ไม่ใช่ใครเข้ามาจีบแล้วพี่จะชอบไปหมดและต่อให้ให้เมฆไม่เข้ามาจีบพี่ พี่ก็จีบเมฆอยู่ดี” คนตัวโตพูดเสียงเข้ม
“พี่หมื่นปีให้โอกาสผมไม่ได้เหรอ” นีนเอ่ยขอร้องน้ำตาคลอ
“ขอโอกาสจากคนที่มีแฟนแล้วเนี่ยนะ ตรรกะพังฉิบหาย” เบียร์พูดออกมาเบา ๆ ด้วยความหัวร้อน เมฆได้ลูบไหล่เพื่อนให้ใจเย็น ไม่ใช่เขาไม่รู้สึกอะไร มีหวงบ้าง แต่ตอนนี้สิ่งที่กลัวที่สุดคือกลัวว่าหมื่นปีจะแตะก้านคอนีนหรือเปล่า
“พี่ไม่มีโอกาสให้นีนหรอกนะ ตัดใจเถอะ มันอาจจะดูใจร้ายที่พูดแบบนี้ แต่พี่ไม่อยากให้แฟนพี่ไม่สบายใจ” หมื่นปีพูดเสียงนิ่ง
“ผมไม่ยอม ผมชอบพี่ก่อนแท้ ๆ “ร่างเล็กของนีนพุ่งเข้ากอดหมื่นปีแน่น
“ปล่อยพี่นีน อย่าทำแบบนี้” หมื่นปีแกะมือที่เกาะตนออก
“ผมชอบพี่!"
“นีน!!” หมื่นปีเพิ่มแรงกระชากมือที่เกาะตนออก แค่มองก็รู้ว่าต้องเจ็บมากแน่ ๆ “สิ่งที่นีนทำมันได้ทำให้พี่สนใจนีนเลยแม้แต่นิดเดียว กลับกันมันสร้างความรำคาญใจให้พี่มากกว่า หยุดตอนนี้เถอะนะ ก่อนที่แม้คำว่ารุ่นน้องพี่ก็จะไม่มีให้”
“พี่หมื่นปี” นีนเรียกชื่อคนตรงหน้าอย่างผะแผ่ว น้ำตาไหลอาบแก้ม ดูน่าสงสาร
“สักวันวันมันจะต้องมีสักคนที่เป็นของนีนอย่างแท้จริง”
กายแกร่งหันหลังทิ้งให้รุ่นน้องทรุดนั่งลงอยู่ตรงนั้น ดูใจร้าย แต่บางครั้งความใจดีอาจจะกลายเป็นการให้ความหวัง ซึ่งหากเป็นอย่างนั้นมันคงไม่ดีต่อตัวนีนเอง มือหนาล้วงโทรศัพท์โทรหาแก้ว น้องรหัสของตนให้มาปลอบเพื่อนตนเอง
แก้งแอบฟังที่เห็นว่าเรื่องจบแล้วก็รีบสลายตัว กลับมานั่งเจี๋ยมเจี้ยมที่โต๊ะราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“กลับมาเร็วจริงนะ” หมื่นปีว่าหลังจากทิ้งกายนั่งข้างแฟนตน
“อุ้ย! รู้ด้วยเหรอเตง” ธีร์ยิ้มเหย
“พุ่มไม้มันใหญ่ไม่พอที่จะซ่อนคนห้าคนได้หรอกนะ” คนตัวโตพูดหน้านิ่งพลางเลื่อนมือมากุมมือคนข้างกาย
ธีร์ยอมผิดแทนทุกคน ยอมรับว่าตนเป็นหัวโจกแต่เพียงผู้เดียว หมื่นปีไม่ได้ว่าอะไร แต่ละคนจึงเอาจานไปเก็บให้เรียบร้อย ทิ้งให้เมฆ และหมื่นปีนั่งกันอยู่สองคน
“ขอบคุณนะครับ” เมฆบอกคนโตกว่า
“ไม่เป็นไรครับ”
“รักพี่หมื่นปีที่สุดเลย” เมฆพูดพร้อมกับลูบมือแกร่งเบา ๆ ด้านหมื่นปีที่ถูกบอกรักไม่ทันตั้งตัวก็หน้าแดงหูแดงไปตามระเบียบ
“บอกตอนนี้ กลับไปจะโดนไม่ใช่น้อย”
“กลัวที่ไหนล่ะ”
คนโตกว่าหัวเราะเบา ๆ ก่อนกระชับมือของแฟนหนุ่มแน่น ตั้งเป้าหมายไว้ในใจว่าคืนนี้คงไม่ได้นอนกันแล้ว...
Enjoy reading ค่ะทุกคน ^^