“ฤดูใบไม้ผลิแห่งรัก” รายการที่เชิญเหล่าบรรดาสาวสวยและหนุ่มหล่อ ในที่แห่งนี้ท่านสามารถตามหารักแท้อย่างที่วาดฝันไว้ได้ เราขอมอบโอกาสสำคัญนี้ให้กับท่าน ท่านยินดีที่จะเข้าร่วมฤดูใบไม้ผลิแห่งรักหรือไม่?
รัก,แฟนตาซี,ไทย,นิยายรัก,18+,หวาน,นิยายแฟนตาซี,นิยายชายหญิง,เวทมนต์,เวทมนตร์,รักโรแมนติด,รักโรแมนติก,โรแมนติก,แฟนตาซี,ต่างโลก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ฉันและนาร์ซิสซัสกำลังเดินลงบันไดหินที่ทอดยาวไปยังห้องอาหารของปราสาท เสียงฝีเท้าของพวกเราดังก้องไปทั่วโถงที่เงียบสงบ
“เธอคิดว่าอาหารเช้าวันนี้ จะอลังการเหมือนเมื่อคืนมั้ย”
“อืมม... ฉันไม่รู้เลยแฮะ นาร์ซิสซัสชอบกินอะไรเป็นอาหารเช้าหรอ”
“ฉันหรอ? ฉันชอบแพนเค้กกับผลไม้สดที่สุดเลยหล่ะ” นาร์ซิสซัสตอบพร้อมกับยิ้มกว้าง
“แพนเค้กกับผลไม้สดหรอ? ฟังดูน่าอร่อยมากเลยนะ ฉันเองก็ชอบแพนเค้กเหมือนกันนะ แต่ฉันมักจะกินแค่เนยกับน้ำผึ้งเฉยๆ เอง”
“เนยกับน้ำผึ้งก็ดูดีนะ งั้นเราลองมาผสมสองสูตรนี้เข้าด้วยกันดีไหม เธอคิดว่าไง?”
“ฟังดูไม่เลวเลย งั้นเช้านี้เรามาทำแพนเค้กสูตรพิเศษของเราด้วยกันนะ” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
ขณะที่พวกเรากำลังเดินผ่านโถงทางเดิน ก็ได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักดังมาจากห้องอาหาร
“อ๊ะ!! ทั้งสองคนมาแล้วสินะ” ป๊อปปี้พูดพร้อมกับหันหน้ามาหาเราสองคน
“กริ๊ง ๆ” เสียงกระดิ่งที่คุ้นเคยดังขึ้นพร้อมกับการปรากฏตัวของแมวน้อยฟลอร์แมน
“ในมื้อเช้าวันนี้ เหล่าบุปผาทุกท่านต้องทำมื้อเช้าด้วยตนเองครับ และที่อยู่ตรงหน้านี้คือวัตถุดิบที่ใช้ในการประกอบอาหาร ค่อย ๆ เลือกวัตถุดิบที่ต้องการแล้วนำไปประกอบอาหารได้เลยครับ”
“ต้องทำเองขนาดนี้ งั้นก็ควรที่จะเลือกเมนูที่ตัวเองมั่นใจสินะ” แอนทูเรียมพูดพลางกำลังคิดเมนู
“เอ่อ...งั้นแพนเค้กเป็นยังไงคะ?” สงสัยจะเป็นเพราะเมื่อเช้าฉันคุยเรื่องแพนเค้กกับนาร์ซิสซัสรึเปล่านะ ตอนนี้เลยอยากกินแพนเค้กซะแล้วสิ
“ฮ่า ๆ เธอคิดถึงเรื่องที่เราคุยกันเมื่อกี้หรอบลูเบลล์?” นาร์ซิสซัสถามฉันพลางยิ้มกรุ้มกริ่ม
“เอ๊ะ ยังไงกันเนี่ย สองคนนี้มีซัมติงอะไรกันแน่ ๆ เลย” ป๊อปปี้พูดแซว
“งั้นเรามาเริ่มกันเลยดีกว่าค่ะ” เดซี่พูดขึ้นด้วยเสียงสดใส พร้อมกับหยิบไข่ออกมาจากตะกร้า แล้วค่อย ๆ ตอกลงในชามใบใหญ่
“อย่าลืมเติมนมด้วยนะ” นาร์ซิสซัสพูดกับส่งรอยยิ้มให้เดซี่ จากนั้นเขาหยิบนมขึ้นมาเทลงในชาม ข้าง ๆ กัน ป๊อปปี้กำลังชั่งแป้งอยู่ด้วยความตั้งใจ
“คุณป๊อปปี้ตั้งใจตวงแป้งขนาดนี้ เราต้องได้แพนเค้กที่นุ่มฟูแน่ ๆ ค่ะ” ฉันพูดพร้อมกับรอยยิ้มพลางช่วยดูป๊อปปี้ตวงแป้ง
แอนทูเรียมยืนอยู่ตรงเตา เขาจับกระทะอย่างคล่องแคล่วและหันมาถามว่า “ใครจะทำแป้งดีครับ?”
“ฉันเองค่ะ!” ฉันหยิบชามที่แป้งและไข่ผสมอยู่ และเริ่มตีส่วนผสมอย่างตั้งใจ “ฉันเคยทำแพนเค้กกับแม่ตอนเด็กบ่อย ๆ นะ” ฉันพูดด้วยความภาคภูมิใจ
“งั้นผมขอลองดูฝีมือของคุณบลูเบลล์หน่อยนะครับ” แอนทูเรียมพูดพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ เมื่อแป้งแพนเค้กเริ่มเข้ากันดี แอนทูเรียมก็วางกระทะลงบนเตา
“เดี๋ยวผมจะคอยช่วยอยู่ข้าง ๆ เองครับ” เขาพูดพร้อมกับตักแป้งลงบนกระทะ เสียงแป้ง ซ่า ซ่า เมื่อตกกระทบกับกระทะร้อนทำให้ทุกคนยิ้มกว้าง
“นี่แหละ ๆ !! กลิ่นที่คุ้นเคย” เดซี่พูดด้วยความตื่นเต้น เธอจับมือของป๊อปปี้และเต้นเบา ๆ ด้วยความดีใจ
ไม่กี่นาทีต่อมา แพนเค้กแผ่นแรกก็สุกและหอมกรุ่น ฉันค่อยๆ ตักออกมาวางบนจานที่นาร์ซิสซัสเตรียมไว้ “หอมจังเลย!” นาร์ซิสซัสพูดพร้อมกับหายใจลึกๆ เพื่อสูดกลิ่นหอมหวาน
เมื่อแพนเค้กทั้งหมดเสร็จเรียบร้อย เราทั้งห้าคนก็ยิ้มกว้าง พวกเรานั่งลงที่โต๊ะ เตรียมที่จะลิ้มรสผลลัพธ์ของความร่วมมือกัน ทุกคำที่ตักเข้าปาก ทุกเสียงหัวเราะที่ดังขึ้น เป็นช่วงเวลาที่เต็มไปด้วยความสุขและความรัก
“นี่คือแพนเค้กที่อร่อยที่สุดในโลกเลย!” เดซี่ประกาศพร้อมกับยิ้มกว้าง เราทั้งห้าคนหัวเราะพร้อมกัน เสียงหัวเราะดังไกลไปทั่วห้องอาหาร
“กริ๊ง ๆ” เสียงกระดิ่งของแมวน้อยฟลอร์แมนดังขึ้นอีกครั้ง
“อาหารมื้อเช้าเป็นยังไงกันบ้างครับ? วันนี้กระผมได้เตรียมเกมมาให้เหล่าบุปผาทุกท่านได้ร่วมสนุกกันด้วยหล่ะครับ”
“อุ้ย เกม?” ป๊อปปี้พูดพลางทำหน้าตาตื่นเต้น
“และผู้ชนะในเกมนี้ จะได้รับ ‘สิทธิ์เดตบนบอลลูนกลางท้องฟ้า’ สุดหรูและโรแมนติกครับ หากรับประทานอาหารเสร็จแล้ว ขอให้เหล่าบุปผาทุกท่านไปรวมตัวกันที่คอกม้านะครับ”
ณ คอกม้า
“วันนี้เป็นเกมของเหล่าบุปผาฝั่งผู้หญิงครับ บุปผาหญิงที่ชนะจะมีสิทธิ์เลือกบุปผาชายได้สองท่านเพื่อจะได้ไปใช้เวลาสุดแสนโรแมนติกด้วยกันบนบอลลูนกลางท้องฟ้าครับ และเกมในวันนี้คือ...”
“พึ่บบ” จู่ ๆ วงแหวนเวทย์ก็ปรากฏขึ้นบนกลางพื้น
“เอ๊ะ!!”
“อะไรนะ!!”
“เกิดอะไรขึ้น!!”
“พึ่บ ตุ้บ!!” เหมือนจะมีอะไรหล่นออกมาจากวงแหวนเวทย์นะ
“โอ๊ย ๆ เจ็บชะมัด” เสียงของใครบางคนดังออกมาจากวงแหวนเวทย์
“แหะ ๆ สวัสดีครับทุกคน ผม ฮอว์ธอร์น ครับ มาช้าไปนิดหน่อยคงไม่เป็นไรเนอะ พอดีว่าผมติดงานที่หอ....”
“ปี๊ดดด...” จู่ ๆ เสียงไซเรนก็ดังแจ้งเตือนขึ้นพร้อมกับมีบางอย่างปิดปากของฮอว์ธอร์นไว้
“ห้ามเปิดเผยข้อมูลส่วนตัวนะครับ! ในกรณีที่ฝ่าฝืนเวทย์รักษาความปลอดภัยจะทำงานโดยอัตโนมัติ และถ้าหากเวทย์รักษาความปลอดภัยถูกใช้งานเกิน 3 ครั้ง จะถูกตัดสิทธิ์ในการเดตแบบ 1 ต่อ 1 เป็นจำนวน 1 ครั้งด้วยครับ เพื่อประโยชน์ในการตามหารักแท้ของท่าน เพราะฉะนั้นทุกท่านโปรดระมัดระวังกันด้วยนะครับ”
“เฮ้อ...” เสียงฮอว์ธอร์นถอนหายใจ
“เป็นอะไรมั้ยคะ?” เดซี่ถามฮอว์ธอร์นด้วยความเป็นห่วง
“ฮ่า ๆ ผมมาแค่แป๊บเดียว ก็โดนเวทย์รักษาความปลอดภัยเล่นงานเอาซะแล้วก็หรอเนี่ย”
“โอ้โห... เวทย์รักษาความปลอดภัยเป็นแบบนี้เองสินะ” นาร์ซิสซัสพูดพร้อมกับทำท่าครุ่นคิด
“ถ้างั้นผมขอแนะนำตัวอีกรอบนะครับ ผม ฮอว์ธอร์น ดอกไม้แห่งความหวังและความสุขอันสูงสุด ฮอว์ธอร์นเองครับ” เขากล่าวพร้อมกับโค้งเล็กน้อย ท่าทางของเขาดูเป็นมิตรและอบอุ่น
“ยินดีต้อนรับนะฮอว์ธอร์น!” เดซี่กล่าวทักทายด้วยน้ำเสียงร่าเริงสดใส
“อะแฮ่ม...” เสียงกะแอ่มของแมวน้อยฟลอร์แมนที่กำลังจะพูดต่อ
“เกมที่เราจะใช้แข่งขันกันในวันนี้ก็คือ ขี่ม้าชิงธง ครับ”
“กติกาก็ง่าย ๆ ครับ เหล่าบุปผาหญิงจะต้องขี่ม้าไปรอบ ๆ สนามและเก็บธงที่ตั้งอยู่ในแต่ละจุดให้ครบ ใครกลับมาเส้นชัยพร้อมกับธงมากที่สุดจะเป็นผู้ชนะ ถ้าพร้อมแล้ว...เตรียมตัว!”
“ปัง!!!” เสียงปืนเริ่มต้นการแข่งขันดังขึ้น ม้าทั้งสามตัวพุ่งออกไปด้วยความเร็วสูง...
