ไม่ได้มั่วค่า แค่ติดใจนิ้วคนที่ได้กันในผับ เลยตามหานิ้วนั้นมาจะหนึ่งปี เพิ่งรู้วันนี้ อาจเป็นนิ้วคุณเชน เจ้านายใหม่
หญิง-หญิง,nc,นิยายยูริ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เอ็นจอยไงคะที่ยั่วๆอะ 🫦ไม่ได้มั่วค่า แค่ติดใจนิ้วคนที่ได้กันในผับ เลยตามหานิ้วนั้นมาจะหนึ่งปี เพิ่งรู้วันนี้ อาจเป็นนิ้วคุณเชน เจ้านายใหม่
เอ็นจอยพอจะจำสถานการณ์ก่อนหน้าได้แล้ว เธออยู่กับไวต์ก่อนจะน็อกไป แสดงว่าไวต์น่าจะวางยาเธอ และพาตัวเธอมาที่นี่ ถ้าเป็นสาว ๆ คนอื่นเจอเรื่องแบบนี้คงกลัว แต่เอ็นจอยกลับใจเต้นโครมคราม
ก็นี่มันเหมือนพวกหนัง AV เลยไม่ใช่เหรอ? เอ็นจอยไม่ได้รู้สึกถึงอันตรายสักนิด คนจับเธอมาคิดผิดสุด ๆ
“ตื่นแล้วเหรอฮะ?”
ไวต์เดินเข้ามายิ้มเจ้าเล่ห์ที่ปลายเตียง เขาเปลือยท่อนบนอยู่ แต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะตัดหน้าอกทิ้งไปแล้ว เพราะมันราบเรียบไม่มีส่วนเนิน เหมือนของผู้ชาย
“ไวต์จะทำอะไรพี่”
เอ็นจอยทำเป็นกลัวตัวสั่น รู้ว่าท่าทีแบบนี้จะยิ่งปลุกอารมณ์อีกฝั่งได้
“กลัวเหรอฮะ?”
“ขอพี่ดี ๆ ก็ได้ ไม่เห็นต้องจับมัดกันแบบนี้”
“แล้วพี่จะยอมไวต์เหรอ?”
“ยอมสิ .. พี่อยากให้ไวต์ทำพี่อยู่แล้ว”
เอ็นจอยปรายตามองไวต์ให้ใจสั่น
“ไม่กลัวคุณเชนโกรธเหรอ?”
“ตอนนี้มีแค่พี่กับไวต์นี่”
ไวต์ยิ้มก่อนจะเดินมานั่งลงข้าง ๆ เอ็นจอยบนเตียง เขาอยากขย้ำพี่สาวคนนี้จะแย่ แม้เขาจะชอบพี่แพท แต่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าพี่เอ็นจอยทั้งแซ่บกว่าสวยกว่า เมื่อกี๊ ตอนเปลี่ยนชุดให้เขาเห็นเนื้อขาว ๆ ของพี่เอ็นจอยทุกซอกส่วนแล้วด้วย
“ถอดให้พี่หน่อยสิ พี่เจ็บ”
เอ็นจอยอ้อนไวต์ให้ปลดพันธนาการออกให้
“สัญญานะว่าจะไม่ขัดขืน”
“จ้ะ”
ไวต์ถอดเชือกที่มัดข้อมือเอ็นจอยออก ทันทีที่เอ็นจอยเป็นอิสระ เธอลุกขึ้นมาขบใบหูไวต์เบา ๆ
“จะเริ่มเลยเหรอพี่”
เอ็นจอยขึ้นคร่อมขาไวต์แล้วเคลื่อนตัวช้า ๆ ให้ไวต์รู้สึกได้ถึงน้ำรักของเธอที่ซึมผ่านกางเกงใน
“เพิ่งตื่นก็แฉะเลยเหรอฮะ”
“ไวต์แอบลักหลับพี่รึเปล่าล่ะ น้ำถึงออกมาเยอะขนาดนี้”
“ยังฮะ ผมยังไม่ได้ทำอะไร”
“ก็ทำสิ”
ไวต์เอาหน้าเข้ามาซุกกับอกของเอ็นจอยแล้วถูไปมาให้ชื่นใจ มือสองข้างของไวต์โอบรัดเอ็นจอยให้เข้ามาแนบชิดกับเขา เอ็นจอยได้กลิ่นน้ำหอมของไวต์ มันเป็นกลิ่นไม้จาง ๆ ซึ่งไม่ใช่กลิ่นเดียวกับคุณเชนแล้ว
“เปลี่ยนน้ำหอมเหรอไวต์”
“เปล่านะฮะ ผมใช้อันนี้อยู่แล้ว”
“งั้นเหรอ?”
ไวต์สอดมือเข้าไปบีบสองเต้าใหญ่ แต่ไม่ค่อยสะดวก เขาจึงปลดกระดุมหน้าออก เนินเขาลูกโตสองลูกเด้งออกมาอยู่ตรงหน้าไวต์
“นอนลง”
เอ็นจอยกำชับ! ไวต์ทำตามแต่โดยดี ไม่รู้ทำไมแต่จู่ ๆ คนตรงหน้าก็กลายเป็นฝ่ายคุมเกม เอ็นจอยก้มตัวลงให้หน้าอกไปจรดกับริมฝีปากไวต์ ไวต์ดูดจ๊วบ ๆ เหมือนเด็กอ่อน เอ็นจอยร้องครางเบา ๆ ไวต์ยิ่งดูดแรงขึ้น เอ็นจอยตรึงแขนไวต์ไปที่หัวเตียงแล้วทิ้งน้ำหนักตัวลงจนนมเอ็นจอยสองข้างเบียดอัดหน้าไวต์
“หื้มมมมมมมมมมมมม”
“ก่อนจะไปสเต็ปต่อไป...”
ไวต์กำลังหลงใหลเอ็นจอยขั้นสุดโดยไม่รู้ตัวเลยว่าได้หลงกลเอ็นจอยเข้าแล้ว เอ็นจอยตวัดเชือกพันแขนไวต์สองข้างกับหัวเตียงอย่างรวดเร็ว
“ตอบคำถามพี่มา... เราไม่ใช่คนที่มีอะไรกับพี่ในผับใช่มั้ย?? เรามาหลอกพี่ทำไม?????”
เอ็นจอยคาดคั้นไวต์ด้วยแววตาจริงจัง เธอค่อนข้างมั่นใจแล้วว่าไวต์ไม่ใช่คนที่เธอตามหา เหตุผลแรกคือไม่มีทางเลยที่ไวต์จะเห็นหน้าเธอตอนมีอะไรกันในห้องน้ำ เนื่องจากคืนนั้นไฟดับทั้งผับ ส่วนเหตุผลที่สอง ลิ้นของไวต์ไม่ได้ให้สัมผัสที่อบอุ่นเหมือนกับคนคนนั้น เพราะฉะนั้นไวต์คือตัวปลอม