ไม่ได้มั่วค่า แค่ติดใจนิ้วคนที่ได้กันในผับ เลยตามหานิ้วนั้นมาจะหนึ่งปี เพิ่งรู้วันนี้ อาจเป็นนิ้วคุณเชน เจ้านายใหม่
หญิง-หญิง,nc,นิยายยูริ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เอ็นจอยไงคะที่ยั่วๆอะ 🫦ไม่ได้มั่วค่า แค่ติดใจนิ้วคนที่ได้กันในผับ เลยตามหานิ้วนั้นมาจะหนึ่งปี เพิ่งรู้วันนี้ อาจเป็นนิ้วคุณเชน เจ้านายใหม่
เอ็นจอยจ้องคุณเชนด้วยแววตาคาดหวัง นี่คือสิ่งที่เธอรอคอยมาตลอดในช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมา
“เอ็นจอยคิดว่าเป็นคุณเชนมาตลอด .. เราเคยเจอกันที่ผับเมื่อหนึ่งปีก่อนใช่มั้ยคะ?”
แววตาคุณเชนวูบไหว ก่อนที่เขาจะเข้ามาจุมพิตเอ็นจอยอย่างอ่อนหวาน
“ผมก็อยากให้เป็นผม แต่ผมไม่เคยเจอคุณมาก่อน”
หัวใจเอ็นจอยหล่นวูบ ในที่สุดปริศนาที่เธอหาคำตอบมาตลอดก็ถูกไขกระจ่าง คุณเชนไม่ใช่หญิงสาวคนนั้น ไม่เคยใช่!
“ค่ะ”
“ขอโทษนะที่ทำให้ผิดหวัง”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
“คุณยังอยากตามหาคนคนนั้นอยู่มั้ย”
เอ็นจอยไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน แต่ความใคร่รู้ของเธอมันได้หายไปหมดแล้ว เอ็นจอยยิ้มตอบอย่างจริงใจที่สุดกับคุณเชน
“ไม่แล้วค่ะ”
“งั้นจะเป็นเมียผมมั้ย?”
คำพูดคนตรงหน้าช่างหนักแน่นจนทำให้เอ็นจอยรู้สึกเขิน หน้าร้อนวูบวาบ
“คุณเชนพูดจริงเหรอคะ?”
คุณเชนล้วงกระเป๋าแล้วหยิบกล่องกำมะหยี่ออกมาเปิด ข้างในเป็นแหวนเพชรน้ำงามที่น่าจะราคาแพงน่าดู
“คุณยังไม่ต้องเชื่อก็ได้ ผมจะพิสูจน์ให้คุณเห็นเอง”
เอ็นจอยอบอุ่นใจอย่างประหลาด เธอยื่นมือออกไปอย่างไม่รู้ตัว แล้วคุณเชนก็สวมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายให้เอ็นจอย
“ติดจองแล้วนะ”
คุณเชนจ้องเอ็นจอยเหมือนอยากจะกลืนกินเธอเข้าไปทั้งตัว เอ็นจอยเอามือสองข้างคล้องคอคุณเชนพร้อมทำเสียงอ้อน ๆ
“ผัวขา”
คุณเชนยิ้มได้ใจ ก่อนจะเอาหน้าไปซุกกับเต้าของเมียตัวเอง
“อื๊อ”
“อยากได้อีกเหรอครับ?”
“ได้มั้ยล่ะคะ?”
เมียของเชนทำหน้าอ้อนนิ้วสุด ๆ มีหรือเชนจะปฏิเสธ
“ได้สิครับเมีย”
เอ็นจอยยืดขาไปยันกระจกกั้นระหว่างคนขับกับผู้โดยสาร เปิดช่องว่างให้ผัวของเธอเข้ามาเล่นสนุกได้ทุกองศา
“อ้าซ์ ท่าเมียเอ๊กซ์มากเลย”
“เอาแรง ๆ เลยนะคะ”
เชนเริ่มใช้นิ้วบรรเลงบทรักของเขาและเธออีกครั้ง เอ็นจอยเสร็จไปทั้งหมด 5 ทีก่อนจะกลับถึงคอนโดเชน
________________________________
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นเจ๊ปอบมาขอโทษเอ็นจอยที่โง่หลงไปเชื่อคำคุณแพท สองเพื่อนสนิทกลับมาดีกันอีกครั้ง
หนึ่งเดือนต่อมา เอ็นจอยมาทำงานอย่างอ่อนล้า เพราะคุณเชนเอาเธอทั้งคืนมาหลายวันติด ดูเหมือนเขาจะไม่เลิกมัวเมาในตัวเธอง่าย ๆ แต่เรื่องที่เธอกับคุณเชนมีความสัมพันธ์กันยังต้องปิดเป็นความลับ เนื่องจากเป็นกฎของบริษัทที่ห้ามพนักงานเป็นแฟนกัน
เอ็นจอยไม่เห็นไวต์มาฝึกงานอีกและคิดว่าชาตินี้คงไม่ได้เจอกับไวต์อีกแล้ว ตอนนี้เธอกลัวชีแพทมากกว่า ชีแพทเป็นลูกผู้ถือหุ้นใหญ่ ไม่รู้จะเล่นสกปรกอะไรกับคุณเชนรึเปล่า
“เอ็นจอย คุณเชนเรียกพบ”
พี่แจ๊ดมาแจ้งเธอที่โต๊ะ เอ็นจอยรีบเคลียร์งานให้เสร็จแล้วไปพบคุณเชนที่ห้อง พอเอ็นจอยเดินเข้าไป คุณเชนก็รีบล็อกประตูแล้วดึงเธอเข้ามากอดทันที
“คิดถึง”
คนสูงกว่ากอดคนตัวเล็กกว่าแน่นจนคนตัวเล็กเกือบจะหายใจไม่ออก
“เพิ่งห่างกันได้แค่ 3 ชั่วโมงเองนะคะ”
“เหมือนสามปีเลย”
เอ็นจอยรู้สึกว่าคุณเชนแสดงความรู้สึกเก่งขึ้นเยอะ เขาเริ่มลดกำแพงกับเธอและเปิดเผยเรื่องส่วนตัวมากขึ้น
“ขอนะ”
มือไม้คนตัวใหญ่เริ่มอยู่ไม่นิ่ง ลูบคลำคนในอ้อมแขน
“ที่ออฟฟิศก็ดีนะคะ”
“ใช่มั้ยล่ะ?”
คุณเชนอุ้มเอ็นจอยตัวลอยไปวางไว้บนโต๊ะ เอ็นจอยยังจำวันที่เธอแอบอยู่ใต้โต๊ะได้ แต่วันนี้เธอได้ขึ้นมานั่งถ่างขาบนนี้แล้ว คุณเชนล้วงเข้าไปปลดบราเอ็นจอยออก เอ็นจอยถกเสื้อเชิ้ตขึ้นแล้วกัดปลายเสื้อเอาไว้ คุณเชนเห็นก็ยิ่งเกิดอารมณ์เข้ามาขบกัดจุกสีแดงเบา ๆ มือข้างซ้ายบีบนวดอกซ้ายของเมียเขา ส่วนมือขวาข้างถนัดก็ล้วงเข้าไปในกระโปรง คุณเชนอึ้ง แววตาตื่นดีใจ
“ไม่ได้ใส่กางเกงในเหรอ?”
“ก็พี่เชนไม่ชอบให้ใส่นี่คะ”
คุณเชนให้เอ็นจอยเรียกเขาว่าพี่ เวลาที่อยู่กันสองคน แต่ก็ไม่ได้ติดใจอะไรกับการเรียกคุณ เอ็นจอยจึงเรียกทั้งสองสรรพนามสลับกันไป
“เดินแฉะไปไหนต่อไหนเลยเหรอเนี่ย”
“อยากให้พี่เชนเลียค่ะ”
เชนก้มลงไปดูดกลืนน้ำรักของเอ็นจอย ไม่รู้ทำไมยิ่งดื่มยิ่งกระหายกว่าเดิม เชนลงลิ้นรัวเร็วขึ้น เมื่อสาวน้อยของเขาผ่านจุดเสียวสุด เขาก็ขึ้นมาจูบปากเธอเบา ๆ ด้วยความรัก
“ผมรักคุณ”
เอ็นจอยอึ้งกับคำบอกรักที่มากะทันหัน คุณเชนเปิดลิ้นชักออกแล้วหยิบถุง ๆ หนึ่งออกมาส่งให้เธอ
“ผมซักให้แล้ว”
เอ็นจอยล้วงไปหยิบของในถุงขึ้นมา มันคือกางเกงในตัวโปรดของเธอที่เธอเคยลืมไว้ในห้องนี้
“ใส่ตอนจะออกไปนะ แต่ตอนนี้ยังไม่ต้อง”
“ค่ะ”
“ผมมีเรื่องต้องบอกคุณหลายเรื่อง”
“เรื่องอะไรบ้างคะ?”
“เรื่องแรกผมลาออกแล้ว”
“ลาออก? เพราะคุณแพทเหรอคะ?”
“เปล่า แพทไม่ได้กดดันอะไรผม แต่มันถึงเวลาที่ผมต้องกลับไปเผชิญความจริง”
เอ็นจอยสีหน้าสงสัย คุณเชนสีหน้าจริงจังขึ้น
“พ่ออยากให้ผมกลับไปดูแลธุรกิจที่บ้าน พรุ่งนี้ผมจะไปเจอครอบครัว คุณอยากไปกับผมมั้ย?”
นี่เขาจะเปิดตัวเธอกับครอบครัวเลยเหรอ?
“อยากสิคะ”
“แต่บอกไว้ก่อนว่าครอบครัวผมไม่ค่อยปกตินะ”
คุณเชนดูเป็นกังวล เขาเปิดมือถือแล้วส่งให้เอ็นจอยดู หน้าจอเป็นรูปถ่ายครอบครัวที่ดูมีชาติกระกูล ในภาพประกอบไปด้วยชาย 4 หญิง 1 หนุ่มใหญ่สุดน่าจะเป็นคุณพ่อ ผู้ชายสามคนที่ยืนขนาบข้างน่าจะเป็นพี่ชายสามคนของคุณเชน และมีคุณเชนยืนหน้าบึ้งอยู่ตรงกลาง ที่น่าตกใจที่สุดคือทั้ง 5 คนคือหน้าตาดีแบบลูกรักพระเจ้า
“นี่คือทุกคนที่คุณต้องไปเจอ”
“บ้านคุณเชนทำธุรกิจอะไรเหรอคะ?”
คุณเชนเหมือนไม่สะดวกใจจะตอบ
“เดี๋ยวคุณก็ได้รู้
...
หวังว่ารู้แล้วจะไม่อยากเลิกเป็นเมียผมนะ!!!"