ดราม่า,ผู้ใหญ่,ไทย,รัก,วัยว้าวุ่น,อ่อย,นางเอกรุก,พระเอกเลว,หนี,mydoctor,นิยายรัก,นิยายชายหญิง,แอบรัก,คุณหนู,แค้น,ท้อง,ชาย-หญิง,หว๊านหวาน,โรแมนติก,18+,โรมานซ์,พี่หมอเย็นชา,เย็นชา,หมอ ,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ย้อนไปก่อนที่ทั้งคู่จะรู้จักกัน
Part ไอรีน
9:23 น. ณ มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง
“ตึก ตึก ตึก” เสียงก้าวเท้าอย่างสม่ำเสมอ กับรองเท้าส้นแหลมราคาแพงคู่ใจ สองเท้าก้าวเข้าไปในมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง
“มาถึงสักทีนะยัยไอรีน” เสียงเพื่อนสาวที่ชื่อว่า ‘โรส’ เอ่ยขึ้นมาจากภายในตึก ก็กว่าฉันจะเดินฝ่าฝูงชนเข้ามาได้ก็เล่นเอาแทบเหนื่อย
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ ‘ไอรีน’ นะคะ ชื่อจริงชื่อว่า ไอรดา เกียรติวัฒนะไพบูลย์ ที่ว่ากว่าจะผ่าฝูงชนเข้ามาก็เพราะว่าฉันน่ะค่อนข้างเป็นคนดังอยู่พอตัว
ฉันเรียนคณะบริหารธุรกิจนานาชาติ อยู่ปี 4 แล้วล่ะ ทางบ้านค่อนข้างมีฐานะพอสมควร คุณแม่เป็นคุณหญิงมาจากตระกูลเก่าแก่ แต่งานกับท่านนายพลที่มีอำนาจกว้างขวาง ซึ่งก็คือพ่อของฉันเอง
ฉันเป็นลูกสุดท้อง ภายในตระกูลมีลูกสองคน ฉันมีพี่ชายอีกคนแต่ว่าไปเรียนอยู่ต่างประเทศนู้น ส่วนฉันก็ออกจากบ้านมาอยู่ที่คอนโด เพราะว่ามันใกล้กับมหาวิทยาลัยมากกว่า
“ทำไมมาช้า รีบไปเปลี่ยนชุดเร็วๆ เลย” โรสเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของฉันเอ่ยขึ้นตาเหลือกตาลาน เพราะวันนี้ฉันมีนัดแต่ดันมาสาย
ลืมบอกไป นอกจากเรียนแล้วฉันก็ทำอาชีพเสริมด้วยแหละ ฉันรับเป็นพรีเซนเตอร์รีวิวสินค้าต่างๆ อีกด้วย ก็อย่างว่า ฉันสวยมาก แถมรวยอีกต่างห่าง ไม่พอแค่นั้นยังเก่งหลายอย่างอีกด้วย
“ก็รถมันติดแก” ฉันพูดลวกๆ ก่อนจะรีบวางกระเป๋าและเข้าไปเปลี่ยนชุดที่ทีมงานเตรียมไว้ให้ภายในห้องแต่งตัว
“แล้วแกจะไปฝึกงานที่ไหนได้คิดไว้รึยัง” โรสเอ่ยถามเพื่อนสาวที่กำลังนั่งให้ช่างแต่งหน้าทำผมให้อยู่หน้ากระจกบานใหญ่
“ยังไม่รู้เลยอะ แกล่ะจะไปที่ไหน” ฉันเอ่ยถามเพื่อนกลับไป เพราะอีกไม่กี่เดือนต้องออกฝึกงานแล้ว เราต้องออกไปฝึกงาน 3 เดือน
“ฉันก็ไปบริษัทพ่อฉันสิ แกก็ไปบริษัทพ่อแกสิ จะได้ผ่านงานง่ายๆ หน่อย” ความคิดของเพื่อนสาวทำให้ร่างบางต้องหยุดคิด
“ก็ดีเหมือนกัน คิดไม่ออกแล้ว” พูดจบร่างบางก็ตรงไปที่หน้าเซต และเตรียมถ่ายโปรโมทผลิตภัณฑ์เกี่ยวกับผิว ทำให้เธอต้องค่อนข้างนุ่งน้อยห่มน้อยอยู่บ้าง
“แชะ แชะๆๆๆ” เสียงตากล้องรัวชัตเตอร์กดถ่ายรัวๆ เมื่อร่างบางเริ่มโพสท่าทางต่างๆ อย่างมีความเป็นมืออาชีพ
“เปลี่ยนเซตครับ” เมื่อถ่ายผ่านไปแล้วสองเซตตอนนี้ฉันก็กำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าหน้าผมเพื่อเตรียมตัวมาถ่ายเซตสุดท้าย
“แชะ แชะ แชะๆ” ในระหว่างที่ร่างบางกำลังถ่ายเซตสุดท้ายอยู่นั้นอยู่ๆ ไฟที่ตั้งอยู่ข้างฉากก็ทำท่าจะล้มลงมาใส่ตัวเธอ
“โคร่ม!! โอ๊ย!!” ไม่ทันที่ทีมงานเข้ามารับไฟได้ทัน หัวเธอเลยถูกกระแทกด้วยเหล็กไม่แรงมากแต่ก็พอที่จะทำให้หน้าผากเธอมีเลือดซิบออกมา
“แก!! เป็นอะไรรึป่าว” โรสวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาภายในฉากที่มีฉันกำลังนั่งกุมหัวตัวเองอยู่ ไม่นานผู้จัดการส่วนตัวของฉัน ‘พี่หญิง’ ก็รีบเข้ามาปฐมพยาบาลเบื้องต้นให้ฉัน
“ขอโทษทีครับๆๆ” พนักงานเกี่ยวกับอุปกรณ์รีบเข้ามาขอโทษขอโพยฉันยกใหญ่ แต่ด้วยความที่มันเป็นอุบัติเหตุฉันจึงไม่ถือโทษโกรธใคร
“งั้นเลิกกอง หญิงพาน้องไปหาหมอด้วยนะ” ตากล้องเข้ามาดูพบว่าเราจะถ่ายต่อกันไม่ได้แล้วเลยสั่งเลิกกอง
“ไปหาหมอกัน เดี๋ยวเป็นแผลเป็นจะแย่เอา” ทั้งพี่หญิงทั้งโรสต่างก็พยุงฉันลุกขึ้น
“เป็นแค่นี้เอง เดี๋ยวรีนไปเองก็ได้ค่ะพี่หญิงไปพักเถอะ แกก็ด้วยไปทำงานได้แล้ว พ่อโทรมาตามไม่ใช่เหรอ” ฉันลุกขึ้นปัดฝุ่นก่อนจะรีบปฏิเสธทั้งสองคน
“เออๆ แกก็อย่าไปซุ่มซ่ามอีกล่ะ” ฉันอ้อนทั้งสองคนกว่าจะยอมก็เล่นเอาเสียงแหบเสียงแห้งเลยทีเดียว
“บรี๊นน~~” เสียงรถหรูสีขาวเคลื่อนออกจากมหาวิทยาลัยตรงดิ่งไปที่โรงพยาบาลเอกชนที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลนัก
“เอี๊ยดด” รถถูกจอดบริเวณจอดรถของโรงพยาบาล ก่อนที่ร่างบางจะก้าวเข้าโรงพยาบาลไป
“มาทำแผลค่ะ” คนตัวเล็กเอ่ยกับพยาบาลที่เคาท์เตอร์ พร้อมทั้งโชว์หัวที่มีสีแดงเปื้อนอยู่ไม่น้อย
“กรี๊ดดด หล่ออะแก” ในระหว่างที่ฉันกำลังให้ข้อมูลกับพยาบาลอยู่นั้นก็ได้ยินเสียงกรี๊ดของเหล่าคนไข้และพยาบาลสาวดังขึ้นมา
เมื่อฉันหันไปมองก็พบว่ามีคนกำลังมุงดูอะไรอยู่สักอย่าง ซึ่งฉันเอกก็มองไม่เห็นเหมือนกัน
“คุณหมอน่ะค่ะ” เมื่อพยาบาลเห็นว่าฉันทำหน้างงอยู่นานก็รีบคลายความสงสัยให้ฉันทันที เมื่อได้ยินแบบนั้นฉันก็พอจะเข้าใจได้ว่าหมอคนนั้นก็คงจะหล่ออยู่ถึงได้มีเสียงดี๊ด๊าขนาดนนี้
“ขอบคุณค่ะ ขึ้นไปห้องทำแผลที่ชั้น 4 เลยนะคะ” เมื่อพูดจบฉันก็รับเอกสารจากคุณพยาบาลก่อนจะหันไปดูตรงที่คนวุ่นวายอีกครั้งก่อนจะเดินตรงไปที่ลิฟต์อย่างไม่สนใจ
“ใครจะหล่อเท่าพี่ชายฉัน ไม่มีทาง” ร่างบางบ่นกับตัวเองก่อนจะเผยยิ้มบางเล็กน้อย มือเอื้อมไปกดลิฟต์ชั้น 4 ฉันได้ห้องพิเศษเพราะว่าฉันจำเป็นต้องดูแลหน้าอย่างดี
“เดี๋ยวครับ!” แต่ในระหว่างที่ประตูลิฟต์กำลังจะปิดลง ก็มีเสียงทุ้มของใครบางคนดังเล็ดลอดเข้ามาทำให้ฉันต้องกดเปิดประตูลิฟต์อีกครั้ง
“!!!!!!!!” ร่างสูงก้าวเข้ามาภายในลิฟต์ ก่อนจะมีพวกสาวๆ มากหน้าหลายตาตามมาส่งหน้าลิฟต์ เขาคือหมอคนที่สาวๆ กรี๊ดเมื่อกี้เหรอ
“กรี๊ดดด!!” ฉันกรี๊ดออกมาเบาๆ ในใจของตนเอง เพราะหมอคนที่อยู่กับฉันในลิฟต์คืองานดีมากกกกก หล่อจนแทบลมจับ กลิ่นตัวก็หอมอีกต่างหาก นี่แหละพ่อของลูก
“มีอะไรรึป่าวครับ?” ฉันเผลอไปจ้องเขานานเท่าไหร่ไม่รู้จนร่างหนาสังเกตเห็นและเอ่ยทักขึ้นมา โอ๊ยเสียงหล่ออีกต่างหาก
“อ..เอ่อ คือว่าจะไปห้องนี้อะค่ะแต่ลืมว่าอยู่ชั้นไหน” ฉันพูดจบก็เดินเข้าไปใกล้หมอหนุ่มหล่อพร้อมยื่นเอกสารที่ติดมือมาด้วย
“ตึกตัก ตึกตักๆๆ” ร่างสูงเดินเข้ามาก้มดูเอกสารในมือฉันทำให้ใจดวงน้อยๆ ของฉันมันเต้นจนแทบจะกระเด็นออกมาข้างนอก คนอะไรหล่อได้ขนาดนี้
“ชั้น 4 ครับ” หมอพูดก่อนจะหันไปกดลิฟต์ที่ชั้น 4 ให้ฉัน ภายในลิฟต์เกิดความเงียบขึ้นอีกครั้ง
“ติ๊ง~” เสียงลิฟต์ดังขึ้นเมื่อมันมาถึงชั้นที่ฉันต้องการ เมื่อเห็นดังนั้นฉันก็จำใจที่เดินออกมาจากลิฟต์ ดูเหมือนว่าหมอคนนั้นจะขึ้นไปอีก
“งื้ออ ถูกใจไอรีนที่สุด” ร่างบางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้กับเหตุการณ์ก่อนหน้าก่อนจะตั้งสติที่เตลิดไปไกลกลับมา และพาตัวเองไปทำแผลก่อน
“ทายากับกินยาตามหมอสั่งทุกวันจนกว่าจะหมดนะครับ” เมื่อทำแผลเสร็จฉันก็เตรียมตัวจะลุกออกจากห้องนี้ไปแต่ก็ต้องชะงักฝีเท้าลง เพราะ...
“เดี๋ยวครับคุณไอรดา นี่นามบัตรหมอครับเผื่ออยากถามเรื่องการดูแลผิว” ตาหมอนี่กล้ามากนะที่มาจีบฉัน ดูจากท่าทางแล้วร้ายใช่ย่อย
“ขอบคุณค่ะ” ฉันรับนามบัตรมาอย่างเป็นมารยาทก่อนจะรีบยัดเข้ากระเป๋าลวกๆ และรีบเอาตัวเองออกมาข้างนอก
“ไม่สนใจหรอกย่ะ ฉันสนแค่พี่หมอคนนั้นคนเดียว” ฉันพูดกับประตูหวังให้คนในห้องได้ยิน เพราะพ่อของลูกฉัน ฉันได้เล็งไว้แล้ว อิอิ
“อืม...ไปชั้น 6 รึป่าวนะ?” ร่างบางนั่งนึกเลขที่พี่หมอกดก่อนที่เธอจะออกมาจากลิฟต์ก่อนหน้านี้ ซึ่งเท่าที่จำได้น่าจะเป็นชั้น 6 เมื่อเป็นดังนั้นเรียวนิ้วก็กดไปที่ชั้น 6 ทันที
“ติ๊ง~~” เสียงลิฟต์ดังขึ้นแล้วมาหยุดอยู่ที่ชั้นที่ 6 แต่ยังไม่ทันที่เธอจะก้าวออกไปจากลิฟต์พี่หมอคนที่เธอตามหาก็ยืนอยู่หน้าลิฟต์และเดินเข้ามาภายใน ทำให้ร่างบางเลือกที่จะไม่ก้าวออกไปแต่ลงลิฟต์ไปพร้อมกับเขา
“เอ่ออ พี่หมอชื่ออะไรเหรอคะ” ฉันกลั้นใจกลบความตื่นเต้นก่อนจะเอ่ยถามคนข้างๆ ออกไป แต่ร่างสูงนิ่งมากต่างจากฉันที่ตื่นเต้นอย่างทำอะไรไม่ถูก
“ไม่สะดวกบอกครับ ต้องขอโทษด้วย” ร่างสูงหันมาพูดกับฉันแค่นั้นก่อนจะหันกลับไปที่ประตูลิฟต์ดังเดิม เย็นชาจังเลยแหะ
แต่ถ้าในทางกลับกันถ้าเขาเย็นชาแบบนี้ก็แสดงว่าอาจจะยังไม่มีใคร ถ้าเป็นแบบนี้ก็ดีสิเมื่อความคิดจบลงประตูลิฟต์ก็เปิดอกทันที
“เดี๋ยวค่ะ!” ก่อนที่พี่หมอจะก้าวออกไปฉันก็ร้องห้ามไว้ก่อน ซึ่งมันก็ได้ผมทำให้พี่หมอหยุดอยู่กับที่ ฉันเห็นแบบนั้นจึงนำตัวเองไปอยู่ในสายตาของพี่หมออีกครั้ง
“ก็แค่จะมาบอกว่าเตรียมตัวไว้ให้ดีนะคะ ต่อไปนี้ไอรีนจะมาหาพี่หมอบ่อยๆ บ๊ายบาย~~” ร่างหนาพูดกับคนตรงหน้าด้วยรวยยิ้มหวานเสน่ห์ก่อนจะอำลาเขาไปอย่างเสียดาย
คนตัวโตก็ทำเพียงแค่ยืนดูการกระทำของคนตัวเล็กที่ส่อแววดื้อรั้นก่อนที่เธอจะเดินออกไป เขาส่ายหัวเบาๆ ให้กับร่างบาง
เพราะว่าเขาเจอผู้หญิงเข้ามาจีบจนชินชาไปแล้ว เจอทุกรูปแบบ แต่หารู้ไม่ว่าการที่เขามาเจอคนตัวเล็กจะทำให้ชีวิตเขาเปลี่ยนไปมากน้อยแค่ไหน
“พี่หมอต้องเป็นของไอรีนเท่านั้น คิคิ”