ดราม่า,ผู้ใหญ่,ไทย,รัก,วัยว้าวุ่น,อ่อย,นางเอกรุก,พระเอกเลว,หนี,mydoctor,นิยายรัก,นิยายชายหญิง,แอบรัก,คุณหนู,แค้น,ท้อง,ชาย-หญิง,หว๊านหวาน,โรแมนติก,18+,โรมานซ์,พี่หมอเย็นชา,เย็นชา,หมอ ,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
Part ไอรีน
8:54 น. ณ โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง
“คิคิ” เสียงใสหัวเราะคิกคักออกมา ตอนนี้ฉันได้มาอยู่ที่โรงพยาบาลของพี่หมอเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และเมื่อวานฉันก็ทำการบ้านมาอย่างหนัก ฉันไปสืบรู้มาว่าพี่หมอของฉันชื่อ ‘คีตะ’
พ่อกับแม่ทำธุรกิจเกี่ยวกับการแพทย์ทุกอย่าง เช่น เปิดโรงพยาบาลที่ฉันยืนอยู่ตอนนี้ ผลิตเครื่องมือทางการแพทย์ นำเข้าเครื่องมือหายากจากต่างประเทศ แถมยังเปิดมูลนิธิเด็กกำพร้าอีกต่างหาก บ้านนี้ฉลาดแถมใจบุญอีกด้วยแหะ
และอีกอย่างที่ฉันรู้มาก็คือ พี่หมอคีตะของฉันร่วมกันเปิดผับกับเพื่อนๆ อีกหลายแห่ง แถมตอนนี้พี่หมอยังโสดสนิทอีกด้วย
“สวัสดีค่ะ มาหาหมอค่ะ” ฉันได้ยื่นใบนัดที่มาเมื่อวานให้กับพยาบาลสาว ระหว่างรอก็หันไปมองรอบๆ แต่ก็ยังไม่เห็นพี่หมอสุดหล่อของฉันเลย
“เชิญห้องตรวจได้เลยค่ะ” ฉันก็ทำการขึ้นมาตรวจตามขั้นตอนตามเดิม แต่ที่น่าเบื่อก็คือตาหมอนั่นก็ยังจะพยายามจีบฉันอยู่อีก นี่มันไม่ผิดจรรยาบรรณหรือไงกัน
“อยู่ไหนกันนะ” หลังจากที่ฉันตรวจเรียบร้อยแล้วก็ขึ้นมายังชั้น 6 เพื่อมาตามหาพ่อของลูก ถึงจะเห็นฉันเป็นคนชัดเจนขนาดนี้แต่ฉันยังซิงนะคะ
“หาใครรึป่าวคะ” เมื่อพยาบาลสาวเห็นฉันด้อมๆ มองๆ หน้าห้องๆ หนึ่งอยู่ เพราะหน้าห้องดังกล่าวมีชื่อคุณหมอคีตะปรากฏอยู่นั่นเอง
“มาหาหมอคีตะค่ะ” เมื่อฉันพูดจบประโยคก็ได้ยินเสียงซุบซิบของเหล่าหมอและพยาบาลที่อยู่บริเวณนี้
“ใครที่ไหนอะแก สวยมากแถมมาหาหมอคีตะของเราด้วย” แหมมาชมฉันแบบนี้ก็เขินเหมือนกันนะ พยาบาลตรงหน้าทำท่าทางกระอึกกระอัก
“ไม่ทราบว่าหมอคีตะอยู่รึป่าวคะ?” เสียงใสถามขึ้นมาอีกครั้งเมื่อพยาบาลคนที่เข้ามาถามเธอเงียบลงไม่ยอมพูดอะไร
“หมอไม่อยู่ค่ะ!” แต่ในระหว่างนั้น ก็มีพยาบาลอีกคนเดินมาจากไหนไม่รู้ ดูท่าทางจะเหวี่ยงมาแต่ไกล อย่าบอกนะว่าหล่อนก็ชอบหมอคีตะน่ะ
“งั้นก็ฝากของให้พี่หมอคีตะของฉันด้วยแล้วกันนะคะ” ฉันก็สู้กลับไปเลยสิคะ มีอะไรที่ฉันสู้ไม่ได้บ้าง ฉันนะเหมาะกับหมอที่สุดแล้ว หน้าตา การศึกษา ชาติตระกูล
“ของเธอที่ไหนกัน” พยาบาลคนดังกล่าวเริ่มถอดสีหน้าเมื่อฉันเน้นคำว่า ‘ของฉัน’ ฉันไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่ยิ้มอย่างผู้ชนะที่ทำให้นางเดือดดาลได้
“ฝากให้หมอด้วยนะคะ” ฉันหันไปหาพยาบาลอีกคนที่ยืนอยู่ก่อนหน้าก่อนจะยื่นถุงขนมที่ฉันซื้อมาให้หมอก่อนหน้านี้ให้เอาไปให้หมอของฉัน
“เดี๋ยวพรุ่งนี้มาใหม่ฝากบอกหมอด้วยนะคะ ฉันชื่อไอรีน ไอรดา เกียรติวัฒนะไพบูลย์” ฉันพูดจบก็สะบัดก้นเดินผ่านพยาบาลที่กำลังเดือดปุดๆ อยู่ตรงนั้น
Part คีตะ
“ฮึ่ย!!!” เมื่อผมตรวจคนไข้และเดินกลับมาหวังว่าจะเข้าห้องไปเคลียร์เอกสารต่อ แต่ปรากฏว่าหน้าห้องของผมมีพยาบาลยืนออกันอยู่หน้าประตู
“มาทำอะไรกันตรงนี้” เสียงทุ้มเอ่ยเพียงไม่กี่คำก็ทำให้เหล่าพยาบาลต่างก็ก้มหน้างุด เพราะเขาขึ้นชื่อว่าเป็นหมอที่เย็นชาและดุที่สุดในโรงพยาบาล
“มีคนมาก่อความวุ่นวายค่ะคุณหมอ” พยาบาลสาว ‘เมย์’ ที่พึ่งตีฝีปากกับไอรีนไปรีบเข้ามาอธิบายต่อหน้าคนตัวโต
“แล้วนั่นอะไร?” ผมหันไปเห็นถุงขนมที่พยาบาลอีกคนถืออยู่เต็มไม้เต็มมือเพราะที่นี่งดนำอาหารขึ้นมากินป้องกันความสะอาด
“มีผู้หญิงที่ชื่อ ไอรดา มาหาคุณหมอค่ะเธอฝากของไว้ให้แล้วยังบอกอีกว่าพรุ่งนี้จะมาใหม่ค่ะ” พยาบาลสาวพูดจบก็ยื่นถุงมาตรงหน้าของผม
ที่แท้ก็เธอนี่เองที่เขามาก่อกวนในแผนกของผม ดื้อจริงๆ ผมส่วนหัวเบาๆ ก่อนจะมองไปที่ของที่เธอฝากมาให้ผม
“เอาไปกินกันเถอะครับ” คนตัวโตพูดจบก็เดินหายเข้าไปในห้องทำงานส่วนตัวทันที เมย์ก็ได้แต่ลอบยิ้มอย่างพอใจที่หมอคีตะไม่ยอมกินของที่ร่างบางเอามาฝาก
เช้าวันรุ่งขึ้น
Part ไอรีน
16:25 น. ณ โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง
“คิดถึงพี่หมอจังเลย” วันนี้ฉันก็มาโรงพยาบาลอีกเช่นเคยและไม่ลืมที่จะซื้อขนมมาฝาก แต่วันนี้ฉันมาในฐานะของคนไข้ หลังๆ มานี้หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะเลย สงสัยจะต้องมีหมอคีตะเป็นแฟน อิอิ
“อ้าวคุณไอรดา วันนี้ไม่มีนัดนี่คะ?” พยาบาลสาวหน้าเคาท์เตอร์ถามขึ้นเมื่อเห็นฉันมาอีกแล้ว
“วันนี้รีนรู้สึกหัวใจเต้นผิดปกติค่ะ อยากจะมาตรวจสักหน่อย” ฉันให้ข้อมูลไปตามนั้นก่อนที่พี่พยาบาลจะจัดการจัดคิวให้ฉันเข้าตรวจกับหมอ
ทำไมฉันถึงเลือกแผนกหัวใจน่ะเหรอ ก็เพราะหมอคีตะไงล่ะ หมอคีตะเป็นทั้งหมอและเจ้าของโรงพยาบาลแห่งนี้
“คุณไอรดาเชิญที่ห้องตรวจหมายเลข 1 ค่ะ” เสียงพยาบาลหน้าห้องขานจบฉันก็ลุกและเดินตรงดิ่งเข้าไปในห้องตรวจทันที
“สวัสดีค่ะคุณหมอ” เสียงหวานเอ่ยทักทายหมอหนุ่มที่ก้มหน้าก้มตาอ่านข้อมูลในคอมพิวเตอร์ก่อนจะหันมาหาคนไข้
“ธ.....เธอ” เมื่อคนตัวโตเห็นว่าคนที่เข้ามาตรวจเป็นร่างบางก็แอบตกใจเล็กน้อยก่อนจะปรับให้ปกติเย็นชาเหมือนเดิม
“พอดีรีนหัวใจเต้นไม่ปกติค่ะหมอ สงสัยต้องให้หมอรักษา” เสียงหวานพูดขึ้นพร้อมกับหย่อนก้นนั่งลงหน้าโต๊ะของหมอคีตะ หมอก็ทำการซักประวัติไปตามขั้นตอน
“ขอหมอตรวจก่อนนะครับ” คนตัวโตพูดจบก็หันไปหยิบอุปกรณ์การแพทย์เพื่อฟังอัตราการเต้นของหัวใจของร่างบาง
“!!!!!!!” เมื่อหมอคีตะหันมาก็เจอเข้ากับร่างบางที่เข้ามาประชิดตัว แต่ที่ทำให้ตกใจไปกว่านั้นคือ กระดุมสองเม็ดแรกของร่างบางถูกปลดออกจนทำให้ร่างหนามองเห็นเนินออกอวบอิ่มที่มันล้นออกมา
“กรุณาถอยไปหน่อยครับแล้วก็ไม่ต้องปลดกระดุม” ฉันลอบมองอาการของพี่หมอ เขาพูดเรียบเฉยเหมือนไม่เห็นของดีฉันเมื่อกี้ สมแล้วที่ได้ฉายาหมอเย็นชา
“อ่อค่ะ นึกว่าต้องปลด” ฉันแกล้งเขาพอใจก็ขยับออกห่างพร้อมติดกระดุมให้เหมือนเดิม พี่หมอก็ฟังหัวใจของฉันเพื่อตรวจอาการ
เมื่อพี่หมอเข้ามาใกล้ๆ ก็ยิ่งได้กลิ่นหอมจากตัวของเข้าลอยเข้ามาเตะจมูกฉัน สีผมน้ำตาลอ่อนๆ น่าหลงใหล ริมฝีปากสุขภาพดีน่าจุ๊บ
“ที่ใจเต้นแรงนี้ไม่ได้เพราะป่วยนะครับ มันเป็นเพราะตื่นเต้นธรรมดา” เมื่อตรวจเสร็จก็โดนพี่หมอจับโป๊ะได้ว่าฉันไม่ได้ป่วยจริงแต่แค่อยากเข้ามาหาเขาเฉยๆ
“วันหลังถ้าไม่ป่วยจริงๆ ก็อย่ามารบกวนเวลาทำงานครับ หมอมีคนไข้ต้องดูแล” พูดแบบนี้ทำฉันรู้สึกผิดแทบไม่ทันเลย
“แต่ถ้าไม่ได้มาเวลาตรวจก็มาหาได้ใช่มั้ยคะ” ฉันยังคงไม่ยอมแพ้ยังไงก็ต้องได้ต้องโดนคนนี้
“อย่าดีกว่าครับ” พี่หมอพูดแค่นั้นก่อนจะหันไปทำงานที่หน้าจอคอมพิวเตอร์เหมือนเดิม ฉันถูกเมินไปดื้อๆ แบบนี้ได้ไงกัน เสน่ห์ฉันพังไปแล้วเหรอ
“พี่หมอคะ ไอรีนจะมาหาพี่หมออีกนะคะ แต่วันนี้ให้พี่หมอทำงานก่อนนะ ส่วนนี่คือของฝากค่ะ” ฉันพูดอย่างอ้อนๆ แต่ก็ไม่ทำให้พี่หันกลับมาสนใจ ฉันจึงต้องเดินออกมา
เช้าวันรุ่งขึ้น
Part คีตะ
16:45 น.
“เข้าไม่ได้นะคะคุณไอรดา” ในระหว่างที่ผมกำลังอ่านเอกสารคนไข้อยู่บนโต๊ะก็ได้ยินเสียงดังเล็ดลอดเข้ามาภายในห้อง ไม่รู้ว่าข้างหน้าเกิดอะไรขึ้นจึงลุกขึ้นไปดู ทว่า.....
“พี่หมอคะ ไอรีนมาหาค่ะ” พอออกมาก็เห็นคนตัวเล็กยิ้มกว้างอยู่ท่ามกลางพยาบาลที่ห้ามเธออยู่ โดยเมย์ก็เป็นคนที่ห้ามเธออยู่ขณะนี้
“เธอมาทำอะไร” ผมเริ่มรู้สึกไม่โอเคแล้วที่เธอยังดื้อที่จะตื้อผม ผมยังไม่อยากมองใคร ยังไม่อยากมีแฟนตอนนี้
“เราจะคุยกันตรงนี้เหรอคะ?” คนตัวเล็กพูดจบก็มองไปบริเวณรอบๆ ก็เห็นว่ามีคนมองอยู่เต็มไปหมด
“เข้ามา” ผมพูดแค่นั้นเพราะคุยข้างนอกไม่สะดวกจริงๆ ก่อนจะเดินนำร่างบางเข้ามาในห้อง เธอเดินตามเข้ามาอย่างว่าง่าย
“ฟุ่บ!” ผมนั่งลงบนโซฟารับแขกภายในห้อง ก่อนที่มีอีกคนนั่งตามลงมาติดๆ และวางถุงขนมมากมายไว้บนโต๊ะ
“พี่หมอคิดถึงไอรีนมั้ยคะ” เสียงหวานเอ่ยถามผมด้วยความน่ารักสดใสตามประสาเด็ก แต่การที่เธอทำแบบนี้มันทำให้ผมอึดอัด
“เป็นผู้หญิงอะไรมาวิ่งตามผู้ชาย” ผมเอ่ยตำหนิคนตรงหน้า ใบหน้าหวานค่อยๆ หุบยิ้มลง
“หมอขอพูดอีกครั้งนะ อย่ามาก่อความวุ่นวายที่นี่” ผมพยายามพูดอย่างใจเย็นกับคนตัวเล็ก เธอเงียบลงไม่ร่าเริงเหมือนตอนเดินเข้ามา
“พี่หมอรำคาญไอรีนเหรอคะ” เสียงหวานเอ่ยอย่างแผ่วเบาสายตาหลุบต่ำมองพื้น ทำให้ผมอดสงสารเธอไม่ได้
“นี่มันที่ทำงาน ฉันต้องการความเป็นส่วนตัว” ผมพูดกับเธอตรงๆ เพราะการที่เธอทำแบบนี้มันทำให้โรงพยาบาลเริ่มวุ่นวาย
“ทีพยาบาลคนนั้นยังมาเกาะแกะพี่หมอของรีนได้เลย” คนตัวเล็กเริ่มงอแง ผมก็พอจะรู้ว่า เมย์ คิดยังไงกับผม
“ก็เขาเป็นผู้ช่วยหมอเราต้องทำงานด้วยกันจะเรียกเกาะแกะได้ยังไง” ผมพูดกับเธออย่างใจเย็น
“ก๊อกๆ หมอคะเคสด่วนค่ะ” เมื่อเมย์เข้ามาแจ้งเคสผมก็รีบไปทันที
