คีตะ : อย่าอ่อยให้มาก พี่ไม่ด้ใจดีเหมือนวันนี้

My doctor พี่หมอเย็นชา - Chapter 7 - โดย หว๊านหวาน @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ดราม่า,ผู้ใหญ่,ไทย,รัก,วัยว้าวุ่น,อ่อย,นางเอกรุก,พระเอกเลว,หนี,mydoctor,นิยายรัก,นิยายชายหญิง,แอบรัก,คุณหนู,แค้น,ท้อง,ชาย-หญิง,หว๊านหวาน,โรแมนติก,18+,โรมานซ์,พี่หมอเย็นชา,เย็นชา,หมอ ,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

My doctor พี่หมอเย็นชา

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

ดราม่า,ผู้ใหญ่,ไทย,รัก,วัยว้าวุ่น

แท็คที่เกี่ยวข้อง

อ่อย,นางเอกรุก,พระเอกเลว,หนี,mydoctor,นิยายรัก,นิยายชายหญิง,แอบรัก,คุณหนู,แค้น,ท้อง,ชาย-หญิง,หว๊านหวาน,โรแมนติก,18+,โรมานซ์,พี่หมอเย็นชา,เย็นชา,หมอ ,ดราม่า

รายละเอียด

คีตะ : อย่าอ่อยให้มาก พี่ไม่ด้ใจดีเหมือนวันนี้

ผู้แต่ง

หว๊านหวาน

เรื่องย่อ

สารบัญ

My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 1 Chapter 1,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 2 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 3 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 4 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 5 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 6 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 7 - ,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 8 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 9 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 10 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 11 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 12 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 13 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 14 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 15 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 16 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 17 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 18 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 19 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 20 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 21 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 22 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 23 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 24 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 25 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 26 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 27 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 28 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 29 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 30 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 31 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 32 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 33 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 34 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 35 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 36 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 37 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 38 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 39 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 40 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 41 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 42 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 43 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 44 -,My doctor พี่หมอเย็นชา-Chapter 45 -

เนื้อหา

Chapter 7 -

Part คีตะ

“ไอรีน ไอรีนตื่นก่อน” หลังจากที่ผมอุ้มคนตัวเล็กที่หลับไม่ได้สติหลังจากดื่มมาเยอะมาวางไว้ในรถของตัวเอง เรียกเท่าไหร่เธอก็ไม่ยอมตื่น

ใบหน้าสวยขึ้นสีแดงเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้ใบหน้าของเธอดูน่าเอ็นดูอย่างบอกไม่ถูก แต่สายตาเจ้ากรรมก็หลุบต่ำไปยังหน้าอกอวบอิ่มที่ล้นออกมานอกเดรสสีแดงชวนให้ใจหวิว

พอเลื่อนต่ำลงไปก็พบกับต้นขาขาวเนียนเรียวยาวอย่างน่าหลงใหล เอวคอดได้รูป ทรวดทรงเธอสวยไร้ที่ติ ตัวเล็กหลับพริ้ม

จนทำให้ผมเผลอมองร่างกายของเธออยู่นานสองนาน ใบหน้าหวานสวยได้รูปแก้มสีแดง ริมฝีปากชมพูน่าจูบ

“.......” ผมตั้งสติก่อนจะละสายตาออกจากร่างบางอย่างยากลำบากก่อนจะถือวิสาสะค้นกระเป๋าคนตัวเล็ก

“เจอแล้ว” ผมสบถออกมาเมื่อในที่สุดผมก็คนคีย์การ์ดของเธอจนเจอ บนคีย์การ์ดแสดงชื่อคอนโดที่ผมรู้จักเป็นอย่างดี กับเลขห้องที่เธอพักอยู่

“ครืด~” ผมได้ที่อยู่เธอและ ก่อนที่จะพาไปส่งก็ไม่ลืมรัดเข็มขัดให้คนตัวเล็ก แต่สิ่งที่ทำให้ผมต้องหยุดลงอีกครั้งก็คือกลิ่นหอมจากตัวเธอที่ลอยฟุ้งไฟทั่วรถ

ใบหน้าของเธออยู่ใกล้กับผมมากเนื่องจากผมเอื้อมไปหยิบเข็มขัดนิรภัยจากฝั่งของเธอ ทำให้ตอนนี้เหมือนกับว่าผมกำลังจะจูบเธอ

“จุ๊บ” ไวกว่าความคิดก็คือการที่ร่างหนาก้มลงไปจุ๊บริมฝีปากบางเบาๆ ก่อนจะละจุ๊บออกอย่างอ้อยอิ่ง

“บรื๊น~” เมื่อผมตั้งสติได้ก็รีบคาดเข็มขัดนิรภัยให้คนตัวเล็กก่อนจะขับไปยังคอนโดของเธอ ในระหว่างทางก็หันมองคนตัวเล็กเป็นระยะ

“ทำอะไรลงไปวะ” ผมสบถกับตัวเองก่อนจะตั้งใจขับรถตามเดิม ผมมายังคอนโดของคนตัวเล็กภายใน 20 นาที

“เอี๊ยด~~” รถคันหรูถูกจอดหน้าคอนโดของคนตัวเล็ก หน้าคอนโดไม่มีผู้คนเลยนอกจากพนักงานต้อนรับกับพนักงานรักษาความปลอดภัยสองคน

“ไอรีนถึงคอนโดแล้ว ตื่นได้แล้ว” ผมพูดพร้อมกับสะกิดไหล่เธอเบาๆ แต่เธอก็ไม่ยอมตื่นแถมหลับสบายอีกด้วย

“อื้ออ คนจะนอน~” เสียงคนตัวเล็กอู้อี้ภายในลำคอพร้อมทั้งพลิกตัวหนีผมไปอีกฝั่ง ผมได้แต่ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ให้กับคนเมา

“เอี๊ยด!” ผมย้ายรถมาจอดภายในบริเวณจอดรถของทางคอนโด ก่อนจะปลอดเข็มขัดของผมกับเธอและเดินอ้อมไปฝังคนขับ

“แกร๊ก!!!” คนตัวโตเมื่อเปิดประตูรถออกมาก็ทำให้คนตัวเล็กที่นอนพิงประตูอยู่เอนลงมาตามแรโน้มถ่วง

“!!!!!!” เมื่อเห็นเธอกำลังจะหล่นลงมาผมเลยรีบไปรับร่างบางไว้ทำให้ริมฝีปากบางของคนตัวเล็กสัมผัสที่ต้นคอของผมเบาๆ

“..........” ผมนั่งนิ่งไปชั่วครู่กับสัมผัสอันเบาหวิว ก่อนจะตั้งสติและเอื้อมมือไปหยิบกระเป๋าของร่างบางมาคล้องไว้ และอุ้มร่างบางที่ยังหลับอยู่ขึ้นมาบนอกอย่างเบามือ

“ปัง!” เสียงประตูรถถูกปิดโดยเท้าของคนตัวโต ก่อนที่ขายาวจะก้าวตรงไปที่ลิฟต์

“ติ๊ง!!” รอไม่นานเสียงลิฟต์ก็ดังขึ้นคนตัวโตอุ้มร่างบางเข้าไปภายในลิฟต์และกดไปยังชั้นที่เธอพักอยู่ ซึ่งมันคือชั้น 15 เลยทำให้ต้องรอในลิฟต์นานกว่าปกติ

“อื้ออ~~” เสียงคนเมาครางในลำคออย่างติดลำคาญก่อนที่จะ

“งับ!!” คนตัวโตสะดุ้งเมื่อคนตัวเล็กใช้ปากงับไปที่ต้นคอของเขา ไม่พอเท่านั้นร่างบางยังดูดดึงและขบเม้มที่ลำคอของคนตัวโตเหมือนว่ากำลังกินขนมอย่างเอร็ดอร่อยอยู่

“ซี๊ดด~” ร่างหนาครางออกมาเบาๆ ในลำคอเนื่องจากรู้สึกเจ็บจี๊ดบริเวณลำคอที่คนตัวเล็กกำลังขบเม้มอยู่อย่างสนุกสนาน

“ติ๊ง~” เสียงลิฟต์ดังขึ้นเมื่อมาถึงชั้นที่ต้องการร่างหนารีบสาวเท้าตรงไปหาห้องของคนตัวเล็ก พอมาถึงหน้าห้องมือหนาก็ควานหาคีย์การ์ดในกระเป๋าใบแพงของคนที่หลับอยู่

“ติ๊ดๆ” เมื่อแตะคีย์การ์ดเข้ามาภายในห้องไฟก็สว่างขึ้น ภายในห้องถูกจัดเป็นระเบียบและมีข้าวของมากมายวางอยู่

“แกร๊ก” เมื่อเดินหาห้องนอนของคนตัวเล็กอยู่ไม่นานก็เจอก่อนจะเปิดประตูเข้าไปภายใน

“ฟุ๊บ!” ผมวางคนตัวเล็กลงบนเตียงนอนอย่างเบามือก่อนเปิดแอร์อุณหภูมิปกติให้คนตัวเล็กพร้อมทั้งห่มผ้าห่มให้จนถึงหน้าอก

“..........” เมื่อจัดการเสร็จเรียบร้อยแล้วผมก็นั่งลงข้างเตียงของคนตัวเล็กจัดการเกลี่ยผมที่บังหน้าเธออยู่ออก การกระทำที่ผับในคืนนี้ผมก็พอจะดูออกว่าเธอพยายามจะเข้ามาขวางผู้หญิงที่เข้าใกล้ผม

“อย่าดื้อให้มาก” ผมพูดพร้อมกับลูบหัวเธอเบาๆ เมื่อก้มมองนาฬิกาก็พบว่าดึกมากแล้ว ผมควรกลับไปพักผ่อนบ้างแล้ว

“หมับ!! แต่ในขณะที่ผมลุกกำลังจะเดินออกจากห้องไปก็ถูกรั้งจากคนข้างหลัง เมื่อหันไปมองก็พบว่าไอรีนกำลังดึงข้อมือของผมเอาไว้อยู่

“นี่แกล้งหลับเหรอ?” แต่ดูจากสีหน้าที่ไม่ได้งัวเงียเท่าที่เป็นก็พอจะเดาได้ว่าเธอแกล้งหลับ แต่สิ่งที่น่ากังวลคือไม่รู้ว่าเธอตื่นขึ้นมาตอนไหน

“รีนก็พึ่งตื่นตอนที่พี่หมอบ่นรีนนั่นแหละค่ะ” เสียงหวานเอ่ยอย่าชัดถ้อยชัดคำ ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีเพราะเธอจะได้ไม่รู้ว่าผมแอบจุ๊บเธอไป

“งั้นก็นอนได้แล้ว” ร่างหนาพูดก่อนแกะมือคนตัวเล็กออกเพราะยิ่งอยู่นานมันจะไม่ค่อยดีต่อตัวเธอสักเท่าไหร่

“เดี๋ยวสิคะ” เสียงใสเอ่ยไล่หลังมาทำให้คนตัวโตต้องหยุดฝีเท้าและหันกลับไปที่เตียงดังเดิม แต่สิ่งที่เห็นคือคนตัวเล็กเอาผ้าห่มที่คลุมอยู่ออกหมดแล้ว เผยให้เห็นสัดเห็นส่วนที่น่าหลงใหล

“หมับ!!” ว๊าบมาอีกทีร่างของคนตัวโตถูกร่างบางผลักให้ล้มลงไปนอนอยู่บนเตียงสายตาของทั้งคู่ถูกจับจ้องของอีกฝ่าย

“พรึ่บ~” ร่างบางคลานขึ้นไปคล่อมคีตะที่กำลังมองการกระทำของเด็กตรงหน้าอย่างตั้งอกตั้งใจ เมื่ออยู่ในท่าที่ล่อแหลมบวกกับหน้าอกที่มันถูกวางตรงตำแหน่งที่ทำให้คีตะหายใจสะดุด

เดรสสั้นถูกถกสั้นขึ้นมาเนื่องจากคนตัวเล็กกำลังอยู่ในท่าคล่อมร่างหนา จนทำให้มองเห็นชั้นในรางๆ มือหนารีบเข้าไปลูบไล้ตามต้นขาอย่างอัตโนมัติ

“ต้องการอะไร หืม~” จากที่ครั้งแรกคนตัวเล็กรุกเขาอย่างหนัก สายตาของคนตัวโตก็เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัดเขากลายเป็นเสือที่พร้อมจะขยุ้มเหยื่อตัวน้อย

Part ไอรีน

“........” ตอนแรกฉันก็กะจะแกล้งเขาเล่นๆ แต่พอเจอสายตาตัวพ่ออย่างร่างหนาเข้าไปก็ไปไม่เป็นเลย ตอนนี้ทุกอย่างนิ่งเงียบโดยที่ไม่มีใครพูดออกมา

“พรึ่บ!” แสงไปถูกปิดลงโดยคนตัวสูงที่เอื้อมแขนไปบนหัวเตียง ทำให้มีแสงไฟสลัวจากด้านนอก เราสองคนมองตากันนิ่งท่ามกลางความมืดสลัวนั้น

“อื้มม~~” ต้นคอของคนตัวเล็กถูกมือหนากดลงไปหาตนเองก่อนจะประกบปากร่างบางอย่างเร่าร้อน ด้วยความไม่ประสีประสาของคนตัวเล็กก็ยิ่งทำให้ไฟในตัวร่างหนาปะทุขึ้นมา

“พรึ่บ~” เมื่อคนตัวโตขบเม้มริมฝีปากบางจนพอใจก็เปลี่ยนมาคล่อมตัวคนตัวเล็กไว้แทน เสียงหัวใจของร่างบางเต้นโครมครามจนดังออกมากลบความเงียบภายในห้อง

“อ..อื้มมส์” คนตัวโตก้มลงไปประกบจูบอีกครั้งแต่ครั้งนี้เขาพยายามจะสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากเล็ก แต่คนตัวเล็กไม่ยอมอ้าปาก

“อ๊ะ!” มือหนาเลื่อนขึ้นไปบีบคางของคนตัวเล็กขนคนตัวเล็กเผลออ้าปากออก และจังหวะนั้นทำให้ร่างหนารีบกลืนกินและตักตวงความหวานจากคนใต้ร่าง

ลิ้นร้อนถูกส่งไปทักทายคนตัวเล็ก คนตัวเล็กตกใจเล็กน้อยก่อนจะรีบปรับตัวและจูบตอบกลับเขามาอย่าเก้ๆ กังๆ

“ตุบๆๆ” หลังจากที่คนใต้ร่างถูกจูบอยู่นานสองนานก็ทำให้เริ่มหมดลมหายใจ มือเล็กทุบไปที่อกแกร่งเบาๆ เพื่อส่งสัญญาณให้คนตัวโต

“.....อื้ออ” คนตัวโตจึงยอมผละจูบออกจากคนใต้ร่างอย่างอ้อยอิ่ง น้ำลายยืดติดออกมาเล็กน้อยเพิ่มความเซ็กซี่เป็นอย่างมาก

ตอนนี้คีตะกลายเป็นพ่อหนุ่มแบดบอยที่กร้าวใจคนตัวเล็กเป็นอย่างมาก ทุกการกระทำให้คนตัวเล็กแทบรับไม่ไหว

“อื้ออ~~” เสียงหวานครางออกมา เมื่อคีตะพรมจูบไปตามกรอบหน้าและเลื่อนต่ำลงไปยังลำคอขาว ยาวระหง

“อ๊ะ!!!” กลิ่นหอมของคนตัวเล็กทำให้คีตะอดใจไม่ไหวที่จะขบเม้มไปที่ลำคอขาว จนคนตัวเล็กเผลอออกเสียงครางออกมา

“พ....พี่ทำรอยเหรอ” เมื่อคนตัวโตละออกมาและมองดูไปยังรอยแดงเกิดขึ้นใหม่ที่เพิ่งเป็นทำไว้อย่างพอใจ คนตัวเล็กตาโตและรีบกุมคอของตัวเองทันที

“ถือว่าหากันแล้วนะ” คนตัวโตพูดจบก็ก้มลงไปจุ๊บลงที่ริมฝีปากบางอีกครั้งก่อนจะลุกขึ้นมาเต็มความสูง คนตัวเล็กมองไปที่คอของคีตะก็เกิดอาการเขินขึ้นมาอย่างรุนแรงเมื่อพบรอยแดงเป็นจ้ำที่คอของเขาเช่นกัน

“วันหลังอย่าทำแบบนี้อีก ฉันไม่ได้ใจดีแบบวันนี้” พูดจบร่างหนาก็เดินออกไปจากห้องปล่อยให้สาวน้อยเก้อเขินอยู่ภายในห้อง