ไอริส : นี่ฉันชอบเวลส์งั้นเหรอ เพื่อนสนิทที่รู้จักกันมาตั้วแต่สมัยเรียนมหาลัย แต่เขามีคนนั้นอยู่แล้ว………
ดราม่า,รัก,ผู้ใหญ่,ไทย,วัยว้าวุ่น,มีลูก,หนี,ท้อง,แอบรัก,แอบชอบเพื่อน,เพื่อน,มาเฟีย,ติดหนี้,หว๊านหวาน,badfriend,20+,18+,พระเอกเลว,เพื่อนสนิท,เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ,โรมานซ์,โรแมนติก,นิยายรัก,นิยายชายหญิง,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
“เวลส์ไม่เชื่อจีน่าเหรอ.....จีน่าไม่ได้ทำจริงๆ นะ ฮึกๆๆๆ ฮือออ” นางบีบน้ำตาจ้า หลังจากที่นางเริ่มฟูมฟาย ร่างหนาก็เข้าไปปลอบนางทันที ฉันได้แต่ยืนดูนางอย่างนับถือ คนอะไรโกหกเก่งขนาดนี้
“ไอริส เธอไม่ควรทำแบบนี้นะ ขอโทษจีน่าเดี๋ยวนี้” ห้ะ แค่มันร้องไห้เวลส์ก็เชื่อมันสนิทใจงั้นเหรอ ฉันมองหน้าร่างหนาอย่างเอือมๆ
“โง่!!!” ฉันพูดตอกหน้าเวลส์อย่างอดไม่อยู่
“ที่ฉันพูดมันจริงทุกคำ นายนั่นแหละที่ไม่ฟังอะไรเลย!!! ดีแต่เข้าข้างกัน ถ้ามันหักหลังนายอีกทีฉันจะซ้ำให้หนักว่านี้เลย คอยดู!!!” ฉันด่าร่างหนาเสียงดังก้องไปทั่วห้อง
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ ไอริส!!! อย่ามาทำนิสัยเสียแบบนี้ในห้องของฉัน!!!” ร่างหนาตะคอกใส่ฉันกลับมา หัวใจของฉันเจ็บแปล๊บขึ้นมากับประโยคของเวลส์
“เขาทำผิด เขาก็ขอโทษแล้ว เธอจะอะไรนักหนา ห้ะ!!” คนตัวโตเปรียบเหมือนเสือร้ายที่กำลังโง่งมงาย ฉันได้ยินเวลส์พูดชื่อมัน ฉันเลยหันไปหามัน
“พลั่ก!!!” ฉันผลักมันให้ล้มลงไปกองกับพื้นอย่างเหลืออดจริงๆ
“อึกก!!” หลังจากที่ฉันผลักนังจีน่าจนล้มร่างหนาก็ผลักฉันออกจากตัวของจีน่าจนฉันเซไปด้านหลัง คนตัวโตก็รีบวิ่งเข้าไปหามันที่นอนกองอยู่กับพื้น พร้อมทั้งหัวเข้าเลือดซิบนิดหน่อย
“เออ ฉันมันไม่ดีเอง เตือนอะไรก็ไม่ฟัง รักกันมากก็อยู่ด้วยกันไป!!!” ฉันตะโกนออกไปก่อนที่จะหยิบกระเป๋า แล้วหันหลังเดินออกไปจากห้อง
“เออ!!! แล้วเธอก็ไม่ต้องมาทีนี่อีก” ฉันได้ยินเสียงร่างหนาว่าไล่หลังฉัน เจ็บจัง…..
“ปึง!!” ฉันขึ้นรถมาและปล่อยโฮออกมาหลังจากที่ประตูรถไม่ปิดลง ทำไมใจฉันมันเจ็บแบบนี้ ทำไมเขาต้องทำกับฉันแบบนี้
“ฮึกๆๆ ฮืออออ”
Part เวลส์
หลังจากที่ไอริสเดินออกไปจากห้องไป จีน่าก็ร้องไห้ไม่หยุด จีน่าบอบบางขนาดนี้จะไปทำเรื่องแบบนั้นได้ยังไง อีกอย่างก็ไม่มีเหตุผลที่จีน่าจะทำแบบนี้สะหน่อย ผมใช้เวลากล่อมให้จีน่าหยุดร้องอยู่พักใหญ่
ไอริสนะไอริส ทำไมถึงมีนิสัยเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ ครั้งนี้ถึงขั้นทำร้ายร่างกายกัน
“เวลส์คะ” จีน่าเห็นผมเหม่อลอยก็เรียกผมเสียงเบา
“ว่าไง” ผมตอบกลับไปและก้มหน้าไปทายาที่บริเวณแผลให้เธอต่อ เลือดออกมาไม่เยอะแต่ช้ำมากเลยนะเนี่ย
“จีน่าขอถอนตัวจากโปรเจคงานล่าสุดของเวลส์ค่ะ” ผมมองหน้าจีน่านิ่ง อีกคนก็เพื่อนอีกคนก็คนรัก ทำไมต้องมาตีกันด้วยวะ แม่งเอ้ย!!!
“ทำไม” ผมถามจีน่ากลับไปสั้นๆ แต่ก็พอจะรู้คำตอบอยู่บ้างแล้วแหละว่าเป็นเหตุผลอะไรที่ทำให้เธอ
อยากถอนตัวออกจากโปรเจค
“จ...จีน่ากลัว กลัวว่าไอริสจะมาทำแบบนี้กับจีน่าอีก ฮึกๆๆ” พูดจบจีน่าก็ตัวสั่นเทาขึ้นมาทันที เหมือนว่าสิ่งที่ไอริสทำ จะทำให้จีน่าตกใจมาก
“ไม่ต้องหรอก ใครทำคนนั้นก็รับผิดชอบ” ผมบอกจีน่าเสียงเรียบ
“ห...หมายความว่าไง” จีน่าถามผมอย่างไม่เข้าใจ ผมคิดว่า ผมต้องทำอะไรสักอย่างเพราะยิ่งปล่อยให้นานวันเข้าเรื่องนี้ก็เริ่มรุนแรงขึ้น
“ผมจะปลดไอริสออกเอง จีน่าไม่ต้องเสียสละกับสิ่งที่ตัวเองไม่ได้ทำหรอก” ผมพูดจบก็ดึงจีน่าเข้ามากอดปลอบใจกับเหตุการณ์น่าตกใจจากเมื่อกี้
Part ไอริส
21:56 น. คอนโดไอริส
หลังจากที่ฉันแบกสังขารตัวเองออกมาจากคอนโดของเวลส์ได้ ก็ใช้เวลาไปหลายชั่วโมง กว่าจะถึงห้องนอนของตัวเอง ฉันไม่เคยคิดเลยว่าฉันจะกลายเป็นคนแบบนี้ ฉันจะต้องมามีปัญหากับเพื่อนที่สนิทที่สุดในชีวิตฉันแบบนี้
“ติ๊งง” เสียงแซตดังขึ้นฉันจึงกดอ่านดู ปรากฏว่าผู้จัดการส่วนตัวฉันทักมา
“พรุ่งนี้มีประชุมด่วนที่สตูของเวลส์นะ 9 โมงเช้า” ฉันอ่านข้อความก็เข้าใจได้ในทันที เราทำงานด้วยกันมาก็เยอะ มีประชุมด่วนก็บ่อยเลยไม่ได้แปลกใจอะไร ถึงเราจะทะเลาะกันหนักแค่ไหนอย่างน้อยเราก็ทำงานด้วยกันได้
“โอเคค่ะ เจอกันพรุ่งนี้พี่” ฉันตอบผู้จัดการส่วนตัวก่อนที่จะไปอาบน้ำเพื่อเข้านอน ซึ่งหลังๆ มานี้ฉันต้องกินยานอนหลับตลอดเพราะว่าฉันนอนไม่ค่อยหลับเลย อาจจะเพราะเครียด
เช้าวันรุ่งขึ้นฉันนั่งรถตู้เข้าไปที่บริษัทพร้อมกับผู้จัดการส่วนตัว รู้สึกแปลกๆ แหะเมื่อวานพึ่งทะเลาะกันมา แต่ช่างเถอะงานก็คืองานเราจะเอางานมาปนกับชีวิตส่วนตัวไม่ได้
“ฟู่ววว” ฉันสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดเพื่อตั้งสติแล้วก้าวลงจากรถตรงไปที่ห้องประชุมทันที
“ตอนนี้เราก็มากันครบแล้ว เริ่มประชุมได้” เวลส์กล่าวเปิดประชุม เราสองคนไม่มองหน้ากันเลยแม้แต่นิดเดียว
“ประชุมด่วนวันนี้ ผมมีเรื่องจะมาแจ้ง” ฉันก็ตั้งใจฟังอย่างตั้งใจ แต่อยู่ๆ จีน่าก็เดินเข้ามาในห้อง
“???” ทำไมจีน่าเข้ามาในห้องประชุมนี้ได้ล่ะ นางไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับงานนี้เลยด้วยซ้ำก็แค่ดาราคนหนึ่งเท่านั้น ทำไมมาร่วมตัดสินใจในบอร์ดบริหารได้
“โปรเจคหน้า เราจะเปลี่ยนBrand Presenter”
“!!!!!!!”
“นายว่าไงนะ!” ฉันงงไปหมดแล้ว ทำไมจู่ๆ ก็ต้องเปลี่ยนBrand Presenter ทั้งๆ ที่ฉันถือแบรนด์นี้มาตั้งแต่ร่างหนาเปิดตัวสินค้าช่วงแรกๆ
“เพราะอะไร เพราะนังนี่ใช่มั้ย?” ฉันถามด้วยอารมณ์ที่มันเดือดปุดๆ และชี้หน้านังคนสารเลวที่แสดงความน่าสงสารต่อหน้าผู้อื่น
“นั่งลง!!” ร่างหนาตะคอกใส่ฉันอีกแล้ว ในเมื่อตอนนี้เราอยู่ในห้องประชุมที่มีผู้หลักผู้ใหญ่อยู่มากมายฉันจึงยอมนั่งลงแต่โดยดี
“ต่อไปนี้ จีน่าจะเป็น Brand Presenter แทน เริ่มงานในโปรเจคล่าสุดที่กำลังจะมาถึงนี้ เลิกประชุมได้ครับ” ทุกคนต่างเก็บของออกจากห้องประชุม ตอนนี้ภายในห้องเหลือแค่สามคน คือ ฉัน จีน่า และเวลส์
“ตึก ตึก ตึก” ฉันเดินไปหาจีน่าและมองมันตาเขม็ง
“เธอไปพูดเรื่องอะไรกรอกหูเพื่อนฉันอีกอะ” ฉันพูดกับมันแต่มันกลับวิ่งไปหลบหลังเวลส์ทันที ฉันจึงตามไปแล้วกระชากมันออกมาจากข้างหลังของร่างหนา
“พรึบ!!!” ในระหว่างที่ฉันจะลากนังตัวดีออกมาคุย ร่างหนาก็จับมือฉันไม่ให้เอื้อมไปถึงมันแล้วก็ผลักฉันจนเซไปชนแจกัน
“เพล้ง!!!!!” แจกันร่วงจากโต๊ะหล่นกระทบพื้นเสียงดังสนั่น จะเอาแบบนี้ใช่มั้ย ได้
“นายกล้าทำแบบนี้กับฉันเหรอเวลส์” ฉันหันไปตะคอกใส่ร่างหนาทั้งน้ำตา ก่อนจะใช้มือปาดน้ำตาออกจากแก้มอย่างลวกๆ
“ก็เธอพูดไม่รู้เรื่องไงริส!!” เวลส์ตะโกนใส่หน้าฉันแล้วหันไปส่งสัญญาณให้จีน่าออกไปก่อน นางก็ทำตามอย่างว่าง่าย
“จะเอายังไง ห้ะ!!!” พอจีน่าพ้นประตูออกไปก็หันมาตะคอกใส่ฉันอีก เวลส์ไม่ใช่เวลส์คนเดิมที่ดีกับฉันอีกต่อไปแล้ว
“พอกันที!!!! ต่อไปนี้เราไม่ใช่เพื่อนกันอีกต่อไป เชิญนายลงนรกไปคนเดียวเธอ เวลส์!!” ฉันร้องไห้ฟูมฟายเหมือนคนบ้าคลั่งที่เก็บอารมณ์ไม่อยู่
“เออ!! ดี ต่อไปนี้เราไม่เกี่ยวข้องกันอีก” ฉันมองหน้าร่างหนาอย่างผิดหวัง พอแล้ว พอกันทีกับเรื่องบัดซบพวกนี้
“ส่วนของๆ ฉันที่อยู่คอนโดนาย นายจะเผาทิ้งก็เชิญ!!!!!” ฉันปาดน้ำตาลวกๆ ก่อนจะเดินออกมาจากบริษัททันที
คอนโดไอริส
“ปัง!!” ฉันปิดประตูเสียงดังด้วยความหงุดหงิด และเดินมาฟุบอยู่บนเตียง น้ำใสๆ ก็ค่อยๆ ไหลรินออกจากตา
“ฮึกๆๆ ฮืออ” ฉันเจ็บจะตายอยู่แล้ว ทำไมฉันเจ็บแบบนี้ จบกันสักทีสินะเรื่องราวต่างๆ ต่อจากนี้ฉันคงไม่ต้องมาวุ่นวายกับเขาแล้วก็ยัยจีน่านั่นอีก ฉันหลุดพ้นจากที่ตรงนั้นได้แล้ว แต่ทำไมฉันยังเจ็บมากมายขนาดนี้อยู่นะ ทำไม
ฉันใช้กำปั้นน้อยๆ ทุบลงไปยังเตียงนอน
“จบแล้วสินะ ความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างฉันกับเวลส์ที่ร่วมฝ่าฟันกันมาจนถึงตอนนี้” ฉันบ่นกับตัวเองก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เพื่อทำการกดบล็อกทุกช่องทางการติดต่อสื่อสารที่สามารถทำให้ฉันเห็น จีน่าหรือเวลส์ได้ พอฉันจัดการบล็อกเรียบร้อยแล้ว
ฉันก็ปิดเครื่องมือสื่อสารทันที ฉันฟุบหน้าลงบนหมอนร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ทั้งคืน จนหมดแรงและเผลอหลับไปในที่สุด
เช้าวันต่อมา วันนี้ฉันลาหยุดเพราะอยากจะพักทั้งกายพักทั้งใจให้ห่างจากเรื่องวุ่นวายทั้งหมด ต่อไปนี้ ไอริสจะเป็นคนใหม่ จะเป็นคนที่เข้มแข็งกว่าเดิม และจะเป็นคนที่ไม่อ่อนแอให้ใครอีก
ต่อไปนี้ฉันจะไม่มีเพื่อนหรือคนรู้จักชื่อเวลส์อีก ฉันจะต้องอยู่อย่างมีความสุขให้มากกว่าเดิม วันนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่ฉันจะเสียใจให้กับคนประเภทนั้น
“ฉัน จะ ดี กว่า นี้” ฉันพูดกับตัวเองหน้ากระจกด้วยความมั่นใจ
“ติ๊งๆๆๆ” ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ก็เห็นผู้จัดการส่วนตัวของฉันเด้งแชตมาไม่หยุด
“แย่แล้วๆๆ เกิดเรื่องใหญ่ขึ้นแล้วไอริส”
