ไอริส : นี่ฉันชอบเวลส์งั้นเหรอ เพื่อนสนิทที่รู้จักกันมาตั้วแต่สมัยเรียนมหาลัย แต่เขามีคนนั้นอยู่แล้ว………
ดราม่า,รัก,ผู้ใหญ่,ไทย,วัยว้าวุ่น,มีลูก,หนี,ท้อง,แอบรัก,แอบชอบเพื่อน,เพื่อน,มาเฟีย,ติดหนี้,หว๊านหวาน,badfriend,20+,18+,พระเอกเลว,เพื่อนสนิท,เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ,โรมานซ์,โรแมนติก,นิยายรัก,นิยายชายหญิง,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
Part เวลส์ 18:33 น.
“ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด” ตอนนี้ผมกำลังนั่งดูทีวีอยู่บนโซฟาภายในคอนโด ไม่ว่าผมกับเลื่อนไปช่องไหนก็เห็นร่างบางไปซะทุกช่อง
นี่ก็ผ่านไปหลายเดือนแล้วหลังจากที่เราไปกินข้าวกันวันนั้น หลังจากนั้นข่าวซุบซิบก็หายไปหมด จนเธอดังเปรี้ยงปร้างมากกว่าเดิมซะอีก อีกอย่างเราก็ไม่เคยเจอกันอีกเลยตั้งแต่วันนั้นมา
ไม่ว่าผมจะเปิดทีวี สื่อ โซเชียล หรือแม้กระทั่งตามป้ายโฆษณาในเมือง นอกเมืองก็มีแต่รูปเธอเต็มไปหมด นาทีนี้ไม่มีใครไม่รู้จักเธอ ‘ไอริส’
“ตื๊ดดดด” เสียงโทรศัพท์ดังเข้ามาในโสตประสาท ทำให้ผมต้องสะบัดความคิดออกจากหัวแล้วหันไปกดรับสาย ซึ่งเป็นสายมาจากเลขาส่วนตัวผมเอง
“ท่านประธานคะ ทางภูเก็ตส่งหนังสือสัญญามาที่บริษัทแล้วนะคะ” เสียงเลขาสาวเอ่ยเสียงใส ใช่ครับ ตอนนี้ผมกำลังจะขยายธุรกิจ
ผมตัดสินใจซื้อที่ดินผืนกว้างติดทะเลที่ภูเก็ต ทำการสร้างรีสอร์ตสำหรับนักท่องเที่ยวทั้งภายใน ประเทศและต่างประเทศ
“โอเค พรุ่งนี้นัดทีมงานประชุมให้ผมด้วย 9:00 น.” ผมสั่งเลขา ในขณะที่ตากำลังจ้องไอแพดที่แสดงข้อมูลต่างๆ อยู่
“รับทราบค่ะ” เลขาสาวพูดจบผมก็ตัดสายทันที
8:55 น. ณ บริษัท
“ก๊อกๆๆ” เสียงเคาะประตูดังขึ้น ผมจึงเงยหน้าขึ้นมาจากเอกสารกองโตที่ผมกำลังเคลียร์อยู่
“เข้ามาได้” ผมบอกกับคนภายนอกห้อง ซึ่งไม่ใช่ใครเลขาสาวของผมเอง เธอได้ยินผมอนุญาตก็เปิดประตูเดินเข้ามาหาผม พร้อมทั้งยื่นเอกสารการประชุมให้
“ใกล้เวลาแล้วค่ะ ท่านประธาน” ผมเปิดอ่านเอกสารที่เธอส่งให้ มันคือรายละเอียดโปรเจคที่กำลังจะมาถึงในอีกไม่กี่วัน
“อืม” ผมตอบกลับไปสั้นๆ
“ต..แต่ว่าคุณจีน่าเธอยังไม่มาเลยค่ะ” เมื่อเลขาพูดจบ ผมก็เงยหน้าขึ้นมองทันที เนื่องจากจีน่าเป็นตัวแทนแบรนด์หลังจากที่ผมปลดไอริสลง จีน่าก็ต้องเข้าร่วมประชุมกับบอร์ดบริหารและทีมงานด้วย เพื่อประสานงานกับฝ่ายการตลาด
“......” ผมพยักหน้ารับรู้กับสิ่งที่เลขาสาวกำลังจะสื่อ ผมหันไปมองนาฬิกา และลุกขึ้นเดินไปห้องประชุมทันที เพราะหลังๆ มาจีน่าไม่ค่อยมาเข้าประชุมสักเท่าไร
“เริ่มประชุมได้ครับ” พอผมมาถึงก็สั่งเริ่มประชุม เพราะถึงเวลาแล้วทุกคนมาครบยกเว้นจีน่า
“ก๊อกๆ” ในขณะที่ทีมงานฝ่ายต่างๆ กำลังชี้แจงข้อมูลต่างๆ ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น ทุกคนหันไปมองคนที่มาใหม่
“ขอโทษที่มาช้านะคะ” จีน่าเอ่ยอย่างสุภาพก่อนจะรีบไปนั่งที่ประจำของตัวเอง ทุกคนเมื่อเห็นแบบนั้นจึงเริ่มประชุมกันต่อ
“โปรเจคนี้เราจะถ่ายที่สตูของบริษัทหรือว่าไปถ่ายสถานที่จริงเหรอคะ” จีน่าถามออกมา ตอนนี้เรากำลังคุยเรื่องพรีเซนเตอร์ของรีสอร์ตอยู่
“สถานที่จริงครับ” ฝ่ายสถานที่ตอบกลับจีน่าอย่างสุภาพ
“งั้นชุดที่จีน่าจะได้ใส่เป็นแนวไหนคะ?” จีน่าหันไปถามฝ่ายเสื้อผ้าที่นั่งอยู่ท้ายโต๊ะ
“อ....เอ่อออ” หัวหน้าฝ่ายการตลาด อ้ำอึ้งเหมือนจะพูดอะไรออกมา แต่ก็ไม่กล้าพูดตรงๆ ผมจึงพยักหน้าเพื่อบอกให้การตลาดพูดได้
“คือทางเราปรึกษากับฝ่ายบัญชีแล้วครับ ว่ายอดขายของเราล่วงลงอย่างต่อเนื่อง” พอพูดประโยคนั้นจบฝ่ายการตลาดจึงหันไปมองหน้าจีน่าอย่างเกรงใจ
“มองหน้าฉันทำไม!!” จีน่าต่อว่ากลับไปที่ฝ่ายการตลาดทันที
“พูดต่อเลย” ผมสั่งให้เขาพูดต่อ ผมก็พอรู้เรื่องนี้มาบ้างว่าการตลาดของบริษัทเราดรอปลงจากเมื่อก่อนเยอะ
“คือเราได้ปรึกษากันว่าโปรเจคนี้สำคัญมาก เราควร.....เปลี่ยนพรีเซนเตอร์ครับ” ฝ่ายการตลาดพูดอย่างกล้าๆ กลัวๆ
“ไม่ได้นะ!!!” จีน่าตะโกนออกมาทันที ที่รู้ว่าตัวเองกำลังจะโดนปลดลงจากตำแหน่ง
“เวลส์คะ” เธอหันมาทำหน้าขอร้องผมไม่ให้ปลดเธอลงจากตำแหน่ง แต่เนื่องจากทุกฝ่ายในที่ประชุมต่างก็มีความคิดเห็นไปในทางเดียวกันหมด มันจึงทำให้ผมคิดหนัก
“โอเคงั้นเอาตามนี้” ผมคิดอยู่นานก่อนจะตกลงเปลี่ยนพรีเซนเตอร์
“เวลส์!!!” จีน่าเรียกผมเสียงดัง ตอนนี้เธอคงไม่พอใจเป็นอย่างมาก ผมจึงใช้สายตาดุเธอให้เธอสงบเสงี่ยมลง เมื่อเห็นดังนั้นเธอจึงยอมนั่งลงแต่โดยดี
“เอาน่าจีน่าแค่งานเดียวเอง ทำเพื่อบริษัท” ผมหันไปกุมมือเธออย่างปลอบๆ ยังไงเราก็ต้องรักษาประโยชน์ของบริษัทเอาไว้ก่อน
“ก็ได้ค่ะ!!” สุดท้ายเธอก็ต้องยอม
“แล้วเราจะเอาใครมาเป็นพรีเซนเตอร์คนใหม่” ผมเคลียร์กับจีน่าเสร็จก็หันไปถามหัวหน้าฝ่ายการตลาด
“.......” หัวหน้าฝ่ายการตลาดมองทุกคนอย่างเลิ่กลั่ก ไม่ยอมพูด
“ทำไม? หรือยังไม่ได้หาไว้ นี่ก็ใกล้วันที่จะต้องเปิดตัวแล้วนะ!” เมื่อเห็นที่แปลกๆ ผมก็อดหัวร้อนไม่ได้ ทำให้ทุกคนบนโต๊ะประชุมสะดุ้งโหยง
“ห...หาได้แล้วครับ แต่...” หัวหน้าฝ่ายการตลาดตอบผมเสียงแผ่ว
“แต่อะไร!!” ผมถามกลับไปทันที ถ้าหาแล้วก็เอามาเสนอสิ จะทำอ้ำๆ อึ้งๆ อยู่ทำไม ถ้างานไม่เดิน หรือเสร็จไม่ทันวันเปิดตัวรีสอร์ตผมไม่เอาพวกมันไว้แน่
“คือว่า...เราประชุมย่อยกัน ลงความเห็นว่าจะเสนอให้คุณไอริสกลับมาเป็นพรีเซนเตอร์เหมือนเดิมครับ” เมื่อผมได้ยินแบบนั้นก็เงียบลงทันที
“ว่ายังไงนะ!!!” จีน่าลุกขึ้นยืนและโวยวายทันที
“ทำไมต้องคนนี้?” ผมเอ่ยถามหัวหน้าฝ่ายการตลาดเสียงเรียบ ในหัวผมตอนนี้ความคิดมันตื้อไปหมด
“ติ๊ด” ระหว่างที่ผมรอเหตุผล หัวหน้าฝ่ายการตลาดก็เปิดรูปไอริสพร้อมข้อมูลต่างๆ มากมายบนจอขนาดใหญ่
“คือว่าเนื่องจากตอนนี้ คุณไอริสมาแรงมากในทุกกลุ่มลูกค้าของเราครับ ทั้งเด็ก ผู้ใหญ่ คนแก่ เรียกได้ว่าทุกเพศทุกวัย จุดนี้ทำให้เราดึงความสนใจจากลูกค้าได้มากขึ้นครับ” ผมมองจอที่เลื่อนไปหน้าต่างๆ อย่างตั้งใจ
“เธอกำลังเป็นกระแสมากทั้งในและต่างประเทศ อีกอย่างเธอเคยเป็นพรีเซนเตอร์ให้แบรนด์ของเราทำให้ยอดขายพุ่งทะลุเป้าได้หลายงาน ตอนนี้เธอดังและเป็นที่ยอมรับจากผู้ใหญ่หลายสายงานคาดว่าโปรเจคใหม่ของเรานี้จะมียอดขายถล่มทลายแน่นอนครับ” ผมเห็นด้วยกับความคิดของเขานะ
“อีกอย่างเราเคยร่วมงานกันมาก่อน ทีมงานหรือคนอื่นๆ ก็ไม่ต้องปรับตัวใหม่เราทำงานกันได้ง่ายและรวดเร็วขึ้นครับ” ก็จริงอย่างที่เขาพูด ผมหันไปมองจีน่าซึ่งเธอก็พูดอะไรไม่ออกเหมือนกัน เพราะสิ่งที่แสดงเมื่อครู่นี้มันคือความจริง
“ผมเห็นด้วยนะ” บอร์ดบริหารหลายคนต่างเห็นด้วยกับแผนงานนี้ มันทำให้ผมคิดหนัก เธอจะยอมมาทำงานกับผมอีกรึเปล่าในเมื่อเราทะเลาะกันหนักขนาดนั้น
“งั้นประสานงานติดต่อเธอให้ผมด้วย บอกเธอว่าผมให้ค่าจ้างเป็นสองเท่า” ผมคิดอยู่นานก่อนจะตอบตกลงไป
“เลิกประชุมได้” ผมกับจีน่าเดินออกมาจากห้องประชุมและตรงดิ่งไปที่ห้องทำงานส่วนตัวของผม
“ปัง!!!” จีน่าเดินตามหลังผมมา ปิดประตูเสียงดังสนั่นก่อนจะเดินกระแทกเท้าไปนั่งหน้างอบนโซฟาหน้าโต๊ะทำงานของผม ผมเห็นแบบนั้นจึงเดินเข้าไปนั่งข้างๆ
“ทำไมเวลส์ไม่ปฏิเสธพวกบอร์ดบริหารไปล่ะคะ” จีน่าทำท่าทางงอนผม
“ผมขัดใจบอร์ดบริหารไม่ได้หรอกจีน่าก็รู้” ผมบอกไปตามตรงเพราะนี่คือผลประโยชน์ของบริษัทผมต้องตัดสินใจให้รอบคอบ ถ้าผมไม่มีประสิทธิภาพพวกบอร์ดบริหารก็พากันถอนหุ้นหมดน่ะสิ
“เดี๋ยวผมพาไปช้อปปิ้ง เพื่อเป็นการชดเชย เอามั้ย?” ผมพยายามปะเหลาะเธอซึ่งวิธีนี้ก็ใช้ได้ผลเสมอ ผู้หญิงมักจะชอบอะไรพวกนี้แหละ
“ก็ได้ค่ะ!! แต่แค่โปรเจคนี้โปรเจคเดียวเท่านั้นนะคะ” เธอยอมอ่อนข้อลงเมื่อเห็นว่าเถียงต่อไม่ได้
“โอเคคับ” ผมตอบก่อนที่จะพาเธอไปช้อบปิ้งที่ห้างดังแห่งหนึ่งตามสัญญา
Part ไอริส
“คัท!!!” เสียงผู้กำกับสั่งคัท ตอนนี้ฉันกำลังถ่ายโฆษณาอยู่ เหนื่อยมากจริงๆ ฉันทำงานสายตัวแทบขาดแต่ก็มีความสุขนะ ได้เงินเยอะดี ฮ่าๆๆ
