กาลเวลาเปลี่ยนผัน ดวงใจราชามังกรจะกลับมายืดผงาดอีกครั้ง ความรักและศรัทธา ปณิธานอันแรงกล้าของพวกเขา จะพาคุณโลดแล่นในโลกแห่งแฟนตาซี
แฟนตาซี,หญิง-หญิง,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ค่ำคืนที่ซื้อทาสมาจากพ่อค้าจบลง เช้าวันใหม่ซินเทียร์ไปที่กิลด์เพื่อรับภารกิจในรอบสุดสัปดาห์ ภารกิจนี้จะเป็นภารกิจแรกของซินเทียร์จริง ๆ จะเป็นส่วนหนึ่งของอาชีพนักผจญภัย
ซินเทียร์ยืนดูกระดานภารกิจ อ่านข้อมูลเพื่อเลือก เมย์กับมีอายืนเลือกภารกิจกัน ต่างคนต่างตื่นเต้น
ซินเทียร์แตะมือที่แผ่นป้ายภารกิจระดับบี ค่าจ้างที่เขียนกำกับอยู่สูงลิบลิ่ว
“เฮ้ยมีคนเอาภารกิจระดับบีไปทำด้วยเหรอเนี่ย?”
“เอาจริงดิ แต่เดี๋ยวนะ เด็กคนนั้นมันยายเด็กลูกสาวมังกรนี่นา”
สายตาของคนในกิลด์จ้องมองมา
ผู้คนต่างพูดกันไปต่างๆ นานามีทั้งแง่ดีและไม่ดี แต่ซินเทียร์ไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย
ตัวนางได้พูดคุยกับเมย์และมีอาด้วยความสนิทกัน
“อืม… เมย์ มีอา พวกนางจะทำภารกิจอะไร” นางหันไปถามทั้งสอง
“ข้าได้ภารกิจแล้วเหมือนกัน แล้วเมย์ล่ะ” มีอาบุ้ยถามเพื่อนอีกคน
“อืม…ข้าเอาภารกิจนี้ละกัน ให้ไปเก็บสมุนไพร” เมย์ตอบกลับ
“เดี๋ยวนะ ซินเทียร์ จะทำภารกิจนี้จริงๆ เหรอ แต่มันอยู่ในระดับบีเลยนะนั่น” มีอาหรี่ตาลงขณะอ่านรายละเอียดภารกิจที่ซินเทียร์จับจอง
“อืม...ก็หยิบมาแล้ว ให้ทำไงได้ล่ะ”
ทั้งสามก้มหน้าลงอ่านรายละเอียดภารกิจอย่างละเอียด แล้วก็นัดหมายการกลับมาเจอกันอีกครั้งก่อนจะแยกย้ายกันไปทำภารกิจของตนที่ได้รับมา
ตัดมาทางโคด้าที่กำลังช่วยไกอาสร้างโพชั่นในตำนาน การที่จะสร้างโพชั่นในตำนานไม่ใช่เรื่องง่าย อย่างไรก็ตามความพยายามของทั้งสองก็เริ่มผลิดอกออกผลในวันนี้
ผลลัพธ์การทดลองเป็นแค่จุดเริ่มต้นที่พึงพอใจได้ แต่ยังต้องทำงานกันอีกมาก
มาริเป็นลูกมือมาตลอดในช่วงเวลาที่โคด้าเริ่มร่วมงานกับอาจารย์ของนาง โคด้าจึงถ่ายทอดเวทมนตร์ให้แก่มาริเป็นการตอบแทนด้วยยามเมื่อนางและมาริว่าง
“โคด้า...หิวมั้ย โพชั่นได้ที่หรือยัง” ไกอาเดินมาหาหลังแยกไปพักครู่ใหญ่ก่อนหน้า “แล้ววัตถุดิบที่บ่นว่าขาดน่ะ ได้มาหรือยัง”
“ได้มาแล้วสิ ไว้ใจข้าเถอะ” โคด้าตอบกลับให้ไกอามั่นใจ “ข้าเป็นถึงอดีตราชินี ถ้าบอกว่าจะทำ จะหาอะไรให้ รับปากอะไรไว้ เจ้าเชื่อใจข้าได้อย่างแน่นอน”
ซินเทียร์ไปยังบ้านของผู้ว่าจ้างในภารกิจนี้ ซินเทียร์ไม่รู้หรอกว่าข้างในน่าจะมีบางอย่างที่ไม่ชอบมาพากลอยู่ด้วย อันที่จริงทางกิลด์เองพยายามสืบอยู่ เพราะภารกิจนี้จอมเวทที่มารับภารกิจก่อนหน้ากลับหายไปเสียเฉย ๆ ไม่ปรากฎร่องรอยว่าหายไปไหน ไม่มีผู้ที่รู้ชะตากรรมของพวกนางเหล่านั้นเลย
ชายร่างใหญ่แต่งตัวอย่างสุภาพเรียบร้อย เขาได้ออกมาต้อนรับซินเทียร์เป็นอย่างดี ชายคนนั้นได้เชิญซินเทียร์เข้าไปยังคฤหาสน์ของตระกูลคริสตัล ภายในที่ดูหรูหราทำให้ซินเทียร์ตกตะลึง นอกจากนี้ความใหญ่โตของคฤหาสน์ก็ระดับมโหฬาร
ซินเทียร์รู้สึกราวกับหลุดไปอยู่ในโลกของเทพนิยายก็มิปาน
“สวัสดีครับ ผมคือพ่อบ้านของตระกูลคริสตัล ผมมีชื่อว่าลูดอป ท่านคงเป็นซินเทียร์ใช่รึเปล่า?” พ่อบ้านทักทายพร้อมกับแนะนำตัวกับซินเทียร์
“ใช่แล้วค่ะ ข้าคือซินเทียร์ ข้ามาทำภารกิจที่แปะป้ายว่าจ้าง”
ซินเทียร์ถูกเชื้อเชิญให้นั่งเป็นแขกก่อน พ่อบ้านยกขนมและน้ำชามาเสิร์ฟให้ ทางซินเทียร์ก็กินดื่มของที่อยู่ต่อหน้าโดยไม่ได้ระแวงไว้ก่อน ดังนั้นนางจึงตกอยู่ในอันตราย
หญิงสาวหมดสติลงไป
เวลาผ่านไปนานเท่าใด ซินเทียร์ก็กะไม่ถูกตอนที่นางลืมตาตื่นขึ้นมาได้สติ นางที่รู้สึกปวดหัวตุบ ๆ ชันกายลุกขึ้น สถานที่ที่นางตื่นมานี้นางไม่แน่ใจว่ามันอยู่แห่งหนใด แต่มีผู้คนอยู่กับนางด้วย จากเครื่องแต่งกายและพลังในตัวของพวกเขาที่ซินเทียร์สัมผัสได้เบาบาง ซินเทียร์รู้ว่าพวกที่อยู่ในห้องด้วยนี้ล้วนเป็นจอมเวท พวกเขาเหล่านั้นอยู่บนเตียง แน่นิ่ง แต่ไม่น่าเชื่อว่าหลับอยู่เพราะดวงตาของพวกเขาก็เปิดอยู่
พอมองไปแล้วก็รู้สึกไม่สบายใจ สายตาของผู้คนล้วนเหม่อลอย ดูไร้สติสัมปชัญญะ แต่ละรายมีโซ่ที่รัดข้อมือข้อเท้าตรึงยึดไว้กับเตียง
เสียงบางอย่างขยับดังแหวกความเงียบ เรียกความสนใจของซินเทียร์
นางมองไปที่หน้าท้องของร่างที่อยู่ใกล้ที่สุด และพบว่าท้องนั้นขยับเคลื่อนไหวเหมือนมีบางสิ่งที่ใต้ผ้า
“โอ๊ย...ที่นี่มันคือที่ไหนกัน” ซินเทียร์พูดกับตัวเอง “พวกนางเป็นใครกัน แล้วท้องพวกนางเป็นอะไรไป”
ทันใดนั้น สิ่งน่าประหลาดใจก็เกิดขึ้น มีเสียงปริศนาเรียกชื่อนางมาจากในหัวตัวเอง น้ำเสียงที่ว่านั่นค่อนข้างเย็นชา แต่อย่างไรก็ตามก็ให้ความรู้สึกที่พึ่งพาได้อย่างน่าประหลาด
“เอาไงดี เหมือนพวกเขากำลังทรมานอยู่ เดี๋ยวใช้ลมหายใจมังกรถล่มออกไปก็ได้นี่นา”
“ไม่ได้นะ การถล่มอาจจะเป็นอันตรายต่อพวกนางเหล่านั้นก็เป็นได้” เสียงนั้นกล่าวแย้งหยุดแผนการของนาง
ซินเทียร์แอบคิดว่านางหลอนไปเอง อาจจะเพราะได้รับยาบางอย่างเข้าไป
แต่อีกใจก็เอนเอียงคิดไปว่าเสียงที่ได้ยินพูดเตือนสตินางได้ เห็นจะเป็นเสียงที่มีที่มาเป็นบางคนหรือบางสิ่งที่นางไม่เห็นด้วยมากกว่า เพราะโลกนี้มีเวทมนตร์อยู่ด้วยนี่นา
“เอาไงดีล่ะเนี่ย” ซินเทียร์ลนลาน
ตัดมาทางกิลด์ มาสเตอร์กลับมาจากการประชุมที่สถานที่ลับแห่งหนึ่งว่าด้วยเรื่องเหล่าจอมเวทที่หายไปอย่างเป็นปริศนา โดยมีประเด็นสงสัยที่ร่ำลือกันคือการหายตัวไปของคนพวกนั้นเกี่ยวข้องกับแผ่นป้ายหาคนทำงานจากคฤหาสน์ของตระกูลคริสตัล
“เมร่า ภารกิจของตระกูลคริสตัลมันหายไปไหนแล้ว” มาสเตอร์สังเกตเห็นแผ่นป้ายประกาศที่หายไปได้ทันทีที่มาถึง
“มีเด็กผู้หญิงของโรงเรียนอาเธอร์ดึงไปค่ะ มีอะไรรึเปล่าเจ้าคะ”
“มันเป็นภารกิจลวง เมื่อเช้ามีการประชุมที่สมาคมกิลด์ว่าช่วงนี้มีการหายตัวไปของเหล่าจอมเวทหญิงและส่วนใหญ่จะหายไปหลังจากไปทำภารกิจให้ตระกูลคริสตัล” กิลด์มาสเตอร์อธิบายรวบรัด และเร่งงานกะให้ได้งาน “ไปบอกพวกนัสสึ รีบไปจัดการเรื่องนี้ซะ”
“ได้ค่ะ เดี๋ยวติดต่อไปเจ้าค่ะ”
ซินเทียร์ได้ยินเสียงเดินเบา ๆ นอกโถงห้องที่ตนอยู่ เลยแกล้งทำเป็นสลบอยู่ต่อก่อน ทันใดนั้นได้มีผู้หญิงคนหนึ่งเปิดประตูที่ซินเทียร์มองไม่เห็นในทีแรกจากทางด้านหนึ่งของโถง และก้าวเข้ามา ฝีเท้าของคนร้ายเบา และยังเสียงเนื้อขาเสียดสีกับผ้ากระโปรงดังสวบสาบ ซินเทียร์ได้ยินเสียงแบบที่ว่าคุ้นหูจากทั้งตัวนางเองและเพื่อนผู้หญิงหลาย ๆ คน
การเคลื่อนไหวที่รู้สึกได้นี้ ไม่มีทางเป็นของผู้ชายไปได้
“ในที่สุดข้าก็จะมีกองทัพโอเกอร์มาไว้ในการครอบครอง และต่อไปข้าก็จะได้ครองโลกอย่างแน่นอน วะฮ่า ๆ ” ผู้หญิงคนหนึ่งเปล่งเสียงหัวเราะด้วยความยินดีกับผลงานที่อยู่ต่อหน้า
คำพูดของนางราวกับรอคอยมานานกว่าแผนการที่วางไว้จะดำเนินการได้สำเร็จ
สำเร็จงั้นเหรอ ยังหรอก!
“กรอด…ยัยป้านั่นเห็นแล้วอยากซัดหน้าให้คว่ำเลย กล้าเอาคนมาทดลองและกล้าหลอกข้าได้นะ” ซินเทียร์ลืมตาในความมืด ด้วยวิชาเนตรมังกรทำให้นางสามารถมองฝ่าความมืดไปเห็นได้ถึงสีหน้าของผู้ไม่ประสงค์ดี
“ใจเย็น ๆ ก่อน คนเหล่านี้ถูกถอดเอาจิตใจออกไปเพื่อไม่ให้มีการขัดขืน และที่แห่งนี้มีอาณาเขตไร้เวทมนตร์อยู่”
“ไม่สนแล้วโว้ย ถึงใช้เวทมนตร์ไม่ได้ ขอแค่ได้ซัดหน้าก็พอแล้ว”
สิ้นสุดคำพูดของซินเทียร์ นางโจมตีด้วยกระบวนท่าต่าง ๆ ที่เคยเรียนมาทั้งจากพ่อผู้เป็นราชามังกรและแม่ผู้เป็นราชินีมังกร
นางต้อนผู้หญิงคนนั้นกระทั่งจนมุม ทำให้ผู้หญิงคนนั้นตกตะลึงในความสามารถของนางที่ต้องประมือด้วย
“แกหลุดออกจากการควบคุมได้ยังไง”
“หุบปาก ข้าจะซัดหน้าให้หงายกันไปเลย ยัยป้าเอ๊ย”
“หน็อย…แกเรียกใครว่าป้ากันยะ ข้าเพิ่งสามสิบห้าเอง”
การต่อสู้ก็ได้เริ่มขึ้น ซินเทียร์ยังใช้เวทมนตร์ไม่ได้ เพราะอาจจะทำให้สถานที่ถล่มลงมา แต่นางก็ยังมีกระบวนท่าที่ราชามังกรผู้เป็นพ่อได้สอนไว้ การประมือดำเนินไปด้วยความดุเดือด ต่างฝ่ายต่างไม่มีทีท่าจะยอมแพ้หรือท้อถอย ซินเทียร์ในตอนนี้ได้สังเกตเห็นดาบของนางเองซึ่งเหน็บอยู่ที่เอวของผู้หญิงที่อ้างตัวว่าเป็นเจ้าของคฤหาสน์คริสตัลหลังนี้
“นั่น...มันคือดาบของข้า เอาคืนมาเลยนะ”
“ของแกงั้นเหรอ ก็มาแย่งเองสิ”
“แกอย่าเอามือสกปรกมาแตะดาบเล่มนี้เด็ดขาด” ซินเทียร์แผดเสียงอย่างหงุดหงิด
เมื่อการต่อสู้สิ้นสุดลง ผลออกมาเป็นว่าผู้ที่ได้รับชัยชนะคือซินเทียร์ ซินเทียร์ที่แย่งดาบกลับคืนมาได้แล้วเดินตรงไปยังประตูที่ถูกร่ายเวทผนึกไว้ทางด้านหนึ่ง นางสัมผัสได้ว่ามีบางอย่างหลังประตูบานนั้น เมื่อนางนำดาบฟันลงไปที่ประตู ก่อนคมดาบจะถึงตัวประตู ก็ปรากฏผนึกที่โผล่ออกมาจนเห็นชัดกลางอากาศกระทบกับปลายดาบ
ผนึกนั้นแตกออกและหายวับไป
ประตูแง้มออก ซินเทียร์ใช้มือผลักและก้าวเข้าไปในห้องนั้น แสงเทียนในห้องติดพรึบขึ้นด้วยเวทมนตร์ที่ถูกร่ายกำกับไว้ก่อนล่วงหน้า ในห้องมีผลึกคริสตัลขนาดใหญ่ ภายในมีร่างของผู้หญิงอยู่ในนั้น
หลังจากยืนงงว่าไม่เจอทางออก ซินเทียร์หมุนกายจะออกไปจากห้อง ก่อนจะได้พบกับพ่อบ้านที่เจอกันตั้งแต่ตอนเข้ามาทีแรก พ่อบ้านที่เคยต้อนรับซินเทียร์รีบตรงเข้ามาหาซินเทียร์และคุกเข่าให้ เปิดปากโวยวายว่าเขาได้ถูกควบคุมโดยผู้หญิงที่ซินเทียร์ทำให้สลบไป ผู้หญิงคนนั้นมาสมอ้างว่าเป็นเจ้าของคฤหาสน์แห่งนี้หลังจากทำให้เจ้าของตัวจริงถูกขังและหมดสติอยู่ในผลึก
เมื่อเหล่าจอมเวทของกิลด์มาถึง ก็พบกับซินเทียร์ที่กำลังออกไปทางประตูหน้าพร้อมกับพ่อบ้าน
พอรีบเล่าว่าเกิดเรื่องขึ้น และมีพวกผู้หญิงที่ต้องปฐมพยาบาลอยู่ภายใน เหล่าจอมเวทจากกิลด์ก็รีบรุดไปดูสถานที่ต่อสู้ และต่างตะลึงเมื่อพบว่าทุกเรื่องที่ซินเทียร์พูดเป็นความจริง อีกทั้งศัตรูที่ซินเทียร์เอาชนะไปได้และแผนการที่ล่มไปของมันก็ไม่ใช่ระดับจอมเวทธรรมดาทั่วไปจะจัดการคนเดียวไหว
