กาลเวลาเปลี่ยนผัน ดวงใจราชามังกรจะกลับมายืดผงาดอีกครั้ง ความรักและศรัทธา ปณิธานอันแรงกล้าของพวกเขา จะพาคุณโลดแล่นในโลกแห่งแฟนตาซี
แฟนตาซี,หญิง-หญิง,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
กาลเวลาเปลี่ยนผัน ดวงใจราชามังกรจะกลับมายืดผงาดอีกครั้ง ความรักและศรัทธา ปณิธานอันแรงกล้าของพวกเขา จะพาคุณโลดแล่นในโลกแห่งแฟนตาซี
ผู้แต่ง
พี่บัวลอยไข่หวาน
เรื่องย่อ
เขาว่ากันว่าความรักไม่จำเป็น เเละไม่ได้จำกัดว่าจะต้องเป็นคู่รักแต่เพียงเท่านั้น ความรักมีหลากหลายรูปแบบซึ่งความรักที่จะพูดถึงนั้นคือความรักเเบบพ่อกับลูกย่อมมีแต่ความห่วงใย แม้จะไม่ใช่สายเลือดเดียวกันก็ตาม
ซินเทียร์เด็กสาวที่ราชามังกรเก็บมาเลี้ยงจากมหาสงครามแห่งการกลืนกิน เมื่อเวลาผ่านจากเด็กสาวในวันนั้นเติบใหญ่จนราชามังกรต้องส่งเธอเข้าไปยังโรงเรียนเวทมนตร์ของราชาอาเธอร์ ด้วยความต้องการของราชามังกรที่ต้องการให้เด็กสาวได้เรียนรู้เรื่องที่เกี่ยวกับการใช้ชีวิตอย่างมนุษย์ทั่วไปแม้ในบางครั้งสิงที่ซินเทียร์อาจจะต้องพบเจอเป็นเรื่องที่น่าเศร้า
“เมย์”เด็กสาวที่มาจากซากุระ ผู้ที่ใช้เวทมนตร์อัญเชิญและเป็นเพื่อนคนแรกของซินทียร์ ในอนาคตของจะเป็นผู้ที่จะใช้เวทอัญเชิญที่ยิ่งใหญ่ ด้วยความฝันนี้เธอเลยหนีออกจากบ้านที่ต้องการทำตามความต้องการของตัวเองและเธอแอบชอบซินเทียร์
มีอา” อดีตเจ้าหญิงของอาณาที่ล่มสลายไปเพราะแพ้สงครามในวันที่เธอเข้าเรียนที่โรงเรียนของราชาอาเธอร์ แถมเป็นผู้ที่ทำให้ซินเทียร์ได้เรียนรู้เกี่ยวกับความเศร้าและความเจ็บปวดที่ไม่อาจะลืมเลือนได้ตลอดไป ด้วยความแค้นทำให้เธอเข้าสู่ด้านมืด จากเพื่อนรักต้องกลายเป็นศัตรู
เรื่องนี้ได้แรงบัลดาลใจจากหนังและอนิเมะหลาย ๆ เรื่องและไม่เกี่ยวกับกลุ่มคนหรือองค์กรใดๆ ทั้งสิ้นและเนื้อหาอาจจะมีความล่อแหลมอาจมีเนื้อหาที่เกี่ยวกับเพศและความรุนแรง โปรดใช่วิจารณญาณในการรับชม ผู้อ่านที่มีอายุต่ำกว่าสิบแปดปีควรได้รับการดูแลจากผู้ปกครอง ด้วยความปราถนาดีจาก พี่บัวลอยไข่หวาน
บาดแผลของซินเทียร์ที่ถูกฟันด้วยเคียวของมีอาไม่สามารถรักษาด้วยวิธีตามปกติได้ เพราะเป็นบาดแผลที่เกิดจากอาวุธธาตุศักดิ์สิทธิ์อันหลอมรวมธาตุน้ำแข็งและธาตุมิติเข้าด้วยกัน
“ขอบคุณนะคะที่ช่วยชีวิตพวกเราไว้ ว่าแต่คุณเป็นใครกันคะ” เมย์ถามขึ้นอย่างสำนึกบุญคุณ
อาจารย์ฟลูเอโกเลออนจ้องหน้าชายหนุ่ม
“ข้าน่ะเหรอ…” เขาอมยิ้ม “เจ้าก็น่าจะเคยเห็นข้า ตอนวันที่พวกเจ้าสอบไง แต่นั่นข้าอยู่ในร่างคนแก่ เจ้าสิงโตน้อยนี่นะทำหน้าแบบนั้น กำลังขำอยู่สินะ”
”ร…หรือว่าคุณคือท่านเมอริน!!” เมย์ตกใจ หันไปมองใบหน้าของอาจารย์ “นี่รู้อยู่แล้วเหรอคะ”
“ว่าแล้วต้องตกใจเหมือนที่ข้าเจอ ฮะฮะฮ่าฮ่า ข้าเคยตกใจเหมือนกัน” อาจารย์ฟลูเอโกเลออนยิ้มกว้าง “เห็นคนอื่นตกใจเหมือนกันนี่ สนุกดี”
“ข้าว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลามาตลกแล้วแหละ… ไป!!! ไปดูซินเทียร์ก่อน” เมอรินพูดขัดขึ้นมา
“แผลจากธาตุศักดิ์สิทธิ์ที่มีธาตุมิติผสมด้วย แม้แต่ข้าทำได้เพียงแค่บรรเทาอาการ”
“ข้าเคยได้ยินว่าสไลม์ชั้นสูงสามารถรักษาบาดแผลได้ทุกประเภท” เมเลโอน่าที่ยืนอยู่ด้วยในห้องเสนอขึ้นมา นางมายืนคุมเชิงรอก่อนที่เมอรินจะพาทุกคนเทเลพอร์ตมาที่นี่ อาจจะแค่บังเอิญ หรืออาจจะเป็นรูปการณ์ที่เมอรินวางแผนไว้ก่อนแล้ว
“ราชาสไลม์ริมมุที่สองได้รึเปล่าคะ”
แต่ตอนนี้… ความหวังก็ได้กลับมาอีกครั้ง
ทุกคนรู้ว่าเมย์มีราชาสไลม์อยู่ในการครอบครอง และเมื่อสิ้นคำนางได้รีบอัญเชิญราชาสไลม์ริมมุมารักษาบาดแผลของซินเทียร์ในทันที เมื่อราชาสไลม์มาถึง มันได้กลืนเอาร่างของซินเทียร์เข้าไปในร่างกายของมัน บาดแผลของซินเทียร์ได้รับการรักษา
ในภวังค์ของซินเทียร์ ยามนี้นางได้พบเจอกับหญิงสาวคนหนึ่ง ผู้คุ้นเคยที่มักมาปรากฏตัวให้เห็นในห้วงฝัน คน ๆ นี้มีหน้าตาคล้ายกับนางเป็นอย่างมาก
“มาแล้วสินะคาเนเรีย โตขึ้นเยอะเลย”
“เดี๋ยว!! ใครคือคาเนเรีย แล้วแกเป็นใคร แล้วที่นี่มันคือที่ไหน” ซินเทียร์ตกใจกับการที่อีกฝ่ายพูดด้วย
นี่เป็นครั้งแรกที่ตัวตนในความฝันของนางดูเหมือนมีสติดี ไม่ใช่แค่ภาพเลือนราง และไม่ใช่แค่ตัวตนที่ไร้ชีวิต
ผู้หญิงตรงหน้าราวกับคนมีชีวิต! และโลกในฝันก็ดูเหมือนโลกความเป็นจริงจนวูบหนึ่งนางเผลอหลงคิดว่านางหลุดมาอยู่ในอีกสถานที่ในโลกแห่งความเป็นจริง
ทว่าซินเทียร์ยังจำเหตุการณ์ที่เพิ่งต่อสู้ไปได้ นางมั่นใจ… มั่นใจมากว่าตนเองหมดสติ
ที่นี่ และคนตรงหน้า ต้องเป็นความฝัน!
“เจ้าคือลูกของข้า” หญิงสาวกำลังอ้างถึงชาติกำเนิดของซินเทียร์ “จะจำไม่ได้ก็ไม่แปลกหรอก”
“เอิ่ม จำไม่ได้… เจ้ากำลังจะบอกว่าข้าเป็นใครกันอย่างนั้นเหรอ”
ซินเทียร์กำลังสงสัยว่าตนเองสับสน หรือว่าตัวตนตรงหน้าสื่อสารความจริงกับนาง
“ที่จริงข้าได้ตายไปนานแล้ว แต่ก่อนตายได้ใช้เวทมนตร์ฝังจิตสุดท้ายไว้ จิตของข้า จิตของแม่อยู่ในตัวลูก” นางตรงหน้าอธิบายด้วยสีหน้าจริงจัง “ที่จริงแล้วลูกเป็นสายเลือดของราชาคูกะ”
“อืม…ราชาคูกะเหรอ เอ๊ะ! คนที่ทำลายบ้านเกิดของมีอา” ซินเทียร์ตกใจ วูบหนึ่งคิดอยู่ว่าถ้าหากมีอารู้เข้าจะต้องยิ่งโกรธแค้นนางแน่ แต่ก็พักความคิดถึงเพื่อนและมุ่งหาคำตอบเกี่ยวกับตัวเองจากตัวตนตรงหน้าซะก่อน เพราะพลังของอีกฝ่ายอาจจะไม่เสถียรและร่างอาจอันตรธานหายไปต่อหน้าต่อหน้า “ถ้าเป็นแบบนั้น แล้วทำไมแม่ไม่อยู่กับราชาคูกะล่ะ ตอนที่ตายน่ะ”
“แม่ต่อต้านความคิดทำสงคราม ส่วนราชาคูกะชอบสงครามและกระหายในอำนาจเป็นอย่างมาก แม่ก็เลยทิ้งเขาและ หนีมา” หญิงตรงหน้ามีสีหน้าไม่มีความสุข แต่แล้วดวงตาที่แฝงความเศร้าก็ตวัดมองซินเทียร์ ความเคร่งเครียดเจืออยู่ในสายตาที่มองมา “ในตอนนั้นแม่โดนลูกหลงจากสงคราม ก่อนที่แม่จะตายแม่เลยใช้เวทฝังจิตไว้ในตัวลูกอย่างที่ว่า และวางกลไกการทำงาน ช่วยให้แม่มาปรากฏตัวกับลูกได้ในเวลาที่ลูกนอนหรือไม่มีสติ”
“เพราะแบบนั้นถึงได้เห็นหน้าแม่ตอนฝันทุกทีสินะ”
ซินเทียร์ประมวลผลข้อมูลที่นางมี
“ข้าเป็นลูกของราชาคูกะ เรื่องจริงนั่นหลีกเลี่ยงไม่ได้สินะ”
ซินเทียร์ได้รับการรักษาจากราชาสไลม์จนร่างกายปราศจากบาดแผล นางค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้นมาพบกับรินเนะและเมย์ที่นั่งเฝ้านางอยู่
“ซินเทียร์ ขะ...ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะรอดมาได้ แต่ก็ต้องขอบคุณราชาสไลม์ที่รักษาเจ้าเอาไว้ ถ้าเจ้าตายไปข้าจะอยู่กับใครล่ะทีนี้ ฮึก...ฮือออ”
“เมย์” ซินเทียร์ยกมือขึ้นลูบหน้าเมย์ที่จับมือของนางไปแนบหน้า
สายตาของซินเทียร์เบนไปมองหน้ารินเนะ
“ข้าทราบข่าวจากเมอริน ถ้าเขากับเอนไม่ห้ามล่ะก็ ข้าจะไปลากคอจอมมารเดียอาโบ”
“เอน…”
“เขาเองก็โมโหกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ไม่อยากให้เราทำอะไรผลีผลาม” รินเนะเม้มปาก
รินเนะกับเอนคงรู้สึกไม่ต่างกัน ความเป็นห่วงซินเทียร์คงทำให้ใจของทั้งคู่ร้อนระอุเปรียบดั่งภูเขาไฟที่พร้อมจะปะทุขึ้นมา แต่ด้วยพลังมหาศาลที่พวกเขามี ถ้าใช้พลังตามใจชอบ อาจจะมีความเสียหายครั้งใหญ่และผู้ได้รับลูกหลงได้ เอนที่มีวุฒิภาวะมากกว่ารินเนะคงจะอยากค่อย ๆ หาทางจัดการจอมมารเดียอาโบมากกว่า
และในเวลาต่อมาเรื่องที่ซินเทียร์ได้รับบาดเจ็บหนักไปถึงหูรินเนะ เมื่อราชินีมังกรทราบข่าวจากเมอรินเพื่อนรักของนาง นางถึงกับจะไปลากคอจอมมารเดียอาโบ แต่นางถูกห้ามโดยเอนผู้ที่เป็นพ่อบุญธรรมของซินเทียร์เพื่อไม่ให้เกิดการแทรกแซงกลุ่มอื่น ๆ โดยไม่จำเป็น แต่ภายในใจของเอนกลับร้อนระอุเปรียบดั่งภูเขาไฟที่พร้อมจะปะทุขึ้นมา เพียงแต่ระงับอารมณ์ไว้ได้ด้วยสามัญสำนึกความรับผิดชอบในพลังอันยิ่งใหญ่
ก่อนใช้พลังของตัวเองออกไป เอนต้องคิดให้ดี
“เรื่องที่ตามตัวมีอาล่ะ” ซินเทียร์อดถามถึงเพื่อนสนิทที่เป็นต้นเหตุให้นางบาดเจ็บไม่ได้
“ยังหาตัวนางไม่เจอ” เมย์พูดด้วยน้ำเสียงอย่างคนหายใจไม่ทั่วท้อง
“อย่ามัวนั่งซึมเป็นส้วม” ฟลูเอโกเลออนส่งเสียงให้รู้ว่านางก็อยู่ด้วยในห้อง “ถ้าแกยังทำตัวแบบนี้อย่าเรียกตัวว่าเป็นลูกศิษย์ราชสีห์ทองแดงของฟลูเอโกเลออน เลโอน่า คนนี้เลย…”
แม้การพูดจะเอะอะโวยวาย แต่ซินเทียร์ก็รู้ว่าอีกฝ่ายตั้งใจจะปลุกใจมากกว่าข่มเหงความรู้สึก
“วันนี้ล้ม พรุ่งนี้ต้องยืนขึ้นมา”
อาจารย์ฟูลเอโกเลออนแผดเสียงตะโกน เสียงดังเหมือนเสียงคำราม สมกับสมญาของนางว่าเป็นราชสีห์
ซินเทียร์ฮึกเหิม นางตั้งสติ กำหนดเป้าหมายว่าจะไปตามหามีอา และจะพากลับมาด้วยกันให้ได้!