กาลเวลาเปลี่ยนผัน ดวงใจราชามังกรจะกลับมายืดผงาดอีกครั้ง ความรักและศรัทธา ปณิธานอันแรงกล้าของพวกเขา จะพาคุณโลดแล่นในโลกแห่งแฟนตาซี
แฟนตาซี,หญิง-หญิง,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ซินเทียร์กับเมย์มีบาเร็ตต้าติดสอยห้อยตามไปไหนมาไหนด้วยตลอด ซินเทียร์รู้สึกว่าพวกนางสนิทกันแม้จะไม่เคยสรุปความสัมพันธ์ระหว่างกันออกมาชัดเจนก็ตาม และด้วยมิตรภาพ เมื่อซินเทียร์จับได้ว่ามีคนแพร่ข่าวเรื่องบาเร็ตต้าเป็นแวมไพร์ นางก็รู้สึกเป็นทุกข์เป็นร้อนแทนขึ้นมา
สายตาที่มองบาเร็ตต้าจากทุกหนทุกแห่ง ถ้าไม่เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นจากคนที่แข็งแกร่ง หลายคนก็จ้องมองมาด้วยความหวาดกลัว ทางบาเร็ตต้าไม่สะทกสะท้านต่อสายตาที่มองนาง นางยังคงยิ้มหวาน และเดินไปไหนต่อไหนในโรงเรียนด้วยท่าทีสบาย ๆ
“ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงสักหน่อย” บาเร็ตต้ายักไหล่ “คนที่กลัวบางคนก็ยังหลงข้าหัวปักหัวปำอยู่ด้วย”
เสน่ห์ของบาเร็ตต้ายังอยู่ การกลัวไม่กล้าเข้าหา ไม่ได้หมายความว่าบรรดาชายหนุ่มจะพูดชื่นชมความงามของนางน้อยลง
“อาจารย์เมเลโอน่าให้มาตาม” คนมาเรียกหาซินเทียร์กับเมย์
ทั้งคู่ไปที่ห้องของเมอรินผู้ที่เป็นผู้อำนวยการแห่งโรงเรียนอาเธอร์ เมื่อประตูห้องของเมอรินเปิด เขาทักทายทั้งคู่โดยการกล่าวถึงจดหมายที่ถูกส่งมาที่โรงเรียนโดยมีเนื้อหาสำคัญพร้อมทั้งตราประทับของราชาอาเธอร์ เมอรินไม่มีสิทธิจะเปิดออกเองและก็ไม่ควรละลาบละล้วงกับจดหมายที่จ่าถึงนักเรียนเป็นชื่อนักเรียนเอง
“แต่ทำไมจดหมายมีสามฉบับล่ะเนี่ย” ซินเทียร์สบตากับเมย์
นางเห็นแล้วว่าบนซองเป็นชื่อของมีอา
“ในจดหมายเขาเขียนอะไรไว้กันนะ ง้้นก็แกะกันเลย” เมย์มองด้วยสายตาที่ตื่นเต้น
“ได้สิ”
แคว้ก…
ภาพราชาอาเธอร์ปรากฏขึ้นมาในอากาศ เนื้อหาของจดหมายถูกบันทึกด้วยเวท
“ข้า ราชาอาเธอร์ ขอประกาศว่าซินเทียร์ ดรากูลนิล และเมย์ เป็นผู้จบการศึกษา และเป็นนักผจญภัยพิเศษสามารถเดินทางไปที่ไหนก็ได้ โดยมีตราอนุญาตสำหรับนักผจญภัยที่ขึ้นทะเบียนถูกต้อง ข้าส่งจดหมายมาสามฉบับ อีกฉบับเป็นของมีอาแห่งรามิทิส แต่เนื่องจากมีอาได้หนีไปกับจอมมารเดียอาโบ เจ้าสามารถเลือกใครก็ได้เข้าปาร์ตี้ของเจ้า และมอบตราอนุญาตให้คนผู้นั้นได้
“เอาใครเข้าร่วมปาร์ตี้กันดี”
“บาเร็ตต้าก็แล้วกัน”
“แต่รายนั้นเรียนด้วยกันมาแบบครึ่ง ๆ กลาง ๆ เลยนะ”
“น่าจะไม่ใช่ปัญหาหรอก” ซินเทียร์มองเมอริน “จริง ๆ น่าจะมาเรียนเอาประสบการณ์ชีวิต แต่ที่จริงเก่งยิ่งกว่าเก่ง”
เมอรินพยักหน้า
ซินเทียร์นำเมย์ไปหาบาเร็ตต้า จัดแจงออกปากเชิญเข้าปาร์ตี้พร้อมทั้งอธิบายว่าพวกนางจะสามารถจบการศึกษาไปด้วยกันเลยในตอนนี้
“ก็ดีนะ ข้าได้เจอกับซินเทียร์แล้วคิดว่าอยู่กับเจ้าไม่น่าเบื่อ จะตามไปอีก เพราะว่าไม่น่าเบื่อ” บาเร็ตต้าพอใจอย่างยิ่งกับข้อเสนอ
พวกนางทั้งหมดเก็บของ เตรียมจะออกเดินทาง เมย์มีจุดมุ่งหมายจะตามหาภูตตัวหนึ่งก่อน ภูตตัวนี้มีความสามารถเป็นรองอีฟริต
“นามของมันคือไรเดน เจ้าอัตสุนีบาตสีม่วง”
เมย์จะได้ภูตตนนี้ได้ต้องใช้อาภรณ์ภูตพรายให้ได้ก่อน แต่การที่จะใช้อาภรณ์ภูตพรายได้นั้นต้องควบคุมพลังเวทธรรมชาติให้ได้ เมย์จึงขอให้ซินเทียร์ฝึกฝนการใช้เวทธรรมชาติแก่นาง แต่ในการฝึกนั้นเมย์พบว่ากระแสเวทจะทำให้นางต้องทรมานกว่าปกติ แต่ก็ฝืนเพราะต้องการบรรลุเป้าหมายให้ได้
“เมย์ไม่ใช่แบบนั้น มันต้องดึงพลังเวทมาจากด้านนอก” ซินเทียร์เตือนเมย์เมื่อเห็นสิ่งที่เมย์กำลังทำอยู่
การฝึกไม่เข้าที่เข้าทางสักที
“ฮึบ…มันหนักจัง ก้อนพลังเวท ทรมาน” เมย์พบว่าวิธีที่ซินเทียร์บอกนางฟังดูไม่ยาก แต่การทำให้ได้ที่ว่ายากแล้ว ไม่ยากและลำบากเท่ากับการใช้พลังอย่างเป็นผล
ต่อให้ดึงพลังจากธรรมชาตินอกกายมาไว้ในมือ แต่การควบคุมมันให้ส่งผลอย่างใจก็ต้องการทักษะอีกขั้น
การฝึกดำเนินไป แต่ละวันเมย์หมดแรง หลายวันผ่านไปสภาพของนางก็เรียกได้ว่าทรุดโทรม พวกนางกลับไปอยู่ที่โรงเรียนเพื่อให้การฝึกอยู่ในสายตาของอาจารย์ฟลูเอโกเลออน ดังนั้นสถานการณ์จึงดึขึ้นหน่อย ตรงที่ว่าถ้าเมย์ฝืนจนเกินไป อาจารย์จะดูออกและเตือนให้จบการฝึก เมย์จะยังอยู่ในสภาพที่เดินกลับห้องพักในหอเองได้ ไม่ใช่ต้องพึ่งพาให้ซินเทียร์หรือบาเน็ตต้าพยุงกึ่งลากกลับไปพักผ่อน
องค์ชายคิมฝึกกับราชามังกรอิกนัสเป็นพัก ๆ เพราะการกระตุ้นของดิววี่กับตารางการซ้อมสุดโหดร่วมกับคำแนะนำที่ละเอียด เขาปลดล็อกเปลวเพลิงสีฟ้าได้สำเร็จ
“สวะเป็นทองคำ ให้มันได้อย่างนี้”
องค์ชายคิมมองออก ดิววี่ที่หยาบคายอาจเป็นคนที่จริงใจกับเขาคนหนึ่ง
“นี่แก ที่ทำไปทั้งหมดเพื่อให้ข้าปลุกพลังของข้าขึ้นมาใช่มั้ย” เขายอมรับเลยว่าถ้าพูดกันดี ๆ ตัวเองก็คงไม่พัฒนามาเป็นเหมือนอย่างตอนนี้
“ทองก็คือก้อนดินที่ผ่านความกดดันมานาน” ดิววี่ขมวดคิ้ว “ข้าเชื่อลึก ๆ ว่าสวะจะต้องเปลี่ยนเป็นอะไรสักอย่างได้ถ้าผ่านกระบวนการ”
องค์ชายคิมยิ้มออกมา เขาถือว่าดิววี่ยอมชมเขาแล้ว
“แต่อย่าเอาตัวเองไปเปรียบเทียบคุณหนูซินเทียร์เด็ดขาด แกกับนางนั้นยังถือว่าคนละชั้น”
“กรอด!!! ยัยเด็กมังกรนั่นน่ะนะ “
“สายตานั่นอะไรกัน อยากจะโดนไฟเผาตาดูสักหน่อยไหม” ดิววี่ใช้สายตาที่เต็มเปี่ยมด้วยจิตสังหาร “จะเผาแล้วก็รักษาให้หายสักพันครั้งเป็นยังไง”
ดิววี่เตือนให้นึกถึงฝันร้าย องค์ชายคิมเคยต้องปางตายแล้วถูกรักษาให้หายหลายรอบในการฝึก ดิววี่จงใจทำเช่นนั้นเพื่อสร้างความแข็งแกร่งให้กับเขา พลังขององค์ชายคิมพัฒนาขึ้นได้หลังจากประสบพบพานการเฉียดตายหลายสิบครั้ง สัญชาตญาณการเอาชีวิตรอดจะกระตุ้นให้พลังของเขากล้าแข็งขึ้น
เมื่อตายบ่อย ๆ เค้นพลังบ่อย ๆ ร่างกายก็ตื่นตัว หนทางชีพจรที่พลังเวทไหลเวียนจะเปิดกว้างขึ้น รวมถึงสัญชาตญาณการต่อสู้ด้วยศิลปะป้องกันตัวก็จะเฉียบแหลมขึ้น
“คะ...ครับ ขอโทษที่ผมล่วงเกินนะครับ ท่านอาจารย์”
แม้จะมีข้อดีแฝงอยู่กับการที่ถูกทำร้ายและผ่านการรักษาให้หาย แต่ถ้าเลี่ยงได้ องค์ชายคิมก็อยากเลี่ยงไว้ก่อน
พวกซินเทียร์เริ่มออกเดินทางอย่างจริงจัง พวกเขาตรงไปยังบ้านเกิดของเมย์ “แคว้นซากุระ” ที่อีกฟากของทะเล เป็นสถานที่ซึ่งถูกขนานนามว่าอัญมณีแห่งตะวันออก ผู้คนเล่าขานว่าเป็นแคว้นที่งดงามเกินคำบรรยาย หนังสือมากมายก็เขียนถึงในทำนองเดียวกันว่า เมื่อได้ย่างกรายเข้าไป จะต้องอยากไปเยือนอีก
“จะเปลี่ยนใจก็ได้นะ” เมย์ย้ำคำพูดแบบนี้มาหลายครั้งระหว่างทาง
ตอนนี้พวกเขาก็เข้าใกล้ท่าเรือแล้ว
ซินเทียร์รู้สึกสังหรณ์ว่าเมย์มีเรื่องที่อยากบอก แต่ยังไม่กล้าบอก และจริง ๆ แล้วเรื่องที่ว่านั่นกำลังรบกวนจิตใจเมย์อยู่ ทำให้ลึก ๆ ลงไป เมย์อยากจะให้ทุกคนเปลี่ยนใจ
“นี่ ถามจริง ๆ ไม่อยากให้ไปเพราะอะไร”
“เปล๊า… ไม่ได้บอกว่าไม่อยากให้ไป” เมย์เสียงเครียด ปากพยายามยิ้ม แต่ตาไม่ได้ยิ้มด้วย “ต้องไปสิ ก็คุยตกลงกันไปแล้ว”
ซินเทียร์เชื่อว่าลึก ๆ เมย์ก็สองจิตสองใจอยู่
ดังนั้นการเดินทางจึงเป็นไปตามแผน ซินเทียร์คิดว่าถ้าสิ่งที่เมย์จะบอกเป็นเรื่องสำคัญ เดี๋ยวเพื่อนนางก็ต้องบอกออกมาเองในที่สุด ก็เพราะพวกนางเป็นเพื่อนกัน ตอนนี้คงต้องปล่อยให้เมย์ได้ไตร่ตรองหาคำพูดก่อน
การเดินทางของซินเทียร์ เมย์ และบาเร็ตต้ายังอยู่ในสายตาของผู้ที่ราชาคูกะส่งมาติดตามและอารักขา
กิจวัตรประจำวัน และแผนการที่ซินเทียร์สื่อสารกับคนในปาร์ตี้ ก็ถูกรายงานไปยังราชาคูกะเป็นระยะ ๆ อย่างต่อเนื่อง ไม่ทิ้งช่วงนาน
