กาลเวลาเปลี่ยนผัน ดวงใจราชามังกรจะกลับมายืดผงาดอีกครั้ง ความรักและศรัทธา ปณิธานอันแรงกล้าของพวกเขา จะพาคุณโลดแล่นในโลกแห่งแฟนตาซี
แฟนตาซี,หญิง-หญิง,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
กาลเวลาเปลี่ยนผัน ดวงใจราชามังกรจะกลับมายืดผงาดอีกครั้ง ความรักและศรัทธา ปณิธานอันแรงกล้าของพวกเขา จะพาคุณโลดแล่นในโลกแห่งแฟนตาซี
ผู้แต่ง
พี่บัวลอยไข่หวาน
เรื่องย่อ
เขาว่ากันว่าความรักไม่จำเป็น เเละไม่ได้จำกัดว่าจะต้องเป็นคู่รักแต่เพียงเท่านั้น ความรักมีหลากหลายรูปแบบซึ่งความรักที่จะพูดถึงนั้นคือความรักเเบบพ่อกับลูกย่อมมีแต่ความห่วงใย แม้จะไม่ใช่สายเลือดเดียวกันก็ตาม
ซินเทียร์เด็กสาวที่ราชามังกรเก็บมาเลี้ยงจากมหาสงครามแห่งการกลืนกิน เมื่อเวลาผ่านจากเด็กสาวในวันนั้นเติบใหญ่จนราชามังกรต้องส่งเธอเข้าไปยังโรงเรียนเวทมนตร์ของราชาอาเธอร์ ด้วยความต้องการของราชามังกรที่ต้องการให้เด็กสาวได้เรียนรู้เรื่องที่เกี่ยวกับการใช้ชีวิตอย่างมนุษย์ทั่วไปแม้ในบางครั้งสิงที่ซินเทียร์อาจจะต้องพบเจอเป็นเรื่องที่น่าเศร้า
“เมย์”เด็กสาวที่มาจากซากุระ ผู้ที่ใช้เวทมนตร์อัญเชิญและเป็นเพื่อนคนแรกของซินทียร์ ในอนาคตของจะเป็นผู้ที่จะใช้เวทอัญเชิญที่ยิ่งใหญ่ ด้วยความฝันนี้เธอเลยหนีออกจากบ้านที่ต้องการทำตามความต้องการของตัวเองและเธอแอบชอบซินเทียร์
มีอา” อดีตเจ้าหญิงของอาณาที่ล่มสลายไปเพราะแพ้สงครามในวันที่เธอเข้าเรียนที่โรงเรียนของราชาอาเธอร์ แถมเป็นผู้ที่ทำให้ซินเทียร์ได้เรียนรู้เกี่ยวกับความเศร้าและความเจ็บปวดที่ไม่อาจะลืมเลือนได้ตลอดไป ด้วยความแค้นทำให้เธอเข้าสู่ด้านมืด จากเพื่อนรักต้องกลายเป็นศัตรู
เรื่องนี้ได้แรงบัลดาลใจจากหนังและอนิเมะหลาย ๆ เรื่องและไม่เกี่ยวกับกลุ่มคนหรือองค์กรใดๆ ทั้งสิ้นและเนื้อหาอาจจะมีความล่อแหลมอาจมีเนื้อหาที่เกี่ยวกับเพศและความรุนแรง โปรดใช่วิจารณญาณในการรับชม ผู้อ่านที่มีอายุต่ำกว่าสิบแปดปีควรได้รับการดูแลจากผู้ปกครอง ด้วยความปราถนาดีจาก พี่บัวลอยไข่หวาน
เทศกาลประจำปีของอาณาจักรซากุระ คือเทศกาลชมดอกไม้ โดยทุก ๆ ปีจะมีการระบำบวงสรวงทวยเทพ ซึ่งนอกจากจะเป็นการแสดงที่ทุกคนจดจ่อจะได้ชมแล้ว ยังถือเป็นพิธีกรรมขอพรให้พืชผลอุดมสมบูรณ์ตลอดทั้งปี เมย์ออกปากกับน้องชายให้สื่อสารกับครอบครัวว่าตนต้องการเป็นคนร่ายรำ
ก่อนหน้านี้นางหนีออกจากบ้านเพราะอยากเรียนรู้เวทมนตร์ใหม่ ๆ ภาระจึงตกไปที่พี่สาวคนโตซึ่งที่จริงแล้วไม่ได้ถูกมอบหมายหน้าที่ระบำบวงสรวงมาตั้งแต่ต้น
“เทศกาล ต้องมีของอร่อยเยอะแยะแน่นอน” ซินเทียร์ตาลุกวาว
“ข้าก็จะไปกิน” บาเร็ตต้ายิ้มกว้าง “ผักที่นี่กรอบสดมาก โดยเฉพาะหัวไชเท้า ของที่นี่คุณภาพสุดยอด”
บาเร็ตต้าต้องการสารอาหารอย่างครบครัน เลือดไม่ใช่อาหารอย่างเดียวที่นางหามารับประทาน
“ที่ซากุระเป็นของดีที่ขึ้นชื่อเลยนะ ที่อื่นอยากจะได้ก็ต้องสั่งจองเป็นปี ๆ” เมย์ภูมิใจ
“ข้าว่าเป็นผักที่สุดยอดที่สุดเลย” ซินเทียร์ยกยอ นางกินมาบ้างแล้ว
“เอาเลยอยากกินอะไรก็เชิญ” เมย์เชื้อเชิญให้ซินเทียร์ทำตามใจอย่างมีความสุข
องค์ชายคิมรู้สึกได้ว่านอกจากพลังที่แข็งแกร่งแล้ว นิสัยของเขาก็เริ่มเปลี่ยนไปในทางที่ดี จากเมื่อก่อนเขาเป็นเด็กเอาแต่ใจหัวรั้น หยิ่งยโสโอหัง แต่ตอนนี้เขาดูเหมือนผู้ใหญ่มากกว่าแต่ก่อน เขาเริ่มมีความแข็งแกร่งพอที่เชื่อว่าพอจะสูสีกับดิววี่ได้ แต่ถ้าจะถึงขนาดโค่นได้ขาดลอย เขายังคงต้องฝึกอีก
ไม่ว่าการฝึกนั้นจะระยำตำบอนหรือหนักหนาสาหัสสากรรจ์ แต่เขามีใจจะฝึกต่อ
“แฮ่ก ๆ เหนื่อยเป็นบ้าเลยวุ้ย”
“ยังจะบ่นอีก แต่ก็นะ เท่านี้ก็น่าจะเก่งขึ้นมาก มากกว่าแต่ก่อน”
“ก็ต้องขอบคุณนะครับคุณดิววี่ที่เคี่ยวเข็ญกระผม”
“ก็นั่นสินะ จากสวะเป็นผู้เป็นคนอีกขั้น” ดิววี่ยอมรับเขาในฐานะศิษย์มากขึ้น
เทศกาลที่ซินเทียร์เดินหาของกินได้อย่างอิสระเป็นความรื่นรมย์ของนาง แต่ก็ดันมีเหตุการณ์ให้ต้องออกแรงเหนื่อยอยู่บ้าง หมูป่าสำหรับเป็นเครื่องสังเวยและจะถูกทำเป็นอาหารเลี้ยงคนในภายหลังดันหลุดออกมาจากคอกคุมขัง ด้วยความดุร้ายอย่างสัตว์ป่า หมูป่าไม่ได้หนีแต่วิ่งไล่ขวิดผู้คน
ซินเทียร์อยากจบเรื่องโดยเร็วจึงใช้กระบวนท่ามังกร
คนในเทศกาลต่างตบมือให้นาง พร้อมกับมีพ่อค้าแม่ค้าตะโกนชวนนางให้แวะรับอาหารฟรีไปเป็นรางวัลขณะที่คนดูแลคอกหมูป่าก็รีบตรงเข้ามาช่วยกันหามหมูป่าที่สลบออกไป
“อร่อยมากเลยค่ะ” ซินเทียร์กัดข้าวโพดย่างเนยทั้งฝักเคี้ยวกร้วม ๆ
เวลาเกือบค่อนวัน แต่การรับประทานของซินเทียร์ยังไม่จบสิ้น ยังมีเมนูอีกมากมายที่นางยังไม่ได้ลิ้มลอง
ท้องฟ้าค่อย ๆ มืดลง เสียงดนตรีดังขึ้นรอบ ๆ ทำให้รู้สึกถึงความเป็นเทศกาล โคมไฟประดับเมืองให้แสงส้มสวยดูอบอุ่น แต่ในช่วงเวลาหนึ่ง เสียงรอบด้านก็เงียบลงไป และมีเสียงดังเด่นมาจากสถานที่ซึ่งเป็นศูนย์กลางของงานเทศกาล พร้อมกันนั้นบนท้องฟ้าก็มีกลีบดอกไม้ร่วงโรยลงมา
ทั้งเมืองในตอนกลางคืนเป็นภาพที่สวยงาม
ซินเทียร์ตามเสียงดนตรีที่ได้ยินไป นางรู้อยู่แล้วว่ากำลังจะได้เห็นภาพที่ตนเองต้องประทับใจ แล้วหัวใจของนางก็กระตุกเมื่อเห็นภาพของเมย์ที่กำลังออกมาเต้นระบำอย่างชดช้อย เมย์ใช้ภูตอัญเชิญทำให้งานมีสีสันมากขึ้น ผู้คนต่างจ้องนางเป็นตาเดียว คงจะถูกสะกดด้วยความงามที่ยากจะบรรยายด้วยคำพูดได้ครบครัน
ความเพลินตากับท่วงท่าร่ายรำสิ้นสุดลงพร้อมกับที่จังหวะดนตรีเงียบไป ผู้คนล้วนได้ยินเสียงพลุที่ถูกจุดขึ้น เป้าสายตาเปลี่ยนเป็นแสงสีของพลุที่ถูกจุดขึ้นบนท้องฟ้าในยามค่ำคืนลูกแล้วลูกเล่า
ความรื่นเริงของอาณาจักรซากุระเป็นปรากฏการณ์ที่คนจากเหนือใต้ออกตกมารวมตัวกันเพื่อดื่มด่ำ แต่ขณะเดียวกันที่มุมหนึ่งของโลก เหล่าราชามังกรก็มารวมตัวกัน พวกเขาไม่ได้สนุกสนานราวกับมีการเฉลิมฉลอง ทว่ากำลังเคร่งเครียดอย่างหนักเพราะต้องเตรียมตัวรับมือกับภัยพิบัติที่กำลังจะมาถึง
เช้าหลังงานเทศกาล ณ ปราสาทบุปผาที่อยู่กลางอาณาจักร เมย์คุยกับผู้เป็นพ่อด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด ประเด็นการสนทนาคือเรื่องการทดสอบของเมย์ซึ่งคาดว่าจะเป็นเรื่องทรมานเกินคำบรรยาย แต่หากยอมรับและผ่านการทดสอบได้ ฝีมือของเมย์ก็จะเป็นแนวหน้า สมฐานะว่าเป็นลูกหลานของอาเบะโนะเซย์เมย์ องเมียวจิที่แข็งแกร่งพอ ๆ กับเมอริน
อันที่จริงเมย์มีชื่อจริงว่าอาเบะโนะ เมย์ โดยนางเกิดภายใต้ดาวมิโกะจึงเป็นผู้ถูกเลือกโดยโชคชะตาและภารกิจอยู่แล้วว่าวันหนึ่งจะเป็นผู้ครอบครองหนึ่งในพลังศักดิ์สิทธิ์ คือพลังของมังกรเทพที่แข็งแกร่ง โดยแม้ไม่เท่ากับราชามังกร แต่ก็คือสุดยอดของพลังที่คนหลายคนได้แต่ฝันว่าจะได้ครอบครอง
หน้าถ้ำแห่งหนึ่งอันเป็นเขตหวงห้าม เป็นพื้นที่อันตราย น้ำตกที่ไหลไม่หยุดหย่อนตลอดปีได้ปิดทางเข้าถ้ำเอาไว้
ในถ้ำมีการทดสอบรออยู่ เมย์รู้ดีว่านี่เป็นภารกิจที่เสี่ยงต่อชีวิต แต่นางเตรียมตัวเตรียมใจมาก่อนจะมาถึงวันนี้แล้ว เพื่อให้ได้ครอบครองพลังของโฮคุโตะมาใช้งาน นางมีแต่ต้องเลือกทางที่เสี่ยงเท่านั้น
เมย์จ้องไปที่น้ำตกและถ้ำ เห็นป้ายพร้อมอักขระเขียนว่าโยมิที่เป็นชื่อถ้ำ
“ที่นี่สินะ มีของที่ข้าต้องการ” เมย์รำพึงกับตัวเอง มองสายน้ำที่ไหลลงและกระทบกับผืนน้ำที่อยู่ต่ำเกิดฟองอากาศสีขาว
“เอ่อ เจ้าแน่ใจใช่มั้ยว่าเจ้าเลือกสิ่งนี้” พ่อของนางรู้มายืนอยู่ด้านหลัง แต่เขาคงมาถึงก่อนนานแล้ว
เมย์ยิ้มมุมปาก พ่อรู้อยู่แก่ใจว่านี่คือชะตาที่เมย์ไม่อาจเลี่ยง แต่ก็แสร้งพูดราวกับว่านางเลือกหนทางชีวิตเช่นนี้เอง
แต่จริง ๆ เมย์กึ่งจะเห็นด้วยที่ผู้เป็นพ่อเลือกจะถามอย่างใส่ใจในเวลานี้ เพราะเอาเข้าจริงนางจะหนีจากชะตานี้ก็ได้ แต่เพราะว่านางเชื่อว่านี่คือชะตากรรมที่ไม่อาจเลี่ยง หนีพ้นไปไม่ได้ ความปักใจของนางก็เหมือนกับนางเองเลือกเองไปแล้วโดยปริยาย
“เจ้าค่ะ ไม่อาจเก่งได้เท่ากับซินเทียร์ แต่อย่างน้อยก็ขอเป็นกำลัง ให้นางหวังพึ่งการสนับสนุนได้บ้าง ก็ยังดี”
“งั้นรึ ถ้าเจ้าแน่ใจก็เอาสิ ถือว่าเป็นการตัดสินใจของลูกแล้วกัน”
“ค่ะ ท่านพ่อช่วยกางอาณาเขตให้หน่อย” เมย์ไม่ถือทิฐิแล้วมองว่านางจะควบคุมทุกอย่างไว้ได้
การทดสอบอาจสร้างผลลัพธ์ที่ส่งผลต่ออาณาจักรของนาง ถ้าให้พ่อออกโรงปกป้องร่วมกันด้วย นางก็เบาใจว่าถ้าตนผิดพลาดจะไม่มีเหยื่อโดนลูกหลงไปด้วยในบริเวณกว้าง
“ได้สิ กางอาณาเขต พุทธองค์ทรงเมตตา”
เมย์กวาดตามองสำรวจร่องรอยของพลัง นางรู้สึกได้ถึงพื้นที่ซึ่งตกอยู่ใต้การควบคุมของพ่อ เขาส่งยิ้มให้นางอย่างให้กำลังใจ เมย์พยักหน้าส่งสัญญาณให้เขาวางใจ ถึงการทดสอบจะมีความเสี่ยง แต่เมย์ได้รอมาจนถึงวันนี้ก็เพราะนางมั่นใจเช่นกันว่าตัวเองพร้อมรับการทดสอบ
นางเดินเข้าไปในถ้ำ จิตใจมุ่งมาดว่าจะต้องผ่านการทดสอบให้