ที่เขาว่ากันก็คงจะจริงที่เวลาผู้หญิงทะเลาะกันก็ไม่พ้นทะเลาะกันเรื่องผู้ชาย ไม่ว่าใครก็เห็นแก่ตัวกันทั้งนั้นแหละ ต่อให้เป็นเพื่อนรักกันก็ตาม
รัก,ดราม่า,วัยว้าวุ่น,ครอบครัว,ไทย,Plotteller,พล็อตหาเรื่องครั้งที่1,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ที่เขาว่ากันก็คงจะจริงที่เวลาผู้หญิงทะเลาะกันก็ไม่พ้นทะเลาะกันเรื่องผู้ชาย ไม่ว่าใครก็เห็นแก่ตัวกันทั้งนั้นแหละ ต่อให้เป็นเพื่อนรักกันก็ตาม
ผู้แต่ง
กณิกา
เรื่องย่อ
ไลลา : คนหนึ่งเขาชั่งดีกับฉันจะทิ้งลงยังไง คนหนึ่งเคยทิ้งไปแต่รักไม่เคยจางหาย
มิโน่ : คุณเคยทำลูกโป่งหลุดมือไหม ตอนนั้นคุณ โทษอะไร โทษสายลมที่พัดแรงไป หรือ โทษมือเราที่จับมันไม่แน่น พอ
เฌอรีน : สิ่งที่ฉันอยากได้ไม่ใช่แค่ตัวนายแต่ฉันอยากได้ใจของนายด้วย
ไลลา เฌอรีน มิโน่ ทั้งสามเป็นเพื่อนรักกัน และมันควรจะแบบนั้น ถ้าหากคนใดคนหนึ่งไม่เกิดคิดเกินคำว่าเพื่อน พวกเขาทั้งสามจะสามารถรักษาความเป็นเพื่อนไว้ได้รึเปล่า....
"พี่เรย์ นี่เพื่อนเฌอรีนเอง ชื่อไลลา ไลลานี่พี่เรย์พี่ชายสุดหล่อที่ฉันเล่าให้ฟังอ่ะ" ฉันยกมือไหว้พี่เรย์ พี่เรย์พยักหน้าให้ผ่านกระจกมองหลัง สายตาของฉันสบเข้ากับสายตาของพี่เรย์พอดี ตาคมจ้องฉันอย่างกะจะกินฉันเข้าไปทั้งตัวงั้นแหละ ฉันแทบจะสำลักน้ำลายตัวเองเมื่อพี่เรย์พูดประโยคถัดมา
"คนนี้หรอที่จะติดต่อให้พี่"พี่เรย์พูดพร้อมกับจ้องฉันไม่วางตา
"แล้วพี่เรย์...ชอบรึเปล่าล่ะ" ยิ่งได้ยินเฌอรีนพูด ฉันยิ่งอึ้งเข้าไปอีก
"ยัยเฌอรีน..."ฉันท่วงเพื่อนด้วยเสียงดุ
"น่ารักดี...พี่ชอบ" พี่เรย์พูดพร้อมกับส่งยิ้มเจ้าเล่ห์มาให้ผ่านกระจกมองหลัง
"งั้นก็จีบเลยสิค่ะ"เสียงเฌอรีนยุยงส่งเสริมไม่หยุด
"ถ้าแกยังไม่เลิกเล่น...ฉันจะไม่ไปกับแกแล้วนะ" ฉันบอกเพื่อนด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"โธ่...ฉันล้อเล่นน่าไลลา ไม่เห็นจะต้องทำเสียงดุขนาดนั้นเลย"เฌอรีนพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน
"สงสัยเพื่อนเฌอรีน...หัวใจไม่ว่างแน่ๆ เลย ไม่งั้นคงไม่ทำท่าทางเหมือนไม่พอใจแบบนั้นหรอก" คำพูดของพี่เรย์ทำให้เฌอรีนหันขวับมามองหน้าฉันทันที
"นี่แกมีแฟนแล้วหรอไลลา"เฌอรีนถามขึ้น เธอใช้ตากลมโตจ้องมองฉันอย่างคาดคั้น ทำให้ฉันพึงนึกขึ้นได้ว่าเฌอรีนยังไม่รู้เรื่องฉันกับมิโน่
"แล้วแกเห็นฉันคุยกับใครไหมล่ะ" ฉันเลี่ยงไม่ตอบแต่ถามกลับไปแทน เพื่อไม่ให้เฌอรีนจับพิรุธได้
"ก็ไม่นิ"เฌอรีนพูดพร้อมกับทำท่าคุนคิด
"จะไปกันได้รึยังค่ะ..."ฉันหันไปถามพี่เรย์ที่ตอนนี้เขาเอาแต่จ้องจับผิดฉันอยู่ นิ่งไว้ไลลาอย่าร้อนตัวเกินเหตุฉันบอกเตือนตัวเองในใจ
ห้างสรรพสินค้า
เฌอรีนลากฉันเข้าร้านนั้นออกร้านนี้จนฉันเริ่มรู้สึกเวียนหัวนิดๆ แต่ล่ะร้านก็มีเสื้อผ้าสวยๆ ทั้งนั้น แต่ก็ยังไม่ถูกใจคุณหนูเฌอรีนสักร้าน จนมาถึงร้านหนึ่งตั้งอยู่สุดทางเดินชั้นสองของห้าง สไตล์เสื้อผ้าร้านนี้ค่อนข้างเซ็กซี่มาก ฉันขึงตัวยืนนิ่งอยู่หน้าร้านเพราะเฌอรีนทำท่าจะลากฉันเข้าร้านนี้นะสิ
"อะไรของแก..ไลลา"เฌอรีนหันมาถามเมื่อฉันไม่ยอมเดินตามแรงดึงของเธอ ฉันส่ายหน้าจนผมที่ยาวถึงกลางหลังสะบัดไปมา
"เถอะน่า...แป๊บเดียว" แต่เฌอรีนก็ไม่ยอม