ความรักของจอมราชันย์
ผู้แต่ง
Mercer2415เรื่องย่อ
ความรักของจอมราชันย์
รัก,ดราม่า,วัยว้าวุ่น,ตะวันตก,แอคชั่น,รักปีศาจ,พระเอกรวย,พระเอกหล่อ,พระเอกคลั่งรัก,รักวัยรุ่น,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
คุณหญิงวัยสัยกับจอมหมาป่าราชันย์บทที่ 1
ราชันย์ต้องสาป
เมื่อ 400 ปีก่อน ณ เมืองแบล็คมัวร์(Black Moir) เมืองสมมุติในสหรัฐอเมริกา เมืองแห่งนี้มีความสงบสุขชาวบ้านส่วนใหญ่มักประกอบอาชีพ ขุดแร่ในเหมือง การประมง และการเกษตรโดยเฉพาะการทำเหมืองแร่เพราะเมืองแห่งนี้มีแร่ธรรมชาติอันอุดมสมบูรณ์ไว้ว่าจะเป็นแร่เหล็กและเหล็กกล้า ทองคำ แร่เงินและอัญมณีที่หายากมากมาย จนมีนักลงทุนมากมายทั้งในและนอกประเทศต่าวมาลงทุนจนเมืองมีเศรษฐกิจที่ดีติดอันดับในสหรัฐสามารถแซงหน้ารัฐเท็กซัสไปได้
[ ณ ปัจจุบันในเดือนเมษายนปี 2035 ]
โรงเรียนวอร์เตอร์ลูฟ โรงเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้นและตอนปลายเป็นโรงเรียนจองคนมีเงินในเมืองนี้เป็นโรงเรียนที่ดีที่สุดในเมือง นักเรียนสาวมัธยมปลายที่ชื่อ แดเนียล ซันเดย์ (Daniel Sunday) ซึ่งคนส่วนมากเรียกเธอว่า แดนนี่ (Danni ) เธอเป็นประธานนักเรียนที่มีความเนี๊ยบอย่างมากเธอมักเป็นคู่กัดกับนักเลงประจำโรงเรียนอย่างหนุ่มหล่อลูกผู้รากมากดี ไมเคิล วิลเลียมสัน ชอว์ (Michael Williamson Shaw) และชายหนุ่มหน้าใหม่มีหน้าดีไม่แพ้ไมเคิล โจนาธาน ฟินิกซ์ แบล็คธอร์น (Jonathan Phoenix BlackThorne) เป็นนักเรียนที่เก่งกาจทุกด้านทั้งด้านวิชาการและกีฬาแต่เป็นคนที่ไม่ค่อยชอบยุ่งกับใคร
[ ณ โรงอาหารของโรงเรียนเวลา 11:50 ]
แดนนี่นั่งที่โต๊ะรับประทานอาหารกับเพื่อนสาว 2 คน คือซาร่าเพื่อผิวสีในกลุ่มและมิโกะสาวญี่ปุ่นลูกครึ่งอเมริกัน พวกเธอกำลังรับประทานอาหารกันปกติและกลุ่มของไมเคิลได้นั่งห่างจากโต๊ะที่กลุ่มแดนนี่นั่งอยู่ประมาณ 6 โต๊ะ โดยในกลุ่มของไมเคิลประกอบไปด้วย เอริคเพื่อนซี้สุดกวน มาร์โกเพื่อนผิวสีนักเบสบอลประจำโรงเรียน ฮิวอี้นักบาสเกตบอลและยูริแฟนสาวสุดสวยดาวประจำโรวเรียนของไมเคิล ในกลุ่มของกำลังพูดคุยเรื่องทั่วไปของวัยรุ่นโดยเอริคเป็นฝ่ายพูดเปิด
“ เฮ้ย! ฮิวอี้ ไอ้เด็กใหม่นั่นใครว่ะไม่เคยเห็นหน้าเลย? ”
“ อ๋อ~ โจนาธานว่ะ ได้หมอนี่เก่งทุกด้านทั้งกีฬาและวิชาการ 3 เดือนก่อนเรียนซัมเมอร์มันเคยเอาชนะบาสเกตบอลทีมของฉันได้แม่งรุกได้โคตรน่า ขนาดที่คนส่วนใหญ่กลังฉัน ”
“ เพราะรายอาจจะกลัวมันก็ได้ฮิวอี้! ฮ่าๆ ”
“ ไม่เว้ย!ไมเคิล กระทิงปีศาจไม่ใครแม้กระทั่งหมอนั่น ”
“ ฉันว่านายมันใจเกินไปฮิวอี้ ”
“ เอาน่ายูริ! ไม่ต้องอะไรมากหรอก แต่ว่าหมอนั่นมันไวมากอยากว่าจะไว้แค่ไหน? ”
“ เอาจริงดิเอริค? ”
“ ไม่ลองไม่รู้เว้ย!! ”
เอริคได้คว้าลูกเบสบอลจากมือของฮิวอี้และขว้างใส่โจนาธานโดยตัวเขานั่งอยู่โต๊ะที่ 3 ลูกเบสบอลได้ขว้างด้วยความเร็วจณะนั้นเองโจนาธานกำลังกินแฮมเบอร์เกอร์อยู่เขาก็รู้สึกถึงความผิดปกติ เขาได้เงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับคว้าลูกเบสบอลได้ทันโดยความว่องไวและได้ขว้างมันกลับคืนเจ้าของไปทันที โยโจนาธานได้ขว้างลูกบอลด้วยความแรงครึ่งหนึ่งกลับไปจนเข้าเบ้าตาซ้ายของเอริคอย่างแรงจนเขานั้นได้ร้องด้วยความเจ็บปวดจนที่อยู่ในโรงอาหารต่างมุงดู เอริคได้ตกโต๊ะไป แดนนี่ได้หันไปดูเห็นการณ์ว่าเกิดอะไรขึ้น โจนาธานได้ลุกขึ้นจากโต๊ะอาหารของตัวเองและเดินตรงไปเข้ากลุ่มของไมเคิลแดนนี่ที่เห็นก็ลุกขึ้นไปห้ามทันทีไม่งั้นเกิดเหตุทะเลาะวิวาทแน่
“ โจนาธาน! หยุดเดี๋ยวนะ! ”
“ ก็ไอ้เวรนี่มันขว้างบอลใส่ฉันเว้ย! ”
“ แล้วใครเป็นคนเริ่มก่อน!? ”
“ เอริคเป็นคนขว้างบอลใส่ฉันขณะที่ฉันกินเบอร์เกอร์ ”
“ เฮ้ยกล่าวหาแบบนี้ไม่ได้นะโว้ย!! ”
“ หยุดๆ ทั้งสองเลย!! พวกก็ชอบหางานไปทั่ว!! โจนาธานความรุนแรงก็ไม่ใช่ทางออกนะ! ”
“ พวกมึงอยากรู้อะไรเกี่ยวกับกูอีกมั้ย! ”
ฮิวอี้ได้ลุกขึ้นและตรงไปหาโจนาธานแต่แดนนี่ยืนขวางไว้เพื่อไม่ให้หาเรื่องชกต่อน
“ ถอยไปถ้าไม่อยากเจ็บตัว! ”
“ พอได้แล้วเลิกทะเละกันสักที! ”
โดยความโมโหของฮิวอี้จึงผลักแดนนี่ล้มล้นจนหัวไปกระแทกขอบโต๊ะสแตนเลสจนเกิดเลือดออกโจนาธานที่เห็นแบบนั้นเขาจึงเหลืออดและได้ตะบันหน้าฮิวอี้ด้วยหมัดฮุคขวาซัดหน้าจนฟันหัก 4 ซี่ เพียงหมัดเดียวฮิวอี้ถึงกับล้มทั้งยืน ทุกคนที่ได้เห็นเหตุการณ์ก็ได้ตกใจอย่างมากรวมถึงกลุ่มของไมเคิลจนไม่ใครอยากหาเรื่อง
โจนาธานได้ดูอาการของแดนนี่เขาเห็นว่าแดนนี่เลือดไหลจึงนำผ้าเช็ดหน้าของตัวเองซับเลือดให้กับแดนนี่
“ ไม่เป็นไร ฉันทำเองได้น่ะขอบใจ ”
“ แนะนำอย่างหนึ่งไปห้องพยาบาลซะ แผลลึกต้องเย็บเพราะขอบมันโต๊ะมันคม ไปซะ! ”
จากนั้นโจนาธานได้เดินไปหาไมเคิลและยืนอยู่ตรงข้ามเขาก่อนจะหยิบนมกล่องที่อยู่ในถาดของไมเคิลมาดื่มก่อนจะพูดกัน
“ กูถามมึงนะไมเคิล ทำไปทำเหี้ยอะไร? ”
“ ไม่รู้สิ เวลาแกล้งพวกอ่อนแอมันสนุกดีว่ะ! ฮ่าาาๆ ”
“ หึๆ ฮ่าาาๆ มึงนี่แม่งลูกตุ๊ดทั้งโคตรตระกูลเลยว่ะ! ฮ่าๆ ”
โจนาธานได้จับหัวของเอาหน้าของไมเคิลฟาดลงกับถาดอาหารอย่างแรงไปสองครั้งก่อนจะนำน้ำซุปราดหัวของไมเคิลและจิกหัวของไมเคิลขึ้นก่อนจะพูดเหยียดหยามไมเคิล
“ มึงจำไว้!!! ที่นี่ไม่ใช่ที่สำหรับกดขี่หรือข่มเหงคนอ่อนแอ แค่นี้ยังน้อยไป!! จำใส่กะโหลกมึงไว้ถ้ามึงก็มาเจอกู!! ”
เมื่อพูดจบเขาได้ผลักหัวของไมเคิลก่อนจะเดินออกจากโรงอาหารไปทันที แดนนี่ที่เห็นแบบนี้ก็อยากจะห้ามแต่ก็ทำไม่ได้เพราะบาดเจ็บจากนั้นเพื่อนของเธอได้พาแดนนี่ไปที่ห้องพยาบาล ไมเคิลก็รู้สึกโกรธโจนาธานอย่างมากและอยากที่จะคิดบัญชีกับเขา
หลังจากเลิกเรียนแดนนี่ต้องกลับบ้านไปในสภาพที่มีผ้าพันแผลพันรอบหัวเธอได้แยกทางกลับเพื่อนๆ เพื่อกลับบ้านโดยนั่งรถเมล์ประจำทางกลับบ้าน ส่วนโจนาธานได้เดินกลับบ้านเพียงลำพังตามทางแต่เวลากลับของเขานั้นก็ดึกมากแล้วที่กลับบ้านช้าเพราะต้องซ้อมกีฬาจึงกลับดึกแทบทุกวัน ในระหว่างทางที่เขากลับบ้านก็ได้มีกลุ่มนักเลงข้างถนนรวมถึงกลุ่มของไมเคิลยืนดักทางไว้สองฝั่ง โจนาธานก็รู้แล้วว่าตนเองกำลังจะเป็นอันตราย แต่แล้วเอริคได้แอบลอบเข้ามามาจากทางข้างหลังพร้อมไม้เบสบอลพร้อมที่จะหวดฟาดหน้าของโจนาธานแต่เขาก็รู้ตัว
เอริคได้หวดไม้เบสบอลจากทางข้างหลังแต่โจนาธานก็หลบได้และหันไปกลับไปสวนด้วยหมัดฮุคขวาจนกรามหักและฟัน 6 ซี่และน็อคสลบไปจากนั้นเขาได้วิ่งตรงเข้าหากลุ่มนักเลงอย่างไม่คิดชีวิต เขาได้ใช้ศิลปะการต่อสู้หลากหลายแขนงเช่น มวย Kickboxing มวยไทย คาราเต้ เทควันโดและคราฟมากา จัดการเหล่านักเลงที่เข้ามาหาเรื่องจนหลับเรียงคนรวมถึงฮิวอี้ เอริคและมาร์โก
“ เอาล่ะ ไมเคิลอยู่ไหน! ”
“ อยู่นี่เว้ย!! ไอ้สัส!! ”
“ คันมือคันตีน อยากกระทืบกูสินะ กูก็อยากกระโดดถีบหน้าหวานๆของมึงเหมือนกัน! ”
โจนาธานสะบัดหัวของตัวไปทางสนามลานกว้างเป็นการบอกว่าเราจะต่อสู้กัน ณ ลานกว้างแห่งนี้ ทั้งสองได้ยืนประจัญหน้ากันต่างฝ่ายต่างดูเชิงจากนั้นก็ได้เริ่มเข้าปะทะกัน
ไมเคิลใช่สไตล์การต่อสู้แบบคาราเต้สายดำเข้าต่อสู้ ทางด้านโจนาธานนั้นเขาใช้สไตล์การต่อสู้แบบ MMA (Mixed martial arts) เป็นการประสมประสานศิลปะการต่อสู้หลายแขนงต่างๆเช่น มวย คาราเต้ เทควันโด คิกบ็อกซิ่ง มวยไทย คราฟมาก้า โดยการต่อสู้นั้นจะไม่มีรูปแบบการต่อสู้ใดเด่นเป็นพิเศษแต่จะรวมเทคนิคของศิลปะการต่อสู้นั้นเข้ามาไว้ด้วยกัน
ทั้งสองฝ่ายต่างต่อสู้อย่างเอาเป็นว่ากะฆ่ากันให้ตายไปข้างแม้ว่าไมเคิลจะเก่งกาจต่อสู้แบบเดียวแต่ก็สามารถรับมือกับโจนาธานได้อย่างสูสีแต่ความสูสีก็ต้อวหมดลงเพราะพละกำลังของโจนาธานนั้นมากกว่าไมเคิลเยอะและชั้นเชิงการต่อสู้ของโจนาธานดีกว่า โจนาธานได้ทำการเตะด้วยขาข้างซ้ายไมเคิลที่สามารถมองการโจมตีออกจึงยกแขนขึ้นมาป้องกันแต่กลับเป็นแผนลวงเขาไม่ได้เตะเข้าที่ใบและกลับหลอกล่อและทำการเตะเจาะยางจนเสียการป้องกันและถูกเตะที่แรงเขาโจนาธานถีบเข้าที่ท้องกระเด็นถอยหลังไป 8 ม. ไมเคิลหมดสภาพในการต่อสู้ตัดสินแล้วว่าไมเคิลพ่ายแพ้ต่อโจนาธาน
“ ไม่ๆๆ ไม่!!! ทำไมกูต้องมาแพ้เด็กใหม่อย่างมึงด้วยว่ะ!!! ”
“ มึงไม่ได้แพ้กูโว้ยไมเคิล!? มึงแพ้ความมั่นหน้าของตัวเอง! ”
“ ไม่ต้องสอนกูไอ้ชาติหมา!!! ”
เสียงของไมเคิลได้เปลี่ยนไปทำให้โจนาธานนั้นนิ่งไปสักพักจากนั้นไมเคิลได้งอกเขี้ยวของแวมไพร์ดวงจากสีจองคนทั่วไปเป็นสีแดงเลือดนัยน์ตาคล้ายกับแมว พร้อมกับคำรามเสียงดังแชะได้เข้าโจมตีโจนาธานโดยความว่องไวจนเขาไม่สามารถตอบโต้ได้เลยโจนาธานถูกโจมตีแบบรวดเร็วแบบมองแทบไม่ทัน สภาพเขาไม่สู้ดีนักบาดเจ็บสาหัสอย่างมาก ไมเคิลที่เห็นแบบนี้เขาได้หยิบแท่งเหล็กพร้อมแทงปลิดชีพโจนาธาน แต่โจนาธานนั้นร่างกายเกิดอาการต่อต้านบางอย่าง
“ ถึงเวลาไปเฝ้าพระเจ้าแล้ว. . . แบล็คธอร์น! ”
“ อย่าพึ่ง!! อย่าพึ่ง!! เดี๋ยวก่อน! ”
“ อะไรว่ะ!! มึงบอกกูหรอ!?
“ กูไม่ได้บอกมึงโว้ย!!! ไอ่ควาย!! ”
โจนาธานได้เปิดพลังที่ซ่อนอยู่ในตัวของเขาเองมันคือพลังของแวมไพร์และมนุษย์หมาป่าที่อยู่ในร่างกายภายในสายเลือดของตน โจนาธานได้ตะบันหน้าซัดไมเคิลจนกระเด็นลอยไปกระแทกกับม้านั่งแถวนั้น ไมเคิลได้อึ้งกับเหตุการณ์นี้อย่างมากไม่คิดว่าโจนาธานจะเป็นแบบนั้น นัยน์ตาของเขาได้กลายเป็นแบบหมาป่าดวงตาสีเงินมีเขี้ยวงอกรวมถึงกรงเล็บ โจนาธานได้ใช้กรงเล็บข่วนหน้าของไมเคิลจนเสียโฉมฝากรอยยันต์ห้าแถวไว้ที่ใบหน้าก่อนจะสาวกำปั้นไม่ยั้งมือโจนาธานได้สาวกำปั้นซ้ายขวาอย่างบ้าคลั่ง
ทางด้านแดนนี่เธอได้ออกมาเดินยามดึกและเป็นบริเวณเดียวกันกับที่ไมเคิลและโจนาธานอยู่ขณะที่เธอเดินอย่างสบายใจอยู่นั้นเองร่างของไมเคิลได้ถูกโยนออกมาจากสนามบินเข้าร้านเบเกอรี่ตรงข้ามสวนสาธารณะ ไมเคิลได้ลุกขึ้นมาอีกครั้งและได้วิ่งเข้าหาโจนาธานที่กำลังวิ่งตรงมาทางเขาทั้งสองได้ต่อสู้อีกครั้งแต่ก็เป็นการต่อสู้แค่สั้นเพราะไมเคิลรู้ว่าสู้ไม่ได้จึงหาโอกาสหนีไปและได้จับตัวของแดนนี่ที่ยืนดูอยู่เป็นตัวประกัน
“ เข้ามาก้าวเดินนังนี่ตาย!! ”
แดนนี่ที่อยู่ในเหตุการณ์ก็ไม่พูดไม่ออกและต้องถูกจับเป็นตัวประกันและต้องเห็นเหตุการณ์ประหลาดบ้าๆขึ้น โจนาธานที่เห็นแบบนั้นเขาจึงอยู่นิ่งๆและได้นั่งย่อๆลงไปก่อน
“ นั่นแหละ!! ไอ้หมาน้อย ”
ไมเคิลได้เล่นตุกติกเขาจะฆ่าแดนนี่ด้วยกัดที่คอแต่เธอนั้นได้พกอาวุธมีดป้องกันตัวเธอได้ใช้มันแทงเข้าที่ต้นขาของไมเคิลและบิดมีดจนเขาเจ็บปวดอย่างมากและเธอได้หันไปผลักเขาออก โจนาธานที่ได้จังหวะจึงพุ่งกระโดดข้ามหัวทั้งสองและใช้กรงเล็บข่วนที่คอของไมเคิลจนเลือดไหลออกมาจำนวนมากจนล้มลงไปไมเคิลได้กลับเป็นมนุษย์อีกครั้ง ทางด้านโจนาธานหลังจบการต่อสู้เขาก็กลับมาเป็นปกติอีกครั้ง
“ แกเป็นอะไรกันแน่!? ”
“ เป็นราชันย์ต้องสาป! นั่นคือข้า! ”
เมื่อพูดจบไมเคิลที่กำลังจะตายก็ได้มีบุคคลลึกลับได้เข้ามาช่วยเขา บุคคลลึกลับได้หันไปมองทั้งสองคนก่อนกระโดดหายไปในความมืดเมื่อทุกอย่างสงบลงโจนาธานที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสก็ได้ทรุดลงอย่างมากจนแดนนี่ต้องช่วยห้ามกลับบ้านของเธอเพื่อทำแผล
[ ณ บ้านของแดนนี่ ]
แดนนี่ได้พาโจนาธานเข้าบ้านของเธอแม่และพี่ชายของเธอที่เห็นเธอพาึนเจ็บเข้าบ้านพี่ขายของเธอก็ช่วยพยุงร่างของโจนาธานนอนลงที่โซฟาเมื่อถอดเสื้อเพื่อดูบาดแผลและพบกับบาดแผลที่ฉกรรจ์อย่างมากเป็นรอยเล็บของแวมไพร์ เขามีบาดแผลตามตัวเยอะมากๆและแม่ของเธอนั้นเป็นคนที่สามารถเย็บบาดแผลของโจนาธานได้
“ เขาไปโดนอะไรมา!? ”
“ มันอธิบายยากค่ะแม่!? เขาเป็นเพื่อร่วมห้องเรียนของหนู! ”
แม่ของแดนนี่ได้ทำการเย็บบาดแผลทั้งหมดของโจนาธานซึ่งใช้เวลาค่อนข้างนานจนเกือบตี 3 แม่ของแดนนี่และพี่ชายได้ทำการช่วยกันรักษาโจนาธานจนเสร็จและผ่าน 5 นาที โจนาธานได้ฟื้นสติอีกครั้งและพบว่าตนเองอยู่ที่สถานที่ที่ไม่คุ้นเคยเขามีอาการเจ็บปวดตามร่างกายของเขาจากนั้นพี่ชายของแดนนี่ได้เดินเข้ามาพูดคุยกับโจนาธาน
“ ฟื้นแล้วหรอ!? ”
“ คงงั้น แดนนี่พาฉันมาที่หรอ? ”
“ ใช่! ตัวนายหนักเป็นบ้าเลยไม่รู้ว่าแดนนี่แบกมาได้ไง ”
“ ขอบคุณที่ช่วย! ”
“ ไม่ต้องขอบคุณฉัน ขอบคุณแดนนี่เถอะถ้าไม่ได้เธอนายคงเละกว่านี้แน่ วันนี้ก็เข้าสู่วันหยุดสุดสัปดาห์แล้วพักให้เต็มที่ ”
“ ไม่ดีกว่าเดี๋ยวผมกลับแล้ว ”
“ อีก 1-2 ชั่วโมง ก็เช้าแล้วค่ิยกลับช่วงนั้นดีกว่า ”
โจนาธานได้นอนพักที่โซฟาจนเวลาถึงตอนเช้าและเขาได้ล้างหน้าพร้อมกับเดินออกจากบ้านของแดนนี่ไปทันที โดยที่แดนนี่ได้มองเขาเดินออกจากบ้านอยู่บนชั้น 2 แดนนี่ได้เซิร์ชหาข้อมูลเกี่ยวกับมนุษย์หมาป่าและแวมไพร์เมื่อเธอยิ่งขุดลึกลงไปเธอก็ต้องพบกับข้อมูลที่ว่าตระกูลแบล็คธอร์นมีความเชื่อมโยงกับคำสาปหมาป่า
“ ราชันย์ต้องสาปหรอ!? ”
TO BE CONTINUE.