“นายใส่อะไรที่คอฉัน?”.......”ปลอกคอ!!“

ยัยแม่เล้าคนนั้น เป็นเมียผมเอง - 2 เฉยชา โดย ชะนีไข่ @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ชาย-หญิง,รัก,วัยว้าวุ่น,ไทย,เรื่องสั้น,คลั่งรัก,รักวัยรุ่น,วิศวะ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

ยัยแม่เล้าคนนั้น เป็นเมียผมเอง

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

ชาย-หญิง,รัก,วัยว้าวุ่น,ไทย,เรื่องสั้น

แท็คที่เกี่ยวข้อง

คลั่งรัก,รักวัยรุ่น,วิศวะ

รายละเอียด

ยัยแม่เล้าคนนั้น เป็นเมียผมเอง โดย ชะนีไข่ @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

“นายใส่อะไรที่คอฉัน?”.......”ปลอกคอ!!“

ผู้แต่ง

ชะนีไข่

เรื่องย่อ

เรื่องสยองหลายบรรทัด


กลางวันเธอ คือ สาวเนิร์ด สุดเฉิ่ม แต่งตัวเหมือนมนุษย์ป้าอายุย่างเข้า 50 ปี คณะธุรกิจการบินปี 4 

แต่ทว่ากลางคืนกลับกลายเป็น แม่เล้าดาวเด่น สุดแซ่บ เบอร์หนึ่งของคลับหรู CoCo Pie ใจกลางกรุงเทพมหานคร

ผู้ซึ่งกุมความลับเรื่องการตายของแม่เอาไว้ในใจมานานเกือบ 3 ปี

เธอตั้งใจเข้ามาที่นี่เพื่อหาความจริงบางอย่างที่ใครก็ไม่อาจจะล่วงรู้ได้

เว้นเสียแต่ว่าคนนั้นดันกลายเป็น เขา หนุ่มหล่อแห่งวิศวะ ความฮอตภายใต้เสื้อช็อปสีแดง ที่จ้องจะกลืนกินเนื้อกวางสาวแทบทุกวินาที

สารบัญ

ยัยแม่เล้าคนนั้น เป็นเมียผมเอง-1 บทนำ,ยัยแม่เล้าคนนั้น เป็นเมียผมเอง-2 เฉยชา

เนื้อหา

2 เฉยชา

RED ROOM

เพล้ง!!

"ผมไม่กิน!!"

"หยุดทำนิสัยแบบนี้พระเพลิง!! แกมีไข้อยู่นะ"

เสียดเสียงแก้วตกกระทบกับพื้นห้องดังแตกซ่าน คลอเคลียกับน้ำเสียงเดือดดาลของสองแม่ลูก

คู่หูไม้เบื่อไม้เมากันมาอย่างยาวนาน โต้ตอบกันดังลอดผ่านทางช่องอากาศออกมา ราวกับว่าจะร่วมกันก่อสงครามโลกครั้งที่ 3

"แม่ไม่ต้องมาทำดีกับผมหรอก เพราะแม่แทน ใจดี ไม่ได้สักอย่าง"

"พระเพลิง!!"

"เพราะฉะนั้นแม่อย่ามายุ่งกับเรื่องของผม"

เสียงทุ้มห้าวดังสนั่นจับใจความการต่อปากต่อเถียงผู้เป็นมารดาได้อย่างชัดเจนทุกถ้อยคำ

ความโมโห ความเครียดและไฟโทสะพวยพุ่งออกมารวมกันวนอยู่ในห้องแห่งความลับ หรือห้องที่ทุกคนรู้จักกันดี คือ Red Room

กระนั้นจึงเป็นเหตุผลที่ทำให้ข้อเท้าเรียวบางของสาวสวยอย่างทะเล ที่พึ่งย่างก้าวออกมาจากห้องผู้จัดการสาวสอง หยุดชะงัก ยืนแอบฟังอย่างพิจารณาอยู่กลางทางเดิน

คงจะเป็นอีกครั้งสินะ ที่แผนการย่องเข้าไปล้วงความลับของเธอล้มเหลวไม่เป็นท่า เมื่อไม้อ่อนกับไม้แก่ยังคงเกร็งคอต่อวาจากันอยู่ในห้อง

จะเป็นใครไปได้ถ้าไม่ใช่ลูกชายคนเล็กของตระกูลดังอย่าง ถิรวัฒนาอัครกุล ที่ใครๆ นอกอื่นใดต่างเรียกขานเขาในนามว่า พระเพลิง และ แม่แท้ๆ อย่าง ผกายฝัน ผู้เป็นนายหญิงของคลับ

ปึก!! ปึก!!

แต่กระนั้นไม่ทันได้ปล่อยวางความเซ็ง เรียวขาขาวจำต้องย้ายร่างสุดเซ็กซี่รีบถอยหลังลนลานห่างทันที เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าหนักๆ กระทบพื้นดังเข้ามาใกล้กับบานประตูของ Red Room

ปั้ง!!

ความล่ำสันบนเรือนร่างสูงโปร่ง ภายใต้เครื่องหน้าโชว์สันกรามคมเข้มเหมือนถูกทวยเทพปลุกปั้นลงมา

สันจมูกโด่งได้รูป นัยน์ตาสีนิลคมเฉี่ยวทั้งสองข้างดูดุร้ายราวกับเหยี่ยวแดง ตัดกับเรียวปากหยักกระจับสีเชอร์รี่สดของนายน้อย วงศ์ตระกูลผู้รากมากดีที่เธอคุ้นหน้าคุ้นตา

สับขายาวพรวดพราดออกมาจากห้อง กระชากนิ้วหนาปิดประตูเสียงดังสนั่น กระแทกใส่หน้าผู้เป็นมารดาด้วยท่าทางหงุดหงิดใจสุดๆ

"หึ!"

ครั้นนัยน์ตาคมสีนิลเงางามคู่นั้นทอดตรงมาปะทะกับเธอ ขณะเรียวร่างเล็กยังคงยืนกดตากลมวาวใสใส่คนตัวสูงอยู่อีกฝั่ง

ความสวยดาวเด่นสุดสะพรั่ง ในนามแม่เล้าเบอร์หนึ่งของคลับหรู ไม่แปลกนักที่จะทำให้พระเพลิงชะงักไปชั่วขณะ

ในใจกำลังพิจารณาใคร่สงสัยว่ายัยเนื้อกวางสาวสุดเซ็กซี่ สลับน่องเรียวขึ้นมายังพื้นที่หวงห้ามได้ยังไงก่อน?

เพราะส่วนนี้มีเพียงไฟกัลป์ พี่ชายแท้ๆ ผู้ที่ถือหุ้นหลักของคลับ และหุ้นส่วนรองอย่างเขา รวมถึงทีมบริหารคนอื่นๆ ถึงจะมีสิทธิ์ขึ้นมาได้

ซึ่งนั่นแปลว่าจะไม่มีพนักงานคนไหนลอยหน้าลอยตา ส่งความแวววาวพราวเสน่ห์บนชั้นนี้ได้ หากไม่ได้รับอนุญาต

"คนสวย!!"

ทว่าความใคร่กลับบังตา มุมปากยกยิ้มขึ้นน้อยๆ เค้นเสียงเบาหวิวปล่อยลอดเรียวหยักกระจับออกมาด้วยความพราวระยับ

เมื่อเธอคือคนที่เขาหมายหัวเอาไว้ หวังจะใช้ตอบสนองความเสน่หา และความใคร่ทางกายในวันที่เครียดหนัก

"แอบฟังฉันทะเลาะกับแม่เหรอครับ?"

รอยยิ้มร้ายสุดเจ้าเล่ห์แขวนไว้มุมปาก นัยน์ตาล้ำลึกแปรเปลี่ยนเป็นความกระหายหิว พาร่างใหญ่กำยำก้าวขาเข้ามาใกล้เธออย่างเป็นต่อ

นิ้วยาวไล่เรียงไต่ตามเส้นผมสีน้ำตาลเข้มม้วนเป็นลอนบางเบาด้วยท่าทางเย้ายวน ในขณะสาวเจ้ายังคงยืนพิงกระจกใสนิ่ง

ทว่านัยน์ตากลมใสแป๋วคู่นั้นดูว่างเปล่า สุดแสนจะเฉยชา ไร้สีหน้าตื่นเต้นเป็นกังวลกลัวอะไรสักอย่าง ทอดผ่านเข้ามาในความรู้สึกของพระเพลิงอย่างท้าทาย

"ใจอ่อนสักทีได้ไหมครับ? คืนนี้ขอแตกใส่...ปากหน่อยสิ"

น้ำเสียงสั่นกระเส่าเคล้าปัดป่ายปลายจมูกโด่งคลอเคลียใกล้ๆ ใบหูเล็ก ที่ยังคงยืนเงียบราวกับเป็นอากาศล่องลอยอยู่ตรงหน้า

คนหนึ่งยั่วยวน อีกคนนิ่งเฉยไม่เคยคิดจะสนใจเขาสักนิด ซึ่งการกระทำทุกอย่างสวนทางกันตลอด ใครก็ดูออก

ไม่ว่าไอ้หนุ่มหน้าหล่อช่างหลอกล่อคนนี้ จะพยายามพูดจาหว่านล้อมเธอด้วยวิธีการอย่างไรก็ตามแต่ ที่แน่ๆ ไม่เคยได้ผลดีเลยสักครั้ง

"เดี๋ยวสิ!!"

น้ำเสียงจริงจังเอ่ยปราม แต่ไม่ช้าสองขาเรียวขยับก้าวย้ายร่างบางสุดเซ็กซี่ เดินถอยออกห่างตรงไปยังบานประตูลิฟต์

ด้วยท่าทางแสนจะเย็นชา เฉยเมย ไร้อารมณ์ เสียดื้อๆ ฉุดฟันกรามของคนค้านขบกันกร่อนๆ ชูร่องความขุ่นเคืองไว้เด่นชัดบนใบหน้า

เมื่อถูกยัยคนสวยนี่ใช้หางตาหมางเมินกันนับครั้งไม่ถ้วน ทั้งที่ความจริงแล้วเขาควรจะลากเธอเข้าห้อง และขืนใจจับกระแทกหนักๆ ให้มันจบๆ ไปแม่ง

แต่ไม่รู้ว่าทำไมกูถึงใจไม่กล้าพอกับยัยก้อนอวบอิ่มนี่เสียทีวะ!

"แม่งเอ๊ย!!"

ความหัวร้อน และความฉุนเฉียวสองเรื่องพลันมาบรรจบกันในเวลากระชั้นชิด พระเพลิงตะเบ็งคอสบถจนเสียงสั่น

ดังลั่นทางเดินไล่ตามหลังร่างกวางสาวเข้าไปยังลิฟต์ ทว่าทะเลกลับไร้ซึ่งความสนใจสุ้มเสียงเกรี้ยวโกรธ และท่าทางดุร้ายดั่งเปลวไฟร้อนท่วมลุกหัวแต่อย่างใด

"แหกปากต่อไปเถอะค่ะ จะได้สบายตัวขึ้น"

15 นาทีผ่านไป

VIP Room

"ทุกวันนี้มึงทำได้แค่มองเขาผ่านกระจกใสกั้นแล้วเหรอวะไอ้เพลิง?"

น้ำเสียงเข้มของเวกัสเอ่ยแซวเพื่อนดังสนั่นท่ามกลางเนื้อสาวๆ นมล้นเต้าที่นั่งคลอเคลียอยู่ข้างกาย

ถึงสาเหตุความปอดแหกของพระเพลิงที่ไม่กล้ารวบรัดตัดตอนแม่เล้าสาวสวยของคลับเสียที

ปล่อยให้เธอเดินเฉิดฉายเชิดหน้าลอยตาผ่านกายกำยำไปมานับครั้งไม่ถ้วน

ทั้งที่ความจริงใจเขาอยากจะกินเธอแทบขาด กลายร่างเป็นเสือจำศีลไม่กินเนื้อคาวของกวางสาวตัวอื่นมานานเกือบ 3 ปี ตั้งแต่รู้จักกับเธอ

"ดุขนาดนั้น กูเข้าใจแล้วว่าทำไมไอ้เพลิงถึงไม่ได้กินยัยคนสวยนั่นสักที"

"ใช่!! ไอ้คินพูดถูก ถ้าขืนไอ้เพลิงจับกด มีหวังโดนทุ่มลงพื้นเหมือนไอ้เหี้ยสองคนวันนั้นแหงๆ"

คูเปอร์เอ่ยสมทบภาคินกับความคิดเห็นต่างจากเวกัส สองร่างขาวตี๋ทรงแบดต่างทำหน้าตาขยาด

ครั้นคิดได้ว่าพระเพลิงโดนแม่สาวดาวเด่นนั้นเล่นงานจนร่วงลงไปกองเป็นซากหมาเน่าอยู่ที่พื้นแทน เหมือนลูกค้าที่คิดลวนลามจับก้นเธอวันนั้น

"ไม่มีวัน!"

ยังไม่ได้บอกชอบ เพื่อนกูก็ปลอบด้วยการแซวหนักขนาดนี้เลยเหรอวะ?

มีที่ไหนเขาจะยอม พระเพลิงจึงโพล่งปากสวนออกไปด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย ทว่านัยน์ตาคมเฉี่ยววางความเดือดดาลไว้เต็มกำลัง

ความหงุดหงิดใจนิ้วยาวเร่งอัดควันบุหรี่สุมเข้าปอดเป็นว่าเล่น เพื่อกลบความด้อยสภาพในการเข้าหายัยความเซ็กซี่นั่นสักที

คนที่ตัวเองหลงใหลใคร่รักปักใจมาตั้งแต่แรกเจอ ยิ่งเธอเฉยชา ไม่สนใจ เข้าถึงตัวยากแค่ไหน ยิ่งท้าทายให้เขาอยากเอาชนะใจจนแทบคลั่ง เสร็จกูแน่!

"พวกมึงรอดูได้เลย ยังไงซะยัยนี่ก็ต้องเป็นของกู และของกูแค่คนเดียว จำไว้"

"ของกู!! โธ่ไอ้สัตว์ มึงบอกเขาจะเป็นของมึงแค่คนเดียว แต่มึงกลับมุดหัวอยู่ในกระดองแบบนี้อะนะ ฮ่าๆ ของมึงทิพย์ๆ อะดิ"

เวกัสเอ่ยท้าปนเหยียบย้ำทับถมศักดิ์ศรีเพื่อน ให้คนอย่างพระเพลิงใจกล้าขึ้นมาหน่อย

เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ปี 1 คนชอบเอาชนะแบบนี้ต้องหัวร้อนบ้างเถอะเชื่อดิ

"ทิพย์พ่อมึงสิ คนอย่างกูถ้าเริ่มเอาจริงเมื่อไหร่ พวกมึงรอดูเลย สุดท้ายแล้วยัยนั่นก็ต้องเป็นของกู"

น้ำเสียงหนักแน่นปนความแน่วแน่แอบแฝงอยู่นัยน์ตาคม ที่ผ่านมาเขายอมรับว่าไม่กล้ารุกเธอจริงจัง เพราะมีเหตุผลเป็นปมบางอย่างซ่อนไว้อยู่ในใจ

แต่หลังจากที่โดนทะเลเย็นชาใส่ ด้วยความหมางเมินวันนี้ ทำให้ความอดทนของเขาขาดสะบั้นลง กูไม่ทนแล้วเว่ย!

งานนี้ยัยแม่เล้าคนสวยเตรียมตัวรับความเสียวซ่านทั้งตัวได้เลย เขาจะไม่ปล่อยเธอลอยหน้าลอยตาใส่กันได้อีก

"ให้มันจริงเถอะครับคุณพระเพลิง ไม่ใช่โดนสอยร่วงลงพื้นไปนอนคุยกับลูกมะม่วงนะครับ ฮ่าๆ"

แผ่นดินหัวเราะเยาะเขาดังสนั่น ไม่ต่างจากเพื่อนสนิทอีกสามคนที่ยังคงนัวเนียกับเนื้อคาวของสาวๆ

กระทั่งคนที่โดนแซวเองทนต่อความขี้เย้าแหย่ไม่ไหว รีบดีดตัวลุกขึ้นจากโซฟาหนายืนจังกล้าต่อหน้าเพื่อนทั้ง 4

"คืนนี้!! ยัยนั่นต้องเป็นของกู ชน!!"

เพล้ง!!

แก้วในมือกระทบพื้นดังสนั่น หลังจากกระดกแอลกอฮอล์ฤทธิ์ร้อนแรงในแก้วใบใสเข้าปากไปจนเกลี้ยง

พลางสับขายาวก้าวเดินสะบัดตัวออกจากห้องไปด้วยความร้อนรุ่มดังเปลวไฟ อยากจะเข้าใกล้เนื้อกวางสาวแทบคลั่ง

ในใจเฝ้าตึงคำมั่นเอาไว้เสียงดัง ต่อจากนี้ไปไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไร เขาจะไม่ยอมปล่อยเธอหลุดมือไปแน่นอน

"ฝันหวานไปก่อน ได้เจอของจริงแน่ ทะเล"