ระหว่างเรา แค่ความรับผิดชอบ แต่ระหว่างทาง กลับเผลอใจ ไม่อาจหักห้าม//แนวท้องได้ อบอุ่น นุ่มฟู และเจ้าหนูน่าหยิก
ชาย-ชาย,โอเมกาเวิร์ส,ผู้ใหญ่,รัก,ครอบครัว,NC,NC+,18+,แฟนตาซี,นิยายวาย,ดราม่า,#BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
“คุณล้อเล่น..”
“ฝุ่นพูดจริง..วันนั้น..เดย์ไม่ป้องกันและ..ฝุ่นกำลังฮีส”
“ไม่จริง”
“คุณ..จะไม่รับผิดชอบก็ได้นะ..ฝุ่นแค่..มาบอก”
“เชี่ย!...คุณไปพลาดกับใครมา”
พันวาน้ำตาคลอ หัวใจเต้นสั่นระรัว รู้สึกชาหนึบด้วยความกลัวที่ถาโถมเข้ามา หลังจากได้สารภาพความจริงที่แสนหนักอึ้ง
ในขณะที่อลันได้แต่ยืนตัวสั่น แม้จะขยับปากเอ่ยตอบ แต่ในสมองกลับคิดใคร่ครวญ ในเหตุการณ์วันนั้นอย่างรู้คำตอบ
“ฝุ่น..ไม่ได้นอนกับใคร..นอกจากคุณ”
“ไม่จริง!”
“ไม่เป็นไร..ฝุ่นไปนะ”
พันวารีบยกมือปาดหยดน้ำตาที่ไหลล้นออกมาอาบแก้ม ด้วยความรู้สึกเสียใจ แม้จะเผื่อใจเอาไว้แล้ว
แต่อีกใจก็แอบหวังว่าเดย์จะรับผิดชอบ ราวกับสร้างวิมานบนเมฆสวย ก่อตัวขึ้นเพียงไม่นาน ก็ถูกสายลมพัดพา จนแตกสลาย
“นี่!..ดะ..เดี๋ยวคุณ~~~เชี่ยเอ๊ย!”
อลันรีบตะโกนตามหลัง คนที่กำลังวิ่งปรี่ออกจากห้องน้ำ ทั้งที่ตัวเขากำลังจัดการแต่งตัวอย่างรีบเร่ง
แต่ร่างเล็กก็ไม่หยุดฟัง รันแต่จะวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว จนชนเข้ากับใครคนหนึ่งที่เดินมาเข้าห้องน้ำพอดี
“อ๊ะ! คุณ..เอ้าคุณฝุ่น..เป็น..อ่า..”
บอย เจ้าของร้านอีกคน และเป็นเพื่อนรักของอลัน เขาทักทายแต่ยังไม่ทันพูดคุยอะไร พันวาก็วิ่งออกไปอย่างรีบร้อน แถมใบหน้ายังเต็มไปด้วยคราบน้ำตา และมองเขาไปในห้องน้ำ ก็มีใครอีกคนวิ่งตามมา
“ไอ้เดย์..มึงทำอะไรคุณฝุ่น ทำไมเขาวิ่งร้องไห้ออกไป”
“มีปัญหานิดหน่อย เดี๋ยว กูเล่าให้ฟัง”
“อ๊ะ..เอ้า!..เชี่ยอะไรของมัน”
บอยยังไม่ทันจะคุยอะไร เพื่อนรักของเขาก็วิ่งแจ้นตาม คนก่อนหน้าไป โดยไม่สนใจเขาเลย
“คุณฝุ่น..คุณฝุ่น”
อลันวิ่งตามมาจนทันพันวา ที่กำลังจะเปิดประตูรถยนต์ เขาจึงรีบยกมือจับรั้งแขนของคนตัวเล็กเอาไว้ แล้วออกแรงจับพันวาให้หันมาคุยกันแต่แล้วก็ยิ่งกดดัน
“อุ๊…อ๊อก~~~~~~”
พันวาอาเจียนลมออกมา เพราะความเครียด และร่างกายอ่อนล้าจากการเดินทาง จนสุดท้ายก็เป็นลมในที่สุด ทำให้อลันรีบโถมตัวเข้ารับร่างที่กำลังร่วงหล่นไร้การควบคุม
“คุณ~~คุณฝุ่น~~บ้าจริง..เกิดเรื่องเชี่ยแบบนี้ได้ยังไง”
“อ้าว..เดย์ นั่นคุณฝุ่น”
บอยวิ่งตามออกมาด้วยความสงสัย แต่เขายิ่งกลับตกใจ เพราะภาพตรงหน้า ขณะที่เดย์ตั้งสติได้รีบออกคำสั่ง
“มึงเอารถออก พาคุณฝุ่นไปโรงพยาบาล”
สองคนวุ่นวายรีบขับรถพาคนเป็นลม ไปส่งโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด ตลอดระยะการเดินทาง บอยพยายามถามไถ่ ความเป็นมาว่าเกิดอะไรขึ้น แต่อลันก็เอาแต่กังวล เป็นห่วงพันวา จนกลัวสารพัด
แต่พอถึงมือหมอ ก็ยิ่งตอกย้ำในสิ่งที่เขาได้รับฟังมาก่อนหน้า ขณะที่คนอึ้งแทบล้มทั้งยืนกลับเป็นเพื่อนของเขาที่ตามมาด้วย
“เชี่ย!..คุณฝุ่นท้องเหรอ? ..แล้วนี่แฟนเขาปล่อยให้เดินทางไกลๆ คนเดียวได้ยังไง?”
“เขาบอกว่าท้องกับกู”
“เชี่ย!..ในเชี่ย!” บอยสบถคำ ด้วยความตกใจ ไม่รู้จะพูดอะไรดี
“ใช่เชี่ย!..”
อลันจ้องมองห้องตรวจฉุกเฉินที่ปิดประตูสนิท หลังจากคุณหมอที่ตรวจคนเป็นลม เดินออกมาแจ้งผล ว่าจำเป็นต้องให้พันวา นอนพักสักคืน เพราะร่างกายอ่อนแอ อาจมีผลต่อเด็กในครรภ์
“แสดงว่าตอนนั้น..คุณฝุ่นร้องไห้เพราะบอกเรื่องนี้กับมึง..และกูเดาว่ามึงไม่ยอมรับ”
“เป็นมึง..มึงจะยอมเหรอวะ!”
.............................................................
