เมื่อรสาอยากจะลาพักร้อนสักเดือนสองเดือน เธอได้ชวนฟางลดาไปเที่ยวด้วยกัน รสาอยากจะไปเที่ยวหอโหวตและไปเที่ยวบึงพลาญชัยด้วย น้องชายของเธอแนะนำว่าไปเที่ยวร้อยเอ็ดแล้ว ทำไมไม่ไปหาพี่พฤกษ์ด้วยล่ะ เพราะจังหวัดที่รสาไปเที่ยวนั้นมันก็อยู่ใกล้กัน อีกอย่างเธอก็ไม่ได้เจอหน้าหลานชายสุดที่รักของเธอตั้งหลายปี ไม่รู้ว่าตอนนี้หลานชายเธอจะโตเป็นหนุ่มแล้วหรือยัง จะเกิดเรื่องอะไรวุ่น ๆ ที่รีสอร์ท และเรื่องความรักของทั้งสองสาวจะเป็นยังไงติดตามอ่านกันได้เลย ที่คุณน้ารสากับคุณหลานบ้านสวน
ฝากกดติดตามเเละกดไลค์ให้ด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ
"น้าสาครับหันมาหน่อยสิคร้าบผมมีอะไรจะให้"
เขาพูดน้ำเสียงออดอ้อนเพื่อให้น้าสาหันมา
รัก,ชาย-หญิง,ราชพฤกษ์,ฟางลดา,ปกรณ์,รสา,บ้านสวน,คุณหลาน,คุณน้า,รักโรแมนติก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
พวกเราเเวะกินข้าวเเละออกเดินทางกันต่อ
"แกเหนื่อยไหมให้ฉันขับไหมแก"
รสาขับรถมาตั้งแต่กรุงเทพจนถึงร้อยเอ็ดเธอกลัวเพื่อนจะเหนื่อยเลยเอ่ยถามขึ้นว่าให้ขับเเทนไหม
"ไม่เป็นไรแกฉันขับได้ถ้าไม่ไหวฉันจะบอกแกเอง"
รสาขับรถไหวอยู่และยังไม่เหนื่อย
รสาขับรถอีกสองชั่วโมงก็ถึงมุกดาหารแล้วกว่าจะถึงก็หกโมงเย็นแล้วเพราะมั่วแต่เที่ยวเล่นที่บึงพลาญชัยนานไปหน่อย
"ฉันไม่ได้เข้าผับนานเเล้ว ไปไหมแกฉันอยากไป"
รสาเอ่ยถามเพื่อนเมื่อกำลังขับผ่านผับแห่งหนึ่งในมุกดารผับนี้ก็ไม่ได้ใหญ่มากมีรถจอดเต็มไปหมดผับนี้น่าจะดังนะเพราะเห็นคนเข้าออกตั้งหลายคน
"ไม่ เราไปหาโรงเเรมพักกันดีกว่าฉันเหนื่อยและเมื่อยตัวไปหมดนั่งรถตั้งนาน"
"น้าเพื่อนไปกับสาหน่อยน้าครั้งนี้ครั้งเดียวที่ฉันจะให้แกไปด้วย"
รสาจับเเขนเพื่อนเขย่าไปมาทางเหมือนเด็กที่งอแงเอาแต่ใจ
"นะ นะ น้า พี่ฟางคนสวยของพี่พฤกษ์"
รสาพูดเสียงออดอ้อนและฉีกยิ้มให้เพื่อนไปหนึ่งกรุบกระพริบตาปริบ ๆ ไปสองทีให้เพื่อนยอมไปด้วยกับเธอ
พร้อมทั้งเอ่ยเรียกว่าพี่และชมว่าเพื่อนเธอสวยของพี่ชายตัวเองอีกดูสิจะไปกับเธอหรือเปล่า
ฟางลดาที่ได้ยินที่เพื่อนพูดว่าเธอ
เป็นของพี่พฤกษ์แก้มทั้งสองก็แดงขึ้นมาทันทีเหมือนลูกตำลึง
พร้อมออกอากรเขินอาย
"แกยังชอบพี่ชายฉันอยู่ใช่ไหมยัยฟาง"รสาพูดยิ้มๆ
ตอนที่พี่ชายเธอแต่งงานก็บอกว่าตัดใจได้แล้วแต่พอพี่พฤกษ์หย่าก็กับมารักเหมือนเดิมเธอคิดว่าเพื่อนของเธอเลิกรักพี่พฤกษ์ไม่หรอกพี่พฤกษ์เป็นรักแรกของยัยฟางและรักตลอดไปด้วยถึงพี่ชายเธอจะไม่รู้ว่ายัยฟางเเอบชอบมาหลายปีและพี่พฤกษ์ไม่เคยมองยัยฟางเป็นอย่างอื่นเลยนอกจากน้องสาว
น่าเห็นใจมันนะแต่ก็ขอให้ครราวนี้ที่ไปหาพี่พฤกษ์ขอให้มันสมหวังสักทีเถอะผิดหวังและเสียใจมาเยอะเเล้ว
"บ้าฟางไม่ได้ชอบพี่พฤกษ์แล้ว"
ฟางลดาพูดเสียงเบา ๆ และหลบตาเพื่อน
"จริงอะ! แล้วหลบตาทำไม"
"จริ๊ง ๆ ฝุ่นมันเข้าตาฉัน"
"ทำไมเแกตอบเสียงสูงจังเลย"
"เลิกถามได้แล้ว ตกลงฉันไปเที่ยวผับกับแกก็ได้"
ฟางลดาขี้เกียจตอบคำถามเพื่อนที่ถามเเต่เรื่องพี่พฤกษ์ ฟางลดาเลยพูดตัดบทซะเลย
รสาไม่เชื่อหรอกว่าเพื่อนเธอจะตัดใจจากพี่ชายเธอได้
"แล้วไปชุดนี้เหรอแกปกติแกต้องตัวเซ็กซี่เที่ยวผับนิ"
ฟางดาถามขึ้นปกติเพื่อนเธอต้องแต่งตัวเซ็กซี่ตลอดเวลาเที่ยวผับ
"ไม่อะขี้เกียจะแต่ง ไปเที่ยวเสร็จก็อาบน้ำนอนเลย"
ชุดที่รสาใส่นั้นคือเสื้อยืดคอกลมสีขาวกับกางเกงยีนที่ดำรัดรูปขาดเข่าทั้งสองข้าง รสาชอบใช้กางเกงตัวนี้มากเพราะนี้คือกางเกงตัวโปรดเธอ เวลาไปห้างหรือออกข้างนอกรสาชอบใส่กางเกงตัวนี้เธอมีหลายสีแต่แบบเดียวกันทั้งหมดเธอชอบสีดำที่สุด และชอบแต่งตัวเท่ๆสบายๆ
ทั้งสองเดินเข้ามาในผับคนมองกันเป็นแถวเพราะเธอทั้งสองนั้นสวย ไม่ใช่เพราะเธอกับเพื่อนเเต่งตัวเหมือนไปเที่ยวงานวัดต่างหากมองแค่เเปปเดี๋ยวก็หันไปเต้นต่อบางคนก็คุยกับเพื่อนต่อ
"ผับนี้สวยนะแกว่าไหม"
รสาถามฟางลดา
"สวยแก"
เดินเข้ามาก็จะเห็นเวทีอยู่ข้างหน้าและดีเจที่อยู่ข้างบนเวที
และก็มีโต๊ะให้นั่งมากมายที่หน้าเวที เสียงเพลงนี่ดังกระหึ่มเลยทุกคน เเสงสีเสียงจัดเต็มมาก
ทั้งสองข้างซ้ายและขวาจะเป็นเคาน์เตอร์บาร์ผับสถานีบาร์เทนเดอร์อยู่
"แกอยากนั่งตรงไหน"
รสาถามฟางลดา
"เคาน์เตอร์บาร์"
ฟางลดาเคยมาผับสามสี่ครั้งเเต่ไม่บ่อยนักส่วนมากมากับรสาเธอไม่ชอบดื่มเหล้าเเละไม่ชอบเสียงดังแถมเเสงไฟก็ทำให้ตาลายอีกด้วยถ้ารสาไม่ขอให้มาเป็นเพื่อนเธอคงไม่มีวันมาที่นี่หรอกเธอไม่ค่อยชอบผับบาร์สักเท่าไหร่
"รับอะไรดีครับ
บาร์เทนเดอร์หนุ่มหล่อเอ่ยถามรสากับฟางลดาด้วยรอยยิ้ม
"แกเอาไร"
รสาหันไปถามเพื่อน
"ขอไม่เเรง ไม่เมาจ้า"
"ต้องนี่เลยครับ คอสโมโพลิแทนที่มีรสเปรี้ยวหวาน เหล้าไม่แรงมาก ดื่มง่าย ไม่หนักด้วย"
"ส่วนฉันเอามาสองช็อตและเอาเหมือนเพื่อนแก้วหนึ่งจ๊ะ"
พอบาร์เทนเดอร์ทำเสร็จก็ยกมาเสิรฟ์ให้กับสองสาวที่นั่งคุยกันอยู่
"ได้ครับ"
พนักงานตอบรับใบหน้ายิ้มๆ
มาเสิรฟ์ปุ๊บรสาก็ดื่มปุ๊บปั๊บ
โดยไม่สนใจเพื่อนที่นั่งดื่มไปดูบรรยากาศรอบๆไปด้วยและก็ต้องตกใจที่เห็นผู้ชายสองคนท่าทางน่ากลัวกำลังมองพวกเธอด้วยสายตาไม่น่าไว้วางใจ
"ดีจริงเว้ยได้มาเที่ยว"
พูดจบก็ต่อด้วยช็อตที่สอง
"เอามาอีกสามช็อต"
"แก แก แก ดูนั่นดิเขามองพวกเราแปลกๆนะแก"
ฟางลดากลัวเลยเขย่าเเขนเพื่อนสองสามที
"อะไรแกกำลังสนุก ไปเต้นกันเถอะ"
รสาไม่ได้ฟังที่เพื่อนพูดมั่วแต่ดื่มเหล้าสามเเก้วที่มาเสิรฟ์เมื่อกี้
"เดี๋ยวแก แกดูนั่นดิฟางกลัว
ผู้ชายสองคนนั้นกำลังมองเราไม่วางตาเลยเหมือนเป็นพวกโรคจิตเลย แกกลับกันเถอะฟางกลัว"
รสามองไปก็เห็นอย่างที่เพื่อนบอกจริงๆ แต่เธอคิดว่าเอาอาจจะมองคนอื่นก็ได้ เพื่อนเธอคงกลัวจนคิดมาก
"ขอเต้นอีกสักเพลงหนึ่งก็กลับกันเลยเนอะ"
"ไม่แกฟางกลัวกลับเดี๋ยวนี้เลยไม่ต้องเต้นหรอกแกรีบๆกลับเหอะนะ"
ฟางลดากลัวจนเหงื่อผุดเต็ม
หน้าเป็นกังวลว่าผู้ชายร่างสูงใหญ่หน้าตาโหดสองคนนั้นจะจับพวกเธอสองคนไปทำอะไรมิดีมิร้ายเลยบอกให้รสากลับตอนนี้แต่เพื่อนตัวดีก็บอกว่าเขาอาจจะมองคนอื่นก็ได้ไม่ก็เป็นการ์ดของร้านก็ได้
"ถ้ายักห้ายกาบเลวๆ กะ แกก็จินนี่โก่นและปายเต้นกับสาโจนโจมโพลงนี่ลาวก็กาบกานเลยด้า"
รสาพูดเสียงอ้อเเอ้และยื่นแก้วใบเล็กๆให้กับเพื่อนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเพราะตอนนี้เธอเมาเเล้ว
"เออๆ ก็ได้จบเพลงนี้กลับเลยนะ"
ฟางลดายื่นมือไปรับและกระดกดื่มรวดเดียวจนหมดแก้ว
"เฮ้อ..เมาเเล้วยังอยากไปเต้นอีกเดี๋ยวก็ล้มหรอก"
ฟางลดาบ่นอุบอิบกับตัวเองแต่รสาคงไม่ได้ยิน
"ปายกาบกานเลย"
เสียงฟางลดาเริ่มเมาบอกกับเพื่อนว่าได้เวลากลับเเล้ว
แล้วทั้งสองก็กอดคอกันออกจากผับตอนนี้ก็เป็นเวลาเที่ยงคืนเเล้วพอกำลังเดินจะถึงรถแล้วก็มีผู้ชายสองคนรูปร่างสูงใหญ่ ดูน่ากลัวท่าทางหื่นที่มองเราตั้งแต่อยู่ในผับแล้วมายืนขวางทางอยู่
เมื่อทั้งสองเห็นชายสองคนมายืนขวางหน้าก็ตกใจจนเธอและเพื่อนสร่างเมาทันทีไม่คิดว่ามันจะทำแบบนี้ รสานึกว่าไม่มีอะไรเขาแค่อาจมองเธอและมองคนอื่นแบบนี้ด้วยเหมือนกัน
