เมื่อรสาอยากจะลาพักร้อนสักเดือนสองเดือน เธอได้ชวนฟางลดาไปเที่ยวด้วยกัน รสาอยากจะไปเที่ยวหอโหวตและไปเที่ยวบึงพลาญชัยด้วย น้องชายของเธอแนะนำว่าไปเที่ยวร้อยเอ็ดแล้ว ทำไมไม่ไปหาพี่พฤกษ์ด้วยล่ะ เพราะจังหวัดที่รสาไปเที่ยวนั้นมันก็อยู่ใกล้กัน อีกอย่างเธอก็ไม่ได้เจอหน้าหลานชายสุดที่รักของเธอตั้งหลายปี ไม่รู้ว่าตอนนี้หลานชายเธอจะโตเป็นหนุ่มแล้วหรือยัง จะเกิดเรื่องอะไรวุ่น ๆ ที่รีสอร์ท และเรื่องความรักของทั้งสองสาวจะเป็นยังไงติดตามอ่านกันได้เลย ที่คุณน้ารสากับคุณหลานบ้านสวน
ฝากกดติดตามเเละกดไลค์ให้ด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ
"น้าสาครับหันมาหน่อยสิคร้าบผมมีอะไรจะให้"
เขาพูดน้ำเสียงออดอ้อนเพื่อให้น้าสาหันมา
รัก,ชาย-หญิง,ราชพฤกษ์,ฟางลดา,ปกรณ์,รสา,บ้านสวน,คุณหลาน,คุณน้า,รักโรแมนติก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"ให้พี่ช่วยไหมจ๊ะคนสวย"
ผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้นด้วยทางท่ากวนๆและยิ้มกรุ้มกริ่ม
"แกฉันกลัว"
ฟางลดากระซิบพูดบอกรสา
"ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวผัวหนูก็มารับ"
รสาก็กลัวเหมือนกันแต่ไม่แสดงท่าทางให้มันเห็นเดี๋ยวมันได้ใจพูดโกหกออกไปว่าผัวจะมารับ
"พี่ไม่ เห็นน้องนั่งกับผัวที่โต๊ะนะครับ"
สงสัยไอ้พวกบ้านี้จะมองเธอตั้งเเต่ที่นั่งโต๊ะจนพวกเธออกมาจากผับสินะ
"เออ....เออ ผัวฉันไปเข้าห้องน้ำอยู่"
รสาโกหกเสียงตะกุกตะกัก
"มุขเเบบนี้พี่ไม่เชื่อหรอกน้อง"
“อย่า…อย่าเข้ามานะเว้ย!” รสา ตะโกนด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก มือเริ่มชื้นเหงื่อ ความกลัวค่อยแผ่ซ่านเข้าสู่จิตใจเมื่อเห็นผู้ชายสองคนกำลังเดินเข้ามาใกล้ด้วยใบหน้าหื่นกระหาย ส่วนยัยฟางกลัวจนตัวสั่นและร้องไห้ออกมา
"ช่วยด้วย! ช่วยด้วยใครก็ได้ช่วยด้วย"
"มึง!จะร้องเเหกปากทำไม ไม่มีใครช่วยพวกมึงได้หรอก"
มันเข้ามาและเอามือปิดปากรสาไว้
"เอาไงต่อครับนาย"
คนที่จับตัวรสาไว้ก็คือลูกมันของน้อง
"เอาขึ้นรถเลย"
ลูกน้องกำลังลากรสากับฟางลดาขึ้นแต่มีเสียงใครก็ไม่รู้พูดขึ้น
"พวกมึง!จะทำอะไร"
"กูจะพาเมียกลับบ้าน มึงเสือกไร"
คนเป็นนายตอบกลับน้ำเสียงเกรี้ยวกราดที่มีคนมาขัดขวางเขา
"เหรอวะ กูไม่เชื่อมึงหรอ"
เขาแยกกลับเพื่อนเเละเดินมาที่โรงจอดรถได้ยินเสียงผู้หญิงร้องให้ช่วย เลยเดินมาดูก็เห็นผู้ชายสองคนกำลังลากเธอขึ้นรถทั้งที่เธอเมาอยู่
ชายหนุ่มที่มาช่วยรสาเป็นหนุ่มวัยรุ่น หน้าตาดี ผิวขาว จมูกโด่ง สูงประมาณร้อยแปดสิบ
รสาฟังทั้งสองคุยกันส่วนฟางลดากอดแขนเธอไว้เเน่นเพราะกลัวว่ามันจะจับเธอไปขายต่างประเทศ
รสาเพ่งมองชายหนุ่มดีๆคิดว่าต้องเป็นกรแน่ รูปร่างหน้าตาเหมือนกรเลย
เธอคิดว่าต้องเป็นหลานเธอแน่
ๆแต่หลานเธอไม่รู้นิว่าเธอจะมา
ด้วยความเมาและบวกกับอาการปวดหัวและตาก็จะปิดแหล่ไม่ปิดเเหล่เธอก็คิดถึงหลานด้วยไม่ได้เจอกันตั้งหลายปีหล่อขึ้นนะเนี่ย
"กร ช่วยน้าด้วยมันจะจับน้ากับเพื่อนไปทำมิดีมิร้าย"
รสาโพล่งปากออกมาเมื่อคิดว่านั้นต้องใช่กรหลานเธอเเน่ๆ
คนที่มาช่วยก็งงว่าเธอจำคนผิดหรือเปล่าถึงคิดว่าเขาเป็นหลานเธอ
สงสัยเธอคงจะเมามากเลยคิดว่าเขาคือกรอะไรนั้น แต่ชั่งมันเถอะช่วยป้าสองคนนี้ก่อนดีกว่า
แล้วเขาก็เล่นตามบทที่เธอส่งมาให้เขาหมาดๆ
"พวกมึงปล่อยน้ากูนะไม่งั้นกูจะโทรแจ้งตำรวจ ที่นี่มีกล้องวงจรปิดพวกมึงไม่รอดเเน่"เขาพูดเสียงดังและชี้นิ้วไปที่กล้องวงจรปิดที่ติดอยู่ในโรงจอดรถที่พวกเขายืนอยู่ตรงกับกล้องพอดี
เมื่อพวกมันได้ยินดังนั้นก็กลัวจนหัวหดและรีบปล่อยผู้หญิงและวิ่งหนีไป
"พวกมันทำอะไรป้าไหมครับ"
เขาถามพวกเธอด้วยความเป็นห่วง
"มันไม่ได้ทำอะไรน้าเลยกร"
"ยัยฟางเงยหน้าขึ้นมาได้แล้วพวกมันไปแล้ว"
ฟางลดาที่กอดแขนและก้มหน้าซบกับไหล่เพื่อนกลัวจนตัวสั่นเทาพอได้ยินที่เพื่อนพูดก็เงยหน้าขึ้นมาไม่เห็นผู้ชายสองคนนั้นแล้ว
"นี่ใครอะแก"
ฟางลดาถามขึ้นอย่างสงสัยว่าเด็กหนุ่มคนนี้มายืนอยู่ตรงนี้ได้ยังไง
"ก็กรหลานฉันไงแกหล่อไหม"
พูดจบก็เดินไปจะกอดหลานชาย
แต่หลานชายที่เธอคิดว่าเป็นกรก็ถอดหนี
"ทำไมไม่ให้น้ากอดละกร น้าสกปรก มีแต่กลิ่นเหล้าใช่ไหมถึงไม่ให้น้ากอดไม่ได้เจอตั้งหลายปีทำไมกรถึงเปลี่ยน ฮื่อๆๆๆๆน้าไม่ดีตรง แค่นี้ก็ไม่ให้กอดจะเก็บไม่ให้สาวคนไหนกอดหึ"
รสาที่น้อยใจที่กรไม่ให้เธอกอดก็ร้องไห้ฟูมฟายออกไม่หยุดส่วนยัยฟางก็สลบคาไหล่เธอไปแล้ว
เขาที่เห็นป้าร้องไห้ออกมาก็แบบกูมาเจออะไรวะเนี่ยส่วนเพื่อนป้าก็สลบหมดสภาพไปกับไหล่เธอ จะบ้าตายวันนี้มันเป็นวันอะไรถึงมาเจอป้าที่เมาแล้วร้องไห้ คิดว่าเขาเป็นหลาน เขามาช่วยเธอพอช่วยเสร็จแล้วนึกว่าจะได้กลับบ้านเลย
