เมื่อรสาอยากจะลาพักร้อนสักเดือนสองเดือน เธอได้ชวนฟางลดาไปเที่ยวด้วยกัน รสาอยากจะไปเที่ยวหอโหวตและไปเที่ยวบึงพลาญชัยด้วย น้องชายของเธอแนะนำว่าไปเที่ยวร้อยเอ็ดแล้ว ทำไมไม่ไปหาพี่พฤกษ์ด้วยล่ะ เพราะจังหวัดที่รสาไปเที่ยวนั้นมันก็อยู่ใกล้กัน อีกอย่างเธอก็ไม่ได้เจอหน้าหลานชายสุดที่รักของเธอตั้งหลายปี ไม่รู้ว่าตอนนี้หลานชายเธอจะโตเป็นหนุ่มแล้วหรือยัง จะเกิดเรื่องอะไรวุ่น ๆ ที่รีสอร์ท และเรื่องความรักของทั้งสองสาวจะเป็นยังไงติดตามอ่านกันได้เลย ที่คุณน้ารสากับคุณหลานบ้านสวน
ฝากกดติดตามเเละกดไลค์ให้ด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ
"น้าสาครับหันมาหน่อยสิคร้าบผมมีอะไรจะให้"
เขาพูดน้ำเสียงออดอ้อนเพื่อให้น้าสาหันมา
รัก,ชาย-หญิง,ราชพฤกษ์,ฟางลดา,ปกรณ์,รสา,บ้านสวน,คุณหลาน,คุณน้า,รักโรแมนติก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เช้าวันอังคาร
07:45
รสางัวเงียตื่นขึ้นมาเพราะเธอปวดฉี่ เธอค่อยๆลุกขึ้นพอลุกขึ้นได้เเล้วก็นั่งสักพักเธอเอื้อมมือไปปัดผมที่ปรกหน้าออก
พอมองไปรอบๆห้องแล้วอุทานออกมากเสียงไม่เบานัก
"นี่ฉันอยู่ไหนเนี่ย"
เธอนั่งนึกว่าเมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้นเธอจำได้ว่าเมื่อคืนเธอไปเที่ยวผับกับเพื่อนพอเต้นจบเพลงยัยฟางก็บอกให้กลับเพราะตอนนี้เธอทั้งสองเมามากแล้วพวกเธอสองคนกอดคอกันออกจากผับและกำลังเดินจะไปเอารถก็มีผู้ชายสองคนที่มองเราตั้งเเต่ในผับมายืนขวางทางและมันเดินเข้ามาจะจับเราสองคนขึ้นรถแล้วก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งมาพวกเธอหลังจากนั้นเธอก็จำอะไรไม่ได้เลย
เธอหันมองทางขวาก็เห็นเพื่อนนอนอยู่แล้วเธอลองหันซ้ายก็เจอกับผู้ชายคนหนึ่งนอนหันหลังให้เธออยู่
"กรี๊ดดดดด"
เธอร้องออกมาด้วยความตกใจจนเผลอถีบผู้ชายคนนั้นตกเตียงเสียงดัง
"ปึ๊ก!"
ฟางลดาได้ยินเสียงกรี๊ดก็ดีดตัวขึ้นมาทันทีเห็นรสานั่งมองอะไรสักที่พื้นเธอได้ยินเสียงอะไรบางอย่างตกพื้นเสียงดัง
"โอ้ย!!"
เขาค่อยๆลุกขึ้นมาด้วยความโมโหที่ถีบเขาตกเตียง
"นี่ป้ามาถีบผมทำไม"
เขาถามเธอน้ำเสียงเกรี้ยวกราด
"นายมานอนนี่ได้ไง"
"เมื่อมันเกิดอะไรขึ้นนายได้ทำอะไรฉันไหม"
เด็กหนุ่มยังไม่ตอบคำถามของรสายัยฟางก็ถามขึ้นมา
ฟางลดาที่เห็นผู้ชายอยู่ในห้องเลยถามขึ้นเพื่อความสบายใจ
และก็รีบเปิดผ้าห่มออกดูชุดเธอยังอยู่ครบ ไม่มีอะไรถูกถอดออก
เขาที่ได้ยินป้าที่ใส่ชุดสีฟ้าถามมันชักจะไปกันใหญ่เเล้วเธอคิดว่าเขาจะข่มขืนเธอสินะ รีบๆเล่าดีกว่าจะได้รีบกลับบ้าน
"ฟังให้ดีนะป้า"
"อร้ายยยย แกเรียกใครว่าป้า"
รสาร้องออกมาดสียงดังที่เด็กหนุ่มคนนี้เรียกเธอว่าป้า
"ก็ป้านั่นเเหละ"
"เล่ามาว่าเมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้นเล่ามาให้หมดเปลือกเลยไม่ต้องเก็บไว้เข้าใจไหม"
ฟางลดาบอกให้เด็กคนนั้นเล่าเรื่องเมื่อคืนให้ฟัง เธออยากรู้ว่ามันเป็นมายังเธอถึงได้มาอยู่ที่นี่กับเขา
"ครับ"
เธอบอกว่าให้เขาเล่าให้หมดไม่ต้องเก็บไว้งั้นเขาก็จะบอกว่าป้าคนที่ถีบเขาตกเตียงทำอะไรกับเขาบ้างเมื่อคืน
เขาเล่าให้ทั้งสองฟังอย่างละเอียดและเล่าเรื่องที่เธอนอนกอดเขาด้วย
"ไม่จริงฉันไม่ได้เมาถึงขนาดจำหลานตัวเองไม่ได้ ฉันไม่เชื่อที่ฉันจะนอนกอดนายทั้งคืน"
ไม่จริงเธอเชื่อว่าเธอเมาเเล้วจะคิดถึงหลานจนจำคนผิดและที่สำคุญเวลาเธอเมาไม่เตยทำเเบบนี้เลย บ้าไปแล้วสงสัยเธออยู่คงเบลอละมั้งเลยทำเรื่องแบบนั้นได้
"จริงสิครับป้ากอดผมจนผมเจ็บไม่สามารถไปไหนได้เลย"
"นี่แกเราควรขอบคุณเขานะแก
เรื่องนั้นเขาไม่ผิดเป็นแกต่างหากที่ล่วงเกิดเขา"ฟางลดากระซิบบอกเพื่อนเสียงเบา
ฟางลดาที่ได้ฟังเขาเล่าเสร็จเธอก็บอกให้เพื่อนขอบคุณเขาที่เขาช่วยเราเอาไว้จากผู้ชายบ้ากามสองคนนั้นเเละยังพาเรามาพักที่โรงเเรมเเละจ่ายเงินให้เราอีกด้วย
"นี่เเกเขาข้างเด็กนั้นเหรอ"
รสากระซิบถามเพื่อนอย่างเคืองๆที่เพื่อนเธอเข้าข้างเด็กหนุ่ม
"ฉันไม่ได้เข้าข้างใครทั้งนั้นแหละฉันแค่พูดความจริง"
ก็จริงอย่างที่เพื่อนว่าเธออาจเมาจนขาดสตินึกว่าเด็กนี่เป็นกรแถมยังไปนอนกอดเขาอีก
"เออก็ได้ฉันจะขอโทษเขา"
รสาคิดดูเเล้วเธอผิดจริงที่ไปกอดเขาแถมเขายังช่วยเธอกับเพื่อนไว้ไม่อย่างนั้นมันคงเอาพวกเธอไปขายต่างประเทศไม่ก็เอาไปข่มขืน
"ขอบคุณมากนะและก็ขอโทษด้วยที่ถีบนาย"
"วินครับหรือจะเรียกว่านาวินก็ได้ครับ ไม่เป็นไรครับผมเต็มใจช่วย"
นาวินเเนะนำตัวกับรสาด้วยรอยยิ้มที่เธอขอโทษเขาและขอบคุณเขาที่ช่วยเธอไว้
"ฉันรสาเรียกพี่สาก็ได้"
รสาแนะนำตัวเองด้วยรอยยิ้มเหมือนกัน จะว่าเด็กหนุ่มคนนี้ก็หล่อนะเนี่ย แต่ไม่ใช่สเปคเธอหรอก และเธอไม่ชอบกินเด็กด้วยจ้า
"ส่วนฉันฟางลดาจะเรียกพี่ฟางก็ได้ค่ะ"
ฟางลดาเเนะนำตัวและอมยิ้มให้นาวิน
"ครับป้า"
"เอ๊ะ!นายวินพี่บอกให้เรียกพี่ไง วินต้องเรียกพี่ว่าพี่สาห้ามเรียกป้าอีกพี่ยังไม่ได้แก่ ยังสาวยังสวยอยู่"
รสาถลึงตามองด้วยความไม่พอใจและพูดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดที่นาวินไม่เรียกเธอว่าพี่ เธอยังสาวยังสวย ไม่ได้แก่จะเรียกเธอว่าป้าได้ยังไง
นาวินที่เห็นสีหน้ารสาโกรธจัดที่เขาไม่เรียกตามที่เธอบอกเขาก็เลยยอมเรียกให้มันจบๆไปจะว่าพี่สองคนนี้ก็สวยยังไม่แก่อย่างที่พี่รสาว่า แต่พี่ฟางสวยแบบหวานปนเซ็กซี่ถ้าแต่งตัวดีๆและเเต่งหน้าจะมีความเซ็กซี่อยู่แต่พี่รสาสวยเเบบเท่ๆแต่บางที่ก็เซ็กซี่นะ
"ครับพี่สาพี่ฟางผมกลับก่อนนะครับ"
"เดี๋ยวอย่าพึ่งไปสิไม่อาบน้ำก่อนกลับเหรอ"
"อาบครับ"
ถ้าพี่สาไม่ถามเขาก็กลับบ้านเลยก็ดีเหมือนกันที่ถามเขาตอนนี้ตัวเขาเหนียวมากแถมเสิ้อยังเหม็นอีกก็เลยคิดว่าอาบก่อนค่อยกลับก็ได้
แล้วเขาก็เดินไปหยิบผ้าขนหนูที่พาดไว้ที่เก้าอี้หน้าโต๊ะเครื่องแป้งแล้วเข้าห้องน้ำไป ตอนที่เอาอุ้มพี่ทั้งสองคนมานอนที่เตียงเสร็จแล้วเขาก็ดึงผ้าขนหนูที่ทางโรงเเรมพับไว้อย่างสวยงามมาวางที่เก้าอี้หน้าโต๊ะเครื่องแป้งเขากลัวว่าพี่สากับพี่ฟางจะทำมันผ้าขนหนูของโรงเเรมเปื้อน
