เมื่อรสาอยากจะลาพักร้อนสักเดือนสองเดือน เธอได้ชวนฟางลดาไปเที่ยวด้วยกัน รสาอยากจะไปเที่ยวหอโหวตและไปเที่ยวบึงพลาญชัยด้วย น้องชายของเธอแนะนำว่าไปเที่ยวร้อยเอ็ดแล้ว ทำไมไม่ไปหาพี่พฤกษ์ด้วยล่ะ เพราะจังหวัดที่รสาไปเที่ยวนั้นมันก็อยู่ใกล้กัน อีกอย่างเธอก็ไม่ได้เจอหน้าหลานชายสุดที่รักของเธอตั้งหลายปี ไม่รู้ว่าตอนนี้หลานชายเธอจะโตเป็นหนุ่มแล้วหรือยัง จะเกิดเรื่องอะไรวุ่น ๆ ที่รีสอร์ท และเรื่องความรักของทั้งสองสาวจะเป็นยังไงติดตามอ่านกันได้เลย ที่คุณน้ารสากับคุณหลานบ้านสวน
ฝากกดติดตามเเละกดไลค์ให้ด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ
"น้าสาครับหันมาหน่อยสิคร้าบผมมีอะไรจะให้"
เขาพูดน้ำเสียงออดอ้อนเพื่อให้น้าสาหันมา
รัก,ชาย-หญิง,ราชพฤกษ์,ฟางลดา,ปกรณ์,รสา,บ้านสวน,คุณหลาน,คุณน้า,รักโรแมนติก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ฟางลดาเดินเข้ามาในห้องแล้ววางกระเป๋าลงบนเตียง
และลื้อของออกมาจัดและจัดเสื้อผ้าใส่ตู้ห้องนี้ไม่ได้ใหญ่มากแต่เธออยู่ได้มีห้องน้ำในตัวมีตู้เสื้อผ้าและมีระเบียงใกล้เตียงนอนฟางลดาลุกจากเตียงเดินไปเปิดประตูกระจกที่ระเบียงออกเดินไปดูวิวข้างนอกลมปะทะเข้าหน้าเธออากาศดีมองเห็นต้นไม้สีเขียวขจีและมองเห็นรีสอร์ทวิวสวยมากฟางลดาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วนอนเพราะวันนี้เธอเหนื่อยมากแถมยังท้องเสียอีก
ทางด้านรสาพอเดินเข้าห้องมาเธอก็จัดของเข้าที่เรียบร้อยเหมือนกัน
"อยู่ไหนเนี่ย เจอแล้ว"
รสาก้มลงไปเก็บซองเกลือเเร่ที่ตกอยู่บนพื้นห้องใกล้กับเตียงนอนของเธอ เธอหาเกลือเเร่ไม่เจอพอหาไปสักพักก็เห็นมันคงหล่นตกพื้นตอนไหนก็ไม่รู้คงเป็นตอนที่เธอเทของออกมาละมั้งพอหาเจอเเล้วก็เดินออกจากห้องไปเคาะห้องของเพื่อน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
รสาเคาะประตูเเล้วเพื่อนไม่มาเปิดเลยลองบิดลูกบิดประตูดูมันไม่ได้ล็อกเธอเปิดประตูเข้าไปเห็นยัยฟางนอนหลับอยู่เธอเห็นเพื่อนหลับก็ไม่อยากจะปลุกเพื่อนเธอเลยวางซองเกลือเเร่ไว้ที่โต๊ะข้างเตียงเเละเดินอออกไป
รสาเดินลงมาข้างล่างกรกินข้าวเสร็จพอดี
กรได้ยินเสียงใครเดินมาหาเขาเลยเงยหน้าขึ้นจากจอโทรศัพท์
"ปะเราไปกันเลย กรว่างหรือเปล่า"
รสาชวนหลานชายออกไปข้างนอกด้วยกันและถามกรว่าว่างหรือเปล่าเธอกลัวกรจะมีงานที่ยังทำไม่เสร็จเธอไม่อยากให้หลานเสียการเสียงานเพราะเธอ
"หึ!ไปไหนครับ"
"ไปบิ๊กซีกัน"
เขาสงสัยจะไปทำอะไรที่บิ๊กซี
"เอารถน้าไปนะ กรขับ"
"ได้อยู่แล้วครับ"
วินพูดอย่างอารมณ์ดีที่น้าสาพูดคุยกับเขาไม่ทำท่าทางงอนเข้าเหมือนตอนเที่ยงเเล้ว
15:00
บิ๊กซี
พอมาถึงบิ๊กซีรสาไปรอช้าจูงมือหลานเธอเข้าร้านเอ็มเคเธอกินอิ่มแล้วก็จูงมือกรไปร้านไอศกรีมเธอสั่งมาสามเเก้ว มีวานิลลากับสตอเบอรี่เเละอันสุดท้ายช็อกโลแลต เเถมทั้งหมดน้าสาก็ให้เขาจ่าย
"วินนี่ชิมนี่สิอร่อยมาก"
รสาตักช็อกโกแลตเขาปากสามสี่คำมันอร่อยมากหวานหอมละมุนเธอตักให้ปกรณ์ลองชิมดูและยื่นช้อนไปจอที่ปากของกร
"ผมไม่กินอิ่มเเล้ว"
เขาอิ่มจากไปกินเอ็มเคมาจนอิ่มเเถมน้าสาก็ยังตักโน้นนี่นั่นใส่จานเขาจนมันพูนเต็มจานเลยไม่อยากกินอะไรเเล้วเดียวท้องมันจะอืดเเละจุกด้วย
"กรลองชิมดูอร่อยน้า"
รสาไปยอมยื่นช้อนที่ตักไอติมไปจอที่ปากปกรณ์ทันทีเธอพยักหน้าให้ปกรณ์อ้าปากงับ
เเล้วหลานเธอก็อ้าปากกินไอติมที่เธอตักให้
"เป็นไงอร่อยเหมือนที่น้าพูดไหม"
"อร่อยครับ"
"กรน้าอยากดูหนังเราไปดูกันไหมน้าเห็นหนังเรื่องหนึ่งเป็นหนังต่อสู้น่าดูมาก"
เธอกับปกรณ์เดินผ่านโรงหนัง เธอเห็นหนังเรื่องนี้น่าสนุกเลยชวนหลานชายเธอไปดูด้วยกันเป็นหนังต่อสู้ เธออยากดูไม่ได้ดูหนังนานเเล้วมั่วเเต่ทำงานไม่มีเวลาไปเที่ยวห้างเพราะกลับมาจากทำงานมันก็ค่ำมืดเเล้วเธอก็เหนื่อยด้วย
"ไปสิครับ"
เขาไม่อยากไปดูเลยขี้เกียจดูเเต่ก็ต้องพาน้าสาไปดู
เเละเขาก็ดูเป็นเพื่อนน้าสาด้วยที่ไปดูด้วยกันเพราะเขาอยากให้น้าสาหายโกรธเขา
เขาเป็นคนไปซื้อตั๋วหนังกับป็อปคอนสี่โมงเย็นถึงจะได้ดู
น้าสาพาเขาไปเล่นตู้คีบตุ๊กตารอเวลาไปดูหนัง
"ทำไมมันไม่ได้สักตัวเนี่ย"
รสาพูดขึ้นเซ็งๆหมดไปตั้งสองร้อยเล่นตั้งนานก็ไม่ได้สักตัว
"กรได้สักตัวไหม"
รสาหันไปถามหลานชายที่เล่นอีกตู้หนึ่งข้างเธอ
"ได้ครับสองตัว"
ปกรณ์คีบได้สองตัวเขาคีบสามครั้งก็ได้เเล้ว
"กรทำไมกรเล่นได้น้าเล่นไม่เห็นได้สักตัวหมดไปตั้งสองร้อย"
รสาพูดกับปกรณ์ด้วยอารมณ์เซ็งๆที่เธอเล่นไม่ได้สักตัวหลานเธอเล่นได้ตั้งสองตัว
ถ้ารู้ว่ามันเล่นยากขนาดนี้เธอไม่มาเล่นหรอก
ปกรณ์ที่เห็นหน้าน้าสา
ก็เลยยื่นตุ๊กตาหมีสีฟ้าสองตัวมาให้
"ให้น้าเหรอกรไม่เอาไปให้แฟนกรเหรอ แฟนกรน้าจะชอบนะ"
รสาเอ่ยถามหลานเธอด้วยน้ำเสียงปกติ เธอคิดว่ากรน่าจะมีแฟนเเล้วหลานเธอหล่อขนาดนี้ถ้าไม่มีเเฟนสิเเปลก
"กรไม่มีแฟนหรอกครับ"
แต่ก่อนเขาเคยมีอยู่เลิกกันได้สองปีแล้ว เขากับเธอคบกันตั้งแต่เรียนมหาลัยเธอเป็นคนบอกเลิกเขาก่อนเพราะเธอหมดรักเขาพูดง่ายๆคือเธอมีคนอื่นเลยบอกเลิกเขาเพื่อจะไปคบกับคนๆนั้นที่เธอรัก
"น้าไม่เชื่อหรอกหลานน้าหล่อขนาดนี่จะไม่มีได้ไง"
รสาพูดยิ้มๆพร้อมกับเอื้อมมือไปดึงแก้มปกรณ์ทั้งสองข้าง
พร้อมกับจ้องมองหน้าหลานชายไปด้วย
เธอชอบมองหน้าหลานชายพร้อมกับดึงแก้มไปด้วยเธอทำแบบนี้ตั้งแต่กรยังเด็กไม่รู้เหมือนกันว่าเธอทำไปทำไมกรก็ไม่ได้มีแก้มเธอชอบดึงแก้มของกรเล่นจนเคยชินเวลาเห็นหน้าก็จะชอบเล่นแก้มของกรตลอด แต่หลังจากกรไปอยู่กับพี่ชายเธอก็ไม่ได้ทำแบบนี้อีกเลยครั้งนี้ครั้งเเรกเลยก็ว่าได้ที่เธอได้ทำเเบบนี้กับหลานเธอ
"โอ้ย!มันเจ็บนะครับหน้าสา หน้าผมคงเเดงละมั้งเนี่ย"
ปกรณ์ร้องออกมาเสียงดัง
ที่จริงน้าสาไม่ได้ดึงเเรงขนาดนั้นเขาแค่เเกล้งน้าสาเล่น
"เจ็บจริงเหรอไหนน้าดูหน่อยสิ แดงจริงด้วยน้าขอโทษนะน้าจะไม่ทำอีกเเล้วถ้ากรเจ็บ "
รสาเอามือออกจากแก้มของปกรณ์เเละเอามือจับหน้าหลานชายมองดูใกล้ๆว่ามันเเดงอย่างที่หลานเธอพูดจริงไหมสรุปมันเเดงมากจริงๆที่เห็นชัดขนาดนี้เพราะปกรณ์เป็นคนผิวขาวเเต่ไม่ขาวมากเพราะทำงานตากแดดตากลมในไร่ในสวน
"ไม่เป็นไรครับที่จริงมันไม่ได้เจ็บผมเเค่แกล้งน้าเล่น"
เขาบอกความจริงกับรสาเขาชอบที่น้าสาทำเเบบนี้ เเม้เเต่เเฟนที่คบกันเธอจะจับเเก้มเขาเเล้วดึงเขายังไม่ให้เธอทำ ไม่รู้เหมือนกันทำไมเขาถึงชอบให้น้าสาทำแบบนี้คงจะเคยชินละมั้ง
ฟางลดางัวเงียตื่นขึ้นมาเธอนั่งสักพักค่อยๆลุกไปล้างหน้าล้างตา
"เราหลับไปนานจนตอนนี้บ่ายสามเเล้วเหรอเนี่ย"
ฟางลดาพอล้างหน้าล้างเสร็จก็เดินมาหย่อนสะโพกนั่งลงเตียงแล้วคว้าโทรศัพท์มาดูว่าตอนนี้กี่โมงเเล้ว
ตอนที่เธอหยิบมือถือเธอไม่เห็นซองเกลือเเร่เเต่พอเธอวางมือถือลงบนโต๊ะก็สังเกตเห็นมัน
'สงสัยยัยสาเอามาวางไว้ตอนที่เราหลับ'
ฟางลดาได้ยินเสียงรถเธอเลยเดินไปดูที่ระเบียงเธอเห็นรถกะบะคันสีขาวเข้ามาจอดที่โรงรถ ลืมบอกไปว่าห้องเธอถ้ามองลงไปข้างล่างจะเห็นโรงจอดรถ
เธอเดินออกไปจากห้องเเละไปเคาะห้องยัยสาแต่ไม่มีเสียงตอบรับจากข้างในลองเปิดประตูห้องยัยสามันล็อก
