เมื่อรสาอยากจะลาพักร้อนสักเดือนสองเดือน เธอได้ชวนฟางลดาไปเที่ยวด้วยกัน รสาอยากจะไปเที่ยวหอโหวตและไปเที่ยวบึงพลาญชัยด้วย น้องชายของเธอแนะนำว่าไปเที่ยวร้อยเอ็ดแล้ว ทำไมไม่ไปหาพี่พฤกษ์ด้วยล่ะ เพราะจังหวัดที่รสาไปเที่ยวนั้นมันก็อยู่ใกล้กัน อีกอย่างเธอก็ไม่ได้เจอหน้าหลานชายสุดที่รักของเธอตั้งหลายปี ไม่รู้ว่าตอนนี้หลานชายเธอจะโตเป็นหนุ่มแล้วหรือยัง จะเกิดเรื่องอะไรวุ่น ๆ ที่รีสอร์ท และเรื่องความรักของทั้งสองสาวจะเป็นยังไงติดตามอ่านกันได้เลย ที่คุณน้ารสากับคุณหลานบ้านสวน
ฝากกดติดตามเเละกดไลค์ให้ด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ
"น้าสาครับหันมาหน่อยสิคร้าบผมมีอะไรจะให้"
เขาพูดน้ำเสียงออดอ้อนเพื่อให้น้าสาหันมา
รัก,ชาย-หญิง,ราชพฤกษ์,ฟางลดา,ปกรณ์,รสา,บ้านสวน,คุณหลาน,คุณน้า,รักโรแมนติก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"แล้วคุณตาลกลับไปหรือยังคะ"
"กลับไปแล้วค่ะคุณฟางรู้จักเธอด้วยเหรอค่ะ"
"ไม่รู้จักหรอกค่ะเห็นเธอเดินเข้ามาในบ้านและได้ยินพี่พฤกษ์เรียกเธอว่าตาลนะค่ะ"
"ป้าแจ่มรู้ไหมคะว่าสาไปไหน"
เธอถามว่าป้าเเจ่ม
"เห็นไปกับคุณกรนะคะ"
ตอนนั้นเธอกำลังเดินไปที่รีสอร์ทเพื่อไปทำความสะอาดก็เห็นคุณกรขึ้นรถไปกับคุณสาและพากันขับออกไป
"ออค่ะ"
"คุณฟางขึ้นไปอาบน้ำเเล้วลงมากินข้าวนะค่ะ"
"ค่ะ"
เเล้วฟางลดาก็เดินออกไป
เธอขึ้นมาบนห้องเห็นไฟที่เล็ดลอดออกมาจากประตูห้องพี่พฤกษ์เธออมยิ้มเมื่อเห็นรู้ว่าพี่พฤกษ์อยู่ในห้องไม่ได้ไปต่อกับยัยตาลเธอเดินอมยิ้มผ่านห้องพี่พฤกษ์ไปห้องของตัวเองและอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่เป็นชุดนอนสบายๆเสื้อคอกลมสีน้ำตาลและกางเกงวอร์มขายาวสีดำ
18:00
ห้างบิ๊กซี
"น้าสาตื่นได้แล้วครับหนังจบแล้ว"
เขาเขย่าปลุกน้าสาให้ตื่นเพราะหนังมันจบเเล้วคนก็ทยอยเดินออกไปจากโรงหนัง น้าสาดูได้ครึ่งเรื่องก็นอนหลับซบไหล่ผมจนหนังจบเเล้วก็ยังไม่ตื่นอีก
เขาเขย่าตัวน้าสาอีกครั้งน้าสาก็งัวเงียตื่นขึ้นมา
"อ้าวหนังจบเเล้วเหรอ"
นี่เธอนอนหลับนานขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย เธอเป็นคนชวนหลานมาดูหนังด้วยกันเธอก็มานอนหลับเอง
"ใช่ครับออกไปกันเถอะครับ"
เขาบอกเพราะตอนนี้ไม่ใครอยู่ในนี้เลยมีเเต่เขากับน้าสาสองคน
พอเดินออกมาจากโรงหนังแล้วเขาก็เอ่ยถามน้าสา
"น้าหายโกรธผมรึยังครับ"
"น้าหายโกรธเราตั้งแต่เรามาง้อน้าเเล้ว"
เธอพูดด้วยรอยยิ้ม
"ครับ"
เขาอมยิ้มดีใจที่รู้ว่าน้าสาหายโกรธเขาตั้งเเต่ตอนที่เขาไปง้อ
"ปะเรากลับกันเถอะค่ำเเล้วป่านนี้พี่พฤกษ์คงรอพวกเรากินข้าวเเล้ว"
รสากับปกรณ์กำลังเดินออกจากห้างไปรสาก็เหลียวไปเห็นร้านขายเสื้อผ้าที่อยู่ใกล้ๆกับประตูทางออกอีกฝั่งที่เธอยืนอยู่
"กรไปรอน้าที่รถนะเดี๋ยวน้าเลือกชุดแปปเดียวเดี๋ยวน้าตามไป"
เธอบอกปกรณ์เสร็จก็เดินเข้าไปในร้านทันที
เขาไปอยากไปรอที่รถเลยเดินตามน้าสาเข้าร้านไปด้วย
"อ้าวกรทำไมไม่ไปรอน้าที่รถเเหละ"
"ผมอยากเดินกลับพร้อมน้าสาครับ"
"จ๊ะ"
แล้วรสาก็เลือกชุดเสร็จแค่แปปเดียวจริงๆที่พอได้ชุดที่ถูกใจสองชุดแล้วเธอก็เดินไปจ่ายเงินที่เคานเตอร์
ชุดที่เธอซื้อนั้นเป็นชุดเดรสกระโปรงสั้นแขนพองสีขาวเปิดไหล่กับเสื้อสายเดี่ยวเอวลอยแต่งทรงสามเหลี่ยมเก๋ๆ
สีเเดงและกระโปรงสั้นเอวสูง
ทรงเอผ่าข้างสีดำเธอเห็นชุดมันสวยดีเข้ากับเพื่อนเธอเลยซื้อไปฝากฟางลดาเพราะเพื่อนเธอมีเเต่ใส่ชุดเดรสกระโปรงยาวอย่างเดียวเเต่มีหลายสีเธอไม่เคยเห็นเพื่อนใส่เสื้อเเบบนี้เลยซื้อไปฝากเพื่อน
รีสอร์ทบ้านสวนราชพฤกษ์
ฟางลดาที่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็ได้ยินเสียงรถเข้ามาจอดเธอเปิดประตูออกไปเเละเดินผ่านห้องของพี่พฤกษ์เปิดอยู่เธอเลยจะชวนพี่พฤกษ์ลงไปกินข้าวด้วยกัน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ฟางลดาเคาะประตูสามครั้งพี่พฤกษ์ก็เปิดประตูออกมา
"เอ เอ่อ พี่พฤกษ์ลงไปกินข้าวกันค่ะป้าเเจ่มทำกับข้าวเสร็จแล้ว"
เธอพูดเสียงตะกุกตะกักเพราะพี่พฤกษ์ไม่ได้ใส่เสื้อเเละมีน้ำเกาะบนตัวเหมือนเพิ่งอาบน้ำเสร็จเมื่อกี้ พอเธอมองลงไปก็เห็นผ้าขนหนูพันอยู่ที่เอวพี่พฤกษ์เธอหน้าเเดงบอกเสร็จก็รีบลงไปข้างล่างไม่รอให้พี่พฤกษ์ตอบ
พอลงมาข้างล่างเธอก็เอามือปิดหน้าเขินอายจนหน้าเเดงเเละหัวใจเต้นด้วยที่เห็นท่อนบนพี่พฤกษ์พี่เขาร่างสูงใหญ่กำยำแถมยังมีซิกแพคด้วยถ้าจับดูคงจะเเน่นมาก
'อร๊ายยยย'
เธอยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาเเละกำมือไว้ร้องกรี๊ดออกมาในใจเธอไม่กล้าร้องออกมากลัวว่าพี่พฤกษ์จะได้ยิน
"แกเป็นอะไรหน้าเเดงเชียว"
รสาที่เดินมาเห็นเพื่อนทำท่าจะร้องกรี๊ดออกมาเเต่ไม่มีเสียงเเถมหน้ายังเเดงอีกด้วย
"อากาศมันร้อนนะหน้าฉันมันเลยเเดงเเบบนี้"
ฟางลดาตกใจที่เห็นเพื่อนเดินเข้ามาไม่ให้ซุ่มให้เสียง
"ออแล้วพี่พฤกษ์ไปไหน"
"อยู่ข้างบนแก"
"กรไปอาบน้ำก่อนนะครับน้าสา"
"จ๊ะ แกฉันไปอาบน้ำก่อนนะเดี๋ยวลงมาหา"
พูดกับหลานชายเสร็จก็หันมาพูดกับเพื่อนต่อ
ฟางลดานั่งรอทั้งสามมากินข้าวรอไม่นานพี่พฤกษ์ ยัยสา กรก็ลงมากินพอทุกคนนั่งประจำที่ป้าเเจ่มก็ตักข้าว
"กะว่าจะมาเซอร์ไพร์สพี่พฤกษ์ดันมารู้ก่อน เเต่ไม่เป็นไรพี่พฤกษ์ก็รู้อยู่แล้ว"
"สาจะมาทำไมไม่โทรให้พี่ไปรับหึ"
ราชพฤกษ์พูดเสียงอ่อนโยนกับรสา
"ไม่เป็นไรค่ะสาขับรถมากับยัยฟาง"
ฟางลดามองดูพี่พฤกษ์พูดกับรสาน้ำเสียงอ่อนโยนไม่นิ่งเรียบเฉยเหมือนตอนที่คุยกับเธออยากให้พี่พฤกษ์ทำเเบบนี้กับเธอจังแต่คงจะไม่มีวันนั้นหรอก
"น้าสากับน้าฟางก็เกือบจะโดนลากขึ้นรถตู้นะครับพ่อดีที่วินไปช่วยไว้ได้ทันครับ"
ปกรณ์พูดขึ้นมากลางวง
รสาที่ได้ยินปกรณ์พูดก็ถลึงตาใส่หลานชายที่พูดขึ้นมาทำไมเดี๋ยวเธอก็โดนพี่พฤกษ์ดุแน่
"จริงเหรอยัยสา"
เขาถามน้องสาวเสียงดุนิดๆ
"อะ เอ่อ จริงค่ะ เเต่สาก็ไม่ได้เป็นอะไรนิค่ะ ใช่ไหมแก"
รสาตอบพี่ชายเเละหันไปพูดกลับเพื่อน
"อะเอ่อค่ะ"
ฟางลดาตอบเสียงตะกุกตะกักเพราะพี่พฤกษ์หันหน้ามาหาเธอพร้อมกับทำหน้าดุๆใส่เธออีกด้วย เธอยิ้มเจื่อนๆให้
พี่พฤกษ์
"ดีแล้วที่ไม่เป็นอะไรที่หลังถ้าจะมาหาพี่ต้องโทรมาหาพี่ก่อนนะเข้าใจไหม"
พี่พฤกษ์บอกเธอเสียงดุๆใส่พวกเธอที่ไม่โทรมาบอกว่าจะมาหาเขา
"ค่าคุณพี่ที่หลังน้องจะโทรบอกคุณพี่นะค่ะ"
รสาพูดเเล้วอมยิ้ม
พอกินข้าวกันเสร็จก็แยกย้ายกันไป รสากับฟางลดาขึ้นห้องส่วนพี่พฤกษ์ก็นั่งเล่นที่โซฟากับปกรณ์
19:00
"แกมาดูนี่ฉันมีของให้เเกด้วย"
เธอกับฟางลดาเดินขึ้นมาถึงหน้าห้องและบอกให้ฟางลดาเข้ามาในห้องเธอเพราะเธอมีของจะให้
"ของอะไรแก"
ฟางลดาถามรสาอย่างสงสัย
พอเข้ามาในห้องแล้วฟางลดาก็หย่อนก้นนั่งลงที่เตียงนอนรสาก็ไปเอาถุงเสื้อผ้าที่วางอยู่บนโต๊ะเครื่องแป้งเเละเดินมายื่นถุงให้เพื่อน
ฟางลดามองถุงทั้งสองอย่างสงสัยเเละหยิบของข้างในออกมาดูเป็นเสื้อผ้านั้นเอง
"แกซื้อมาทำไมฉันไม่ใส่เหรอนะมันโป๊จะตาย ฉันไม่เอาหรอก"
"ฉันซื้อก็ใส่ด้วยล่ะ ฉันเห็นเเกใส่แต่ชุดเดรสยาวมีเเต่สีหวานๆทั้งนั้น ก็ลองเเต่งแบบนี้ดูสิฉันว่าชุดทั้งสองตัวนี้มันต้องเข้ากับเเกมากแน่ๆ"
รสาอยากให้ฟางลดาฉันเสื้อที่เธอซื้อมาให้ เพราะมันน่าจะเข้ากับเพื่อนเธอ เธออยากให้เพื่อนเปลี่ยนลุคดูบ้างใส่เเต่ชุดเดิมๆซ้ำๆ
"ไม่เอาอะมันโป๊ฉันไม่ชอบ"
ฟางลดาปฏิเสธเพื่อนทันทีเพราะเธอไม่ชอบใส่ชุดพวกนี้มันโป๊และเธอก็ไม่เคยใส่ชุดพวกนี้ด้วยเธออายและไม่มั่นใจไม่กล้าใส่อีก
