เมื่อรสาอยากจะลาพักร้อนสักเดือนสองเดือน เธอได้ชวนฟางลดาไปเที่ยวด้วยกัน รสาอยากจะไปเที่ยวหอโหวตและไปเที่ยวบึงพลาญชัยด้วย น้องชายของเธอแนะนำว่าไปเที่ยวร้อยเอ็ดแล้ว ทำไมไม่ไปหาพี่พฤกษ์ด้วยล่ะ เพราะจังหวัดที่รสาไปเที่ยวนั้นมันก็อยู่ใกล้กัน อีกอย่างเธอก็ไม่ได้เจอหน้าหลานชายสุดที่รักของเธอตั้งหลายปี ไม่รู้ว่าตอนนี้หลานชายเธอจะโตเป็นหนุ่มแล้วหรือยัง จะเกิดเรื่องอะไรวุ่น ๆ ที่รีสอร์ท และเรื่องความรักของทั้งสองสาวจะเป็นยังไงติดตามอ่านกันได้เลย ที่คุณน้ารสากับคุณหลานบ้านสวน
ฝากกดติดตามเเละกดไลค์ให้ด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ
"น้าสาครับหันมาหน่อยสิคร้าบผมมีอะไรจะให้"
เขาพูดน้ำเสียงออดอ้อนเพื่อให้น้าสาหันมา
รัก,ชาย-หญิง,ราชพฤกษ์,ฟางลดา,ปกรณ์,รสา,บ้านสวน,คุณหลาน,คุณน้า,รักโรแมนติก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ฟางลดาเปิดประตูเข้าไปในห้องนอนราชพฤกษ์เธอเดินไปที่เตียงพี่พฤกษ์กำลังนอนอยู่เธอยกหลังมือไปเตะหน้าผาพี่พฤกษ์เบา ๆเพื่อเช็กดูว่ามีราชพฤกษ์ตัวร้อนไหม
“ตัวยังร้อนอยู่เลย”
เธอพูดกับตัวเองเบา ๆ
ฟางลดาหยิบผ้าในกะละมังขึ้นมาเเละบิดผ้าให้หมาด ๆ
เเล้วนำมาเช็ดหน้าราชพฤกษ์เเละเธอก็เช็ดเเขนทั้งสองข้างให้พี่พฤกษ์พอน้ำโดนผิวราชพฤกษ์ก็รูัสึกหนาว ๆ ฟางลดาปลดกระดุมเสื้อของเขาออกเเละเช็ดไปที่หน้าของอกของราชพฤกษ์
'หน้าอกพี่พฤกษ์ขาวข๋าวเเถมเเขนก็ใหญ่กำยำอีก'
คิดเเล้วก็อมยิ้ม
สุดารัตน์เช็ดไปที่คอของราชพฤกษ์เเล้วเขาก็เอามือไปจับเเขนของเธอ
“แป้ง แป้ง”
ราชพฤกษ์ละเมอเรียกชื่อสาธิมาเมียเก่าเขา
'นี่พี่พฤกษ์ยังไม่ลืมพี่แป้งเหรอ'
เธอคิดพี่พฤกษ์คงจะรักเมียเก่ามากถึงขนาดนอนละเมอเรียกชื่อเมียเก่าฟางลดาที่คิดมาตลอดว่าพี่พฤกษ์นั้นเปิดใจให้เธอเเล้วนั้นมันไม่ใช่อย่างที่เธอคิดว่าพี่พฤกษ์เริ่มเปิดใจให้เธอเเล้วทั้งเเกล้งเธอพูดจากับเธอมากขึ้นไม่เหมือนเมื่อก่อนที่พูดน้ำเสียงราบเรียบกับเธอที่เเท้ก็ยังไม่ลืมเมียเก่า
พี่พฤกษ์คงไม่ได้รักเธอเเค่แกล้งเธอเล่นเฉย ๆ คงเห็นเธอเป็นน้องสาวคนหนึ่งเหมือนน้องสาวตัวเอง
ฟางลดามั่วเเต่คิดจนถูกคนตัวโตที่นอนอยู่คว้าร่างลงไปนอนที่เตียง
“ว้าย!”
ฟางชดาร้องเสียงหลงพยายามดิ้นให้หลุดจากวงเเขนแกร่งแต่ดูเหมือนว่าจะไร้ผล เมื่อฟางลดาโดนกราชพฤกษ์กอดจนจมหายเข้าไปในวงเเขนเเกร่งหน้าของราชพฤกษ์อยู่ใกล้กับคอฟางลดาเขาได้กลิ่นหอมออ่อนมาจากของเธอ
'หอมจัง'
เขาอยากซุกไซ้ที่ซอกคอของฟางลดาว่ามันจะหอมเเค่เเต่ก็ไม่กล้าทำกลัวว่าเราจะมองหน้ากันไม่ติดเเละมันดูฉวยโอกาศกับเธอเเต่กับลูกตาลเข้าไม่เคยเป็นเเบบนี้เลย
“พี่พฤกษ์นี่ฟางเองไม่ใช่พี่แป้งพี่พฤกษ์”
เธอร้องบอกพี่ฟฤกษ์ว่าเธอไม่ใช่สาธิมาเมียเก่าของเขา
ตอนนี้ราชพฤกษ์ก็ยังนอนกอดเธอไม่ยอมปล่อย
ราชพฤกษ์อมยิ้มเมื่อได้กอดฟางลดา
เขาได้ยินเสียงคนเดินเข้ามาในห้องเเละเดิมมาที่เตียงนอนของเขาได้ยินเสียงของอะไรบ้างวางลงที่โต๊ะข้างเตียงเเล้วสักพักก็นำผ้ามาเช็ดตัวหน้าเช็ดหน้าเช็ดตาให้เขาเเล้วยังปลดกระดุมเสี้อผ้าเขาออกเเละเช็ดไปที่อกเเละคอของเขา
ราชพฤกษ์ลองเรียกชื่อแป้งออกมาทำเหมือนว่านอนละเมอเขาคิดว่าต้องเป็นฟางลดาที่มาเช็ดตัวให้เขาเเน่เขาจำกลิ่นกายเธอได้
เเละราชพฤกษ์ก็คว้าร่างของฟางลดามากอดจนเธอล้มลงบนเตียงนอนเเละเขาก็กอดเลยเธอไว้ไม่ให้ไปไหนได้
นภาพรเเอบตามฟางลดามาเเละเธอก็เห็นป้าเเจ่มเดินถือกะละมังขึ้นไปบนชั้นสองด้วยความอยากรู้เเละอยากได้รูปถ่ายส่งไปให้คุณลูกตาลก็เลยเดินไปเอาบันไดที่พิงไว้ข้างต้นไม้เเถวนั้นมาเเล้วเอาบันไดพิงไว้ฝาผนังเธอเลือกพิงไว้ที่ห้องคุณพฤกษ์ตรงกับหน้าต่างพอดีเเละปีนขึ้นไปดูก็เห็นฟางลดากำลังปลดกระดุมเสื้ออยู่
เธอรีบถ่ายรูปนั้นทันที
เเละฟางลดาก็เช็ดตัวให้คุณ
พฤกษ์สักพักเธอก็เห็นคุณพฤกษ์คว้าตัวยัยฟางไปกอดเธอก็รีบอัดวิดีโอเลย
เธอรู้สึกอิจฉาที่ยัยฟางมันได้ใกล้ชิดกับคุณพฤกษ์ขนาดนี้เเต่ยัยนั้นคงไม่มีทางได้ใกล้ชิดกับคุณพฤกษ์แบบนี้อีกเเน่เธอถ่ายรูปและวิดีโอเสร็จก็รีบลงจากบันไดทันทีกลัวว่าป้าเเจ่มจะมาเห็นเธอเข้าเเละจะเป็นเรื่อง
'อยากทำไรก็ทำ'
เเล้วเธอก็นอนอยู่อย่างนั้นสามสิบนาทีเเล้วที่พี่พฤกษ์ยังไม่ยอมปล่อยเธออกจากอ้อมกอดเขาเลยจนเธอเผลอหลับไป
ส่วนราชพฤกษ์ก็หลับไปเหมือนกัน
18:00
เธอรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเเละรู้สึกอึดอัดเหมือนมีคนมากอดจากทางด้านหลังเธอเห็นมือมากอดที่เอวเธอค่อย ๆ เอามือพี่พฤกษ์ออกไปจากเอวของเธอพอเอาออกไปได้เเล้วก็เดินไปล้างหน้าล้างตาที่ห้องน้ำ
เธอมองดูตัวเองในกระจก
เเล้วคิดว่าพี่พฤกษ์กอดเธอไม่ปล่อยเลยเหมือนกลัวว่าเธอจะหายยังไงยังงั้นเเหละคิดเเล้วก็เขินเกิดมาไม่เคยโดนผู้ชายกอดเลยนอกจากพ่อเเล้วเธอก็ไม่เคยโดนผู้ชายมานอนกอดเธอพี่พฤกษ์คนเเรกเลยนะตอนที่พี่พฤกษ์กอดเธอ เธอขัดขืนเเละสู้เเรงของพี่พฤกษ์ไม่ได้เเต่เธอก็ดีใจที่พี่พฤกษ์มากอดเธอเเบบนี้ สุดารัตน์รักพี่พฤกษ์
มาตั้งเเต่มัธยมเเล้วถ้าเป็นคนอื่นมากอดเธอนะเธอถีบ
ตกเตียงตั้งเเต่เเรกเเล้วเเต่เป็นพี่พฤกษ์ไงเธอเลยไม่กล้าทำเธอรักเขาพอล้างหน้าเสร็จก็มานั่งลงที่เก้าอีกจ้องมองหน้าพี่พฤกษ์นอนหลับจะว่าไปแล้วเวลาที่พี่พฤกษ์หลับก็หล่อไปอีกแบบเหมือนเด็กเลยผิวก็ขาวจมูกก็โด่งปากก็สีชมพู่สวยสุขภาพดีขนาดทำงานในไร่ผิวพี่พฤกษ์ก็ยังขาวเลย
“จะมองหน้าพี่อีกนานไหม”
เขาพูดโดยไม่ได้ลืมตา
สุดารัตน์ตกใจตาโตที่พี่พฤกษ์รู้ว่าเธอจ้องมองเขา
“พี่พฤกษ์รู้ได้ไงค่ะ”
เธอถามราชพฤกษ์อย่างสงสัยว่ารู้ได้ยังไงว่าเธอนั่งจ้องมองหน้าพี่พฤกษ์นอนหลับ
“พี่รู้สึก”
เขาตอบเธอเเล้วก็ลุกขึ้นนั่ง
“งั้นฟางกลับห้องก่อนนะค่ะ”
“อืม”
เเล้วฟางลดาก็เดินออกจากห้องไป
ทางด้านรสาเมื่อเก็บเงาะได้สามสี่ถุงก็พากันขับรถกลับมาบ้าน
“ป้าแจ่มพี่พฤกษ์ล่ะค่ะ"
“อยู่บนห้องค่ะคุณสา"
ปกรณ์เดินเอาเงาะไปเก็บในครัวเเล้วก็เดินขึ้นไปชั้นสองไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ามากินข้าว
“ออค่ะ”
เเล้วรสาก็เดินขึ้นไปชั้นสองเเละไปเคาะประตูห้องของพี่ชายสองสามที
เเล้วพี่ชายเธอก็มาเปิดประตูพร้อมใบหน้าที่ดูสดชื่น
“พี่พฤกษ์ดีขึ้นรึยังค่ะ”
“พี่ดีขึ้นเเล้วปะลงไปกินข้าวกัน”
“เเล้วเพื่อนสาละคะ”
“คงจะอยู่ในห้องมั้ง"
“พี่พฤกษ์ลงไปกินก่อนเลยเดี๋ยวสาขออาบน้ำก่อนเเล้วจะตามลงไปนะค่ะ”
ก๊อก ก๊อก
ฟางลดาเดินมาเปิดประตู
ก็เห็นเพื่อนยืนอยู่
“มีอะไรแก"
ฟางลดาถามเพื่อนน้ำเสียงปกติ
“ที่เเกไม่ไปกับฉันเพราะแกมาดูพี่พฤกษ์ใช่ไหม”
“ใช่”
ฟางลดายอมรับออกมาตรง ๆ
พออาบน้ำเสร็จก็พากันลงไปกินข้าว
ทางด้านนภาพรที่กลับมาถึงห้องพักก็รีบอาบน้ำกินข้าวให้เรียบร้อยเเล้วก็ส่งไลน์หาคุณลูกตาลเธอส่งรูปและวิดีโอที่ถ่ายได้จากบ้านคุณพฤกษ์ไปให้คุณลูกตาลดู
เธอต้องๆ ได้รางวัลจากคุณลูกตาลเเน่นอนเพราะเธอได้รูปเด็ดๆ ของยัยนั้นมาตอนที่ฟางลดากำลังปลดกระดุมเสื้อคุณพฤกษ์ออกเเละเธอยังถ่ายวิดีโอได้ตอนที่คุณพฤกษ์คว้าตัวยัยนั้นไปกอดจนทำให้ยัยฟางอะไรนั้นล้มลงไปนอนบนเตียงนอนกับคุณพฤกษ์
