เมื่อรสาอยากจะลาพักร้อนสักเดือนสองเดือน เธอได้ชวนฟางลดาไปเที่ยวด้วยกัน รสาอยากจะไปเที่ยวหอโหวตและไปเที่ยวบึงพลาญชัยด้วย น้องชายของเธอแนะนำว่าไปเที่ยวร้อยเอ็ดแล้ว ทำไมไม่ไปหาพี่พฤกษ์ด้วยล่ะ เพราะจังหวัดที่รสาไปเที่ยวนั้นมันก็อยู่ใกล้กัน อีกอย่างเธอก็ไม่ได้เจอหน้าหลานชายสุดที่รักของเธอตั้งหลายปี ไม่รู้ว่าตอนนี้หลานชายเธอจะโตเป็นหนุ่มแล้วหรือยัง จะเกิดเรื่องอะไรวุ่น ๆ ที่รีสอร์ท และเรื่องความรักของทั้งสองสาวจะเป็นยังไงติดตามอ่านกันได้เลย ที่คุณน้ารสากับคุณหลานบ้านสวน
ฝากกดติดตามเเละกดไลค์ให้ด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ
"น้าสาครับหันมาหน่อยสิคร้าบผมมีอะไรจะให้"
เขาพูดน้ำเสียงออดอ้อนเพื่อให้น้าสาหันมา
รัก,ชาย-หญิง,ราชพฤกษ์,ฟางลดา,ปกรณ์,รสา,บ้านสวน,คุณหลาน,คุณน้า,รักโรแมนติก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"น้องวินพี่ขอถามหน่อย"
น้ำที่กำลังใส่ปุ๋ยต้นลำไยอยู่กับวินสองคนเอ่ยถามนาวินขึ้นส่วนวายกับยิ้มไปช่วยน้าชัยขนต้นกล้าลำไยอยู่ที่หน้าไร่แปลงปลูก
"ครับ"
นาวินเงยหน้าขึ้นมาเมื่อพี่น้ำมีเรื่องอะไรจะถามเขา
นาวินสงสัยว่าพี่น้ำมีเรื่องอะไรจะถาม
"พี่ได้ยินมาว่าคุณสากลับคุณฟางจะกลับกรุงเทพจริงไหม"
เมื่อวานที่โรงอาหารเธอได้ยินคนงานคุยกันว่าคุณสากับคุณฟางจะกลับกรุงเทพวันพรุ่งนี้น้ำอยากรู้ว่าคนงานพูดกันนั้นใช่เรื่องจริงหรือไม่ทำไมเธอถึงไม่รู้ข่าวเลยที่คุณสากับคุณฟางจะกลับกรุงเทพ
"ใช่ครับเรื่องที่พี่ถามผมเรื่องจริงครับ"
"เราจัดงานเลี้ยงเล็ก ๆ ให้คุณสากับคุณฟางก่อนกลับดีไหม น้องวิน"
น้ำอยากจัดงานเลี้ยงก่อนกลับกรุงเทพให้คุณฟางเเละคุณสาถ้าไอ้พวกสองตัวรู้ว่าคุณสากับคุณฟางกลับวันพรุ่งนี้พวกมันคงหัวใจสลายที่ไม่มีผู้หญิงสวย ๆ มาเป็นอาหารตาเเละอีกอย่างคงไม่มีคุณฟางที่หน้าตาสวยน่ารักมานั่งข้าง ๆ ตอนกินเหล้าเเถมคุณสาที่สวยเเซ่บมานั่งรวมวงอีกด้วยวันนั้นที่คุณสากับคุณฟางมาตามคำชวนของไอ้วายมันก็ดีใจที่คุณฟางกับคุณสามาตามคำชวนของมันจริง ๆ หลังจากวันที่คุณกรมาตามน้าตัวเองกลับบ้านพวกมันก็ไม่กล้าชวนคุณสากับคุณฟางมานั่งกินเหล้ากันอีกเลยเพราะอะไรนะเหรอก็เพราะว่าพวกมันกลัวคุณกรยังไงละก็วันนั้นที่เธอเมาหลับไปไม่รู้เรื่องไอ้สองตัวนี้มันก็เล่าให้เธอฟังว่าคุณกรน่ากลัวมากหน้าบูดบึ้งเหมือนไม่พออะไรสักอย่างแทบจะกินหัวพวกมันสองคนอยู่เเล้วเเละท่าทางแบบนั้นเหมือนหวงคุณสาเลยพวกมันคิดนะ แต่เธอก็ว่าใช่ ไอ้วายกับไอ้ยิ้มมันบอกว่าพวกมันไม่เคยเห็นคุณกรเวอร์ชั่นนี้เลยน่ากลัวมากและอีกอย่างหนึ่งที่พวกมันไม่กล้าชวนคุณสากับคุณฟางมาอีกก็เพราะว่ากลัวถ้าคุณกรรู้จะไม่พอใจเกิดคุณกรไล่พวกเขาออกจะทำยังไงงานยิ่งหายาก ๆ อยู่ด้วย เเต่เธอก็อยากจะจัดงานเลี้ยงให้คุณฟางกับคุณสาอยู่ดี
"ดีครับ พี่ได้ถามพี่วายกับพี่ยิ้มหรือยังครับ"
"ยังเลยพวกมันยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคุณสากับคุณฟางจะกลับกรุงเทพเเล้ว"
"เเต่เราจะไปจัดที่ไหนกันดีครับ"
นาวินเอ่ยถามพี่น้ำว่าจะไปจัดงานเลี้ยงที่ไหนดี
"พี่ไม่รู้เหมือนกันอะ"
เธอก็ยังไม่ได้คิดว่าจะจัดที่ไหนดี
"ให้ผมบอกคุณสาไหมครับว่าพี่จะจัดงานเลี้ยงให้คุณสา"
"บอกเลยพี่ไม่ได้จะเซอร์ไพส์คุณสากับคุณฟางอยู่เเล้ว"
" ครับ"
เเล้วทั้งสองคนก็ทำงานต่อจนถึงเที่ยง
โรงอาหาร
12:00
"ฉันมีเรื่องจะบอก"
"อะไรวะ"
วายถามเพื่อนขึ้น
"มึงยังไม่รู้ใช่ไหมว่าคุณสากับคุณสาจะกลับกรุงเทพกันเเล้ว"
"ห๊ะ!"
วายกับยิ้มตกใจที่รสากับฟางลดานั้นจะกลับกรุงเทพเเล้ว
"กลับวันไหนมึงรู้ไหมยัยน้ำ"
"พรุ่งนี้จ๊ะเพื่อน"
"กลับไวจังวะกูคงไม่ได้เห็นหน้าสวย ๆ ของคุณฟางอีกเเล้ววะ"
วายพูดขึ้นพร้อมกับทำท่าทางเหมือนจะไม่ได้เจอคุณฟางอีกอย่างนั้นเเหละ
"เวอร์เเล้วมึงอะ"
น้ำว่าให้เพื่อนไม่จริงจังนัก
"มึงไม่กลัวคุณกรเหรอวะ"
ยิ้มถามขึ้นว่าไม่กลัวคุณกรเหรอ
"ก็กลัวเเต่กูไม่ได้ปลื้มคุณสานิจะกลัวอะไร"
นาวินที่นั่งกินข้าวข้างพี่น้ำอยู่ก็คิดในใจว่าถึงพี่วายจะไม่กลัวคุณกรก็ควรจะกลัวคุณพฤกษ์บ้างเเต่พี่วายไม่รู้ว่าคุณพฤกษ์นั้นรักคุณฟางเเต่เขาไม่บอกหรอกนะเพราะดูจากวันนั้นเเล้วเหมือนพี่ฟางคงไม่อยากให้ใครรู้
"กูว่าจะจัดงานเลี้ยงก่อนกลับให้คุณสากับคุณฟางมึงจะเอากับกูด้วยไหม"
"เอาสิวะจัดที่ไหน"
วายถามด้วยความดีใจที่จะได้กินเหล้ากับคุณฟางอีกครั้งเพราะเวลาคุณฟางกินเหล้าเเล้วน่ารักมากถึงจะเมาหลับไวก็เหอะเเต่แบบนี้ไอ้วายก็ไม่ได้เห็นบ่อย ๆ ให้พอชุ่มชื่นหัวใจบ้างน้ำหันไปถามนาวินว่า
"น้องวินได้ที่จัดงานเลี้ยงเเล้วหรือยัง"
ตอนนี้เธอยังคิดไม่ออกว่าจะจัดที่ไหนดีเลยหันไปถามน้องวินว่าได้ที่จัดเลี้ยงเเล้วหรือยัง
"ได้เเล้วครับพี่ที่หน้าบ้านคุณพฤกษ์ครับ"
วาย น้ำเเละยิ้มขมวดคิ้วอย่างสงสัยว่าสามารถจัดงานที่นั้นได้เหรอ
ตอนที่เขาใส่ปุ๋ยเสร็จเขาก็โทรบอกพี่สาว่าพวกเราจะจัดงานเลี้ยงเล็ก ๆ ก่อนกลับให้พี่สากับพี่ฟาง
เเล้วพี่สาก็ถามว่าจัดที่ไหนเขาเลยตอบไปว่ายังไม่ได้ที่จัดงานเลยเเล้วพี่สาก็เสนอให้จัดงานหน้าบ้านคุณพฤกษ์จะได้สะดวกเวลากลับ
"จัดที่หน้าบ้าน คุณพฤกษ์ไม่ว่าอะไรเหรอวะ"
ยิ้มถามอย่างสงสัยไม่มีใครกล้าไปที่บ้านของคุณพฤกษ์ถ้าไม่ได้รับอนุญาตก่อน
"ไม่พี่คุณสาขอคุณพฤกษ์เเล้วเเละให้เงินผมมาหนึ่งพันห้าร้อยบาทอีกด้วยบอกผมว่าให้ไปซื้อกุ้ง ปลาหมึกมาย่างกินเเล้วที่เหลือนั้นอยากกินอะไรก็ซื้อมา"
นาวินพูดเเล้วก็หยิบเงินออกมาให้ดู
"คุณสาใจดีเนาะให้เงินพวกเรามาซื้อของอีกด้วยทั้ง ๆ ที่พวกเราจะจัดงานให้เเต่คุณสาก็ยังออกช่วยพวกเรา"
ยิ้มพูดขึ้นมา ทั้งสามคนพยักหน้าเห็นด้วยกับยิ้ม
17:00
เลิกงานเเล้วยิ้มกับน้ำก็พากันกันขี่รถไปออกซื้อของมากินกัน ส่วนวายเเละนาวินนั้นไปจัดสถานที่ให้พร้อมสำหรับคืนนี้ วายเป็นคนหาเก้าอี้เโต๊ะ เเละก็เดินไปเอาถ้วยจานช้อนส้อมเเละแก้วน้ำมาจากในครัวออกมาส่วนนาวินนั้นไปหาเต่าปิ้งย่างเเละถ่านเตรียมไว้พร้อมกับก่อไฟด้วยเพื่อพี่น้ำกับพี่ยิ้มกลับมาจะได้ย่างกินกันเลย
ทางด้านน้ำเเละยิ้มนั้นซื้อของเสร็จก็พากันขี่มอเตอร์ไซค์กลับทันที
นภาพรที่รดน้ำต้นไม้อยู่ที่หน้ารีสอร์ทนั้นก็เห็นยิ้มกำลังขี่รถเข้ามาในรีสอร์อย่างพังลุงพะลังเพราะมีทั้งของที่อยู่หน้ารถกับที่วางขาพร้อมกับน้ำที่นั่งซ้อนมอเตอร์ไซค์มาด้วยกันนั้นก็ถือถุงหูหิ้วหลายอันเต็มทั้งสองมือ
"จะซื้อไปกินกันที่ไหนไม่เห็นชวนพี่เลย"
นภาพรถามขึ้นยิ้ม ๆ เมื่อรถกกำลังวิ่งผ่านเธอไป
"พี่ฟ้าไปด้วยกันไหมคะงานเลี้ยงก่อนกลับคุณสากับคุณฟางค่ะ"
น้ำชวนนภาพรไปกินด้วยกัน
"ไปกันเถอะจ๊ะ พี่คงไม่ได้ไปด้วยพอดีว่าพี่มีธุระ"
จะให้ไปร่วมวงกับนังสาเธอไม่ไปหรอกนะเเถมเธอก็ไม่ชอบเพื่อนมันด้วย
"ค่ะ"
"เรื่องจริงสินะที่มันจะกลับกรุงเทพแล้ว อย่างนี้ต้องรายงานคุณลูกตาลให้ทราบ"
พูดกับตัวเองเบา ๆ
หลังจากน้ำ กับ ยิ้ม ขี่รถออกไปเเล้ว
นภาพรก็โทรหาลูกตาลทันที
"คุณลูกตาลค่ะฟ้ามีเรื่องดี ๆ จะมาบอกค่ะ"
นภาพรพูดน้ำเสียงประจบคุณลูกตาล
"ถ้าไม่ใช่เรื่องดีฉันไม่จ่ายเงินเธอเเน่"
ลูกตาลว่าขึ้นอย่างอารมณ์เสียเพราะวันนี้ที่บ้านเธอพ่อกับเเม่ก็ทะเลาะกัน อะไรก็ไม่รู้กลับบ้านมาที่ไรก็ชอบละเทาะกันเธอถึงได้ไปอยู่ที่โคนโดนาน ๆ ทีถึงจะกลับบ้าน
"ค่าเรื่องดีเเน่นอนค่ะคุณลูกตาล"
นภาพรบอกด้วยน้ำเสียงสดใสที่นี้เเหละเธอต้องได้เงินเยอะกว่าคราวก่อนแน่เลย
"คือ คุณสากับคุณฟางจะกลับวันพรุ่งนี้ค่ะ คุณลูกตาลเห็นว่าวันนี้มีกินเลี้ยงกัน ที่หน้าบ้านคุณพฤกษ์ด้วยนะค่ะ"
"เหรอ ดีเเล้วที่พวกมันจะกลับ"
ลูกตาลเมื่อได้ยินที่นภาพรพูดก็ยิ้มกริ่มอย่างพอใจที่พวกมันจะกลับกรุงเทพเเล้ว
"ฉันมีงานให้เธอทำ"
ลูกตาลยิ้มพรายบอกนภาพรให้ลงมือทำตามแผนที่เธอบอกไปเมื่อกี้คืนนี้เลย
"ค่อยดูเถอะ พี่พฤกษ์ต้องเกียจเเกแน่นังฟาง"
ลูกตาลพูดกับเองเเเล้วยิ้มร้าย
