รัก,ชาย-ชาย,วัยว้าวุ่น,ไทย,เรื่องสั้น,นิยายวาย,#BL,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"ไปหาอะไรดื่มแก้เครียดหน่อยป่ะ!" เลมวีทถามโซคราวด์ในขณะที่เจ้าตัวกำลังจะเตรียมตัวเพื่อที่จะอาบน้ำ หลังจากที่ชุ่มเหงื่อมานานหลายชั่วโมงในห้องเรียน
"ก็ดีนะครับ" โซคราวด์ว่าก่อนที่จะนุ่งผ้าขนหนูผืนเดียวต่อหน้าเลมวีทอย่างน่าไม่อายเพราะเจ้าตัวก็คิดว่ายังไงก็เป็นผู้ชายด้วยกัน
ใช้เวลาในการรอนานอยู่พอสมควรจนเขาเริ่มครั่นเนื้อครั่นตัวก่อนที่จะตะโกนบอกกับโซคราวด์ว่าจะไปยืมห้องอาบน้ำของเพื่อนก่อนซึ่งเพื่อนที่ว่าก็ไม่ได้สนิทกันพอๆ กับโซคราวด์
เลมวีทไม่จำเป็นต้องเคาะประตูก่อนเพราะประตูได้เปิดแง้มอยู่ก่อนแล้ว "เอ่อ..มีใครอยู่รึเปล่าครับ" ถามไปแบบนั้นตามมารยาทก็เท่านั้นแหละและเขาก็อยากให้คนที่นอนเล่นเกมส์ในท่ายากรู้สึกตัวอีกด้วย
"อ้าวเลม? มีอะไรวะ!"
"ขอใช้ห้องน้ำหน่อยดิ! พอดีห้องกูมีรูมเมทใช้อยู่วะ"
"เออได้ๆ " แล้วเขาก็เข้ามาในห้องเมื่อได้รับอนุญาติจากเจ้าของห้องแล้ว แต่เลมวีทก็ไม่ได้แก้ผ้าโชว์เพื่อนหรอกนะเพราะไม่ได้ใจกล้าเท่าโซคราวด์ขนาดนั้น
ใช้เวลาอาบน้ำไม่ค่อยนานเท่าไรเพราะกลัวว่าโซคราวด์จะรอก่อนที่จะออกมาจากห้องน้ำก็เห็นเจ้าของชื่อที่พูดถึงเมื่อกี้นั่งรออยู่บนเตียงของเกร์ยทีด้วยสายตาซื่อๆ
"รอนานรึเปล่าเนี่ย! แต่ผมก็รีบแล้วนะ" เป็นครั้งแรกที่เลมวีทพูดเพราะในขณะที่เกร์ยทีอยู่ในห้องจนเขาถึงกับทำหน้าหมั่นไส้และมองบน
"ไม่เลยๆ รีบไปกันเถอะ! นี่ก็เย็นมากแล้วเดี๋ยวร้านปิด"
"ครับๆ " แล้วโซคราวด์ก็ออกไปคนแรกก่อนที่เกร์ยทีจะแซวจนผมต้องจ้องตาหาเรื่อง "อย่าให้กูรู้นะว่ามึงไปพูดเพราะกับเพื่อนคนอื่น กูจะแซวมึงยันลูกบวชแน่!"
ร้าน S-Coffee
"นายอยากกินแบบไหน? เดี๋ยวผมสั่งให้" เลมวีทบอกโซคราวด์ก่อนที่เจ้าตัวจะดูที่เมนูที่มีเป็นร้ยก่อนที่เขาจะชี้ไปที่เมนูทั่วไป
"ขอเป็นอเมริกาโน่ไม่หวานแก้วนึงล่ะกันครับ" เขาถึงกับทำตาปริบๆ เมื่อได้ยินโซคราวด์บอกออกมาแบบนั้นช่างต่างกับคาแรกเตอร์ภายนอกจริงๆ
กาแฟเข้มๆ และขมที่ดูยังไงก็เท่ แต่คนที่สั่งกลับเป็นเด็กเนิร์ดซื่อๆ ที่ดูไร้เดียงสา
"ถ้าอย่างนั้นของผมเป็นนมชมพูใส่วิปครีมเยอะๆ นะครับแล้วอเมริกาโน่ไม่หวานแก้วนึง" เลมวีทบอกกับพนักงานที่ยืนตรงเคาน์เตอร์
ในระหว่างที่รอ ทางร้านก็ให้ลูกค้าได้กินขนมปังขาไก้ที่มีซอสให้จิ้มสองแบบคือนมข้นกับสังขยาใบเตยซึ่งคนที่กินมีแต่เขาคนเดียวเท่านั้น
"ไม่ชอบกินขนมปังขาไก่หรอครับ?" เขาถามด้วยความสงสัยก่อนที่โซคราวจะยิ้มอ่อนที่ทำเอาเข้ารู้สึกใจเต้นแปลกๆ
"เห็นเลมวีทกินอย่างเอร็ดอร่อยผมเลยไม่อยากแย่งครับ" ได้ยินเขาพูดแบบนั้นทำเอารู้สึกผิดเลยนะเนี่ย!
กว่าจะถึงคิวของเขากับเพื่อนก็เกือบอิ่มกับการกินขนมปังขาไก่ที่สามารถกินได้ไม่อั้น
และเมื่อได้ของที่ต้องการเลมวีทก็ก้มลงดูดวิปครีมก่อนเลยจนวิปครีมติดอยู่ที่ปากบนก่อนที่จะเลยด้วยความเสียดายต่อหน้าโซคราวด์ที่ทำหน้าเหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง
แต่ในเมื่อถามไปก็ไม่ได้คำตอบเลมวีทจึงชวนโซคราวด์มาเล่นเกมส์พระราชาโดยคนที่ถือครองไพ่ราชาจะสั่งให้คนคนนั้นทำอะไรก็ได้
และเพื่อให้เกมส์จบเร็วเขาเลยใช้ไพ่ตามจำนวนคนซึ่งก็คือสองใบก่อนที่จะให้โซคราวด์สับไพ่เป็นคนแรก
และคนที่ได้ไพ่ราชาก็คือโซคราวด์ซะงั้น
"สั่งผมมาได้เลยครับ"
โซคราวด์อ้ำอึ้งเล็กน้อยก่อนที่จะพูด "ถะ..ถ้าผมจะจีบคนหน้ารักแบบเลมวีทจะได้มั้ยครับ!"
"ก็คือสั่งให้ผมเป็นแฟนนาย?"
"ถะ..ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไรนะครับ"
"เอาสิ! ลองดูก็ไม่เสียหายนะ" โซคราวด์ที่ได้ยินแบบนั้นก็ถึงกับซึ่งก่อนที่เลมวีทจะสับไพ่และตามคาดที่เขาได้ไพ่ราชา "ผมขอสั่งให้นายมาจูบกับผม"
"โซคราวด์ได้ยินแบบนั้นก็ทำตาปริบๆ อย่างงุนงง"
"ถ้าอยากเป็นแฟนผมก็ต้องกล้าจูบผมนะ" พร้อมกับยักคิ้วอย่างท้าทายจนโซคราวด์โน้มหน้าเข้ามาอย่างกล้าๆ กลัวๆ พร้อมกับหลับตาปี๋
เลมวีทป้ายวิปครีมที่ปากก่อนที่จะโน้มหน้าบ้างแล้วค่อยๆ จูบกับเขาและเปลี่ยนมาขยี้พร้อมกับดูดปากแลกลิ้นเปื้อนวิปครีมอย่างหวานละมุนที่เล่นเอาโซคราวด์ถึงกับหน้าแดงเถือกเพราะความเขิน
ก่อนที่จะค่อยๆ ผละปากออกจนน้ำบายยืดเป็นสาย "จูบแรกของผมหวานมั้ยครับ?"
"..." ไม่มีคำตอบออกมาจากปากของโซคราวด์ มีเพียงแค่การผงกหัวเบาๆ เป็นคำตอบก็เท่านั้น
