รัก,ชาย-ชาย,วัยว้าวุ่น,ไทย,เรื่องสั้น,นิยายวาย,#BL,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"เป็นอย่างที่ไอ้ซอฟพูดจริงๆ ด้วย" เกร์ยทีพูดพร้อกับยืนกอดอกในขณะที่อีกสองหน่ออย่างโซคราวด์และซอฟมิลด์ยืนอยู่ข้างๆ ขนาบซ้ายและขวา
เลมวีทเห็นแบบนั้นก็คิดว่าความสงบคงหาที่ห้องสมุดไม่ได้แล้วจึงได้หันหลังเพื่อที่จะเดินหนีสามหน่อ แต่เกร์ยทีเร็วกว่าและได้คว้าคอของเขาเอาไว้ได้
"มึงจะรีบไปไหนเล่าไอ้เลม?"
"ปล่อยกู!" และพยายามที่จะดึงแขนของเจ้าตัวออกแม้กระทั่งหดหัวแล้วนั่งก็ตาม แต่ก็ไม่สามารถหลุดพ้นพันธนาการของแขนเกร์ยทีได้
"ไปกับพวกกูดีกว่าน่า! ไม่มีมึงเกมส์ไม่สนุกเลยนะ"
"มึงอยากลงโทษกูนะสิไม่ว่า! สนุกนักหรอที่เห็นกูแพ้ให้กับมึงตลอด" เจอคำตัดพ้อของเลมวีทเข้าไปเกร์ยทีถึงกับเงียบจนเขาคิดว่ามันคงได้ผล
แต่กลายเป็นว่าไอ้เกร์ยทีกลับอุ้มเขามาแบกไว้ที่ใหล่เหมือนเลมวีทเป็นกระสอบทรายอย่างไรอย่างนั้นแถมอีกสองคนอย่างโซคราวด์และซอฟมิลด์ก็ร่วมด้วยช่วยกันแบกอีกด้วย
ร้าน S-Bakery
จนกระทั่งได้มาถึงร้านคาเฟ่ที่เลมวีทเคยมากับซอฟมิลด์ก่อนหน้านี้สองต่อสองก่อนที่เกร์ยทีกับอีกสองคนจะวางเลมวีทบนเก็าอี้ในห้องวีไอพีที่เขาไม่เคยเข้ามาก่อนเพราะนี่เป็นครั้งแรก
ถึงจะคนล่ะคาเฟ่แต่ให้ความรู้สึกเหมือนเดจาวูยังไงก็ไม่รู้
เลมวีทกำลังจะโวยวายเพราะคิดไปเองว่ามันคือกับดักเพื่อมารุมโทรมเพราะแม้แต่โซคราวด์ยังมีสายตาที่นิ่งยากจะคาดเดาความคิดได้
แต่ซอฟมิลด์กลับวางเมนูของหวานตรงหน้าเขาจนเลมวีทเกิดสนใจขึ้นมาและลืมเรื่องก่อนหน้านี้ไปเสียสนิทที่เล่นเอาเกร์ยทีและโซคราวด์ใข้สายตาในเชิงขอบคุณกับเจ้าตัว
และเมนูของหวานมาใหม่เขาก็สั่งทุกอันจนอีกสามคนไม่มีโอกาสหรือเพราะอยากให้เลมวีทสั่งคนเดียวเพื่อกินด้วยกันกันแน่!
"ทำไมพวกนายไม่สั่งกันล่ะ! ทั้งหมดเมื่อกี้เป็นของผมคนเดียวนะ" ก่อนที่เลมวีทจะทำหน้างอนเป็นเด็กสามขวบแต่น่ารักสำหรับอีกสามคนจนต่างคนถึงกับหน้าแดงเพราะรับดาเมจไม่ไหว
"มึงกินไหวหรอไอ้เลม?" เกร์ยทีถามด้วยความสงสัย
"ก็ใครพาผมมาคนนั้นเลี้ยงผมไง? และผมก็ดันชอบของฟรีซะด้วยเลยสั่งเยอะๆ จะได้อิ่มจนถึงพรุ่งนี้เช้า"
ทั้งสามคนได้ยินแบบนั้นก็ต่างมองหน้ากันและกันก่อนที่จะถอนหายใจพร้อมกันสามคนแล้วสั่งของตัวเองคนล่ะอย่าง แต่ของที่ว่ากลับหมดแล้วเพราะที่เลมวีทสั่งเป็นชุดสุดท้ายแล้ว
กลายเป็นว่าเขาต้องเสียสละให้เพื่อนและแฟนได้กินของตัวเองบ้างอย่างจำยอมจนเกร์ยทีเหมือนนึกอะไรที่ชั่วร้ายขึ้นมาได้เพราะเล่นยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์จนทำเอาเขาถึงกับขนลุกซู่
"งั้นเล่นเกมส์พระราชากันเลยดีกว่าป่ะ! ถ้าใครแพ้ก็ไม่ต้องกินและถ้าเป็นคำสั่งก็ไม่ได้กินเข่นเดียวกัน" ได้ยินเกร์ยทีว่าอย่างนั้นก็เหมือนเลมวีทจะเห็นแววอนาคตว่าจะแพ้อีกเลยขอเกร์ยทีว่าของกินเค้กชิ้นนึงซึ่งเจ้าตัวก็อนุญาตเพราะยังไงของทั้งหมดบนโต๊ะก็เป็นของเขาตั้งแต่ต้นแล้ว
อ้าว! แล้วจะเล่นเกมส์แย่งชิงทำไม?
เลมวีทเป็นคนแรกที่ได้เป็นคนสับไพ่ซึ่งเป็นรางร้ายสุดๆ เพราะไม่เคยได้ไพ่ราชาสักครั้งเมื่อเกร์ยทีอยู่ในเกมส์ด้วย
และก็เป็นอย่างที่คิดเอาไว้เมื่อไพ่ราชาของตาแรกอยู่ในมือของเกร์ยทีที่ยักคิ้วใส่เขาจนเลมวีทอยากเอาเท้ายันหน้สเพราะความหมั่นไส้
"กูขอสั่งไอ้เลมมาจูบกับกูด้วยเค้กเลม่อน" เขาไม่เท่าไรหรอก แต่ความรู้สึกของโซคราวด์เนี่ยสิ!
ถึงปากของโซคราวด์จะไม่ได้ขยับแต่แววตาของเจ้าตัวก็สื่อได้ว่ากำลังหวงเลมวีท
"มันเป็นแค่เกมส์ไอ้โซ!" เกร์ยทีพยายามอธิบาย "คราวก่อนไอ้เลมอมน้องกูจนน้ำแตกมึงยังไม่ว่าอะไรกูเลย" เฮ้ยๆ มึงกล้าพูดต่อหน้าซอฟมิลด์ได้ยังไงวะ! กูอายเป็นนะเว้ย!
เลมวีทหันไปมองหน้าซอฟมิลด์ที่นั่งยิ้มอ่อนโดยที่ไม่ได้โต้แย้งอะไร เป็นคนพูดน้อยแต่ระดับความน่ากลัวและเจ้าเล่ห์มากกว่าเกร์ยทีซะอีกถ้าเขาให้เดา
"แต่..." ถึงโซคราวด์จะไม่กล้าเถียงเกร์ยที แต่เจ้าตัวก็บีบน้ำตาเข้าสู้ เป็นการกระทำที่แม้แต่เลมวีทก็อยากยอมแพ้ด้วยความสงสาร
"แล้วถ้าเปลี่ยนคนล่ะ?" เลมวีทถึงกับกลับหันไปมองเกร์ยทีอีกครั้งอย่างไม่น่าเชื่อหู คนอย่างมันที่ดื้อได้โล่อยากจะเอาให้ได้กำลังจะเปลี่ยนคำสั่ง!
หิมะต้องตกในหน้าร้อนแน่เลย
"ไอ้ซอฟ"
"ว่า?"
"ดูดปากกับไอ้เลมด้วยเค้กเลม่อน"
"หะ! ไอ้เกร์ยที! กูเพิ่งรู้จักกับซอฟมิลด์เองนะจะเล่นถึงขั้นนั้นเลยหรอ?" ปากก็พูดไปแต่เลมวีทไม่กล้าสบตาเจ้าตัวโดยตรงจนหัวใจยังเต้นแรงเป็นกลอง
"อย่ามาพูดตอแหลใส่กู กูรู้นะว่ามึงอยากจูบกับไอ้ซอฟเพราะมึงเล่นเอาแต่มองปากของมันอยู่นั่นแหละ" เกลียดจริ๊ง! คนรู้ทัน
และตอนนี้เขาก็หน้าแดงเขินและไม่กล้าสบตาซอฟมิลด์ยิ่งกว่าเดิมอีก
"ทำให้มันจบๆ เถอะจะได้เล่นตาต่อไปได้" แล้วซอฟมิลด์ก็อมเค้กเลม่อนก่อนที่จะบังคับจับแก้มของเลมวีทให้หันมาทางเจ้าตัวโดยที่ไม่ได้เกรงใจโซคราวด์ด้วยเลยด้วยซ้ำ
เจ้าตัวโน้มหน้าเข้ามาใกล้ๆ จนเขาถึงกับต้องหลับตาปี๋ด้วยความเขินก่อนที่ซอฟมิลด์ขบริมฝีปากบนและล่างของเลมวีทเบาๆ แล้วพยายามดันลิ้นเข้ามาจนเขาเผลอเผยอจนได้
รสเค้กเลม่อนที่มีเลเยอร์เป็นครีมนมได้ผสมกับน้ำลายจนละลายให้ไปลงคอของเลมวีทจนหมด แต่ถึงอย่างนั้นซอฟมิลด์ก็ยังไม่ยอมปล่อยปากของเขาแถมยังหยอกล้อลิ้นของเขาภายในโพรงปากอีกด้วย
ทำเอาเลมวีทถึงกับเคลิ้ม
เมื่อเจ้าตัวเห็นว่าเขาอยากจะได้อีกก็ยกยิ้มอย่างพอใจก่อนที่จะผละปากออกมากะทันหันให้อารมณ์ของเลมวีทค้างเล่นๆ
"แหม เคลิ้มเลยน้า เมื่อกี้บอกว่าไม่เอา" เขาไม่ได้สนใจคำพูดของเกร์ยทีแล้วส่งให้ซอฟมิลด์เป็นคนสับไพ่เป็นคนต่อไป
และคนที่ได้ไพ่ราชาก็เป็นเกร์ยทีอีกรอบจนเลมวีทอยากจะร้องให้เป็นคนต่อไปที่เล่นเอาโซคราวด์ถึงกับสงสารและพยายามจะยกสิทธิ์ราชาให้กับเขาจนเกร์ยทีร้องห้ามเอาไว้
"คิดดีๆ นะไอ้โซ แฟนมึงไม่ใช่คนที่น่าสงสารและแสนดีขนาดนั้นหรอกนะ" อย่ามาเสือกได้ป่ะครับ! แฟนกันเขาจะคุย
"ให้ผมนะโซคราวด์" พร้อมกับทำตาวิ้งๆ ใส่จนเจ้าตัวเริ่มใจอ่อน
"ถ้าเลมวีทจูบกับผม ผมก็จะให้" ได้ยินโซคราวด์บอกเงื่อนไขง่ายๆ ที่ปกติที่คนเป็นแฟนเค้าทำกันก็ดีใจพร้อมกับสายตาที่เปล่งประกาย
ก่อนที่เขาจะมานั่งบนตักของเจ้าตัวโดยที่หันหน้าไปทางโซคราวด์ จากนั้นก็ประสานมือเข้าด้วยกันแล้วโน้มหน้าระดมจูบอย่างช้าๆ ที่เน้นอ่อนโยนก่อนที่จะเพิ่มระดับโดยการใช้ลิ้นหยอกล้อจนพอผละปากออกก็เห็นน้ำลายยืดเป็นสาย
จากนั้นก็จูบที่แก้ม คางและเลียที่ซอกคอเหมือนกับเลียไอติมรสโปรดที่เล่นเอาโซคราวด์ถึงกับครางภายในลำคอจนเกร์ยทียังอิจฉา
"พะ..พอแล้วครับเลมวีท แฮ่กๆ เดี๋ยวผมจะไม่ไหวแล้วขอมากกว่านี้"
"แหม ซื่อตรงจังเลยนะครับ" ก่อนที่จะดูดที่คอจนเป็นรอยแดงเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ แล้วเลื่อนริมฝีปากเพื่อที่จะกระซิบที่ข้างหูจนเจ้าตัวถึงกับหน้าเห่อร้อน "ที่รักของผม"
"พอแล้วพวกมึง!" เกร์ยทีพูดย่างงอนๆ "ใช้สิทธิ์ของมึงวันนี้เลยไอ้เลม"
กลับมานั่งที่เดิมข้างๆ ซอฟมิลด์ก่อนที่จะมองหน้าเกร์ยทีที่ทำหน้าเหมือนรู้ทันกับแผนที่เจ้าเล่ห์ของเลมวีทสลับกับมองโซคราวด์ที่ยิ้มอ่อนและทำหน้างุนงง
"กูขอสั่งให้พวกมึงสองคนจูบกันแบบดูดดื่ม" โซคราวด์ที่ได้ยินก็ถึงกับอึ้งในขณะที่เกร์ยทีถึงกับตีหน้าผาก
"กูว่าแล้วไง" ก่อนที่จะเหล่ตามองคนข้างๆ ที่นั่งหน้าซีด "คราวนี้มึงได้รู้รึยังล่ะว่าแฟนมึงไม่ใช่ใสใส"
"กูอยากเห็นอัลฟ่าจูบกันเองมานานแล้วและมันก็เป็นแค่เกมส์สนุกๆ เอง ทำเพื่อผมหน่อยนะคร้าบ" แล้วอ้อนแฟนที่น่าจะเชื่องมากกว่าเกร์ยที
ถึงจะเสียบดายรอยจูบของเลมวีทที่ต้องไปให้กับเกร์ยที แต่เพราะมันเป็นแค่เกมส์และเจ้าตัวก็ใจอ่อนง่ายด้วยเลยทำตามเพราะยังไงการจูบกับเลมวีทจะทำเมื่อไรก็ได้นอกเกมส์อยู่แล้ว
โซคราวด์ยื่นหน้าอย่างกล้าๆ กลัวๆ ในขณะที่เกร์ยทีก็รับไม่ค่อยได้เลยเพิ่มเงื่อนไขโดยการอมเค้กช็อกโกแลตแลตเอาไว้
เมื่อสองอัลฟ่าจูบอย่างดูดดื่มด้วยสีหน้าที่ฝืดสุดๆ เขาก็หยิบมือถือเพื่อที่จะถ่ายวิดีโอเก็บเอาไว้เป็นที่ระลึก
แต่ซอฟมิลด์กลับห้ามเอาไว้จนเลมวีทถึงกับใจอ่อนเพราะตอนนี้ต้องโฟกัสที่หัวใจไม่ให้มันเต้นแรงจนเกินไปเพราะอาจจะทำให้เจ้าตัวรู้ได้ว่าเขากำลังแอบชอบเจ้าตัวอยู่
"ขอให้มันจบที่วันนี้เถอะนะครับ อย่าถ่ายเลยมันจะดูเป็นเด็กไม่ดีนะครับ"
และเพราะความฝืนจูบของสองอัลฟ่าที่จบลงไม่ค่อยดีนัก กลายเป็นว่าคนที่ได้สิทธิ์ราชาอย่างเกร์ยทีและซอฟมิลด์จึงต้องเก็บไว้ใช้ในวันถัดไป
ส่วนเลมวีทก็ไม่ได้ไพ่ราชาเช่นเดิม
