รัก,ชาย-ชาย,วัยว้าวุ่น,ไทย,เรื่องสั้น,นิยายวาย,#BL,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"นายมีอะไรกับผมหรอถึงได้มานัดที่ห้อง? หรือคิดออกแล้วว่าจะใช้คำสั่งอะไรจากไพ่ราชา?" ถึงเลมวีทจะเกลียดคำสั่งของเกร์ยที แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะเกลียดของซอฟมิลด์แถมรสจูบของเจ้าตัวก็ยังทำให้เลมวีทลืไม่ลงอีกด้วย
"ทำไมถึงได้ทำหน้าระแวงแบบนั้น? ถ้าเกร์ยทีล่ะก็ มันยังไม่ได้ออกจากห้องเลยเพราะมัวแต่แก้งานที่เขียนไม่ถูกสักที" เลมวีทได้ยินแบบนั้นก็ถอนหายใจแรงอย่างโล่งอกก่อนที่หางตาจะไปเห็นอะไรบางอย่างที่อยู่ในชั้นหนังสือที่วางอยู่ใกล้ๆ เตียงของซอฟมิลด์
ก่อนที่จะถือวิสาสะเดินไปหยิบจนกระทั่งมือสั่นเมื่อบางอย่างที่ว่าคือหนังสือนิยายเล่มสองจากเรื่องที่เขากำลังติดตามอยู่ "ไหนเล่มสองเค้ายังไม่ประกาศแล้วทำไมนายถึงได้มีล่ะ?"
"อยากได้มั้ยล่ะครับ?" เลมวีทถึงกับหูผึ่งก่อนที่จะมองใบหน้าเปื้อนยิ้มของซอฟมิลด์ด้วยสายที่เปล่งประกายที่สื่อเป็นคำตอบว่าอยากได้ "ถ้านายอยากได้ก็ต้องทำตามเงื่อนไขของผมก่อนนะ"
"งะ..เงื่อนไขอะไรหรอครับ" แค่ได้ยินทำไมเขาถึงได้รู้สึกขนลุกแปลกๆ ก็ไม่รู้
"..." ไม่มีคำตอบออกมาจากปากของเจ้าตัวแต่อย่างใด มีเพียงแค่รอยยิ้มอ่อนที่ยากจะคาดเดาได้เท่านั้น
ก่อนที่จะวาร์ปอีกทีก็ตอนที่ซอฟมิลด์พาเลมวีมาที่สนามกีฬาที่เป็นแหล่งรวมอัลฟ่าสุดหล่อที่เป็นนักกีฬาและเบต้าโอเมก้าสาวๆ ที่เป็นเชียร์ลีดเดอร์
และคนที่เกาะแกะซอฟมิลด์เกือบทุกวันคือเบต้าสาวคนหนึ่งและเงื่อนไขที่ว่าก็คือ ทำยังไงก็ได้ทำให้สาวเจ้าคือว่าเขากับเจ้าตัวเป็นแฟนกัน สาวตรงหน้าจะได้ไม่ต้องหวังอะไรจากซอฟมิลด์สักที
"คุณซอฟมิลด์คะ?" เธอมาพร้อมกับน้ำเย็นๆ และผ้าเย็นก่อนที่จะมองเลมวีทสลับกับซอฟมิลด์ "แล้วนี่ใครหรอคะ?"
เขาพยายามที่จะควงแขนให้เหมือนแฟนที่สุด แต่เพราะมันน่าอายและเขายังไม่เคย เลยเก้ๆ กังๆ จนดูปลอม
สงสัยเจ้าตัวจะทนไม่ไหวจริงๆ เลยดันเลมวีทให้ติดกับกรงสนามก่อนที่จะประสานมือเข้าด้วยกันแล้วโน้มหน้าจูบเขาอย่างดูดดื่มเหมือนกำลังถ่ายโอลี่แฟนอยู่อย่างไรอย่างนั้นโดยที่เลมวีทตกใจเพราะไม่ทันที่จะได้ตั้งตัว
แต่เพราะเขาเคยจูบกับซอฟมิลด์มาแล้วและยังต้องแสดงอีก เลมวีทจึงตอบรับจูบแต่โดยดีท่ามกลายสายตาของเบต้าสาวกับคนที่เดินผ่านไปมาและมองอย่างงุนงงว่าพวกเราสองคนกำลังทำอะไรกัน
กำลังเล่นหนังสดกันอยู่หรอ?
กว่าซอฟมิลด์จะยอมผละปากออกก็ทำให้เขาถึงกับอ่อนระทวยจนขาเริ่มไม่มีแรง ก่อนที่เจ้าตัวจะถอนปากออกแล้วประคองเลมวีทด้วยการสวมกอดอย่างอ่อนโยน "คงเข้าใจแล้วสินะครับว่า ผมรักแฟนของผมมากแค่ไหน?"
"คะ..ค่ะ!" เบต้าสาวว่าก่อนที่มือที่กำลังจะยื่นของห้อยลงอย่างหมดแรง "เข้าใจเป็นอย่างดีเลยค่ะ" พร้อมกับน้ำตารื้นที่หางตาจนเลมวีทรู้สึกสงสารที่ต้องหลอกเธอ
แต่เพื่อนหนังสือนิยายสุดแรร์เลมวีทจำเป็นต้องทำเพราะไม่มีโอกาสไหนดีเท่านี้อีกแล้วแถมได้จูบเจ้าตัวอย่างที่หวังลึกๆ อีกด้วย
ในเมื่อสลัดสาวหลุดจนสำเร็จแล้วเขาก็ได้หนังสือมาไว้ในครอบครองและกำลังจะฉีกพลาสติกหุ้มเพื่อที่จะเอาหนังสือนิยายด้านในมาอ่าน แต่กับโดนซอฟมิลด์ยึดเอาไว้จนเลมวีทถึงกับมองใบหน้าของเจ้าตัวอย่างงุนงง
"ไปกินข้าวกับผมก่อนแล้วค่อยกลับมาอ่าน" เขากำลังจะทำหน้างอน แต่พอต้องสบตากับเจ้าตัวตรงๆ เลมวีทกลับหน้าเห่อร้อนจนหายงอนซะอย่างนั้น
ร้าน S-Bakery
ถึงเลมวีทจะมาเป็นครั้งที่สามติดๆ กันแล้ว แต่เขาก็ไม่เคยเบื่อเลยเพราะนอกจากเมนูจะเปลี่ยนทุกวันแล้ว คนข้างๆ อย่างซอฟมิลด์ก็ให้ความรู้สึกไม่เหมือนเดิมอีกด้วย
และวันนี้เขาก็รู้สึกว่าเจ้าตัวดูร้ายเหมือนแบดบอยอย่างไงก็ไม่รู้
เลมวีทสั่งแฮมเบอร์เกอร์ปลากับโกโก้เย็น ส่วนซอฟมิลด์ก็ดันสั่งแบบเขาด้วยซะอย่างนั้นจนเขาต้องมองใบหน้าของเจ้าตัวย่างงุนงงและไม่สามารถคาดเดารอยยิ้มอ่อนนั่นได้ว่าซอฟมิลด์ต้องการจะทำอะไรอีกกันแน่
"ผมแค่อยากลองกินอาหารโปรดของคนที่ชอบก็เท่านั้น" เป็นคำพูดที่แสนธรรมดา แต่เหมือนกำลังจีบทางอ้อมยังไงก็ไม่รู้ นี่เจ้าตัวจะทำให้เลมวีทใจละลายให้ได้เลยใช่ไหม?
แต่ยิ่งคิดแบบนี้ดูเหมือนเขากำลังนอกใจโซคราวด์ยังไงก็ไม่รู้
หลังจากที่กินเสร็จก็ถึงเวลาเล่นเกมส์พระราชากันสองคนอีกครั้งโดยที่คราวนี้เป็นซอฟมิลด์ที่เป็นคนสับไพ่ก่อนเป็นคนแรก
และคนที่ได้ไพ่ราชาเป็นคนแรกก็คือเลมวีท เป็นการได้ที่เหมือนแจ็คพ็อตแตกเพราะไม่ได้ไพ่ราชานานเหมือนเป็นปี
"ผมขอสั่งให้นายมาเป็นแฟนของผมอีกคนเดี๋ยวนี้!" ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้เขาทำแบบนี้จนซอฟมิลด์ที่ได้ฟังถึงกับทำหน้านิ่งจนเลมวีทเปลี่ยนคำสั่งกะทันหันเพราะกลัวว่าเจ้าตัวจะโกรธทั้งที่ปกติไม่เคยแหกกฏขนาดนี้แท้ๆ ถ้าเกร์ยทีได้ยินต้องโกรธเขาแน่ๆ "คะ..แค่หนึ่งวันก็ได้ครับ"
"..." ซอฟมิลด์ไม่ได้พูดอะไรก่อนที่จะยื่นไพ่ให้กับเลมวีทสับต่อด้วยความกังวลและแน่นอนว่าคนที่ได้ไพ่เป็นคนต่อมาคือเจ้าตัว "ขอเป็นถาวรเลยจะได้มั้ยครับ?" เขาได้ยินคำตอบก็ถึงกับน้ำตารื้นเป็นความดีใจและเสียใจในเวลาเดี๋ยวกันที่เล่นเอาเจ้าตัวหัวเราะขำแล้วลูบหัวเลมวีทอย่างอ่อนโยน
"มะ..เมื่อกี้ผมคิดว่ากำลังจะเสียนายไปเลยนะครับ! ฮึก!"
"โอ๋ๆ ไม่ร้องน้า" ก่อนที่จะใช้นิ้วเรียวเกลี่ยน้ำตาของเขาแล้วโน้าหน้ามาจูบอีกครั้ง เพียงแต่คราวนี้เป็นจูบที่ทนุถนอมไม่ใช่จูบร้อนแรงแบบบดขยี้ริมฝีปาก
