จากเด็กที่ไถ่ชีวิตให้มาเป็นคนรับใช้แต่กลับกลายมาเป็นเมียที่เคยผูกพันธ์กันมาก่อน

มาเฟียหลงเด็ก - ตอนที่ 2 สงคราม โดย พีช'มะกรูด @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

รัก,ผู้ใหญ่,ดราม่า,วิศวะ,มาเฟีย,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

มาเฟียหลงเด็ก

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

รัก,ผู้ใหญ่,ดราม่า

แท็คที่เกี่ยวข้อง

วิศวะ,มาเฟีย,รักวัยรุ่น

รายละเอียด

มาเฟียหลงเด็ก โดย พีช'มะกรูด @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

จากเด็กที่ไถ่ชีวิตให้มาเป็นคนรับใช้แต่กลับกลายมาเป็นเมียที่เคยผูกพันธ์กันมาก่อน

ผู้แต่ง

พีช'มะกรูด

เรื่องย่อ



สงคราม

มาเฟียหนุ่มสุดเท่ห์ อายุ29ปี ประธานบริษัทชื่อดังที่ไม่มีใครกล้าหยามได้ นอกซะจากเธอคนนี้คือยอมมอบชีวิตและหัวใจให้เธอเพียงคนเดียว โลกทั้งใบที่เคยแตกสลายไปแล้วเหลือแต่ความมืดมนแต่ก็มีโลกอีกใบหนึ่งอย่างเธอมาเติมเต็มชีวิตอีกครั้ง



เฌอเอม

เด็กสาวกำพร้าพ่อแม่เฟรชชี่เด็กใหม่ขวัญใจหนุ่มวิศวะฉายายัยตุ๊กตาเดินได้ใสซื่อและไม่ทันคน นิสัยที่ชอบเล่นเกมและเปลี่ยนเป็นคนละคนแต่ก็ถูกปรามได้เพราะสงคราม โลกทั้งใบที่เคยสดใสแม้มีรอยแตกร้าวแต่ก็มาพังลงเพราะคำว่าครอบครัวที่ถูกนำมาเลี้ยง แต่ก็มีเขาคนนี้ที่กลับมาทำให้เกิดโลกใบใหม่เกิดขึ้นเช่นกัน



-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

//ขอบอกโหน่ยจิ~~

**บุคคลในภาพไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับนิยายเรื่องนี้เลยแม้แต่น้อยและต้องขออนุญาตด้วยนะคะ

**นิยายเรื่องนี้เป็นส่วนหนึ่งที่มาจากจินตนาการของพีชที่พีชได้สร้างขึ้นเองและไม่ได้ไปคัดลอกมาจากที่ใดเลยแม้แต่น้อย พีชไม่ได้มีเจตนาที่จะทำให้ใครเสียหายเลยนะคะและไม่ได้มีเจตนาที่จะหาผลประโยชน์จากช่องทางใดเลยที่แต่งเรื่องนี้ขึ้นมาเพราะอยากเผยแพร่ให้คนได้อ่านและแบ่งปันเนื้อหาให้คนได้อ่าน

ถ้าผิดพลาดตรงไหนต้องขออภัยด้วยนะคะ

**โปรดพิจารณาก่อนที่จะเข้าไปอ่านขอบคุณค่ะ**

สารบัญ

มาเฟียหลงเด็ก-ตอนที่ 1 เฌอเอม,มาเฟียหลงเด็ก-ตอนที่ 2 สงคราม

เนื้อหา

ตอนที่ 2 สงคราม

มาเฟียหลงเด็ก
ตอนที่2 สงคราม

การทำงานของบริษัทที่ถูกเปิดขึ้นมาบังหน้าธุรกิจสีเทาที่ถูกสืบทอดอำนาจมาโดยผู้เป็นพ่อที่มอบให้กับลูกชายของเขาได้ดูแล 
ช่วงนี้ทุกอย่างดูชุลมุนไปหมดเพราะทั้งงานที่แทบจะแยกร่างกันไปทำแล้ว แถมยังมีเรื่องพยายามหนีคู่หมั้นของผมอีก แม่อยากให้ผมมีเจ้าสาวได้แล้วเพราะอายุผมก็ย่างเข้าเลข3แล้ว 
"ท่านประธานคะ นี้เอกสารค่ะ เย็นนี้ท่านประธานมีนัดกับ....."
"ฉันไม่ว่าง มีนัดต่อ"พอเซ็นเอกสารจบผมก็กำลังที่จะลุกขึ้นจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองเพื่อที่จะไปดูงานที่อื่นต่อ แต่ทว่าไอ้น้องชายตัวดีกลับเดินเข้ามาในห้องพอดีเลยทำให้ผมต้องนั่งนิ่งมองหน้ามัน
"คืนนี้ผมไม่กลับบ้านนะ ต้องทำรายงานหอเพื่อน"
"ก็ดี หมดธุระแล้วก็ออกไปซะ"
"อย่าพึ่งดิ ไม่อยากฟังเรื่องของไอ้เสี่ยชลันหน่อยหรอได้ข่าวมาว่า....ตอนนี้มันกำลังจะเอาตัวอดีตลูกสาวของท่านพิทักษ์กับคุณหญิงนฤมลไปขัดดอกเพื่อใช้หนี้ให้พวกมัน"จากที่ไม่สนใจก็ต้องหันมาสนใจกับคำพูดของไอ้สงกรานต์ที่พูดออกมา
พวกเรากับไอ้เสี่ยชลันเป็นศัตรูกันมาตั้งเนิ่นนานพอรู้ว่ามันกำลังจะนำตัวผู้หญิงไปขัดดอกชดใช้การใช้หนี้ยิ่งทำให้ผมสนใจมากไปใหญ่
"หมายความว่าไง"
"ก็พ่อกับแม่เลี้ยงของเด็กคนนั้นล้มละลายเลยติดหนี้ไอ้เสี่ยชลัน ทำให้มันคิดที่จะนำตัวนางเด็กนั่นไปให้ลูกชายมันขัดดอกไง เด็กมัธยมม.ปลายที่พึ่งจบมาใหม่ๆ แถมโปรไฟล์ยังดีมากซะอีก ผมว่า....ถ้าพี่ชิงตัวเธอมาเป็นของเราได้ ธุระกิจของเราอาจจะได้เงินเยอะกว่าที่คิด"ไม่คิดเลยว่ากับอีแค่เด็กลูกบ้านรวยแค่นั้นแถมตอนนี้ยังล้มละลายอีกต่างหากจะมีค่ามากงั้นหรอ ไม่รู้ว่าไอ้น้องชายตัวแสบไปได้ข้อมูลจากไหนมาแถมยังได้ข่าวมาก่อนผมอีก
"กับอีแค่เด็กคนเดียว......"
"หึ พี่ไม่รู้ซะแล้วว่านางเด็กนั่นหนะ มีค่ามากกว่าที่พี่คิด เมื่ออายุเธอครบ20ปีเมื่อไหร่ ทรัพย์สินเงินทอง บริษัทXMARK และเกาะลูซา ก็จะตกเป็นของนางเด็กนั่นทุกอย่าง เรื่องนี้ไม่มีใครรู้เลยไอ้เสี่ยนั่นก็คงตามสืบแบบที่ผมทำเลยอยากทำให้พวกมันจนมุมและตกไปเป็นของพวกมันได้อย่างไม่มีพิรุธยังไงล่ะ"สิ่งที่ไอ้สงกรานต์พูดมายิ่งทำให้ผมอยากเล่นกับเด็กน้อยคนนั้นซะละ แถมยังต้องมาแข่งแย่งชิงกันอีกยิ่งทำให้สนุกเข้าไปใหญ่
"หึ น่าสนุกว่ะ"
"ผมให้พี่ละกัน ผมไม่ชอบเด็ก อ่าข้อมูลนางเด็กนั่นผมหามาให้ละ"มันยื่นเอกสารข้อมูลของนางเด็กคนนั้นมาให้กับผมและเดินออกไปจากห้องทำงาน
เด็กน้อยน่าตาใสซื่อแถมยังน่ารักมากๆอีกด้วย ผมอ่านเอกสารของเธอจนมาหยุดที่ชื่อและนามสกุลเก่าของยัยเด็กน้อยก่อนที่ภาพเก่าๆจะลอยตามมา

'สวัสดีค่ะหนูชื่อไอริสนะคะ แล้วพี่ล่ะคะ'เด็กน้อยที่ยื่นไอติมมาให้ผมขณะที่ผมกำลังนั่งอ่านหนังสืออย่างเงียบๆ
ใบหน้าจิ้มลิ้มของเธอบวกกับกิริยาและท่าทางที่น่ารักเอามากๆ ผมเหงยหน้าขึ้นไปมองและหยิบไอศกรีมที่เธอยื่นมาให้และกลับมาอ่านหนังสือต่อ
'พี่ชื่ออะไรคะ นั่นหนังสือหนูหนิพี่ชอบอ่านเหมือนกันหรอคะ เล่มนี้เล่มโปรดหนูเลยหนูให้พี่ค่ะถือซะว่าเป็นการต้อนรับแขกที่มาเที่ยวที่นี้"เด็กน้อยยิ้มแป้นและนั่งกินไอติมอยู่ข้างๆผม ผมพลิกหนังสือไปที่หน้าปกและมันเขียนชื่อติดไว้ เด็กหญิง ไอริส มรพิจิตรศักดิ์ 
'พี่จะอยู่ที่นี้นานไหมคะ'
'ไม่'
'แล้วพี่.....'
'สงครามลูก อ้าวหนูไออยู่นี้นี่เองแม่หนูตามหาหนะลูก'
'สวัสดีค่ะคุณป้าฤดี งั้นหนูไปหาแม่ก่อนนะคะขอตัวก่อนนะคะ'เด็กน้อยอายุราวๆ5ขวบวิ่งแจ้นออกไปจากตรงนั้นทันที เธอเป็นลูกสาวของเจ้าของเกาะที่นี้ และแม่ผมก็เป็นเพื่อนสนิทของแม่เธอ ไอ้สงกรานต์และไอริสถูกเลี้ยงมาพร้อมกันที่ต่างจากผมที่ถูกย้ายไปเรียนต่อที่เมืองนอกตั้งแต่เด็กๆ นี้เป็นครั้งแรกที่เราเจอกัน และเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้เจอเธอ พอหลังจากผมกลับไปได้ไม่นานนักพ่อกับแม่เธอก็ได้เสียชีวิตส่วนข่าวคราวของเธอก็หายไปตลอดกาล
ครอบครัวผมพยายามตามหาตัวเธอมาหลายครั้งแต่ก็ไม่เคยเจอเลยสักครั้งจนแม่ยอมถอนใจจากการตามหาเด็กนั่นไปตั้งแต่2-3ปีก่อน

"สุดท้ายฉันก็เจอเธอสักที เด็กน้อย"ผมจ้องมองดูรูปของเธอและกดเข้าไปส่องโซเชียลของเด็กนั่น เธอดูสดใสเอามากๆแถมยังติดเกมเป็นที่หนึ่ง
เด็กนั่นทั้งฉลาดและเก่งเอามากๆแถมยังสอบติดคณะวิศวะที่เดียวกันกับไอ้สงกรานต์อีกต่างหาก ผมนั่งส่องโซเชียลของเธอมาได้สักพักก่อนที่จะมีข่าวของเด็กนั้นโผล่เข้ามา และมันเป็นคอมเม้นท์เสียหายที่สุด ที่ด่า ว่าทอเธอสารพัด
เด็กสาวที่พึ่งจบม.ปลายและกำลังจะเริ่มเข้าสู่รั้วมหาลัยและมาจบลงเพราะการเห็นแก่ตัวของใครบางคน พอดูไปได้สักพักก็ให้ลูกน้องจัดการกับหนี้ของเธอและตามล่าหาตัวพ่อกับแม่เลี้ยงของเธอมาเพื่อฆ่าทิ้งซะให้สิ้นซาก
"นายครับ ผมจัดการให้นายแล้วนะครับ ตอนแรกมันไม่ยอมแต่พอเราขู่มันก็เลยยอมแพ้ไปแล้วครับ"
"ก็ดี เดี๋ยวกูจะไปผับไม่ต้องตามกูมา"ผมบอกกับมือขวาของผมก่อนที่จะเดินออกไปจากบริษัททันทีเพียงคนเดียว ที่ต้องรีบออกมาเพราะกลัวว่าคู่หมั้นที่แม่จับคู่ให้มาหาหาผมก่อนนัด
ผมมุ่งตรงไปที่ผับแต่ทว่าก็มีสายเรียกเข้าจากผู้เป็นแม่โทรเข้ามาตอนแรกผมก็กะจะไม่สนใจแต่แม่เลยโทรมาหลายสายติดจนต้องจอดรถและรับสายไป
"ครับ"
(ไอ้ลูกบ้า ทำไมไม่ยอมรับสายแม่ แกรู้ไหมว่าหนูชิลินเค้ารอแกมานานมากแล้วนะ)
"ผมมีงาน"
(งานอะไรของแก)ยังไม่ทันที่จะได้พูดต่อผมก็เห็นเด็กสาวคนหนึ่งที่หน้าตาคลับคล้ายครับคราไอริสเดินผ่านรถผมไปและหยุดเดินอยู่ที่สะพานด้วยสภาพร่างกายที่หมดเรี่ยวแรง
(นี้ฟังแม่ไหมเนี่ย)
"ตามหาลูกสะใภ้แม่ไงครับ แค่นี้ก่อนนะ"พูดจบผมก็ตัดสายแม่ทันทีและคอยสังเกตุเด็กผู้หญิงคนนั้นผ่านในรถหรูของผม
พอเธอยืนเกาะราวสะพานได้ไม่นานก็เหมือนกับว่ายัยเด็กนั่นคิดจะฆ่าตัวตายและใช่เธอกำลังจะกระโดดสะพานงั้นหรอ ผมรีบวิ่งเข้าไปทางเธอและหยุดเดินไปหาเธออย่างช้าๆ
"คิดจะทำอะไรโง่ๆของเธอ!!"ยัยเด็กนั่นมองผมนิ่งและพอจ้องไปดีๆก็ใช่ เธอคือไอริสจริงๆด้วย เธอเปลี่ยนไปมากๆเลยจริงๆ
"....."
"คิดจะฆ่าตัวตาย?? โง่"
"นี้พี่ว่าใคร!"
"ฉันยืนคุยกับใครอยู่ล่ะ"ผมพูดแค่นั้นก่อนที่เด็กน้อยจะพยายามง้างขาเพื่อข้ามสะพานนั่นไป ผมจึงรีบดึงตัวลงมาจนกองกับพื้น ก่อนที่จะใช้ปืนจ่อเข้าไปที่หน้าของเธอ
ฟุ๊บ
"อ๊ะ พะ พี่ทำบ้าอะไร!"
"อยากตายไม่ใช่รึไง หึ เด็กจากโรงเรียนชื่อดังกระโดดนํ้าฆ่าตัวตาย อยากให้เป็นข่าวแบบนี้งั้นหรอ"
"พี่ไม่ต้องยุ่ง!"ผมหัวเราะออกมาในลำคอเมื่อเด็กน้อยปีกกล้าขาแข็งได้มากกว่าที่คิด เธอเหมือนจะปากร้ายอยู่ใช่ย่อยต่างจากหน้าตาที่น่ารักจิ้มลิ้มแบบนี้
"ฉันจะไม่ถามเหตุผลโง่ๆของเธอหรอกนะว่าทำไมถึงทำแบบนี้ เพราะคงได้คำตอบที่ดูโง่มาก"
"นี้พี่มายุ่งอะไรด้วย ฉันจะทำอะไรก็เรื่องของฉะ...."ยังไม่ทันที่เธอจะได้พูดจบผมก็จับแขนของเธอไว้อย่างแน่นเมื่อเด็กน้อยเริ่มก้าวร้าวและชี้หน้าผม ซึ่งไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับผมมาก่อนเลย
"อย่ามาขึ้นเสียงกับฉัน"
"ปล่อย!! ฮึ้ก"ผมค่อยๆปล่อยมือออกจากเด็กนั้นไปและยืนมองเธออย่างนานเมื่อเด็กน้อยเริ่มร้องไห้ออกมาต่อหน้าผม
"ขนาดจะตายยังตายไม่ได้เลย! ฮึ้ก ทำไมชีวิตฉันมันเป็นแบบนี้กันล่ะ"
"หึ เธออยากตายมากงั้นหรอ ฉันยิงเธอแค่เม็ดเดียวเธอก็ตายได้ละ ลองดูไหมล่ะ"
ปั้ง
ที่ผมเลือกจะทำแบบนี้เพราะผมไม่ชอบสิ่งที่เธอคิดเอามากๆเรื่องแค่นี้เธอจะต้องมาฆ่าตัวตายและไม่คิดสู้ชีวิตงั้นหรอ
"อย่านะ กรี๊ดดดด"ผมหันปืนไปทางอื่นแต่เฉียดแขนของเธอไปนิดหน่อย เธอคงกลัวมากจนเด็กนั่นกลัวและสลบลงไปกับพื้น ผมจึงอุ้มเธอขึ้นในท่าเจ้าสาวและพาเธอขึ้นรถกลับบ้านซะ