อดีตที่ฝั่งใจ เรื่องราวที่เกิดขึ้นในอดีต ที่สร้างบาดแผลให้แต่ละคน มักจะเป็นตัวกำหนดตัวตนของคนๆ นั้นเสมอ ทุกคนจึงมีที่มาเป็นของตัวเองเสมอ เรื่องราวการผจญภัญของเด็กหนุ่มคนนึ่ง ที่ต้องพบพานกับการสูญเสีย การหักหลัง ความรัก และมิตรภาพ ร่วมลุ้นกับโชคชะตาที่แสนจะพลิกพลัน และการเติบโตไปพร้อมกับ ตัวละครที่จะพาคุณโลดแล่นสู้โลกของจินตการกัน
แฟนตาซี,ชาย-หญิง,รัก,ผจญภัย,แอคชั่น,พระเอกเทพ,พระเอกอบอุ่น,ปีศาจ,เทพเซียน,แอคชั่น,รักโรแมนติด,แฟนตาซี,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
The Lost Wing สายเลือดต้องห้ามอดีตที่ฝั่งใจ เรื่องราวที่เกิดขึ้นในอดีต ที่สร้างบาดแผลให้แต่ละคน มักจะเป็นตัวกำหนดตัวตนของคนๆ นั้นเสมอ ทุกคนจึงมีที่มาเป็นของตัวเองเสมอ เรื่องราวการผจญภัญของเด็กหนุ่มคนนึ่ง ที่ต้องพบพานกับการสูญเสีย การหักหลัง ความรัก และมิตรภาพ ร่วมลุ้นกับโชคชะตาที่แสนจะพลิกพลัน และการเติบโตไปพร้อมกับ ตัวละครที่จะพาคุณโลดแล่นสู้โลกของจินตการกัน
พุ่งเข้าหาคู่ต่อสู้เบื้องหน้าราวกับสายฟ้าแลบ แม้จะปะทะเข้ากับกำแพงวายุที่ถูกสร้างขึ้นเป็นเกราะโดยคู่ต่อสู้ แต่หลังจากนั้นมิคาเอลที่มองเห็นเป็นเพียง เส้นแสงที่หักงอไปในทิศทางต่างๆราวกับเส้นสายฟ้า ที่พุ่งขึ้นสูงก่อนจะตรงดิ่งเข้าใส่เกาะกำบังโปร่งใสที่ถูกสร้างจนมีลักษณะคล้ายโดมของคู่ต่อสู่
พร้อมกับเปลวเพลิงสีส้มที่ปิดตัวเป็นเกลียวอย่างรวดเร็ว จนเป็นราวกับงูยักษ์ขนาดใหญ่ เมื่อไฟเข้ากับลมในปริมาณที่พอเหมาะมันจะโหมแรงขึ้น จนคู่ต่อสู้ของมิคาเอลจำต้องลดเกราะกำบังลง เพื่อเลี่ยงการถูกคลอกด้วยไฟ
เมื่อพายุและเปลวเพลิงสงบลง ละอองดินและควันคลายออก เหล่าผู้ชมในสนามก็เห็นปลายมีดอันแหลมคม จากหอกที่สร้างจากเวทย์ไฟในมือของมิคาเอลจ่ออยู่ที่คอหอยของคู่ต่อสู้
การต่อสู้ของเขาจบลงอย่างรวดเร็ว วิธีคิดพลิกแพลง การตัดสินใจอันเฉียบคม และความเยือกเย็นบนสีหน้า บ่งบอกถึงความสามารถอันเอ้อล้น และความคุ้นชินในสนามรบ
ราฟาเอลโร่เหลือบเห็นสายตาที่เป็นประกายของ อลูคาร์ที่กำลังจ้องมองทุกความเคลื่อนไหวของมิคาเอล
"หากค่าจำไม่ผิด มิคาเอล เฟรมสตริง เป็นผู้ที่มีพลังธาตุทั้ง 3 แบบเดียวกับเจ้าใช่หรือไม่"
"ใช่ น่าประทับใจใช่ไหม วันนึงข้าจะต้องเอาชนะเจ้านั้นให้ได้"
สีหน้าที่แสดงถึงความบ้าคลั่งหื่นกระหายที่จะเอาชนะของอลูคาร์ เป็นใบหน้าที่ราฟาเอลโร่ไม่เคยนึกฝันว่าจะได้พบมาก่อน
การต่อสู้ในคู่ที่ 6 ของอลูคาร์ เริ่มต้นช่วงเที่ยงวันและกินเวลาพอสมควร แต่เขาก็สามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ได้ อย่างไม่เกินคาด
หลังจากการออกแรง และหายตื่นเต้น อลูคาร์ก็ท้องร้องบ่นว่าหิว ทั้งคู่จึงตัดสินใจที่จะหาอะไรใส่ท้อง ก่อนการประลองของราฟาเอลโร่จะเริ่มขึ้น
ณ โรงอาหารประจำสนามประลอง เกรทมิดเดิ้ล ในขณะที่ทั้งคู่กำลังจัดการกับอาหารตรงหน้า แล้วพูดคุยเรื่องการต่อสู้จนไม่ทันสังเกตสิ่งรอบข้าง เสียงหนึ่งก็ทำให้ทั้งสองหันไปในทิศเดียวกัน
"ราฟาเอล ขอเวลาเจ้าครู่หนึ่งได้หาหรือไม่"
เสียงแววหวานดังขึ้น ทั้งสองมองสบตากับเจ้าของเสียงนั้นก็คือ ฟีโอน่าและน้องสาวโอเรียอน่า
"คือข้านำเครื่องรางนำโชค ที่ทำขึ้นเองมาให้และอยากอวยชัยให้เจ้าในการประลอง"
ฟีโอน่าพี่ยืนเคียงข้างน้องสาว ยื่นถุงหอมที่มีขนาด1 ส่วน 4 ของฝ่ามือ พร้อมกับรอยยิ้มให้ผู้ที่เธอตั้งใจจะนำพรมาให้
"น่าอิจฉาเสียจริง มีเครื่องรางนำโชคด้วย เอลนี่เจ้าไม่คิดจะแนะนำเพื่อนให้ข้ารู้จักบ้างหรือ"
ราฟาเอลโร่ที่เพิ่งตั้งสติได้หันมาตอบคำถามของอลูคาร์
"อ๋อ นี่คือเลดี้ฟีโอน่าและเลดี้โอเรียอน่า ทั้งคู่คือบุตรสาวตระกูลดยุคอาร์ชิบัส และทั้งสองนี่คือ เจ้าชายอลูคาร์ บุตรชายคนรองแห่งอคาด้า"
การกล่าวแนะนำอลูคาร์ของราฟาเอลโร่ ทำให้เลดี้ทั้งสองรีบย่อตัวลงเพื่อทำความเคารพ แต่อลูคาร์รีบปรามทั้งคู่ไว้
"ไม่จำเป็นหรอกคิดว่าข้าเป็นคนธรรมดาเถิด แต่มิคิดเลยว่าบุตรสาวทั้งสองของตระกูลอาร์ชิบัส จะงดงามยิ่งกว่าคำร่ำลือเสียอีก"
ใบหน้าขาวใสปรากฏร่องรอยของเลือดฝาดขึ้นบนแก้มจนแดงระเรื่อ ฟีโอน่าละสายตามองต่ำอย่างเขินอาย ซึ่งต่างจากน้องสาวที่ดูนิ่งเฉย แต่ก็ยังคงไว้ซึ่งกาลเทศะ
"ขอบพระทัยเพคะ แต่เราคงต้องขอตัวก่อน ข้าเพียงมาอวยชัยให้ราฟาเอล"
ก่อนที่เธอจะหันไปที่ราฟาเอลโร่ ที่หันมองเธออยู่ก่อนแล้ว #ผู้หญิงนี้น่ารักจัง# พลางนึกขึ้นในใจ กับกิริยาที่ขวยเขิน แต่ยังมีภูมิของสตรีที่ชาญฉลาด ในขณะที่เขาไม่กล้าแม้แต่จะสบตาโอเรียอน่า เมื่อเธอหันมามอง
"ราฟาเอลขอให้ท่านคว้าชัยมาให้ได้ และไม่บาดเจ็บนะ"
เมื่อทั้งสองพ้นจากสายตาของทั้งคู่อลูคาร์รีบหันมาหาราฟาเอลโร่เพื่อกล่าวว่า
"สวยมากทั้งคู่เลยจริงไหม แล้วเอลเจ้าชอบคนไหน แต่จากที่ข้าพินิจเลดี้ฟีโอน่าดูเหมือนจะต้องใจเจ้านะ"
"พูดอะไรของเจ้า กล่าวแบบไม่มีมูล นางจะมีราคีเอาได้"
"ก็จริงนี่ แต่คนน้องข้าได้ยินแว่วมาว่านางร้ายเสียยิ่งกว่าเสือ จะเข้าใกล้ทั้งคู่ก็คิดให้ดีแล้วกัน"
ราฟาเอลโร่ เพียงแค่ขมวดคิ้วและถอนหายใจ ให้กับความคิดของอลูคาร์ที่ไร้ซึ่งสาระอย่างเหลือทน ก่อนที่เขาจะหันมาสนใจกับอาหารตรงหน้า
"เฮ้ย"
เสียงถอนหายใจลูกใหญ่ ถูกพ่นออกมาพร้อมกับมือที่กุมหน้าผาก ด้วยความเบื่อหน่ายเหลือจะอด
"เกวดัน เจ้าช่วยบอกข้าทีจะได้หรือไม่ ว่าข้ามานั่งเสียเวลาทั้งวันที่นี่เพื่ออะไร"
เสียงสบถอย่างหงุดหงิดของ ดยุคอัลเบิร์ต ฟรอสทริก ที่กล่าวขึ้นกับมือขวาคนสนิท ณ ที่นั่งอันกว้างขวาง ที่ถูกตกแต่งด้วยสีน้ำเงินขาว สีประจำตระกูลฟรอสทริก พร้อมด้วยลวดลายวิจิตรบรรจงที่มีเพียงคนในตระกูลฟรอสทริกที่จะสามารถย่างเข้ามาในพื้นที่นี้ได้
"ยังพินิจคู่ประลองมิครบเลยนะขอรับ"
"เฮ้ย ข้าภาวนาให้เวลาของข้าที่นี่มิเสียเปล่า"
และทันใดนั้นเสียงขานนามของคู่ประลองคู่ถัดไปก็กึกก้องไปทั่วทั้งสนาม
"นั่นไงขอรับ คู่ประลองคู่ถัดไปลงสนามประลองแล้วขอรับ"
เด็กหนุ่ม 2 คนก้าวเข้ามาในลานประลองด้วยนามที่ถูกเรียกออกมา
"ฮัน เดอร์ฟรั่ง ธาตุหลักในการประลองคือ ดิน ธาตุประกอบในการต่อสู้คือ ลมและ น้ำ คู่ต่อสู้ในการประลอง ราฟาเอลโร่ ไบร์ ธาตุหลักในการประลองคือ น้ำ เป็นผู้ใช้จตุธาตุ ธาตุประกอบในการประลองคือ ลม ไฟ ดิน การประลองจะไม่อนุญาตให้ใช้อาวุธ เริ่มการประลองได้"
"ผู้ใช้จตุธาตุงั้นรึ"
"เริ่มน่าสนใจขึ้นมาแล้วใช่หรือไม่ขอรับ"
สายตาของอัลเบิร์ตเพียงแค่ชำเลืองไปที่เกวดัน ซึ่งตัวเขาเองเมื่อเห็นสายตาของอัลเบิร์ตก็เพียงแค่หัวเราะแห้งๆ ออกมา
"ก็จริงของเจ้า น่าสนใจขึ้นมาเลยล่ะ"
อัลเบิร์ตกล่าวขึ้นพร้อมกับหันความสนใจกลับมาที่สนามประลอง
เมื่อสิ้นเสียงการประกาศนาม ฮัน เด้อฟรั่ง ก็พุ่งตัวเข้าหาราฟาเอลโร่ที่หมายจะใช้การต่อสู้ระยะประชิด แต่ในเสี้ยววินาทีนั้นราฟาเอลโร่ก็ต้องถอยห่างและเว้นระยะอย่างรวดเร็ว เพื่อหลบการโจมตีที่แลดูเหมือนไม่มีอะไร แต่หากโดนการโจมตีที่เสริมความแข็งแกร่งของร่างกายด้วยหิน พลังอีกขั้นของธาตุดิน ก็อาจจะบาดเจ็บสาหัส
เพื่อปัดป้องการโจมตีและโต้กลับ โดยจำต้องใช้ธาตุน้ำเป็นหลักในการต่อสู้อย่างที่เคยให้คำสัญญาไว้ ราฟาเอลโร่จึงสร้างดาบน้ำแข็งที่คมกริบและเสริมความแข็งแกร่งของมันด้วยเส้นใยเหล็กของธาตุดินจนน้ำแข็งกลายเป็นสีเงิน
การปะทะกับฮันทำให้หินที่ห่อหุ้มร่างกายของเขาแตกเป็นเสี่ยงๆ เมื่อกระทบเข้ากับแร่เหล็กที่แข็งกว่า ฮันจำต้อนถอยร่นทันที
ราฟาเอลโร่ที่เห็นเช่นนั้นจึงยกดาบขึ้นเหนือศีรษะก่อนจะวาดมันเป็นวงกลม ผนึกน้ำแข็งที่แยกตัวออกจากดาบถูกสร้างขึ้นหลายสิบแท่งเบื้องหลังเขา เพื่อเริ่มการโจมตีระยะไกล
อัลเบิร์ตที่กำลังจ้องมองการต่อสู้เบื้องหน้าถึงกับหลุดปากอย่างไม่ทันตั้งตัว
"เป็นการอ่านสถานการณ์ได้อย่างเยือกเย็น และมีความสามารถที่น่าทึ่ง"
"เด็กคนนั้นหรือขอรับ"
อัลเบิร์ตจดจ่ออยู่กับการประลองจนไม่ทันได้ยินเสียงของเกวดัน
ผลึกหลายสิบแท่งเบื้องหลังราฟาเอลโร่พุ่ง เข้าหาฮันที่ไม่ทันตั้งตัว และเกือบจะไม่สามารถป้องกันตนเองได้ กำแพงดินถูกสร้างขึ้น แต่ฮันก็ถึงกับต้องสะดุ้ง เมื่อ 1 ในผลึกน้ำแข็งสีเงินพุ่งทะลุผ่านกำแพงที่เขาสร้างขึ้น เฉือนเนื้อที่ต้นแขนจนเลือดซึมไหลเป็นทาง
"ระวังหลัง!!!"
เสียงตะโกนของราฟาเอลโร่ดังขึ้น เมื่อเห็นว่าฮันมิได้สังเกตเห็นผนึกน้ำแข็งที่เขาส่งออกไป ให้อ้อมไปทางด้านหลังของกำแพง
และเป็นโชคดีของฮันที่สามารถสร้างกำแพงหินที่มีลักษณะคล้ายโดมครอบทับรอบตนเองไว้ได้ทัน และสร้างชั้นที่ 2 ขึ้นอย่างรวดเร็วกลายเป็นกำแพงโดมหิน 2 ชั้น ซึ่งขังผู้ใช้เวทนั้นไว้ด้านใน
#หนีกันซะงั้น# ราฟาเอลโร่นึกขึ้น ซึ่งก็หนีไม่พ้นฟินิตี้ที่รับรู้ถึงความนึกคิดนั้น #แล้วเจ้าจะทำเยี่ยงไรต่อ# เสียงตอบกลับผ่านทางโทรจิตของฟินิตี๊ ที่กำลังบินวนอยู่ด้านบนของสนามตั้งแต่การประลองนั้นเริ่มขึ้น สร้างรอยยิ้มพริ้มพราวบนใบหน้าของราฟาเอลโร่
ก่อนที่เขาจะหลุดปากกล่าวกับตัวเอง ซึ่งดยุคอัลเบิร์ตที่กำลังจ้องมองการต่อสู้ของเขาอย่างไม่ทันหายใจนั้น ก็สามารถอ่านริมฝีปากของราฟาเอลโร่ได้ ซึ่งก็ทำให้เขาถึงกับหัวเราะชอบใจออกมา